Στάνταρ Panigale V4R κόντρα σε δύο υπεραυτοκίνητα με εύλογο αποτέλεσμα

Ducati V4R vs BMW M5 vs Nissan GT-R
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/10/2020

Οι αγώνες dragster έχουν απήχηση και με 2,5 εκατ. θεάσεις σε πέντε ημέρες, το συγκεκριμένο video δείχνει πως έχουν ακόμη μεγαλύτερη απήχηση οι κόντρες ανάμεσα σε μοτοσυκλέτα και αυτοκίνητο. Ακόμη και αν το αποτέλεσμα είναι άκρως αναμενόμενο…

Από την μία λοιπόν έχουμε την Ducati V4R που να σας θυμίσουμε πως είναι μία έκδοση περιορισμένης παραγωγής με λιγότερα κυβικά αλλά περισσότερα άλογα από την κανονική V4. Βγαίνει σε λίγα κομμάτια κάθε χρόνο γιατί ομολογκάροντας την αγωνιστική έκδοση στο MOTUL WSBK. Μάλιστα όλα τα ηλεκτρονικά που τώρα είδαμε στην πλήρως ανανεωμένη Panigale V4 2020 που οδηγήσαμε στις Σέρρες, προέρχονται από την V4R η οποία έχει και τα Evo2 που στην δική μας έκδοση είναι έξτρα… Αποδίδει 221 ίππους και 11,42Kg.m ροπής ζυγίζοντας 193 κιλά. Μιας και το MOTO ζυγίζει τις μοτοσυκλέτες που παίρνει για δοκιμή, μπορούμε να σας πούμε πως στατιστικά η Ducati λέει την αλήθεια για το βάρος, ιδιαίτερα στις superbike μοτοσυκλέτες της. Υποθέτουμε λοιπόν, χωρίς να έχουμε ζυγίζει την V4R, πως τα κιλά που λέει η Ducati είναι σωστά, μιας και η Panigale V4 που οδηγήσαμε εμείς ζυγίζει 200,5 κιλά - πραγματικά. Ο αναβάτης δηλώνει 70kg, και δεν θα κάνουμε εδώ κάποια υπόθεση για τον Άγγλο αναβάτη, μόνο πως δεν έχει σημασία καθώς η διαφορά είναι έτσι κι αλλιώς υπέρ της Ducati.

Η BMW M5 αποδίδει 800 ίππους με 96,87Kg.m ροπής και το Nissan GT-R 1.600 ίππους και 152,95Kg.m ροπής.

Η Ducati με το launch control και τα πολύ λιγότερα κιλά, μπορεί να κάνει το ίδιο πράγμα όλη ημέρα, αν και είναι φτιαγμένη για να γυρνά στην πίστα και όχι για να κάνει κόντρες στην ευθεία. Ως η μοναδική stock στην υπόθεση όμως, χαρίζει πολύ πιο απλόχερα και εύκολα την χαρά της επιτάχυνσης συγκριτικά με τις ακριβές μετατροπές των αυτοκινήτων…

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”