Στο σφυρί δύο νικηφόρες Honda VFR750R RC30 του Carl Fogarty!

Με νίκες στο Isle of Man και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα TT Formula 1
Honda VFR750R RC30 Carl Fogarty δημοπρασία 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

10/3/2025

Οι φίλοι των δύο τροχών θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν δικό τους ένα κομμάτι από την προ WSBK αγωνιστική καριέρα του μεγάλου Carl Fogarty καθώς θα βγουν σύντομα σε δημοπρασία δύο σπάνιες Honda VFR750R RC30 με τις οποίες αγωνίστηκε.

Ένας από τους κορυφαίους αναβάτες της γενιάς του και όχι μόνο, ο Carl Fogarty έγινε ευρύτερα γνωστός από τις επιτυχίες του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike και συνέδεσε το όνομά και την καριέρα του με την Ducati και την 916, με την οποία κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα (1994, 1995, 1998 και 1999) κυριαρχώντας επί των αντιπάλων του.

Ο ατρόμητος Βρετανός είχε κάνει ντόρο πριν από την εποχή του στο WSBK καθώς είχε ήδη δύο παγκόσμια πρωταθλήματα στο όνομά του στην κατηγορία TT Formula 1 (1988, 1989) με τη Honda, είχε κερδίσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής και είναι ένας από τους ελάχιστους σύγχρονους αναβάτες που όχι μόνο δεν φοβήθηκε το Isle of Man TT αλλά αγωνίστηκε με επιτυχία και εκεί, ενώ αγωνίστηκε σποραδικά και στην GP 500. Αν δεν είχε τους τραυματισμούς στην αρχή της καριέρας του που δεν τον άφηναν να οδηγήσει όπως μπορούσε μικρότερες σε μέγεθος μοτοσυκλέτες δεν θα πήγαινε στα Superbikes και λογικά θα έγραφε ιστορία πρώτα στην GP 250, για την οποία "προοριζόταν" και έπειτα στην GP 500.

Honda VFR750R RC30 Carl Fogarty δημοπρασία 2025

Η πρώτη νίκη του Foggy στο IOMTT ήρθε το 1989 στην κατηγορία Production 750 και οι επόμενες δύο το 1990 στις Formula 1 και τη Senior. Το '90 μάλιστα ο Fogarty έσπασε και το ρεκόρ γύρου στον νησί το οποίο και παρέμεινε δικό του για τα επόμενα επτά χρόνια...

Στα τέλη Απριλίου και συγκεκριμένα στις 27 του μήνα θα βγουν σε δημοπρασία από τον οίκο Bonhams δύο Honda VFR750R RC30, με τις οποίες ο Fogarty είχε νίκες σε TT Formula 1 και Isle of Man.

Honda VFR750R RC30 Carl Fogarty δημοπρασία 2025

Η μία είναι η RC30 με το νούμερο #4 και κωδικό "E166 JBV" (εδώ το link για τη δημοπρασία). Αυτή ήταν η μοτοσυκλέτα που χρησιμοποίησε κυρίως ο Foggy στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα TT F1 που κατέκτησε το 1988 και ήταν η κύρια μοτοσυκλέτα του και το 1989 στην κατάκτηση του δεύτερου πρωταθλήματος. Η δεύτερη RC30 είναι η "F908 RLD" με το νούμερο #8 (εδώ το link) με την οποία ο τετράκις πρωταθλητής Superbike πήρε την πρώτη του νίκη στην κατηγορία Production 750.

Και οι δύο μοτοσυκλέτες είναι στο γνωστό τρικολόρ της HRC, έχουν ακόμη τα αυθεντικά τους χρώματα και αυτοκόλλητα και φέρουν και οι χαρτιά που πιστοποιούν τη γνησιότητά τους όπως επίσης και επιτολές που έχει συντάξει ο πατέρας του Fogarty, George που επιβεβαιώνουν την αγωνιστική τους ιστορία. 

Carl Fogarty δημοπρασία Honda

Η παγκόσμια πρωταθλήτρια RC30 εκτιμάται ότι θα πιάσει ένα ποσό μεταξύ 36.000 και 48.000 ευρώ, ενώ η νικήτρια του ΤΤ εκτιμάται στα 30.000 με 42.000 ευρώ.

Suzuka 8 Hours: Ο Johann Zarco μιλά για απίστευτα δύσκολες συνθήκες αγώνα

Η Honda HRC και ο Johann Zarco ήταν και πάλι στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου
Zarco
Από τον

Παύλο Καρατζά

5/8/2025

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι Johann Zarco και Takumi Takahashi ανέβηκαν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου της Suzuka 8 Hours, κατακτώντας παράλληλα την 4η συνεχόμενη νίκη της Honda HRC στον εμβληματικό αγώνα.

Η Honda επέλεξε να συμμετέχει με μόλις δύο αναβάτες την φετινή χρονιά, τους Johann Zarco και Takumi Takahashi. Η συγκεκριμένη επιλογή μόνο εύκολη δεν ήταν, καθώς το δίδυμο χρειάστηκε να οδηγήσει για σχεδόν τέσσερις ώρες ο καθένας σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες που είχαν διαθέσιμους τρεις αναβάτες.

Η ομάδα της Honda κατάφερε να πάρει την καρό σημαία με διαφορά 34 δευτερολέπτων από την εργοστασιακή ομάδα Yamaha Racing Team.

Ο Johann Zarco δήλωσε: “Οι 8 ώρες Suzuka είναι ένας αγώνας που απολαμβάνω πολύ και το να βρίσκομαι στην καλύτερη μοτοσυκλέτα, μια μοτοσυκλέτα που είναι ευχάριστη να οδηγείς, είναι απολύτως σπουδαίο. Ταυτόχρονα, σήμερα ήταν τόσο, μα τόσο δύσκολο, σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες. Κατάφερα να διατηρήσω τον έλεγχο στην πίστα, όπως περίμενα, αλλά η ξεκούραση μεταξύ των sessions ήταν πολύ πιο δύσκολη από ό,τι πίστευα. Στη συνέχεια, την τελευταία ώρα, βγήκε ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και πρόσθεσε μερικούς επιπλέον γύρους στην τελευταία περίοδο που ήταν στην πίστα ο Takumi, γεγονός που μου έδωσε λίγο περισσότερο χρόνο για να ξεκουραστώ. Όταν ήρθε η στιγμή να οδηγήσω, βγήκε άλλο ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και με βοήθησε να επανέλθω σιγά σιγά στο ρυθμό μου, οπότε τελικά όλα πήγαν πολύ καλά.”

Στην συνέχεια είπε πως ο Takumi ήταν πολύ δυνατός, ανεξάρτητα από την ζέστη. Το πλάνο ήταν καλό και τα επτά pit stops έκαναν την διαφορά. Είπε επίσης πως πέρυσι ο Takahashi πήρε την καρό σημαία, όμως φέτος ήταν προσχεδιασμένο να τελειώσει τον αγώνα ο ίδιος, το οποίο ήταν πραγματικά πανέμορφο. Η μοτοσυκλέτα έγινε πιο διαχειρίσιμη μόλις έπεσε η θερμοκρασία και η διαφορά των τριάντα δευτερολέπτων έδωσε στην ομάδα τους μία ασφάλεια. Μάλιστα δήλωσε πως η πίστα σε μερικά σημεία ήταν αρκετά σκοτεινή και δεν μπορούσε να κατέβει το 2:09, έτσι απόλαυσε την οδήγηση έως τον τερματισμό.