Honda CB125F 2024 - Αισθητική αναβάθμιση και 2 νέα χρώματα
Η απλή και φιλική Α1 μοτοσυκλέτα ήταν και το 2023 ευρωπαϊκό best-seller
Από τον
Κώστα Γκαζή
14/11/2023
Η CB125F ήταν ανέκαθεν μια από τις δημοφιλέστερες μοτοσυκλέτες της Α1 κατηγορίας στην Ευρώπη, με την τελευταία ενσάρκωση της να σημειώνει 7.000 ταξινομήσεις στην Ευρώπη το 2023, καταλαμβάνοντας τη 2η θέση στον πίνακα πωλήσεωνμοτοσυκλετών 125 κυβικών. Για το 2024, η Honda αναβαθμίζει αισθητικά στα σημεία το CB125F, και του χαρίζει και δυο νέα χρώματα.
Από το 2021, όταν και αναβαθμίστηκε με νέα εμφάνιση, νέο κινητήρα και νέο πλαίσιο, το CB125F κατασκευάζεται στην Atessa της Ιταλίας, και αποτελεί την πλέον βασική, απλή και σκληροτράχηλη μοτοσυκλέτα της Honda στην Ευρώπη, μια μοτοσυκλέτα ιδανική για εισαγωγή στον χώρο, για σχολές οδήγησης, αλλά και για οικονομική καθημερινή αστική μετακίνηση. Για το 2024, το CB125F δέχεται αισθητικές αναβαθμίσεις, όπως νέο κοντύτερο τελικό εξάτμισης, μακρύτερο χρωμιωμένο θερμομονωτικό κάλυμμα εξάτμισης, πιο ανθεκτική αλουμινένια χειρολαβή για τον συνεπιβάτη και δύο νέα χρώματα -Imperial Red Metallic και Matt Marvel Blue Metallic- που έρχονται να προστεθούν στο Black της γκάμας. Και τα τρία χρώματα θα διαθέτουν επίσης κόκκινα ελατήρια στα πίσω αμορτισέρ και κόκκινη πίπα μπουζί. Το CB125F αναμένεται να φτάσει στους ΕυρωπαίουςdealerτονΙανουάριοτου 2024.
Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/8/2025
Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική
Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.
Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.
Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.
Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.
Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.
Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.