Νέο BMW S1000RR 2019

Από πλάγια οδό (μία ακόμη) επιβεβαίωση
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/7/2018

Ελπίζαμε να το δούμε στην EICMA τον Νοέμβριο του ’17, ως φετινό μοντέλο, όμως η πολύαναμενόμενη ανανέωση του S1000RR έρχεται όπως όλα δείχνουν τον Οκτώβριο στην Intermot, το μεγάλο διεθνές σαλόνι μοτοσυκλέτας στην Γερμανία που διοργανώνεται κάθε δύο χρόνια, ή το αργότερο στην EICMA τον Νοέμβριο. Σε κάθε περίπτωση οι πόντοι που συλλέγουν οι πιθανότητες να το δούμε ως μοντέλο του ’19 ξεπερνούν κατά πολύ το όριο εκείνο που καθιστούν την είδηση άξια παρακολούθησης, επιβάλλοντας να ρίξουμε μία πιο προσεκτική ματιά. Κι αυτό γιατί πέρα από διάφορες μικρές και μεγάλες αναφορές από τους ανθρώπους του εργοστασίου, η αναφορά του κ. Genesio Bevilacqua διευθυντή της Althea Racing σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, σφραγίζει με λίγο πιο επίσημο τρόπο, την έλευση του νέου S1000RR από την νέα χρονιά.

Η Althea Racing είναι η ομάδα που φέρνει την BMW στο World Superbike Championship αλλά και στο European Superstock 1000 Championship, διατηρώντας ευθεία γραμμή επικοινωνίας μαζί τους. Κι αυτό γιατί όπως εξηγεί ο ίδιος ο κ. Bevilacqua στον Ιταλό δημοσιογράφο, Gianmaria Rosati, η BMW ακολουθεί το Ιαπωνικό μοντέλο συνεργασίας με τις επαγγελματικές ομάδες που είναι η από κοινού εξέλιξη της μοτοσυκλέτας, σε αντίθεση με τους Ιταλούς της Aprilia και της Ducati, που σου πουλούν την μοτοσυκλέτα και τέλος.

H τωρινή BMW S 1000 RR της Althea Racing

Η μεγάλη διαφορά είναι πως η Ducati σου την παραδίδει στο τελικό στάδιο εξέλιξης, έτοιμη να την ρυθμίσεις και να αγωνιστείς, ενώ η BMW, όπως η Yamaha και η Kawasaki, θα δουλέψει μαζί σου εξελίσσοντας τα ηλεκτρονικά της μοτοσυκλέτας. Μετακυλίοντας έτσι ένα μεγάλο βάρος της εξέλιξης στην ομάδα, με αντάλλαγμα την απόκτηση της μοτοσυκλέτας και την υποστήριξη του εργοστασίου, υπογράφοντας δηλαδή έναν κανονικό μνημόνιο συνεργασίας, η Althea Racing καταλήγει στο τέλος μία πλήρως εργοστασιακή ομάδα και ταυτόχρονα σε διαρκή επικοινωνία με την BMW.

Για αυτό και είναι προβληματισμένοι, δίνοντας ταυτόχρονα και την είδηση, πως όταν δούμε το S1000RR στα σαλόνια του ’18 θα είναι πολύ αργά για να ξεκινήσει η εξέλιξη της μοτοσυκλέτας για την επόμενη σεζόν του WSBK, πόσο μάλλον όταν η ομάδα θα χρειαστεί να στελεχωθεί εκ νέου με αναβάτες.

Είναι ήδη πολύ αργά και τώρα, για να ξεκινήσει κανείς τις δοκιμές, εξελίσσοντας την επόμενη αγωνιστική έκδοση της S1000RR, πόσο μάλλον μόλις μερικούς μήνες πριν τον πρώτο αγώνα. Κι αυτό γιατί το ζήτημα σύμφωνα με τον κ. Bevilacqua, είναι τα ηλεκτρονικά απέναντι στον ανταγωνισμό. Η S1000RR κυριάρχησε από την πρώτη στιγμή ως κορυφαία superbike, ήταν η δυνατότερη και μάλιστα με τρόπο αποδοτικό, όμως σιγά-σιγά ο ανταγωνισμός κατάφερε να την φτάσει, ιδιαίτερα από την στιγμή που η BMW δεν επένδυσε τόσο όσο θα έπρεπε, στην εξέλιξη των ηλεκτρονικών για αγωνιστική χρήση. Αυτό θα της έδινε το προβάδισμα και για τις μοτοσυκλέτες παραγωγής, όπου επίσης η τεχνολογία έχει κάνει άλματα και ο ανταγωνισμός έχει επενδύσει ξοδεύοντας απίστευτο χρόνο, ένα παράδειγμα που ισχύει για όλους αλλά εκφράζεται πιο δυνατά από τις Ducati και Aprilia.

Ιδιαίτερα για αυτούς τους δύο, ο διευθυντής της Althea λέει πως πλέον έχουν ισοφαρίσει την BMW στο σύνολο από εκεί που απήχαν αρκετά, ενώ βήματα εμπρός έχουν γίνει και από την Yamaha, την στιγμή που ο συνδυασμός Rea και Kawasaki είναι σαρωτικός και σε σημείο που αυτή την στιγμή δεν πλησιάζεται εύκολα.

Για αυτό τον λόγο η Ιταλική ομάδα που μέχρι το 2015 έτρεχε με Aprilia και Ducati, και από το 2016 με BMW, δεν γνωρίζει αν θα συνεχίσει και τον επόμενο χρόνο την συνεργασία της με το Γερμανικό εργοστάσιο. Αν η BMW δεν τους δώσει σύντομα μία απάντηση με ένα πολύ σφιχτό πλάνο συνεργασίας, καθώς ο χρόνος πιέζει, τότε θα πρέπει να βρουν μία διαφορετική συνεργασία, την στιγμή που έχει ακουστεί πολύ συχνά και το όνομα του Tom Sykes αν παραμείνουν στην στέγη της BMW!

Ο λόγος όμως που οι Ιταλοί δεν έχουν ακόμη πάρει το νέο S1000RR, μπορεί να είναι τελείως διαφορετικός, καθώς δεν αποκλείεται η BMW να θέλει μία πιο άμεση, πιο προσωπική ενασχόληση με το WSBK με την πλήρη εμπλοκή της. Στοιχείο που φοβάται και ο LORIS BAZ, καθώς γενικότερα η επόμενη σεζόν έχει για εκείνον πολλά σενάρια.

Στρόφαλος με αντίθετη περιστροφή

Η αιτία της καθυστέρησης της ανανέωσης του S1000RR μπορεί ωστόσο να είναι πολύ καλή για να είναι αληθινή, καθώς υπάρχει έντονη φημολογία πως ο νέος κινητήρας θα έχει στρόφαλο που περιστρέφεται αντίθετα από τους τροχούς. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μειώνει την αδράνεια από το γυροσκοπικό φαινόμενο, κάνοντας πολύ πιο εύκολο να πιέσεις την μοτοσυκλέτα να στρίψει απότομα, ενώ φρενάρεις από πολλά χιλιόμετρα. Ταυτόχρονα όμως απαιτεί περισσότερα κινούμενα μέρη, ώστε να κατευθύνεις την περιστροφή αυτή στο κιβώτιο και στην τελική μετάδοση, αυξάνοντας έτσι την ροπή αδράνειας και επηρεάζοντας την ιπποδύναμη εξαιτίας –ακριβώς- των περισσότερων κινούμενων μερών.

Το θέμα είναι πως από το 2016 και μετά, δεν υπάρχει καμία μοτοσυκλέτα στα MotoGP που ο στρόφαλός της να μην περιστρέφεται αντίστροφα από τους τροχούς, κι αυτό γιατί το όφελος από την αμεσότητα στο πλάγιασμα, είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από την χαμένη ιπποδύναμη στην τελική μετάδοση. Κυρίως γιατί τα εξελιγμένα μέταλλα που χρησιμοποιούνται στα MotoGP και πάντα με δεδομένο την μικρή διάρκεια ζωής, εγγυόνται το μικρό βάρος και την σχετικά μικρή απώλεια.

Βέβαια στην κορυφαία κατηγορία η πρακτική αυτή δεν ήταν ποτέ άγνωστη, και ήταν η Honda που το 1987 με την θρυλική NSR500 την εγκαινίασε και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο, σαρώνοντας τα πρωταθλήματα στα 500… ωστόσο είναι αυτό ακριβώς το θέμα: Πρόκειται για μία διάταξη που με ελάχιστες εξαιρέσεις όταν μιλάμε για μοτοσυκλέτες δρόμου με πολλά άλογα, δεν χρησιμοποιείται συχνά. Και οι λόγοι είναι οι παραπάνω.

Αν πράγματι λοιπόν το νέο S1000RR έχει στρόφαλο που περιστρέφεται αντίστροφα από τους τροχούς, τότε χαλάλι στην αναμονή διότι η BMW θα έχει φέρει ένα νέο διαμάντι στην κατηγορία, ακριβώς όπως ήταν –και είναι- ο προκάτοχός του. Ταυτόχρονα βέβαια θα πρέπει η ιπποδύναμη όχι μόνο να διατηρείται, αλλά να περάσει τον ανταγωνισμό, πράγμα εξίσου δύσκολο, με όλα τα παραπάνω ζητήματα να ισχύουν, και την Ducati να φέρνει ένα V4 που υπόσχεται την ίδια εκρηκτικότητα με το μεγαλύτερο κατά εκατό κυβικά αδερφάκι του, που ήδη μας έχει εντυπωσιάσει.

Superbike test: Ducati Panigale V4S vs Aprilia RSV4RF
Στις Σέρρες, στα Μέγαρα και στο δρόμο

Υπάρχει επίσης και η φήμη για μία αντίστοιχη κίνηση όπως της Ducati, από την Aprilia αυτή την φορά, με ανανέωση του V4 που είναι ήδη άκρως ανταγωνιστικός και ταυτόχρονα με μία έκδοση στα 1.100 κυβικά που μπορεί να κοντράρει ευθέως την «φτιαγμένη για track-days» Panigale!

Δεν περιμένει κανείς από την BMW να μην στοχεύσει την κυριαρχία στην κατηγορία, από την στιγμή μάλιστα που την κράτησε για τόσο πολύ, αν θα το κάνει όμως με κάτι τόσο εξελιγμένο παραμένει ερωτηματικό, μεγαλύτερο από το πότε θα εμφανιστεί μπροστά μας. Διατηρώντας ή ακόμα καλύτερα, αυξάνοντας την ιπποδύναμη, προσθέτοντας κινούμενα μέρη, κι όλα αυτά την στιγμή που ο κινητήρας θα είναι έτοιμος για τις “Euro5” προδιαγραφές –αλλιώς πιο το νόημα- το νέο S1000RR θα στρίβει και καλύτερα σε αγωνιστικό ρυθμό. Ένας συνδυασμός λοιπόν που ακόμα περισσότερο αυξάνει την διάθεση της Althea να περιμένει τους Γερμανούς μέχρι και την τελευταία στιγμή, και ταυτόχρονα καθιστά άκρως επιτακτική την ανάγκη για ολική επανεξέταση των ηλεκτρονικών. Η BMW έχει λοιπόν εξαιρετικά πολύπλοκο έργο μπροστά της κι αυτό μας κεντρίζει το ενδιαφέρον ακόμη περισσότερο

Ετικέτες

QJMotor Super4: Παρουσιάστηκε η Mini-Superveloce της Κίνας

Η QJMotor παρουσιάζει μια μοτοσυκλέτα μεσαίου κυβισμού εμπνευσμένη από τη θρυλική MV Agusta Superveloce
QJMotor-Super4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

26/8/2025

Η νέα QJMotor Super4 αντλεί ξεκάθαρα τη σχεδιαστική της ταυτότητα από τη Superveloce, αλλά αυτή τη φορά υπάρχει και ένα θεμιτό πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ των δύο εταιρειών, που προσδίδει νομιμότητα στην ομοιότητα

Με την KTM να αποδευσμεύει την MV Agusta έχοντας όμως πραγματοποιήσει ήδη σειρά επενδύσεων, ξεκινώντας από το γραφείο σχεδιασμού μέσα στο εργοστάσιο στο Varese, βλέπουμε μία μεταστροφή στις παλιές αγάπες.

Πριν την απόκτηση της MV Agusta από τον Pierer οι Ιταλοί είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους με την QJMotor σχεδιάζοντας και την μεσαία Adventure που ήταν κατά βάση ένα Benelli TRK με άλλη εμφάνιση. Η Benelli ανήκει στην QJ Motor η οποία διατηρεί για αυτήν ξεχωριστή γραμμή παραγωγής μέσα στο εργοστάσιό της στην Κίνα ενώ παράλληλα είναι και αντιπρόσωπος της MV Agusta για την κινέζικη αγορά. Το εγχείρημα που από κοινού είχαν στήσει με την MV Agusta αλλά ακόμη και η συνέχιση της συνεργασίας τους εντός Κίνας, είχε μπει στον πάγο αμέσως μόλις παρέλαβε την μάρκα η KTM. Κανείς από την πλευρά της QJMotor δεν ή γνώριζε πώς θα εξιλιχθούν τα πράγματα και αν θα μπορεί να συνεχίσει να εμπορεύοται μοντέλα της MV Agusta.

Ο Pierer είχε υπάρξει κατηγορηματικός τόσο για την έλευση μίας Adventure από την MV Agusta, αλλά τελικά έκανε πίσω σε αυτό, όσο και σε συνεργασία με κινέζους κατακασκευαστές, που τελικά τώρα δεν μπορεί να το αλλάξει.

Η QJMotor δεν χρειάστηκε να περιμένει πολύ για να δει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα καθώς κράτησε λιγότερο από δύο χρόνια, ο παγετός στις σχέσεις με την MV Agusta.

Το Super4 χρησιμοποιεί έναν παράλληλο δικύλινδρο κινητήρα 449cc, απόδοσης 52 ίππων στις 9500 rpm, σε πλαίσιο που βασίζεται σε υπάρχουσες μοτοσυκλέτες της QJMotor. Το συνολικό βάρος περιορίζεται στα μόλις 169 κιλά, με μικρό μεταξόνιο στα 1.389 mm και τελική ταχύτητα περίπου 190 χλμ/ώρα.

Οι σχεδιαστικές γραμμές παραπέμπουν ξεκάθαρα στην MV Agusta Superveloce, καθώς ορισμένα από τα πιο πρόσφατα μοντέλα της QJMotor έχουν χρησιμοποιήσει σχέδια που προέρχονται από δουλειά της ιταλικής σχεδιαστικής εταιρείας C-Creative. Η C-Creative ιδρύθηκε από τον πρώην πρόεδρο της MV, Giovanni Castiglioni, γιο του Claudio Castiglioni, ο οποίος αναβίωσε τηn MV Agusta με την superbike F4 στα τέλη της δεκαετίας του 1990, μαζί με τον πρώην επικεφαλής σχεδίασης της MV, Adrian Morton, και τον Paolo Bianchi, που προηγουμένως διηύθυνε το CRC (Centro Ricerche Castiglioni ή Castiglioni Research Center), το οποίο λειτουργούσε ως το τμήμα Έρευνας & Ανάπτυξης της MV.

QJMotor Super9

QJ-MV μια παλιά ιστορία

Η QJMotor έχει ξαναχρησιμοποιήσει σχέδια της MV στο μοντέλο Super9, που όχι μόνο δανείζεται τη σχεδίαση της MV Superveloce, αλλά βασίζεται και σε τεχνική συμφωνία μεταξύ των δύο εταιρειών για τη χρήση μιας έκδοσης 921cc του παλαιότερης γενιάς τετρακύλινδρου εν σειρά κινητήρα της MV, καθώς και πλαισίου και μονόμπρατσου ψαλιδιού δανεισμένα από τη MV Agusta Brutale. Οι δεσμοί μεταξύ QJ και MV χρονολογούνται αρκετά χρόνια πίσω, με την μητρική εταιρεία της QJMotor, Qianjiang, να σκοπεύει αρχικά να χρησιμοποιήσει τον τετρακύλινδρο κινητήρα που είχε σχεδιάσει η MV σε μία sport μοτοσυκλετα υπο το σήμα της Benelli, πριν στραφεί στην ανάπτυξη της δικής της γκάμας QJMotor. Επίσης υπήρχε σχέδιο συνεργασίας για την παραγωγή πιο προσιτών μοντέλων της MV Agusta, όπως το Lucky Explorer 5.5, και αναφέραμε στην αρχή του άρθρου με κινητήρες και πλαίσια της QJMotor/Benelli. Το μοντέλο όμως, δεν πήρε ποτέ το πράσινο φως, μετά την απόκτηση της MV από την ΚΤΜ, αλλά με την επιστροφή της MV στους προηγούμενους ιδιοκτήτες της, δεν αποκλείεται τέτοια σχέδια να αναβιώσουν.

Lucky Explorer 5.5

Το Super4 θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο για την αγορά προσιτών sportbikes υψηλής αισθητικής, όπως τα Triumph Speed 400 και Scrambler 400, που κατασκευάζονται στην Ινδία από την Bajaj και έχουν σημειώσει μεγάλη επιτυχία.

Συνηθίζεται να υπάρχει καθυστέρηση μερικών μηνών μεταξύ της έγκρισης τύπου των κινεζικών μοτοσυκλετών και της επίσημης παρουσίασής τους, γεγονός που υποδεικνύει ότι το Super4 πιθανότατα θα αποκαλυφθεί κατά τη διάρκεια της EICMA στο Μιλάνο τον Νοέμβριο και θα φτάσει στην γραμμή παραγωγή ως μοντέλο του 2026.

Σε κάθε περίπτωση εμείς αναμένουμε να δούμε εάν το μοντέλο θα καταφέρει να βρει τον δρόμο του προς την ευρωπαϊκή αγορά.