Πέντε μοντέλα που ΔΕΝ θα δούμε το 2020

Για να ξέρουμε τι μας περιμένει

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

11/7/2019

Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να ξεκαθαρίσουμε λίγο το τοπίο σχετικά με το ποια μοντέλα που περιμένουμε και έχουν δημιουργήσει μεγάλη προσμονή, δεν θα δούμε του χρόνου. Ας ξεκινήσουμε με μια από τις πιο πολυσυζητημένες μοτοσυκλέτες που είναι σίγουρο ότι δεν θα μπει στην παραγωγή το 2020.

No1: Suzuki GSX-1300R Hayabusa

Το Hypersport μοντέλο της Suzuki μετρά 20 χρόνια απ' τη δημιουργία του, το 1999, και ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα παραγωγής με τελική μεγαλύτερη από 300km/h. Έκτοτε δέχτηκε αρκετές ανανεώσεις, ενώ το 2008 παρουσιάστηκε και η τελευταία πλέον γενιά της για την ευρωπαϊκή αγορά. Να τονίσουμε πως η Hayabusa συνεχίζει να παράγεται κανονικά αλλά πλέον δεν πληροί της προδιαγραφές Euro4 της Ε.Ε., με αποτέλεσμα να είναι διαθέσιμη μόνο σε συγκεκριμένες αγορές παγκοσμίως. Όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν η Suzuki δουλεύει πάνω στη δημιουργία της τρίτης γενιάς της θρυλικής Hypersport μοτοσυκλέτας και καταθέτει ανά τακτά χρονικά διαστήματα πατέντες γι' αυτή. Τα πράγματα όμως έχουν ξεφύγει, διότι οι περισσότεροι με το που δουν τις πατέντες τις συνδέουν με τον άμεσο ερχομό του μοντέλου, όμως στην πραγματικότητα δεν θα γίνει το 2020 αλλά το 2021. Όποτε οι επεξεργασμένες φωτογραφίες και τα διάφορα video που υπάρχουν στο διαδίκτυο με το νέο Hayabusa εξοπλισμένο με turbo κινητήρα και πιο αιχμηρή εμφάνιση, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

No2: Suzuki Recursion

Το φουτουριστικό, αλλά με κλασική συνάμα σχεδίαση, concept της Suzuki κοντεύει να κλείσει δεκαετία, από τότε που εμφανίστηκε πρώτη φορά. Ήταν εξοπλισμένο με έναν δικύλινδρο κινητήρα turbo 600cc, με έναν επικεφαλής εκκεντροφόρο και τράβηξε την προσοχή του κοινού, όμως δεν το είδαμε ποτέ να παίρνει “σάρκα και οστά”. Το εργοστάσιο απ’ το Hamamatsu συνεχίζει όλα αυτά τα χρόνια την εξέλιξη τόσο του κινητήρα, που μεγάλωσε σε κυβισμό και απέκτησε δύο επικεφαλής εκκεντροφόρους, όσο και του πλαισίου με ενεργό ρόλο στο σύστημα εισαγωγής του αέρα στον κινητήρα, που είδαμε στις πιο πρόσφατες πατέντες της. Παρ' όλα αυτά παραμένει σχεδόν απίθανο να το δούμε στο άμεσο μέλλον. Γενικότερα η Suzuki έχει βάλει μπροστά -από πέρσι κιόλας- ένα πενταετές πλάνο για τη δημιουργία ενός νέου εργοστασίου 40 στρεμμάτων που θα ενισχύσει τις δυνατότητές της στην παραγωγή νέων μοντέλων και στην εξέλιξή τους. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που δεν παρουσιάζει τόσα πολλά νέα μοντέλα συγκριτικά με το πιο ένδοξο παρελθόν της. Άλλος ένα είναι ότι έχει στρέψει την προσοχή της στις ασιατικές αγορές, στις οποίες επενδύει περισσότερο (με πιο πρόσφατη τη δημιουργία του Gixxer250) με αποτέλεσμα αυτό να έχει αντίκτυπο στα μοντέλα που προορίζονται για την παγκόσμια αγορά και κατ’ επέκταση την συρρίκνωση της γκάμας της.

No3 & No4: Kawasaki SC-01 Spirit Charger και SC-02 Soul Charger

Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει απ’ το Tokyo Motor Show και την έκθεση στο Μιλάνο, τότε που η Kawasaki παρουσίασε ένα σκίτσο και έναν κινητήρα από μελλοντικά concept της, τα οποία δεν έχουν ξαναεμφανιστεί. Με αφορμή τη δημιουργία των H2 και H2R παρουσίασε τον κινητήρα του SC-01 Spirit Charger, έναν τετρακύλινδρο κινητήρα, υπερτροφοδοτούμενο και μικρότερο από 1.000cc. Στο Μιλάνο αργότερα, παρουσίασε μόνο ένα σκίτσο απ’ το SC-02 Soul Charger, χωρίς να μπαίνει σε λεπτομέρειες. Έκτοτε, το ιαπωνικό περιοδικό Young Machine έχει ασχοληθεί αρκετά με τα concept της Kawasaki και έχει δημιουργήσει ψηφιακά επεξεργασμένες εικόνες, που εικάζουν πώς θα ήταν η μοτοσυκλέτα αν έμπαινε στην παραγωγή. Μάλιστα, το έχει μετονομάσει σε Mach και έχει επεξεργαστεί τον κινητήρα του ZX-6R, βάζοντάς του ένα αντίστοιχο σύστημα υπερτροφοδότησης σαν αυτό του H2. Ως προς την εμφάνιση παραπέμπει σε αυτήν των ομώνυμων μοντέλων απ’ τα 80ies, ενώ οι τροχοί είναι ακτινωτοί και δείχνουν μεγαλύτεροι από 17 ίντσες. Η αλήθεια είναι πως η Kawasaki Heavy Industries έχει όλη την τεχνογνωσία και τις εγκαταστάσεις να δημιουργήσει μια μοτοσυκλέτα σαν αυτή, όμως μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει νέα σημάδια πως ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο.

No5: Honda RVF1000R

Το σενάριο της δημιουργία της RVF1000R δεν είναι αποτελεί κάποιο τρανταχτό νέο. Συζητήθηκε αρχικά μετά την δημιουργία της απλησίαστης σε τιμή RCV213-S, ενώ έκτοτε έχει απασχολήσει πολλές φορές την επικαιρότητα. Το 2017 μάλιστα, η Honda είχε καταθέσει πατέντες σχετικά με την εξέλιξη μιας μοτοσυκλέτας με V4 κινητήρα και τότε για ακόμη μια φορά το Young Machine έσπευσε να δημιουργήσει άλλη μια ψηφιακή απεικόνιση για το πως θα ήταν η έκδοση παραγωγής. Το πρώτο εξάμηνο του 2019 έχει ήδη περάσει και αρκετές ιστοσελίδες του ξένου τύπου έχουν αναφερθεί στην παρουσίαση του μοντέλου φέτος, όμως η Honda δεν έχει δείξει κάποιο νέο σχέδιό της. Βέβαια, το γεγονός ότι μιλάμε για τη Honda, που είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση επειδή είναι πάρα πολύ προσεκτική ώστε να μην διαρρέουν τα μυστικά της, κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα. Σίγουρα, η έλευση των προδιαγραφών Euro5 και το γεγονός ότι φέτος το CBR1000RR Fireblade SP2 πάει άπατο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motul WSBK, καθώς είναι απ’ τις πιο απαρχαιωμένες τεχνολογικά μοτοσυκλέτες στο θεσμό, αποτελούν δύο απ’ τους πιο σημαντικούς λόγους να δούμε την RVF1000R στην παραγωγή το 2020. Απ’ την άλλη η σιωπή της Honda αφήνει αρκετά ερωτηματικά και γι' αυτό το λόγο και την αφήσαμε τελευταία στη λίστα μας, κρατώντας πάντα μικρό καλάθι.

Τα νέα μοντέλα που θα δούμε σχεδόν σίγουρα στην αγορά το 2020 είναι το KTM 390 Adventure, ενώ πολύ πιθανό είναι να συνοδευτεί απ’ τον ερχομό του SMC 790. Απ’ τη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου περιμένουμε τον ερχομό του νέου Suzuki V-Strom 1000, που ο κατασκοπευτικός φακός το έχει ήδη φωτογραφίσει σε προχωρημένο στάδιο της εξέλιξής του. Ακόμη, η πράσινη ιαπωνική εταιρεία ετοιμάζει την επαναφορά των θρυλικών τετρακύλινδρων μοτοσυκλετών των 250cc και τα πράγματα πλέον είναι αρκετά προχωρημένα σχετικά με το Ninja 250. Όμως το μικρό τετρακύλινδρο superbike είναι πολύ πιθανό να μην έρθει στην ευρωπαϊκή αγορά αλλά να περιοριστεί μόνο στις ασιατικές αγορές, εκεί που το δικύλινδρο Honda CBR250RR έχει κάνει πάταγο. Ακόμη, αναμένουμε την έλευση των νέων μοντέλων της Harley Davidson, όπως το Bareknuckle, καθώς και τα υπόλοιπα νέα της μοντέλα.

https://bit.ly/MOTO_665

Νέα Μοντέλα

Επικαιρότητα

Ducati Desmo450 MX 2026 - Παρουσιάστηκε η έκδοση παραγωγής [Video]

Με 63,5 ίππους η μοναδική MΧ με δεσμοδρομικό σύστημα - Στάνταρ traction control και Riding Modes

Ducati Desmo450 MX 2026 - Motocross παραγωγής 2025

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

4/4/2025

Η Ducati Desmo450 MX είναι το νέο Motocross κεφάλαιο στην ιστορία της ιταλικής εταιρείας που προχώρησε στην αποκάλυψη της μοτοσυκλέτας παραγωγής, με στόχο οι πρώτες παραδόσεις να ξεκινήσουν τον Ιούνιο.

Σύμφωνα με το Borgo Panigale η μοτοσυκλέτα έχει σχεδιαστεί για να είναι αξιόπιστη και φιλική προς όλους τους αναβάτες, από τον νεοεισερχόμενο έως και τον επαγγελματία έχοντας και τα ηλεκτρονικά συστήματα για να το κάνει αυτό πράξη.

Η Ducati Desmo450 MX, που ξεκίνησε να εξελίσσεται μυστικά το 2021, έχει ήδη δώσει τα πρώτα της αγωνιστικά διαπιστευτήρια πριν ακόμη παρουσιαστεί η έκδοση παραγωγής αφού το 2024 κέρδισε τον τίτλο στο Ιταλικό Πρωτάθλημα Prestige, στην κατηγορία MX1. Φέτος η Ducati συμμετέχει σε όλους τους αγώνες του MXGP με αναβάτες για την εργοστασιακή ομάδα Aruba.it - Ducati Factory MX Team τους Mattia Guadagnini και Jeremy Seewer υπό τη διαχείριση της Maddii Racing.

Σε μια κίνηση που δεν συνηθίζεται στη Motocross κατηγορία η Ducati ανακοίνωσε και την απόδοση του μονοκύλινδρου μοτέρ με το δεσμοδρομικό σύστημα κίνησης για τις 4 βαλβίδες του, με την ισχύ να βρίσκεται στους 63,5 ίππους στις 9.400 σ.α.λ. και τη ροπή στα 5,46 κιλά στις 7.500 σ.α.λ. Το 70% της ροπής είναι διαθέσιμο ήδη από τις 4.200 σ.α.λ. και έτσι ενισχύεται η οδηγισιμότητα της μοτοσυκλέτας που γίνεται πιο εύκολη και λιγότερο κουραστική στην οδήγησή της. Παράλληλα, το όριο περιστροφής έχει οριστεί στις 11.900 σ.α.λ. με την Ducati να αναφέρει πως πρόκειται για νέο σημείο αναφοράς για την κατηγορία.

Ο κύλινδρος έχει υπερτετράγωνες διαστάσεις με διάμετρο στα 96 χλστ. και διαδρομή στα 62,1, ενώ οι βαλβίδες εισαγωγής (από τιτάνιο) έχουν διάμετρο στα 40 χλστ. και εκείνες της εξαγωγής 33 χλστ. Οι βαλβίδες εξαγωγής είναι ατσάλινες και έχουν κούφιο στέλεχος γεμισμένο με νάτριο που βοηθά στην αποτελεσματικότερη απαγωγή της θερμότητας με στόχο τη βελτίωση της αξιοπιστίας και τη σταθερότητα στην απόδοση. Η αλλαγή πιστονιού έχει οριστεί στις 45 ώρες, όπως και ο έλεγχος των βαλβίδων και στις 90 ώρες η γενική του μοτέρ και τα δύο νέα σημεία αναφοράς σύμφωνα με το Borgo Panigale.

Για την σταθερότητα στην απόδοση φροντίζει και το κύκλωμα ψύξης, στο οποίο η Ducati έδωσε ιδιαίτερη προσοχή εισάγοντας για πρώτη φορά στα MX ψυγεία με ρομβοειδές σχήμα, τα οποία ισχυρίζεται πως χάρη στο σχήμα τους προσφέρουν 6,5% μεγαλύτερη επιφάνεια έναντι των συμβατικής σχεδίασης, ενώ βοηθούν στο να σχεδιαστεί η μοτοσυκλέτα με μικρότερες διαστάσεις.

Ο αναβάτης έχει στη διάθεσή του και Riding Modes, τα οποία επηρεάζουν εκτός από την απόδοση του κινητήρα και τη λειτουργία του στάνταρ traction control και του συστήματος που ελέγχει το φρένο του κινητήρα (Engine Brake Control -EBC), ενώ στάνταρ είναι και το σύστημα ανίχνευσης πτώσης, όπως και ο μετρητής ωρών λειτουργίας. Περιλαμβάνεται επίσης Launch Control αλλά και quickshifter.

Οι Ιταλοί κάνουν επίσης λόγο για ένα μοναδικό, για τα δεδομένα του MX, traction control τεσσάρων σταδίων (περιμένουν να κατοχυρώσουν και τη σχετική πατέντα), το οποίο μπορεί να υπολογίσει με ακρίβεια την ολίσθηση του πίσω τροχού. Το σύστημα είναι σε θέση να αναγνωρίσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δεν πρέπει να ενεργοποιηθεί (!), όπως για παράδειγμα σε ένα άλμα, ώστε να μην επηρεάσει την απόδοση της μοτοσυκλέτας και κατά επέκταση την προσπάθεια του αναβάτη. Μπορεί επίσης να απενεργοποιηθεί άμεσα εν κινήσει, όπου κρίνει ο αναβάτης ότι είναι απαραίτητο, με ένα ελαφρύ τράβγημα της μανέτας του συμπλέκτη, ώστε να αξιοποιήσει όλη την ισχύ του κινητήρα χωρίς παρεμβολές, ενώ επανέρχεται αυτόματα σε λειτουργία μετά από λίγο.

Το βάρος της Desmo450 MX, χωρίς καύσιμο στο ρεζερβουάρ των 7,2 λίτρων, βρίσκεται στα 104,8 κιλά με το ύψος της σέλας στα 970 χλστ. Η ιταλική ΜΧ έχει μεταξόνιο 1.494 χλστ. με γωνία κάστερ στις 27,3 μοίρες και ίχνος στα 118,4 χλστ.

Το αλουμινένιο περιμετρικό πλαίσιο σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με γνώμονα την απλότητα, τη μείωση για το χρόνο συντήρησης και το μικρό βάρος που βρίσκεται στα 8.96 κιλά, όπως και για να έχει τις λιγότερες δυνατές κολλήσεις. Αποτελείται συνολικά από 11 κομμάτια, περίπου τα μισά σε σχέση με τα πλαίσια του ανταγωνισμού. Κατασκευάζεται με τις ίδιες τεχνολογίες που χρησιμοποιεί η Ducati στις superbike μοτοσυκλέτες της ώστε να υπάρχει απόλυτος έλεγχος στο πάχος των σωλήνων τετραγωνικής διατομής, σε κάθε τους σημείο. Αλουμινένιο είναι και το χυτό ψαλίδι, ενώ η προοδευτικότητα του μοχλικό καθορίστηκε από τα δεδομένα που μάζεψε η Ducati από τη συμμετοχή της στο ιταλικό πρωτάθλημα.

Στις αναρτήσεις έχουμε ανεστραμμένο πιρούνι της Showa με διαδρομή 310 χλστ. και διάμετρο καλαμιών στα 49 χλστ. και αμορτισέρ επίσης από την ιαπωνική εταιρεία με διαδρομή τροχού στα 301 χλστ. Και τα δύο πλήρως ρυθμιζόμενα. Ιαπωνικός είναι και ο ψεκασμός της Keihin με σώμα Mikuni διαμέτρου 44 χλστ. Παράλληλα οι τροχοί Takasago Excel και τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης είναι τα Pirelli Scorpion MX32 Mid-Soft.

Αναφορικά με τα φρένα η Ducati προτίμησε την Brembo με το εμπρός να αποτελείται από πλευστή δαγκάνα δύο εμβόλων και δίσκο 260 χλστ. της Galfer, ενώ πίσω έχουμε μονοπίστονη δαγκάνα και δίσκο 240 χλστ. επίσης της Galfer.

Οι παραδόσεις του Ducati Desmo450 MX θα ξεκινήσουν τον Ιούνιο του 2025 σε επιλεγμένους αντιπροσώπους σε όλη την Ευρώπη, συνεχίζοντας τον Ιούλιο στις ΗΠΑ και στη συνέχεια στον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθεί το ενδιαφέρον video που αποκαλύπτει πως η ιταλική MX έφτασε στην παραγωγή όπως και γκάλερι φωτογραφιών.