Suzuki: Νέες πατέντες για ηλεκτρικό σκούτερ!

Στρέφεται προς το λίθιο πέρα απ’ το υδρογόνο
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

29/4/2020

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, διάφορες εταιρείες μοτοσυκλετών έχουν επενδύσει αμέτρητα ποσά στην έρευνα και εξέλιξη ηλεκτρικών μοντέλων, καθώς αυτή είναι η τεχνολογία του μέλλοντος – πάντα με βάση τα λεγόμενά τους. Από τις πιο πρόσφατες προσπάθειες για δημιουργία ηλεκτρικών μοτοσυκλετών υψηλών επιδόσεων μαζικής παραγωγής, ήταν η Harley Davidson με την LiveWire, περνώντας όμως πρώτα μια ταραχώδη σχέση με την Alta Motors, η οποία έληξε εκρηκτικά δημιουργώντας το R&D τμήμα της H-D στο Silicon Valley.

Ο κινητήρας της LiveWire τροφοδοτείται με ρεύμα από μια μπαταρία λιθίου όπως συμβαίνει και με τα περισσότερα ηλεκτρικά μοντέλα. Η Suzuki, όπως και η Harley, έχει επενδύσει αρκετά στην έρευνα και ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης εδώ και πολύ καιρό. Όμως, ο τρόπος προσέγγισης της Suzuki στην τροφοδοσία των ηλεκτρικών κινητήρων της με ρεύμα ήταν πολύ διαφορετικός, καθώς ανέπτυξε την τεχνολογία κυψελών καυσίμου με χρήση υδρογόνου, αποφεύγοντας την χρήση μπαταριών λιθίου. Πίσω στο 2007, μας είχε παρουσιάσει το Crosscage, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα είδαμε το Suzuki Burgman Fuel Cell που υιοθετούσε την ίδια φιλοσοφία με κυψέλες υδρογόνου. Μάλιστα, το Burgman εκείνη την εποχή είχε λάβει και πανευρωπαϊκή έγκριση τύπου για την κυκλοφορία του, ενώ πριν από τρία χρόνια ξεκίνησε η 18μηνη δοκιμή του απ’ την Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου.

Παρά λοιπόν τη μέχρι τώρα εξειδίκευση που μπορούμε να πούμε ότι έχει η Suzuki στις κυψέλες υδρογόνου, το εργοστάσιο απ’ το Hamamatsu φαίνεται πως εξετάζει και εξελίσσει και άλλες μεθόδους τροφοδοσίας των ηλεκτρικών κινητήρων. Ένας από τους λόγους που έχει στραφεί σε αυτό, αφορά τη μεταφορά και την αποθήκευση του υδρογόνου – ένας τομέας στον οποίο η Kawasaki έχει επενδύσει ιδιαίτερα. Όπως είχαμε γράψει και στο πρόσφατο παρελθόν, η “Πράσινη” εταιρεία δεν έχει δημιουργήσει μόνο τη πρώτη βιομηχανική μονάδα υγροποίησης υδρογόνου της Ιαπωνίας, αλλά και το πρώτο τάνκερ ικανό να το μεταφέρει. Έτσι, η μεταφορά και η αποθήκευση του υδρογόνου έχει γίνει πιο οικονομική και εύκολη, ωθώντας μας πιο κοντά στην χρήση του ως καύσιμο. Ένας ακόμη λόγος είναι το κόστος παραγωγής των ειδικά κατασκευασμένων ρεζερβουάρ υδρογόνου των αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών, που ακόμη και σήμερα παραμένει αρκετά υψηλό. Μέχρι να λυθούν αυτά τα θέματα, έχουμε ακόμη δρόμο και γι' αυτό η Suzuki στράφηκε στη δημιουργία ενός ηλεκτρικού σκούτερ χαμηλών επιδόσεων με μπαταρία λιθίου, το οποίο προορίζεται για την ινδική αγορά.

Τελείως "σπαρτιάτικο", διαθέτει ένα πλαίσιο από ατσάλινους σωλήνες τετράγωνης διατομής, συμβατικό πιρούνι, δύο αμορτισέρ (χωρίς δοχείο εκτόνωσης) με τον κινητήρα να βρίσκεται πίσω απ’ τα πόδια του αναβάτη και την μετάδοση στον πίσω τροχό να γίνεται πιθανότατα μέσω ιμάντα - όχι άμεσα στον άξονά του όπως συμβαίνει με την Vespa Elettrica. Η μπαταρία είναι τοποθετημένη κάτω απ’ τη σέλα με στόχο την ταχύτατη αφαίρεσή της – είτε για επαναφόρτιση είτε για αντικατάσταση με μια γεμάτη από κάποιο σταθμό φόρτισης όπως της ionex. Οι πατέντες εστιάζουν στην ενίσχυση του πλαισίου με αρκετά μέρη, αποτελούμενα από ατσάλινα πρεσσαριστά τμήματα, τα οποία αναφέρεται ότι αποτελούν μια απ’ τις οικονομικότερες λύσεις.

Από τον μινιμαλιστικό εξοπλισμό μέχρι την παντελώς σπαρτιάτικη και αδιάφορη εμφάνιση, γίνεται ξεκάθαρο πώς η Suzuki στοχεύει να δημιουργήσει ένα πολύ ανταγωνιστικό σε τιμή ηλεκτρικό σκούτερ. Όπως αναφέραμε προορίζεται για την ινδική αγορά, όντας όμως ηλεκτρικό η Suzuki δεν χρειάζεται να πονοκεφαλιάζει για το αν θα πληροί τις εκπομπές ρύπων της εκάστοτε αγοράς, οπότε υπάρχει το ενδεχόμενο να του δούμε και στην Ευρώπη. Μπορεί να μην ενθουσιάζει,όμως οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν πώς η τελική του θα φτάνει τα 65km/h – όσα και η Elettrica – και αν το κόστος είναι αρκετά χαμηλό, τότε θα αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα εναλλακτική.

 

Ural Neo 500 2026: Νέα πιο προσιτή μοτοσυκλέτα με καλάθι, έτη φωτός μπροστά σε τεχνολογία

Αλλαγή πλεύσης για την ιστορική εταιρεία - Λόγω πολέμου και κυρώσεων, με βοήθεια από την Κίνα
Ural 500 Neo
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/12/2025

Η αειθαλής Ural, γνωστή ανά τον κόσμο για την αφοσίωση της στις κλασικής αισθητικής και παρωχημένης τεχνολογίας μοτοσυκλέτες με καλάθι που κατασκευάζει, κάνει ένα τεχνολογικό άλμα με τη Neo 500, η οποία κατασκευάζεται στην Κίνα και φέρνει νέα δεδομένα για τη ρωσική εταιρεία που τα έχει βρει σκούρα με τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας.

H Ural Neo 500 θα κατασκευάζεται στην Κίνα από τη Yingang, με το μοντέλο να μοιάζει με rebranding του υπάρχοντος SUV500 II των Κινέζων. Η Ural, έχοντας κέντρο διανομής και στις ΗΠΑ από το 2002, που απορροφά και τον μεγαλύτερο όγκο των πωλήσεών τη, μετέφερε την παραγωγή των παραδοσιακών boxer μοτοσυκλετών από τη Ρωσία στο Καζακστάν λόγω του πολέμου με την Ουκρανίας και των κυρώσεων που έχει δεχτεί η χώρα αναφορικά με τις εξαγωγές της. Ωστόσο παραγωγή των μοτοσυκλετών που προοριζόταν για εξαγωγές διακόπηκε τρία μόλις χρόνια μετά καθώς το project κρίθηκε ασύμφορο και έτσι το μέλλον της κλασικής σειράς της Ural, τουλάχιστον για τις μοτοσυκλέτες που δεν προορίζονται για την αγορά της Ρωσίας, βρίσκεται αυτή τη στιγμή στον αέρα.

Ural Neo 500

Για την ανάπτυξη μιας πιο προσιτής πλατφόρμας στράφηκε στην Κίνα, καταλήγοντας στην Yingang, έπειτα από επαφές με διάφορες εταιρείες. Το Ural Neo 500 δεν προορίζεται να αντικαταστήσει τη σειρά των κλασικών boxer μοτοσυκλετών, αλλά να αποτελέσει το νέο προσιτό οικονομικά "σημείο εισόδου" στη γκάμα της Ural, που βρισκόταν πριν στα 19.999 δολάρια Αμερικής. Το Το Ural Neo 500 αναμένεται να έχει τιμή κάτω από τα 15.000 δολάρια όταν κυκλοφορήσει επίσημα το δεύτερο τρίμηνο του 2026.

Ural Neo 500

Παρότι το μοντέλο προπαραγωγής που παρουσιάστηκε ήταν ουσιαστικά το Yingang SUV500 II, η τελική έκδοση της Ural ενδέχεται να έχει αλλαγές, με την εταιρεία να τονίζει πως οι μοτοσυκλέτες θα κατασκευάζονται με βάση τις προδιαγραφές ποιότητας της Ural, εδραιωμένες ύστερα από εξαντλητικές δοκιμές στη Ρωσία και το Καζακστάν.

Ural Neo 500

Το Ural 500 χρησιμοποιεί τον 446cc δικύλινδρο εν σειρά της Yingang, σχεδιασμένο από τη Zongshen. Χωρίς να υπάρχουν ακόμα επίσημα τεχνικά χαρακτηριστικά, η ισχύς αναμένεται γύρω στους 35 ίππους. Με ρεζερβουάρ στα 20 λίτρα, πλαίσιο ειδικά σχεδιασμένο για τρίκυκλο, με το καλάθι να έχει και αποθηκευτικό χώρο στο πίσω μέρος του και μπροστινή ανάρτηση με οδηγούνται βραχίονα αντί τηλεσκοπικού πιρουνιού αλλά και μια ιδιαίτερη διάταξη κιβωτίου (R-N-1-2-3-4-5) με την όπισθεν να μπαίνει μόνο με την χρήση του σχετικού λεβιέ στο δεξί γκριπ.

Ural Neo 500

Η αισθητική κινείται μακριά από τη ρετρό εικόνα των κλασικών Ural, υιοθετώντας κινέζικες adventure γραμμές και σύγχρονο εξοπλισμό. Το SUV500 II της Yingang, στο οποίο βασίζεται, διαθέτει κάθετα τοποθετημένη έγχρωμη TFT οθόνη 7 ιντσών, θύρα USB, full LED φωτισμό και εμπρόσθια κάμερα καταγραφής 1080p, κάτι σύνηθες σε κινεζικά μοντέλα.

Ural Neo 500

Δεν είναι επιβεβαιωμένο εάν αυτά τα χαρακτηριστικά θα περάσουν αυτούσια στο Ural 500 και τι θα είναι διαθέσιμο ως προαιρετικός εξοπλισμός (κάγκελα για το καλάθι, σχάρα, ρεζέρβα κτλ) αλλά φαίνεται ότι το Neo θα είναι η πιο τεχνολογικά προηγμένη Ural μέχρι σήμερα.

Ural Neo 500

Η Ural Neo 500 έχει βασικό στόχο να προσφέρει μια μοτοσυκλέτα με κάνιστρο φιλική προς αναβάτες δίχως πρότερη σχετική εμπειρία σε μια πιο προσιτή τιμή από τις παρελθούσες Ural.