Renard GT: Monocoque και ανθρακόνημα

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/3/2011

Ακόμη μια διαφορετική και εξωτική μοτοσυκλέτα εμφανίστηκε και μάλιστα στην Εσθονία. Είναι η Renard GT που παρουσιάστηκε σαν αρχικό πρωτότυπο στην έκθεση τεχνολογίας του Ανόβερο τον Απρίλιο του 2010, ενώ τώρα ετοιμάζεται η παραγωγή του. Η Renard είχε ιδρυθεί το 1938 έχοντας κατασκευάσει αρχικώς απλά δίκυκλα με κινητήρες της Sachs. Τo 1944 όμως οι εγκαταστάσεις της βομβαρδίστηκαν και καταστράφηκαν ολοσχερώς. Από τότε δεν έγινε τίποτα με τη φίρμα, που σημαίνει αλεπού στα γαλλικά και για αυτό το λογότυπό τους ήταν ένα κεφάλι αλεπούς, που τώρα στη μοντέρνα εκδοχή του έχει μείνει ένα τριγωνάκι. Το 2008 μια ομάδα από επιχειρηματίες, σχεδιαστές και μηχανικούς ένωσαν τις δυνάμεις του για να φτιάξουν μια απόλυτη μοτοσυκλέτα. Η Renard Grand Tourer είναι μια αντισυμβατική μοτοσυκλέτα, χτισμένη γύρω από τον αερόψυκτο οκταβάλβιδο κινητήρα της Moto Guzzi που κινεί και το Stelvio. Τo στοιχείο που την κάνει εξωτική είναι το monocoque πλαίσιο από ανθρακονήματα και Kevlar. Ζυγίζει 11 κιλά, ενώ είναι συγχρόνως καρίνα, κουτί για το φίλτρο του αέρα και ρεζερβουάρ. Το εναλλακτικό αρθρωτό μπροστινό -που θυμίζει αρκετά Confederate- είναι επίσης ανθρακονημάτινο, ενώ και στα δυο άκρα της χρησιμοποιούνται αμορτισέρ Ohlins. Από εκεί και πέρα μια σειρά από κορυφαία εξαρτήματα πολλά κατασκευασμένα σε CNC από συμπαγή κομμάτια αλουμινίου και άλλα από κορυφαίους κατασκευαστές, όπως οι monoblock δαγκάνες της Brembo και οι αντλίες της LSR δίνουν την επιθυμητή εικόνα της εξωτικής μοτοσυκλέτας. Το βάρος της είναι 190 κιλά και το μεταξόνιο 1.450 χιλιοστά. Οι βελτιώσεις που έχουν κάνει στον κινητήρα των 1.151 κυβικών -που καλύπτει ήδη τις Euro 4- έφθασαν την απόδοσή του στους 125 ίππους και στα 12,3 χιλιογραμμόμετρα ροπής, αρκετά για διασκέδαση και τελική 230 χιλιομέτρων. Με στόχο λοιπόν την παραγωγή η Renard από την Εσθονία προστίθεται σε μια σειρά νέων κατασκευαστών που έχουν εμφανιστεί τον τελευταίο καιρό, όπως η αμερικανική Motus και η Horex στη Γερμανία. Με ιδιαίτερα μεγάλες μοτοσυκλέτες λειτουργούν σαν αντίβαρο στην σχετική στασιμότητα των ιαπωνικών εργοστασίων μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης.

Κατασκοπευτικό - Ηλεκτρική Royal Enfield Himalayan

Ηλεκτρική έκδοση του Himalayan εντοπίστηκε σε δοκιμές στην Ινδία
Royal-Enfield-Himalayan-Electric
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

16/6/2025

Οι κατασκοπευτικές φωτογραφίες δείχνουν μια ηλεκτρική εκδοχή της Royal Enfield Himalayan, σε μορφή που φαίνεται σχεδόν έτοιμη για παραγωγή, να κυκλοφορεί στον δρόμο.

Το ηλεκτρικό project της Royal Enfield Himalayan φαίνεται να προχωρά με γρήγορους ρυθμούς, καθώς μια δοκιμαστική μοτοσυκλέτα εντοπίστηκε στον δρόμο στην Ινδία και δείχνει να είναι κοντά στην τελική της μορφή.

Είχαμε ήδη ρίξει μια πρώτη ματιά στην ηλεκτρική Royal Enfield, με την κωδική ονομασία HIM-E, στην EICMA το 2023 (διαβάστε περισσότερα εδώ). Τότε ήταν ένα δοκιμαστικό πρωτότυπο γεμάτο λάσπες σε αρκετά "ακατέργαστη" μορφή, με τους επικεφαλής της Royal Enfield να κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους σχετικά με την ημερομηνία παρουσίασής του και εμείς να επισημαίνουμε το 2025 ως το έτος με τις μεγαλύτερη πιθανότητα.

Royal-Enfield-Himalayan-Electric

Το νέο μοντέλο, όμως, φαίνεται πολύ πιο κοντά στην τελική έκδοση, από την μοτοσυκλέτα που είδαμε στην EICMA, με τους Ινδούς να έχουν παρουσιάσει από τότε και τη μάρκα Flying Flea, όπως και την πρώτη μοτοσυκλέτα που θα ανήκει σε αυτή (διαβάστε περισσότερα εδώ).

Πράγματι, η σχεδιαστική ομάδα της Enfield φαίνεται πως ενσωμάτωσε το σχέδιο της μπαταρίας στην αισθητική γραμμή της Flying Flea, που παρουσιάστηκε στην EICMA του 2024. Οι ψύκτρες της κάσας της μπαταρίας θυμίζουν τις καμπύλες γραμμές των Flying Flea FF-C6 και FF-S6, αλλά από εκεί και πέρα οι ομοιότητες σταματούν.

Όπως και το πρωτότυπο της EICMA, το νεότερο μοντέλο διαθέτει αναρτήσεις μεγάλης διαδρομής, με ρυθμίσεις στα πιρούνια και αμορτισέρ της Öhlins με ρεζερβουάρ αζώτου. Είναι δύσκολο να διακρίνουμε το σύστημα πέδησης, αν και φαίνεται να φέρει δαγκάνες της Nissin μπροστά, με δίσκο διαμέτρου περίπου 310mm.

Σε αντίθεση με το HIM-E πρωτότυπο, το οποίο είχε πλαίσιο χωροδικτύωμα (trellis), το μεγαλύτερο μέρος του νέου πρωτοτύπου φαίνεται να είναι κατασκευασμένο από κατεργασμένο CNC και σφυρήλατο αλουμίνιο. Η μπαταρία και ο ηλεκτροκινητήρας φαίνεται να λειτουργούν ως ενσωματωμένα, φέροντα μέρη του πλαισίου – κοινή πρακτική στον κόσμο των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών – ενώ το ψαλίδι συνδέεται απευθείας στον κινητήρα.