Triumph Thruxton 400: Αποκαλύφθηκε πλήρως λίγο πριν από την κυκλοφορία της
Εντοπίστηκε στην Ινδία, με έντονα στοιχεία cafe racer
Από τον
Παύλο Καρατζά
6/8/2025
Η Triumph πρόκειται να κυκλοφορήσει τη νέα Thruxton 400 στην Ινδία σήμερα και οι μοτοσυκλέτες έχουν ήδη αρχίσει να φτάνουν στα εκθεσιακά καταστήματα. Η Thruxton 400 είναι η τελευταία προσθήκη στη σειρά 400cc της Triumph και είναι ουσιαστικά μια έκδοση cafe racer που έρχεται να προστεθεί δίπλα στις Scrambler και Speed 400.
Αυτό το νέο μοντέλο ξεχωρίζει με το νεορετρό σχεδιασμό του, που περιλαμβάνει ένα μπικίνι φέρινγκ, έναν στρογγυλό προβολέα LED, ένα κάλυμμα πίσω καθίσματος, clip-on τιμόνια και στρογγυλούς καθρέφτες τοποθετημένους στα αντίβαρα του τιμονιού, στοιχεία που τονίζουν τον cafe racer χαρακτήρα.
Η Thruxton 400 φέρει έναν μονοκύλινδρο υδρόψυκτο κινητήρα 398 κυβικών, που αποδίδει 39,5 ίππους και 3,8 kg.m ροπής, όπως και η Speed 400, πιθανότατα όμως η κλιμάκωση κιβωτίου θα είναι διαφορετική. Μοιράζεται το πλαίσιο και τα μηχανικά μέρη με τα αδελφάκια του των 400 κυβικών, αλλά έχει μερικές οπτικές και εργονομικές πινελιές που την κάνουν ξεχωριστή. Η Thruxton 400 αναμένεται να φέρει LED φώτα, δικάναλο ABS, ημι-ψηφιακό ταμπλό οργάνων και ζάντες αλουμινίου 17 ιντσών.
Όσον αφορά τις επιλογές χρωμάτων, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις: το κίτρινο/ασημί που βλέπετε εδώ, το ασημί/μαύρο, το μαύρο/ασημί και το κόκκινο/ασημί.
Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/8/2025
Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική
Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.
Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.
Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.
Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.
Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.
Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.