Claudio Domenicali: “Kάνει εχθρούς ο Lorenzo”

Πέντε αναβάτες για μία θέση στην εργοστασιακή ομάδα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/6/2019

Όπως όλοι είδαμε στον πρόσφατο αγώνα του Mugello, o Claudio Domenicali είναι από τους ελάχιστους προέδρους εταιρειών που δεν έχει κανένα πρόβλημα να πέσει στα γόνατα και να πανηγυρίζει ουρλιάζοντας μπροστά στις κάμερες της τηλεόρασης. Όπως επίσης δεν έχει κανένα πρόβλημα να πει ξεκάθαρα την άποψή του, ακόμα και στις περιπτώσεις που θα είχε συμφέρον να μην πει τίποτα. Αυτό ακριβώς έκανε και στην συνέντευξή του στην ισπανική Marca, όπου μίλησε με ευθύτητα, τόσο για το μέλλον του Petrucci, όσο και για τον πρώην αναβάτη της Ducati, τον Jorge Lorenzo, ο οποίος δείχνει να ξαναπερνά τα ίδια προβλήματα στη Honda, που είχε και με τους Ιταλούς.

Σε ό,τι αφορά τον Petrucci και το μέλλον του ως εργοστασιακός αναβάτης της Ducati (έχει μονοετές συμβόλαιο), ο Domenicali δεν έκρυψε πως αυτή τη στιγμή εξετάζονται οι περιπτώσεις πέντε αναβατών! Γνωρίζουμε πως η Ducati σκέφτεται σοβαρά να δώσει μία θέση στον Alex Marquez στην δορυφορική Pramac την επόμενη χρονιά. Επίσης ξέρουμε πως η μεταγραφή του Bagnaia έχει ορίζοντα τριετίας και πως κρυφός πόθος της Ducati είναι να ετοιμάσει τον μαθητή του Rossi για να πάρει τη θέση του Dovisiozo στο άμεσο μέλλον. Αν συμβούν αυτά στην Pramac το 2020, τότε ο Jack Miller και ο Petrucci θα πρέπει να κερδίσουν τη μία και μοναδική θέση που απομένει στην εργοστασιακή ομάδα.

Όπως έχουμε καταλάβει, ο Dovisiozo θέλει δίπλα του τον Petrucci, όμως η Ducati δεν θέλει να γίνουν σιγά-σιγά τα box της οικογενειακή ταβέρνα και δεν έχει αποφασίσει ακόμα τι θα κάνει με τη δεύτερη εργοστασιακή μοτοσυκλέτα για το 2020. Μάλιστα ο Domenicali ξεκαθάρισε, πως ούτε μετά τον αγώνα της Βαρκελώνης δεν πρόκειται να αποφασίσουν οριστικά. Επίσης η αναφορά του σε πέντε αναβάτες, ουσιαστικά επιβεβαιώνει τις φήμες για τον Alex Marquez. Προφανώς η νίκη του Petrucci στο Mugello απέδειξε πως ο Ιταλός αναβάτης έχει την ταχύτητα που απαιτείται για να κάθεται σε σέλα εργοστασιακής μοτοσυκλέτας, όμως ο Domenicali έδειξε να εκτιμά περισσότερο την συμπεριφορά του Petrucci στον αγώνα του Le Mans (είχε την ευκαιρία να περάσει τον Dovisiozo και να του πάρει 5 βαθμούς), χαρακτηρίζοντάς την “έξυπνη”. Σε αυτό το σημείο τον ρώτησε ο Ισπανός δημοσιογράφος της Marca να πει την άποψή του για τον Jorge Lorenzo.

Ο Domenicali ξεκίνησε λέγοντας πως ο γάμος της Ducati με τον Jorge δεν εξελίχθηκε όπως θα θέλανε οι δύο πλευρές, κυρίως λόγω του γεγονότος πως τα καλά αποτελέσματα ήρθαν όταν πλέον είχαν παρθεί οι αποφάσεις. Χαρακτήρισε ως “καλό παιδί” τον Jorge και συμπλήρωσε πως τον στεναχωρεί που αυτή τη στιγμή δείχνει να έχει μείνει μόνος του. Βέβαια συμπλήρωσε πως ο ίδιος ο Jorge φροντίζει να δημιουργεί μόνος του εχθρούς και αναφέρθηκε συγκεκριμένα στο σύνθημα που είχε στο κράνος του και έγραφε: “Δεν είμαι ένας πολύ καλός αναβάτης. Είμαι Πρωταθλητής”. Η αυτοπεποίθηση και ο ναρκισσισμός δεν είχαν ποτέ διακριτά όρια… ιδιαίτερα στην εποχή της εύκολης κριτικής στα κοινωνικά δίκτυα, όπου ο κόσμος δεν ακολουθεί τους ίδιους κανόνες με την κατά πρόσωπο επικοινωνία...

Αυτή την στιγμή βέβαια, ο Lorenzo βρίσκεται στην Ιαπωνία, όπου ο στόχος είναι να βρεθεί λύση στα προβλήματα προσαρμογής που αντιμετωπίζει

KTM-Pedro Acosta: Τελειώνει η υπομονή του Ισπανού - "Δεν αποδέχομαι και δεν είμαι υπομονετικός"

Πιστεύει στο εγχείρημα των Αυστριακών – Απαιτεί όμως άμεσες λύσεις από την ομάδα
Pedro Acosta Red Bull KTM Factory Racing 2025
Από το

motomag

26/5/2025

Ο αναβάτης της Red Bull KTM Factory Racing, Pedro Acosta, δήλωσε πως η υπομονή του εξαντλείται με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Αυστριακοί στο MotoGP και πως δεν πρόκειται να περιμένει μια ζωή για να γίνει πρωταθλητής.

Το Grand Prix της Βρετανίας αποδείχθηκε δύσκολο για την KTM, καθώς κανένας από τους αναβάτες της δεν κατάφερε να προκριθεί από το Q1 στις κατατακτήριες, αν και ο Acosta κατάφερε να τερματίσει έκτος σε έναν χαοτικό αγώνα.

Το Σάββατο, ο Acosta σε δηλώσεις του, εξέφρασε την εμπιστοσύνη του στην KTM ότι μπορεί να φτιάξει μια καλή μοτοσυκλέτα, καλώντας ωστόσο την εταιρεία να προσφέρει λύσεις πιο άμεσα.

Μετά τον αγώνα της Κυριακής, τον οποίο χαρακτήρισε αγώνα απελπισίας, ο Acosta δήλωσε ότι η έλλειψη πρόσφυσης στο πίσω μέρος του έφερε πολλά προβλήματα.

"Λοιπόν, δεν ήταν παράξενος αγώνας. Ήταν ένας αγώνας απελπισίας", είπε.

"Είναι λυπηρό να βλέπεις ότι προσπαθείς να είσαι τέλειος στην επιτάχυνση και στην έξοδο των στροφών, προσπαθείς να μείνεις κοντά στους άλλους και μετά χάνεις τα πάντα στην επιτάχυνση, για κάτι ξεκάθαρο – δεν έχουμε την πρόσφυση που έχουν οι άλλες μοτοσυκλέτες. Αλλά έτσι είναι τα πράγματα και πρέπει να συνεχίσουμε."

Στην ερώτηση αν πρέπει να αποδεχτεί την κατάσταση και να μάθει να είναι υπομονετικός, ο Acosta απάντησε κοφτά: "Δεν αποδέχομαι και δεν είμαι υπομονετικός….Η ευκαιρία περνάει μία φορά στη ζωή. Δεν θα περάσω όλη μου τη ζωή για να γίνω πρωταθλητής σε αυτό το πρωτάθλημα. Χρειάζομαι βοήθεια από το εργοστάσιο. Είσαι νέος μέχρι να μην είσαι πια. Πολλοί αστέρες στο πρωτάθλημα αναδείχθηκαν γρήγορα και εξαφανίστηκαν το ίδιο γρήγορα. Freddie Spencer, τον θυμάσαι; Κέρδισε δύο τίτλους, μετά είχε κάτι με το χέρι του και δεν επέστρεψε ποτέ ο ίδιος."

"Στο τέλος, δεν είναι μόνο εγώ. Βλέπεις και τις τέσσερις KTM να μην περνάνε στο Q2 αυτό το Σαββατοκύριακο και να δυσκολεύονται πολύ. Χρειαζόμαστε βοήθεια από το εργοστάσιο. Τώρα μιλάω για τους τέσσερις αναβάτες – όχι μόνο για μένα."

Ο Acosta εξακολουθεί να συζητιέται για θέσεις άλλων ομάδων καθώς και την ενδεχόμενη αποχώρηση του από την KTM στο τέλος της σεζόν, αν και ο ίδιος επέμεινε για άλλη μια φορά πως έχει ακόμη έναν χρόνο συμβόλαιο και πιστεύει πραγματικά στο εγχείρημα της ομάδας. 

“Αλλά αυτό το Σαββατοκύριακο μίλησα πολύ σοβαρά και είπα ότι χρειάζομαι βοήθεια. Δεν θέλω να έρχομαι εδώ με την KTM μόνο για να καίω καύσιμα. Θέλω να αγωνίζομαι. Και σήμερα μπόρεσα να αγωνιστώ, περίπου, μέχρι ένα σημείο όπου ήμουν στο γκρουπ με τους Marc, Franco, Jack και Alex αλλά δεν μπορούσα να παλέψω. Και αυτό είναι που με καίει, να είσαι τόσο κοντά και να μην μπορείς να το πιάσεις, να μην μπορείς να το καταφέρεις, χωρίς να έχει σημασία τι κάνεις γιατί δεν φτάνει ποτέ.”