Dani Pedrosa: Ένας MotoGP Legend!

Η μέγιστη τιμή για τον Ισπανό αναβάτη
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

16/11/2018

Λίγο πριν τον τελευταίο του αγώνα ως αναβάτης των MotoGP και της Repsol Honda Team (αφού θα συνεχίσει την πορεία του ως αναβάτης εξέλιξης για την εργοστασιακή ομάδα της ΚΤΜ), ο Dani Pedrosa μπήκε στο MotoGP Legends Hall of Fame στην Valencia.

Η ανακήρυξή του ως Θρύλος των MotoGP έγινε λίγο πριν τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή στα 125 το 2003 και στα 250 το 2004 και το 2005), ο οποίος είναι και ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες όλων των εποχών στην μεγάλη κατηγορία.
Ο βραχύσωμος Ισπανός ξεκίνησε την διεθνή αγωνιστική του καριέρα το 2001 στα 125GP, όπου σαν rookie ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και τερμάτισε στο πρωτάθλημα όγδοος. Την επόμενη χρονιά ήρθαν και οι νίκες στο ενεργητικό του τερματίζοντας στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος, ενώ το 2003 κέρδισε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο παίρνοντας πέντε νίκες εκείνη την σεζόν. Στο τέλος μάλιστα εκείνης της χρονιάς είχε σπάσει και τους δύο αστραγάλους του σε μία πτώση, αλλά παρόλα αυτά μεταπήδησε το 2004 στα 250, όπου πήρε κι εκεί τον τίτλο στην πρώτη του χρονιά στην κατηγορία! Έγινε τότε και ο νεότερος αναβάτης που πήρε νίκη στα 250 (18 ετών και 202 ημερών), αλλά και ο νεότερος πρωταθλητής της κατηγορίας όντας 19 ετών και 18 ημερών όταν τελείωσε το πρωτάθλημα.


Το 2006, ο Pedrosa πέρασε στην μεγάλη κατηγορία και χρειάστηκε μόλις τέσσερις αγώνες για να φτάσει στην πρώτη του νίκη στην Shanghai, ενώ με τους τερματισμούς τους στο βάθρο και την δεύτερη νίκη που πήρε στο Donington, χρίστηκε ως ένας από τους πιο πετυχημένους αναβάτες της κατηγορίας, τερματίζοντας και στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος. Την επόμενη χρονιά αναδείχθηκε δεύτερος πίσω από τον Casey Stoner, ενώ ήταν μέσα στην πρώτη τριάδα στο πρωτάθλημα του 2008, παρά το γεγονός ότι είχε σπάσει το χέρι του στις δοκιμές πριν την έναρξη της σεζόν, αλλά και το ότι είχε μείνει εκτός από δύο αγώνες λόγω τραυματισμών.
Οι τραυματισμοί γενικότερα ήταν κάτι που ταλαιπώρησε αρκετά τον Pedrosa όλα αυτά τα χρόνια, αλλά πάντοτε ήταν μέσα στους διεκδικητές του τίτλου, με αποκορύφωμα το 2012 που έχασε το πρωτάθλημα για λίγο έχοντας πάρει και τις περισσότερες νίκες του μέσα σε μια χρονιά. Το 2017 ήταν μια σημαδιακή χρονιά για τον Dani, καθώς σημείωσε την 300η συμμετοχή του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα (στον αγώνα της πατρίδας του στη Jerez), ενώ έγινε και ο πρώτος αναβάτης στην ιστορία που έχει κερδίσει τουλάχιστον έναν αγώνα σε κάθε σεζόν, για 16 συνεχόμενα έτη! Η απόσυρσή του από τους αγώνες φέτος, τον βρίσκει ως τον τρίτο αναβάτη με τα περισσότερα βάθρα, πίσω από τους Valentino Rossi και Giacomo Agostini.
Ο Πρόεδρος της FIM, Vito Ippolito, τόνισε στην ομιλία του κατά την βράβευση του Pedrosa, ότι αποτελεί ένα παράδειγμα προς όλους τους αναβάτες και ιδιαίτερα τους νεότερους, για τον τρόπο που έτρεχε και που κέρδιζε, με κύριο χαρακτηριστικό του πόσο "καθαρός" αναβάτης ήταν. Ο Carmelo Ezpeleta, CEO της Dorna Sports, μίλησε για τα ανάμικτα συναισθήματά του, καθώς ήταν ευτυχής για την συμμετοχή του Pedrosa στο Hall of Fame, αλλά το γεγονός ότι ένας αναβάτης με τόση προϊστορία πίσω του φτάνει στο σημείο να αποσυρθεί του προκάλεσε ιδιαίτερη θλίψη.


Ο Pedrosa ήταν εμφανώς συγκινημένος, καθώς όπως είπε ο ίδιος, σε αυτό το ορόσημο της ζωής του εξακολουθεί να δέχεται την υποστήριξη του κόσμου, των διοργανωτών, αλλά και των αντιπάλων που αντιμετώπισε όλα αυτά τα χρόνια. Στην ερώτηση για το ποια στιγμή είναι αυτή που ξεχωρίζει στην πολυετή καριέρα του, ο Dani απάντησε ότι ήταν η κατάκτηση του πρώτου του πρωταθλήματος, το οποίο εκπλήρωνε ένα όνειρο ζωής. Πλέον, ο Pedrosa βάζει το όνομά του στην μακρά λίστα των Θρύλων των MotoGP μαζί με τους Giacomo Agostini, Mick Doohan, Geoff Duke, Wayne Gardner, Mike Hailwood, Daijiro Kato, Eddie Lawson, Anton Mang, Angel Nieto, Wayne Rainey, Phil Read, Jim Redman, Kenny Roberts, Jarno Saarinen, Kevin Schwantz, Barry Sheene, Marco Simoncelli, Freddie Spencer, Casey Stoner, John Surtees, Carlo Ubbiali, Alex Crivillé, Franco Uncini, Marco Lucchinelli, Randy Mamola, Kork Ballington και τον αείμνηστο Nicky Hayden.

Ετικέτες

MotoGP Misano: Νίκη Marc Marquez σε αγώνα καριέρας για Bezzecchi

Νίκη Marquez στην έδρα της Ακαδημίας
MotoGP Misano: Νίκη Marc Marquez σε αγώνα καριέρας για Bezzechi
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

14/9/2025

Ένας φανταστικός αγώνας που θα οδηγήσει, το πιθανότερο, στον τίτλο για τον Marc Marquez στην Ιαπωνία κάνοντας το μεγαλύτερο “comeback” στην ιστορία των MotoGP. Το καθηλωτικό θέαμα δεν ήταν της μορφής μάχης αγκώνα με αγκώνα, αλλά κάτι άλλο πολύ πιο δύσκολο αλλά όχι εξίσου εντυπωσιακό για όλους.

Στην εκκίνηση ο Marc Marquez έκανε ότι και εχθές αλλά λίγο καλύτερα, περνώντας ταχύτερα τον Alex και μπαίνοντας πίσω από τον Bezzecchi. Πριν κλείσει ο γύρος, κλασσικός Mir, εμπλέκεται σε πτώση με τον Zarco και πλέον είναι σαν να λες ότι ο Chantra θα τερματίσει τελευταίος. Τις ίδιες πιθανότητες έχει και ο Mir να τον ρίξουν ή να πέσει μόνος του. Τελικά ο Zarco ξανά μπαίνει στον αγώνα, έτσι για να κόψει το σερί του Chantra από την τελευταία θέση.

Στον 2ο γύρο ο Marc έχει κολλήσει στον Bezzecchi και φαίνεται σαν να είναι έτοιμος να κάνει την κίνηση όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και πράγματι έτσι φάνηκε στην 6η στροφή τους 3ου γύρου. Όμως θα μείνουν έτσι κολλητά, για αρκετούς γύρους ακόμη.

Ο Rins κερδίζει μαζί με τον Fernandez που οδηγεί την V4 της Yamaha δύο διελεύσεις από την ποινή μακρύτερους γύρου γιατί έκανε λάθος εκκίνηση, με τον Ai Ogura να συνεχίζει και αυτός τις ατυχίες πέφτοντας στον 4ο γύρο. Μιλάμε για τον μόνο με μαλακή γόμα. Στον ίδιο γύρο ο Acosta περνά τον Di Giannanontio και μπαίνει ανάμεσα στις VR46 που τώρα έχουν την αντίστροφη σειρά από εχθές στον αγώνα Sprint με τον Quartararo μπροστά τους να δημιουργούν ένα διαφορετικό γκρουπάκι καθώς οι τρεις έχουν ήδη αρχίσει να ξεχωρίζουν.

Ο Acosta είναι ασταμάτητος περνά σε δύο γύρους με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και τον Morbidelli και τον Quartararo, μία φανταστική κίνηση όπου τρεις διαφορετικοί αναβάτες δεν είχαν απάντηση. Αρχικά ο Quartararo βέβαια αντιστάθηκε αλλά όχι για πολύ. Στο μεταξύ πέφτει και ο Vinales σε ένα πλούσιο σε πτώσεις ξεκίνημα που όμως θα συμπληρωνόταν περισσότερο.

Ο Quartararo δεν κατάφερε να αντισταθεί για πολύ και ο Acosta περνά μπροστά, την ίδια στιγμή που μπορεί να μην συμβαίνει μάχη σώμα με σώμα εμπρός αλλά να είναι τόσο στο όριο η οδήγησή τους, που να μην μπορείς να παρακολουθήσεις τι γίνεται πιο πίσω.

Στον 8ο γύρο εγκατέλειψε ο Acosta από σπασμένη αλυσίδα, ακριβώς όπως έπαθε και ο Binder εχθές και είναι η τρίτη φορά για την KTM, αυτή τη φορά όμως έχοντας προσπεράσει τις δύο VR46 και τον Quartararo και γιατί όχι, βλέποντας και την πιθανότητα να ανέβουν στο βάθρο. Εξαιρετικά ντροπιαστικά για την KTM και αποκαρδιωτικό για τον Acosta.

Ομοίως αποκαρδιωτική ακολουθεί η πτώση του Bagnaia στον 9ο γύρο και ανοίγει το περιθώριο να χάσει την τρίτη θέση στο τέλος του πρωταθλήματος.

Στο μεταξύ το γεγονός πως ο Acosta είχε ευκαιρίες φαίνεται στον 11ο γύρο, όταν οι δύο πρώτοι ξεμακραίνουν πλέον ακόμη πιο ξεκάθαρα από τον Alex Marquez. Είναι δεδομένο πως θα υπάρξει επίθεση από τον Marc, απλά περιμένουμε να δούμε αν θα περιμένει στο τέλος του αγώνα ή όχι.

Δεν θα περιμένουμε πολύ, στον 12ο γύρο ο Bezzecchi κάνει το λάθος, ανοίγει γραμμή στην 8η στροφή και ο Marc Marquez φεύγει εμπρός με μία μικρή διαφορά, όχι κολλημένοι όπως ήταν πριν.

Στον 13ο γύρο τα προβλήματα της KTM συνεχίζονται με πτώση του Bastianini την στιγμή που ο Morbidelli πιέζει τον Quartararo και εκείνος απαντά φεύγοντας λίγο πιο μπροστά.

Η ψαλίδα του Marc Marquez με τον Bezzecchi δεν κλείνει, αντιθέτως πλέον έχουμε τρεις εμπρός που γυρνούν με ξεκάθαρες θέσεις, χωρίς δηλαδή να μπορεί να κάνει κάποιος μία επίθεση σε κάποια στροφή, θα πρέπει να πλησιάσουν πρώτα και αυτό δεν συμβαίνει ακόμη, αντιθέτως η διαφορά με τον Marc έχει φτάσει στο 0,7 ενώ ο Alex είναι ένα δευτερόλεπτο πίσω.

Τελικά στον 15ο γύρο ο Morbidelli καταφέρνει να κάνει την επίθεση που ήθελε και να περάσει στην 4η θέση.

Για πρώτη φορά από την ώρα του λάθους, η απόσταση των δύο πρώτων μειώνεται τώρα, με τον Marc Marquez να λαμβάνει προειδοποίηση για τα όρια της πίστας, κάνοντας έναν γύρο σε διαφορετικό ρυθμό και πλέον ο Bezzecchi είναι σε θέση επίθεσης. Οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί μέσα σε έναν γύρο, όμως θα φτάσουμε στον 20ο χωρίς να αλλάξει η κατάσταση, αντιθέτως η απόστασή τους αυξήθηκε ελάχιστα και πλέον είναι ο Bezzecchi που παίρνει προειδοποίηση για τα όρια της πίστας. Είχε πλησιάσει τον Marc αλλά ποτέ τόσο όσο θα έπρεπε.

Στο μεταξύ πιο πίσω ο Quartararo είχε κάνει το λάθος αφήνοντας τον Di Giannantonio να περάσει και μέχρι να ανακτήσει τον ρυθμό πέρασαν και ο Aldequer και ο Marini με την προσπάθειά του να ακυρώνεται πλέον καθώς δεν φαινόταν πως θα μπορούσε να ανακτήσει τις χαμένες θέσεις.

Στο μεταξύ η προσπάθεια του Bezzecchi επίσης περνά σκαμπανευάσματα για να φτάσουμε στους τελευταίους γύρους όπου δείχνει πως ίσως να μπορέσει να έχει την ευκαιρία.

Στο μεταξύ όλη αυτή η προσπάθειά τους φαίνεται από το πίσω πίσω έχει μείνει ο Alex που μέσα σε 2 γύρους πηγαίνει από το +4 δευτερόλεπτα στα σχεδόν +6!

Ο Bezzecchi κάνει ταχύτερο γύρο εκείνη την στιγμή και αμέσως μετά το κάνει και ο Marc Marquez με τους δύο να γυρνάνε στην κόψη κάνοντας έναν φανταστικό αγώνα. Μπορεί να μην έχει μάχη αγκώνα με αγκώνα για να ικανοποιηθούν οι οπαδοί, αλλά μόλις αντιληφθείς την προσπάθεια η εικόνα των δύο πρώτων σε γεμίζει με αγωνία.

Αυτός είναι και ο λόγος που αμέσως μετά ο Bezzecchi τον χαρακτήρισε τον καλύτερο αγώνα της καριέρας του!

Δεν με νοιάζει η δεύτερη θέση, αλλά παλεύοντας με αυτόν που είναι ο καλύτερος και πιο δυνατός αναβάτης αυτή την στιγμή, δίνοντας τα πάντα για να είμαι ανταγωνιστικός, ήταν το καλύτερο για εμένα. Ευχαριστώντας την ομάδα, την Ακαδημία (δηλαδή την VR46) και τον ίδιο τον Rossi.

Ομοίως και ο Marc Marquez θα πει πως έδωσε τα πάντα σήμερα για να κερδίσει και να μείνει μπροστά, να δώσει στην Ducati δύο νίκες μέσα στην Ιταλία και σε ένα κοινό που αν είχε στεφθεί εδώ πρωταθλητής, όπως κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει στην Ιαπωνία, θα τον αποδοκίμαζε.

Οι τελευταίοι τρεις γύροι έγιναν όπως και ο μισός αγώνας, στην κόψη του ξυραφιού με τον Marc Marquez να τερματίζει με 0,6 δευτερόλεπτα διαφορά από τον Bezzecchi. Ας μην κανείς πως δεν ήταν ένας φανταστικός αγώνας γιατί θα φανεί πως δεν ξέρει τι βλέπει, δύο κορυφαίοι αναβάτες στο μέγιστο που είχαν για αυτό και βλέπαμε την απόσταση να μην μένει απόλυτα σταθερή με τον Marc Marquez να μην κινδυνεύει και άμεσα σε κάποιο σημείο. Έβαλαν 6 δευτερόλεπτα από τον τρίτο στο βάθρο, δεν έκαναν μερικούς γύρους στο όριο, έκαναν έναν αγώνα με την μέγιστη συγκέντρωση με τον Marc Marquez να γδύνεται για να ανέβει στο βάθρο!

Απίστευτη οδήγηση από τους δύο πρώτους και μία ξεκάθαρη επικράτηση του Marc Marquez ως του καλύτερου αναβάτη των MotoGP.

 

ΘΕΣΗ

ΒΑΘΜΟΙ

ΑΝΑΒΑΤΗΣ

ΟΜΑΔΑ

ΧΡΟΝΟΣ

1

25

93M. Marquez

Ducati Lenovo Team

41:20.898

2

20

72M. Bezzecchi

Aprilia Racing

+0.568

3

16

73A. Marquez

BK8 Gresini Racing MotoGP

+7.734

4

13

21F. Morbidelli

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

+10.379

5

11

49F. Giannantonio

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

+11.330

6

10

54F. Aldeguer

BK8 Gresini Racing MotoGP

+16.069

7

9

10L. Marini

Honda HRC Castrol

+17.965

8

8

20F. Quartararo

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

+20.964

9

7

88M. Oliveira

Prima Pramac Yamaha MotoGP

+21.565

10

6

33B. Binder

Red Bull KTM Factory Racing

+23.109

11

5

25R. Fernandez

Trackhouse MotoGP Team

+24.592

12

4

43J. Miller

Prima Pramac Yamaha MotoGP

+27.492

13

3

1J. Martin

Aprilia Racing

+29.937

14

2

7A. Fernandez

Yamaha Factory Racing Team

+61.504

15

1

35S. Chantra

IDEMITSU Honda LCR

+61.932

16

 

5J. Zarco

CASTROL Honda LCR

+0.000

ΠΤΩΣΕΙΣ

   

23E. Bastianini

Red Bull KTM Tech3

11 Laps

   

42A. Rins

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

9 Laps

   

63F. Bagnaia

Ducati Lenovo Team

8 Laps

   

37P. Acosta

Red Bull KTM Factory Racing

7 Laps

   

12M. Viñales

Red Bull KTM Tech3

4 Laps

   

79A. Ogura

Trackhouse MotoGP Team

2 Laps

Δεν έκανε έναν γύρο

   

36J. Mir

Honda HRC Castrol