Dani Pedrosa: Ένας MotoGP Legend!

Η μέγιστη τιμή για τον Ισπανό αναβάτη
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

16/11/2018

Λίγο πριν τον τελευταίο του αγώνα ως αναβάτης των MotoGP και της Repsol Honda Team (αφού θα συνεχίσει την πορεία του ως αναβάτης εξέλιξης για την εργοστασιακή ομάδα της ΚΤΜ), ο Dani Pedrosa μπήκε στο MotoGP Legends Hall of Fame στην Valencia.

Η ανακήρυξή του ως Θρύλος των MotoGP έγινε λίγο πριν τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή στα 125 το 2003 και στα 250 το 2004 και το 2005), ο οποίος είναι και ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες όλων των εποχών στην μεγάλη κατηγορία.
Ο βραχύσωμος Ισπανός ξεκίνησε την διεθνή αγωνιστική του καριέρα το 2001 στα 125GP, όπου σαν rookie ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και τερμάτισε στο πρωτάθλημα όγδοος. Την επόμενη χρονιά ήρθαν και οι νίκες στο ενεργητικό του τερματίζοντας στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος, ενώ το 2003 κέρδισε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο παίρνοντας πέντε νίκες εκείνη την σεζόν. Στο τέλος μάλιστα εκείνης της χρονιάς είχε σπάσει και τους δύο αστραγάλους του σε μία πτώση, αλλά παρόλα αυτά μεταπήδησε το 2004 στα 250, όπου πήρε κι εκεί τον τίτλο στην πρώτη του χρονιά στην κατηγορία! Έγινε τότε και ο νεότερος αναβάτης που πήρε νίκη στα 250 (18 ετών και 202 ημερών), αλλά και ο νεότερος πρωταθλητής της κατηγορίας όντας 19 ετών και 18 ημερών όταν τελείωσε το πρωτάθλημα.


Το 2006, ο Pedrosa πέρασε στην μεγάλη κατηγορία και χρειάστηκε μόλις τέσσερις αγώνες για να φτάσει στην πρώτη του νίκη στην Shanghai, ενώ με τους τερματισμούς τους στο βάθρο και την δεύτερη νίκη που πήρε στο Donington, χρίστηκε ως ένας από τους πιο πετυχημένους αναβάτες της κατηγορίας, τερματίζοντας και στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος. Την επόμενη χρονιά αναδείχθηκε δεύτερος πίσω από τον Casey Stoner, ενώ ήταν μέσα στην πρώτη τριάδα στο πρωτάθλημα του 2008, παρά το γεγονός ότι είχε σπάσει το χέρι του στις δοκιμές πριν την έναρξη της σεζόν, αλλά και το ότι είχε μείνει εκτός από δύο αγώνες λόγω τραυματισμών.
Οι τραυματισμοί γενικότερα ήταν κάτι που ταλαιπώρησε αρκετά τον Pedrosa όλα αυτά τα χρόνια, αλλά πάντοτε ήταν μέσα στους διεκδικητές του τίτλου, με αποκορύφωμα το 2012 που έχασε το πρωτάθλημα για λίγο έχοντας πάρει και τις περισσότερες νίκες του μέσα σε μια χρονιά. Το 2017 ήταν μια σημαδιακή χρονιά για τον Dani, καθώς σημείωσε την 300η συμμετοχή του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα (στον αγώνα της πατρίδας του στη Jerez), ενώ έγινε και ο πρώτος αναβάτης στην ιστορία που έχει κερδίσει τουλάχιστον έναν αγώνα σε κάθε σεζόν, για 16 συνεχόμενα έτη! Η απόσυρσή του από τους αγώνες φέτος, τον βρίσκει ως τον τρίτο αναβάτη με τα περισσότερα βάθρα, πίσω από τους Valentino Rossi και Giacomo Agostini.
Ο Πρόεδρος της FIM, Vito Ippolito, τόνισε στην ομιλία του κατά την βράβευση του Pedrosa, ότι αποτελεί ένα παράδειγμα προς όλους τους αναβάτες και ιδιαίτερα τους νεότερους, για τον τρόπο που έτρεχε και που κέρδιζε, με κύριο χαρακτηριστικό του πόσο "καθαρός" αναβάτης ήταν. Ο Carmelo Ezpeleta, CEO της Dorna Sports, μίλησε για τα ανάμικτα συναισθήματά του, καθώς ήταν ευτυχής για την συμμετοχή του Pedrosa στο Hall of Fame, αλλά το γεγονός ότι ένας αναβάτης με τόση προϊστορία πίσω του φτάνει στο σημείο να αποσυρθεί του προκάλεσε ιδιαίτερη θλίψη.


Ο Pedrosa ήταν εμφανώς συγκινημένος, καθώς όπως είπε ο ίδιος, σε αυτό το ορόσημο της ζωής του εξακολουθεί να δέχεται την υποστήριξη του κόσμου, των διοργανωτών, αλλά και των αντιπάλων που αντιμετώπισε όλα αυτά τα χρόνια. Στην ερώτηση για το ποια στιγμή είναι αυτή που ξεχωρίζει στην πολυετή καριέρα του, ο Dani απάντησε ότι ήταν η κατάκτηση του πρώτου του πρωταθλήματος, το οποίο εκπλήρωνε ένα όνειρο ζωής. Πλέον, ο Pedrosa βάζει το όνομά του στην μακρά λίστα των Θρύλων των MotoGP μαζί με τους Giacomo Agostini, Mick Doohan, Geoff Duke, Wayne Gardner, Mike Hailwood, Daijiro Kato, Eddie Lawson, Anton Mang, Angel Nieto, Wayne Rainey, Phil Read, Jim Redman, Kenny Roberts, Jarno Saarinen, Kevin Schwantz, Barry Sheene, Marco Simoncelli, Freddie Spencer, Casey Stoner, John Surtees, Carlo Ubbiali, Alex Crivillé, Franco Uncini, Marco Lucchinelli, Randy Mamola, Kork Ballington και τον αείμνηστο Nicky Hayden.

Ετικέτες

Αφοί Marquez: Έκαναν το MotoGP υπόθεση οικογενειακή ! - Οι μόνοι αδερφοί που το κατάφεραν

Οι πιο επιτυχημένοι συγγενείς στην ιστορία του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ταχύτητας
afoi marquez
Από τον

Παύλο Καρατζά

27/10/2025

Τα αδέρφια Marquez πρωταγωνιστούν στο φετινό πρωτάθλημα του MotoGP, με τον Marc να στέφεται Παγκόσμιος Πρωταθλητής και τον Alex να έχει καπαρώσει τη δεύτερη στην γενική κατάταξη της κορυφαίας κατηγορίας. Έτσι, με αυτήν την κυριαρχία τους έγραψαν τα ονόματά τους στην ιστορία ως τα πιο επιτυχημένα αδέρφια στο κορυφαίο πρωτάθλημα των δύο τροχών και μόνο οι ίδιοι μπορούν να το αλλάξουν αυτό προς το ακόμη καλύτερο.

Την κυριαρχία του Marc Marquez που κατέκτησε το φετινό πρωτάθλημα πολύ άνετα και στέφθηκε πρωταθλητής πέντε αγώνες πριν την αυλαία, έρχεται να επισφραγίσει η απόδοση του αδερφού του Alex που έκανε δική του τη δεύτερη θέση επίσης πριν τελειώσει το πρωτάθλημα. Αναμφίβολα αυτό είναι και το πιο επιτυχημένο αδερφικό δίδυμο στην ιστορία του MotoGP, με την φετινή του επίδοση να αποτελεί απλά το κερασάκι στην τούρτα αφού ακόμη και αν "ξεχάσει" κάποιος όλα όσα έγιναν φέτος υπάρχουν άλλα 10 παγκόσμια πρωταθλήματα να μας θυμίζουν τα κατορθώματα των αδερφών Marquez: 8 από τον Marc και δύο από τον Alex!

Για το 2025 οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους: ο Marc συγκέντρωσε 545 βαθμούς φέτος και αυτή θα είναι και η τελική του συγκομιδή, καθώς δεν θα αγωνιστεί ξανά φέτος. Ο Alex έχει συγκεντρώσει 413 βαθμούς και έχει και δύο αγώνες ακόμα για να κερδίσει ακόμη περισσότερους, με το 1-2 των Marquez στη κορυφαία κατηγορία να μην έχει προηγούμενο.

marq

Στο παρελθόν είχαμε φυσικά και άλλα αδέρφια που που έχουν γράψει το όνομά τους στους αγώνες ταχύτητας με τους Rossi/Marini να είναι οι πιο γνωστοί, με την επιτυχία ωστόσο να προέρχεται μέχρι στιγμής από τη μία πλευρά, αυτή του Γιατρού και όχι παράλληλα, αν και ο Marini έχει θεωρητικά ακόμη τις πιθανότητες να το αλλάξει αυτό στο μέλλον.

Οι Pol και Aleix Espargaro είναι επίσης άλλο ένα παράδειγμα αδερφών που έχουν αγωνιστεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας με τον Pol να έχει και έναν τίτλο στη Moto2 κατηγορία το 2013.

Τέσσερεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής έχει στεφθεί ο Ιταλός Walter Villa στα 70s (τρεις στην κλάση των 250 και μία στην 350) με τον αδερφό του Freancesco -ίδρυσε την Moto Villa- να αγωνίζεται χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία στο Παγκόσμιο στα 50 και 125 κ.εκ., ενώ δεν γίνεται να ξεχάσουμε τους αδερφούς Nobuatsu,Takuma, και Haruchika Aoki. Ο μεγαλύτερος των τριών Nobuatsu έχει ως "παράσημο" την τρίτη θέση στην κατάταξη στα GP 500 το 1997, πίσω από τον 2ο και επίσης Ιάπωνα Tadayuki Okada και τον πρωταθλητή εκείνη τη χρονιά Mick Doohan, ενώ κατετάγη 3ος χωρίς να πάρει ούτε μια νίκη. Την ίδια χρονιά ο Takuma πήρε την 5η θέση στη μεγάλη κατηγορία, επίσης χωρίς νίκη, ενώ ο Haruchika είναι ο μόνος που στέφθηκε πρωταθλητής και μάλιστα δύο φορές στα 125 κ.εκ., το 1995 και το 1996.

Με διαφορά οι πιο επιτυχημένοι αδερφοί στην ιστορία προς το παρόν τουλάχιστον παραμένουν και αγαπημένοι και στηρίζουν ο ένας τον άλλον όσο μπορούν. Μάλιστα ο Marc έχει δηλώσει: “Νομίζω ότι τώρα η σχέση μας είναι ακόμα πιο στενή, επειδή "μιλάμε την ίδια γλώσσα". Μερικές φορές, όταν κερδίζεις και ο αδερφός σου τερματίζει δέκατος και είναι 0,8 δευτερόλεπτα ή ένα δευτερόλεπτο πίσω ανά γύρο, τότε είναι δύσκολο να μιλάς για τα ίδια πράγματα. Επειδή οδηγείς με διαφορετικό τρόπο. Είμαστε πολύ κοντά τώρα, οπότε είμαι πολύ χαρούμενος για αυτόν, γιατί το αξίζει. Είμαι πολύ περήφανος για τον Alex, για το πώς έχει διαχειριστεί τα πράγματα. Οι συγκρίσεις δεν είναι ωραίες, όπως και να σε ρωτάνε σε κάθε συνέντευξη για τον αδερφό σου. Πάντως πάντα στην αθλητική μας καριέρα βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον”.

Από την μεριά του ο Alex έχει πει “Νομίζω ότι, από έξω, κάποιοι προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν πόλεμο ή μια μάχη μεταξύ εμένα και του Marc. Είναι αυτό που θέλει ο κόσμος, να δει κάποιο ανταγωνισμό. Εμείς το έχουμε ήδη αυτό - είμαστε αδέλφια. Έτσι έχουμε αγωνιστεί όλη μας τη ζωή. Θέλεις να νικήσεις τον αδελφό σου και θέλεις να είσαι μπροστά και θέλεις να είσαι καλύτερος στη ζωή από τον αδελφό σου. Είμαι περήφανος για το γεγονός πως όταν ο Marc σταματήσει να αγωνίζεται, θα με θυμάται σαν αντίπαλό του και όχι μόνο ως αδερφό του”.