Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

MotoGP: O Zarco εντυπωσιάστηκε από τον Mir: “Πρέπει να ανοίξω το μυαλό μου”

Ο ρυθμός του Joan Mir δείχνει ότι η Honda ανακάμπτει- Ωθεί τον Johann Zarco να επανεξετάσει την προσέγγισή του
Honda Bounces Back - Zarco need to find a way
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

30/10/2025

Ο Γάλλος αναβάτης της LCR Honda παραδέχτηκε πως πρέπει να αλλάξει τρόπο σκέψης και τις ρυθμίσεις του, προκειμένου να αξιοποιήσει τις δυνατότητες της νέας RC213V, μετά τις εντυπωσιακές επιδόσεις του Mir στη Μαλαισία

Ο Johann Zarco αποκάλυψε ότι στο Phillip Island είχε επιστρέψει σε παλαιότερα εξαρτήματα, αναζητώντας ξανά αυτοπεποίθηση με τη Honda. Στη συνέχεια, στη Sepang, δοκίμασε διαφορετικές εκδόσεις κινητήρα νωρίς μέσα στο τριήμερο, πριν επανέλθει στη νέα διαμόρφωση για τους αγώνες, όπου κατάφερε να βαθμολογηθεί και στα δύο σκέλη για πρώτη φορά μετά την Αυστρία.

Παρά τη σταθερότητα, ο Zarco περιορίστηκε στη 12η θέση στο κυριακάτικο Grand Prix, την ώρα που ο Joan Mir, ο οποίος είχε πέσει από τη μάχη του βάθρου στο Sprint του Σαββάτου, πανηγύριζε το δεύτερο βάθρο του με τη Honda μέσα σε τέσσερις αγώνες.

“Η κατάσταση στη Honda είναι ξεκάθαρα πολύ καλύτερη από πέρυσι”, δήλωσε ο Zarco. “Το βάθρο του Mir αποδεικνύει ότι η μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι μέσα στην πρώτη πεντάδα. Τον είδα μπροστά μου, ήταν εντυπωσιακός. Έχει το δικό του στυλ οδήγησης και με αυτό το νέο πακέτο νιώθει πολύ καλά. Πρέπει να βρω λύση για να το εκμεταλλευτώ.”

Ο Γάλλος πρόσθεσε πως η βάση ρυθμίσεών του με το νέο πακέτο δεν έχει αποδώσει ακόμη:
“Δεν είχα αρκετό χρόνο να δουλέψω πάνω του. Προσπαθήσαμε για μερικούς αγώνες να το κάνουμε να λειτουργήσει, αλλά φαίνεται πως δεν ταιριάζει. Πρέπει να ανοίξω πραγματικά το μυαλό μου και να δοκιμάσω διαφορετική προσέγγιση στο στήσιμο και ίσως να προσαρμόσω και το στυλ οδήγησής μου, γιατί η απόδοση υπάρχει.”

Ο Luca Marini, ομόσταυλος του Mir στην εργοστασιακή ομάδα HRC και επίσης με το νέο πακέτο, έμεινε για μεγάλο μέρος του αγώνα πίσω από τον Zarco, προτού περάσει και τερματίσει όγδοος.

Ο Zarco διατηρεί ένα προβάδισμα έξι βαθμών έναντι του Marini για την 11η θέση και τον τίτλο του καλύτερου αναβάτη Honda στο πρωτάθλημα, ενόψει των δύο τελευταίων γύρων της σεζόν.

Ο Mir βρίσκεται 15ος, με 93 βαθμούς, έναντι 134 του Zarco, ο οποίος είχε κατακτήσει τη νίκη στο Le Mans.