MotoGP 2024, Misano P1 - Τον καλό του εαυτό έδειξε ο Pecco, από κοντά ο Marc Marquez

Πέντε Ducati στις πρώτες πέντε θέσεις, με έκτο τον Pedro Acosta με GASGAS, που είχε και πτώση
Pecco Bagnaia
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

6/9/2024

Αν ο Bagnaia ήταν μόλις όγδοος στα FP1 με τον Martin να παίρνει την πρωτιά, αντίθετα, στα πρώτα χρονομετρημένα δοκιμαστικά ο δυο φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής έδειξε τον καλό του εαυτό, με τη συνήθη για εκείνον σταδιακή άνοδο απόδοσης, γράφοντας τον ταχύτερο χρόνο της Παρασκευής. Εξαιρετικός ήταν όμως και ο Marc Marquez που με δυο δεύτερες θέσεις την Παρασκευή απεδείχθη σταθερότερος εκ των τριών αναβατών που προηγούνται στη γενική (Pecco 8-1, Martin 1-3). Τώρα μένει να δούμε τον ρυθμό αγώνα των Bagnaia, Martin και Marquez, που αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν στους 2 αγώνες του Misano, και αν καταφέρουν Acosta και Bastianini να κάνουν την υπέρβαση για να αντιμετωπίσουν την “τρομερή τριάδα”.

Μετά τα πρώτα 45 λεπτά των ελεύθερων δοκιμαστικών το πρωί, το απόγευμα της Παρασκευής σειρά είχαν τα πρώτα χρονομετρημένα δοκιμαστικά, με διάρκεια μιας ώρας, με τον καιρό να είναι και πάλι καλός και την πίστα στεγνή.

Κατευθείαν στην κορυφή των χρόνων τέθηκε ο Jorge Martin, που ήταν πρώτος και στα FP1, ενώ στα πρώτα λεπτά, μέχρι να φτάσουν στα όριά τους οι αναβάτες στην κορυφή είχαμε αρκετές ανακατατάξεις.

Έξι λεπτά μετά την έναρξη των P1, η πρώτη έκπληξη ήρθε από τον πρώτο χρόνο του Bagnaia, με τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή 2022-2023 να δείχνει σαφώς ταχύτερος από το πρωί.

Τον Pecco διαδέχεται ο Acosta στην κορυφή, με τον Marc Marquez να γράφει τον 2ο ταχύτερο χρόνο, κομπλέ με μια ιδιαίτερα επικίνδυνη απότομη και μεγάλη πλαγιολίσθηση, πιθανώς λόγω κρύων ελαστικών.

Ο Pedro βελτιώνει τον χρόνο του, ενώ πέφτει και στο 1:31, δείχνοντας τον δρόμο στους υπόλοιπους με 1:31.843.

Δέκα λεπτά έχουν περάσει από την έναρξη των P1, και ο Marc βρίσκεται μόλις 0.036 δεύτερα πίσω από τον πρώτο Acosta. Τρίτος είναι ο Alex Marquez, τέταρτος ο Quartararo και πέμπτος ο Morbidelli. Σίγουρα όμως αυτή η σειρά θα αλλάξει δραστικά τα επόμενα 50 λεπτά. Για την ώρα οι δυο πρώτοι της γενικής βρίσκονται στις θέσεις 5 (Pecco Bagnaia) και 9 (Jorge Martin).

Δεν περνά πολλή ώρα και ο Aleix Espargaro βάζει την Aprilia στο παιχνίδι των πρώτων θέσεων, γράφοντας τον 4ο ταχύτερο χρόνο, με τον Vinales να βρίσκεται 13ος.

Στο 45 ο Acosta βελτιώνει ελαφρώς τον χρόνο του, γράφοντας 1:31.672, με τον Martin να ανεβαίνει 4ος.

Ταχύτερος αναβάτης της Honda μετά από 20 λεπτά δοκιμαστικών είναι ο Johann Zarco στην 17η θέση, 1.159 δευτερόλεπτα πίσω από τον Acosta.

Για την ώρα ο Pol Espargaro δεν δείχνει ικανός να επαναλάβει την εξαιρετική επίδοση των FP1, με τον Acosta να έχει μεγάλη διαφορά από όλους τους υπόλοιπους αναβάτες του Pierer Group (έχοντας επιστρέψει σε διαφορετική γεωμετρία από το Aragon όπου ο νεαρός Ισπανός ανέβηκε δυο φορές στο βάθρο), αφού μετά τον Pedro επόμενος είναι ο Jack Miller στην 11η θέση, 12ος είναι ο Pol, 14ος ο Binder και 18ος ο Fernandez.

Στο στρατόπεδο της Yamaha ο Fabio Quartararo δείχνει απρόσμενα δυνατός στην ιταλική πίστα (3ος για την ώρα), όμως το αντίθετο συμβαίνει για την ώρα με τον ομόσταυλό του, Alex Rins που είναι 15ος. Στο Misano οι δυο αναβάτες της Yamaha φέρουν νέο κοστούμι στις μοτοσυκλέτες τους, που θεωρητικά βελτιώνει την αεροδυναμική τους.

Τριάντα πέντε λεπτά πριν το τέλος ο Marc Marquez περνά εκείνος πρώτος, με χρόνο 1:31.364, τον ταχύτερο χρόνο της Παρασκευής μέχρι στιγμής (Martin 1:31.707 στα FP1).

Δεύτερος ανεβαίνει ο Pecco, 0.206 δευτερόλεπτα πίσω από τον Marquez, με τρίτο πλέον τον Acosta, τέταρτο τον Quartararo και πέμπτο τον Vinales.

Μεγάλες είναι οι διαφορές στην ομάδα του Valentino Rossi στη μέση των P1, αφού ο Bezzecchi είναι 6ος, 0.505 δευτερόλεπτα πίσω από τον Marquez, ενώ ο Fabio di Giannantonio -που ταλαιπωρείται ακόμα από τον τραυματισμό του- είναι μόλις... 21ος 1.965 δευτερόλεπτα πίσω από τον Marquez.

Γράφοντας 1:31.301, o Pedro Acosta επιστρέφει στην κορυφή, με τον Pol να βελτιώνει κι εκείνος τον χρόνο του για να βρεθεί στην 9η θέση.

Σημειώστε πως ενώ το πρωί είχαμε 5 αναβάτες στο 1:31, το απόγευμα αυτοί έχουν γίνει 10!

Δεκαπέντε λεπτά πριν το τέλος και οι περισσότεροι αναβάτες έχουν μπει στα pits για ένα διάλειμμα και για αλλαγή ελαστικών με φρέσκες γόμες. Λίγο πριν βγουν όλοι έξω και ξεσπάσει η καταιγίδα, η πρώτη πεντάδα έχει ως εξής: Acosta, Marc Marquez, Aleix Espargaro, Bagnaia και Martin.

Πρώτη βελτίωση αφορά στον Quartararo, που με φρέσκα ελαστικά περνά στην 4η θέση, αν και μένει να δούμε πόσο πίσω θα πέσει όταν ξεκινήσουν να γράφουν γρήγορους γύρους οι υπόλοιποι.

Από την 15η θέση ο Binder ανεβαίνει 3ος, ενώ από 12ος ο Bastianini βρίσκεται στην 9η θέση, και κινδυνεύει να πρέπει να περάσει από τα Q1. Αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο ο Ιταλός ανεβάζει κι άλλο τον ρυθμό του, για να ανέβει... πρώτος, με 1:31.242!

Λίγα δευτερόλεπτα κράτησε ο ταχύτερος γύρος του Bastianini, αφού αμέσως μετά ο Acosta περνά ξανά πρώτος με 1:31.203.

Σειρά του Marc Marquez να περάσει εκείνος πρώτος με 1:31.034, ενώ αμέσως μετά πέφτει ο Acosta, ευτυχώς χωρίς να χτυπήσει. Όμως με την πτώση του αυτή μάλλον θα δυσκολευτεί να απειλήσει για τις πρώτες θέσεις των P1. Για να δούμε... πόσο γρήγορα θα επιστρέψει στα pits.

Εφτά λεπτά πριν το τέλος και οι αναβάτες επιστρέφουν στα pits, με την πρώτη πεντάδα να είναι: Marc Marquez, Bastianini, Acosta, Bezzecchi και Bagnaia.

Στην πίστα έχουν παραμείνει ο Martin και ο Morbidelli με τους αναβάτες της Prima Pramac να γράφουν ταχύτατους γύρους, και με τον Martin να περνά εκείνος πρώτος με 1:30.966. Αντίθετα ο Morbidelli δεν ολοκληρώνει τον γύρο του, και μπαίνει στα pits ενώ βρίσκεται μόλις 11ος.

Όπως φοβόμασταν ο Quartararo έχει πέσει στην 10η θέση, ενώ παρά τις προσπάθειές του δεν καταφέρνει να ανέβει παραπάνω, και βρίσκεται σε κίνδυνο -βλ. Q1.

Πέντε λεπτά απομένουν, και οι αναβάτες επιστρέφουν στην πίστα για την τελευταία τους προσπάθεια.

Ο Quartararo περνά 7ος και παίρνει μια ανάσα, ενώ ο Pecco Bagnaia δείχνει τον καλό του εαυτό για να γράψει ταχύτερο χρόνο με 1:30.885!

Πλέον η πρώτη τριάδα είναι Bagnaia, Martin και Marquez, οι τρεις πρωταγωνιστές των τελευταίων αγώνων, με τον Bastianini 4ο και τον Acosta 5ο.

Ο Pecco όμως δεν σταματά εκεί, ανεβάζοντας κι άλλο τον ρυθμό του, για να γράψει 1:30.685 και να ισχυροποιήσει την πρωτιά, ενώ την ίδια ώρα πέφτει ο Aleix Espargaro που θα πρέπει να περάσει από τα Q1.

Η καρό σημαία έχει ήδη πέσει, με τον Marc Marquez να καταφέρνει να ανέβει εκείνος 2ος, πίσω από τον Bagnaia.

Η πρώτη δεκάδα των P1 έχει ως εξής:

1. Francesco Bagnaia - Ducati, 1:30.685

2. Marc Marquez - Ducati, +0.185

3. Jorge Martin - Ducati, +0.281

4. Franco Morbidelli - Ducati, +0.282

5. Enea Bastianini - Ducati, +0.382

6. Pedro Acosta - GASGAS, +0.518

7. Marco Bezzecchi - Ducati, +0.544

8. Maverick Vinales - Aprilia, +0.616

9. Fabio Quartararo - Yamaha, +0.628

10. Jack Miller - KTM, +0.635

Ταχύτερος αναβάτης Honda είναι ο Johann Zarco στην 15η θέση, 1.050 δευτερόλεπτα πίσω από τον πρώτο, ενώ τα αδέλφια Espargaro τερμάτισαν στις θέσεις 12 (Aleix) και 13 (Pol).

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.