MotoGP Aragon: Διπλή pole position για την Ducati στην καρό

Απίστευτος Lorenzo κλέβει την παράσταση από το πουθενά
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

22/9/2018

Δύσκολα τα πράγματα στο Aragon για μία πληθώρα αναβατών όπου υπήρξαν αρκετές πτώσεις, με μία από αυτές να παίζει καθοριστικό ρόλο για τον Rossi, ένα ήπιο lowside στην 2η στροφή κατά την FP3, που όμως τον έστειλε απευθείας στην Q1. Και είναι καθοριστικό γιατί σήμερα είχε κίνηση από δυνατά ονόματα η Q1, που μπορούσαν να διεκδικήσουν όλοι τους τα δύο εισιτήρια για την Q2…

Ο Rossi δεν είχε βρει κάποια πρόσκαιρη λύση στο μόνιμο πρόβλημα που υπάρχει με την απόδοση της Yamaha, ώστε να κυνηγήσει κάτι καλύτερο, όμως το γεγονός πως έμεινε στην Q1 είναι καθοριστικής σημασίας, αν δει κανείς τι έγινε στην Q2 όπου όλοι έψαχναν το καλύτερο «μουλάρι» που θα τους τραβήξει εμπρός. Κι αυτός είναι ο Marquez…

Απίστευτος ο Marquez στο Aragon, με μία πτώση στην FP4 με 163 χιλιόμετρα που τραβά το βλέμμα από όλα όσα έσωσε πριν και μετά από αυτό. Είχε το καλύτερο γυρολόγιο, εξαιρετικά γρήγορος από τις πρώτες δοκιμές και μέχρι την τελευταία στιγμή, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, και στην πρώτη θέση στην σχάρα εκκίνησης.

Μπορεί ο Marquez -από πλευράς πρώτου χρόνου- να κυριάρχησε μονάχα στην FP2 ωστόσο ήταν σταθερά από τους ταχύτερους στην πίστα, κι αν απομονώσεις τα τμήματα της πίστας, ήταν εκείνος με την πιο δυνατή απόδοση. Τόσο ο Crutchlow, όσο και ο Lorenzo είχαν εξαιρετική επίδοση στις ελεύθερες δοκιμές επίσης, τα μάτια όλων όμως ήταν στην επίθεση που θα έκανε ο Marquez στην Q2 και απόλυτα δικαιολογημένα καθώς μονάχα η συγκυρίες τον κράτησαν στην τρίτη θέση της εκκίνησης.

Στην Q1 ήταν ο Vinales που κρατούσε τα σκήπτρα και το πρώτο εισιτήριο, παραλίγο να το χάσει από τις επιθέσεις του Zarco ο οποίος είχε ορισμένα γλιστρήματα στους γρήγορους γύρους και μονάχα για χιλιοστά δεν πήρε το εισιτήριο από τον Vinales, και ταυτόχρονα έχασε και το δεύτερο για λίγο. Τόσο κοντά ήταν τα πράγματα στην Q1 και τόσο μακριά ταυτόχρονα για τον Rossi που ποτέ δεν πλησίασε την περίπτωση να ανέβει στην Q2.

Μετά τον Vinales ήταν τελικά ο Nakagami που επικράτησε του Zarco αλλά και του Morbidelli, και ανέβηκε στην Q2 κάνοντας ευτυχισμένη την Honda αλλά και την αδελφή του που τον μανατζάρει, θυμίζοντας τις εποχές που ο η παρουσία του ενός στους αγώνες μοτοσυκλέτας, ήταν άθλος για ολόκληρη την οικογένεια.

Η Q2 εξελίχθηκε σε ένα παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι, κυρίως ανάμεσα στον Marquez και τον Dovizioso. Ο Marquez είχε ήδη κατέβει κάτω από το 1.47, οριακά, στο .975 αλλά ταχύτερος με διαφορά. Και όλοι θα ήθελαν έναν γύρο πίσω του, ώστε να τους τραβήξει κοντά στον χρόνο του, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο να το διαχειριστούν όλοι τους. Τόσο ο Marquez που αν θυμάστε έχει ξεφύγει αριστοτεχνικά από τον Iannone σε παρόμοια περίπτωση, επιστρέφοντας στα pit και μπλοφάροντας, όσο και από τους υπόλοιπους που ζορίζονταν να συντονιστούν όλοι σε μία μεμονωμένη γραμμή πίσω του..

Το αποτέλεσμα ήταν να χάνονται γρήγοροι γύροι, να φτάνουμε κοντά στην καρό σημαία και να φεύγουν όλοι μαζί για την τελευταία και πιο δυνατή προσπάθεια, αλλά με συνωστισμό αντίστοιχο ενός αγώνα. Ο Dovizioso τελικά δεν έκανε «μουλάρι» τον Marquez, και έφυγε μπροστά, αλλά και ο Marquez με όλο αυτό το παιχνίδι της γάτας και του ποντικιού, έμεινε πίσω και είχε μία στιγμή καθοριστική χάνοντας μερικά χιλιοστά. Και τα χιλιοστά σε μία τόσο «πυκνή» σχάρα εκκίνησης μεταφράζονται σε θέσεις ολόκληρες. Είναι κάτι που το βλέπουμε από πέρσι, τα κενά ανάμεσα στους χρόνους είναι ολοένα και πιο μικρά.

Τελικά ο Dovizioso θα πήγαινε για την pole position και εκεί στην καρό σημαία ήταν τελικά δεύτερος και τρίτος ο Marquez. Είχε σπάσει το όριο του 1.46.9, είχε πέσει στο .895 και έπρεπε να είχε την πρώτη θέση. Ένας όμως σιωπηλός Lorenzo που τελευταία φορά είχε μιλήσει στην FP4 δεν είχε πει την τελευταία του λέξη και μένοντας μακριά από οποιαδήποτε μάχη έκανε χρόνο 1,46.881 παίρνοντας δικαιωματικά την πρώτη θέση στην εκκίνηση. Κι έτσι η Ducati κατάφερε κάτι μοναδικό απέναντι στην Honda που έχει τον συνδυασμό Aragon και Marquez, δηλαδή ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά που θα μπορούσε, έφερε και τους δύο αναβάτες μπροστά της. Αυτό ανεβάζει τον πήχη, και όλα όσα θα πρέπει να περιμένει κανείς για αύριο στον αγώνα. Το μόνο σίγουρο πως η εκκίνηση θα είναι καυτή και τόσο ο Marquez, αλλά και ο Dovizioso ακόμα, θα προσπαθήσουν να μην αφήσουν τον Lorenzo να παίξει το δικό του δυνατό χαρτί, να φύγει μπροστά…

Αναμένεται ένας αρκετά ενδιαφέρον αγώνας.. και με τον Crutchlow να παραμένει μέρος της εξίσωσης παρόλο την πτώση του, από την στιγμή που έχει βρει το δικό του σετάρισμα ελαστικών που διαφέρει από τους άλλους, οι παίχτες του αυριανού αγώνα θα είναι αρκετοί για περισσότερες από μία μάχες…

Ετικέτες

Toprak Razgatlioglu – Ο πρωταθλητής WSBK που θέλει να σπάσει την κατάρα του MotoGP

Και ίσως η συγκυρία κανονισμών, κυβισμού και ελαστικών, να τον βοηθήσει περισσότερο από τους προηγούμενους
From WSBK to MotoGP
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

30/7/2025

Εδώ και 37 χρόνια, Παγκόσμιοι Πρωταθλητές του WorldSBK πέρασαν στο MotoGP με όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά κανείς δεν κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά στα όνειρα αυτά. Τα φώτα στον Toprak Razgatlioglu που, για το 2026, περνά από τον θρόνο του WorldSBK, στην αρένα του MotoGP

Ο μάγος των φρένων, δύο φορές (και ίσως σύντομα τρεις) Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αφήνει πίσω του τον κόσμο των Superbike. Από το 2026, θα οδηγεί στο MotoGP την εργοστασιακή Yamaha M1 με τα χρώματα της Prima Pramac.

Δεν είναι ο πρώτος που το δοκιμάζει. Αλλά η ιστορία δείχνει να μην είναι είναι με το μέρος του. Από τους 19 Παγκόσμιους Πρωταθλητές του WSBK, μόλις δύο κέρδισαν Grand Prix στο MotoGP: ο Ben Spies και ο Troy Bayliss. Πολλοί προσπάθησαν, αρκετοί τραυματίστηκαν, άλλοι δεν βρήκαν την κατάλληλη ομάδα, μερικοί δεν μπήκαν καν στον κόπο.

Τα μεγάλα ονόματα που δεν τα κατάφεραν

Ο Ben Spies, Πρωταθλητής Superbike το 2009, κέρδισε στο Assen το 2011, αλλά οι τραυματισμοί τον σταμάτησαν. Ο Troy Bayliss, αφού κατέκτησε τον τίτλο του WSBK το 2001, γύρισε στο MotoGP το 2006 για να αντικαταστήσει τον Sete Gibernau και κέρδισε θριαμβευτικά στη Valencia, χαρίζοντας στην Ducati το πρώτο της 1-2.

From WSBK to MotoGP

Colin Edwards, James Toseland, Neil Hodgson, Scott Russell, όλοι τους πρωταθλητές στο WSBK, αλλά χωρίς να κατορθώσουν νίκη στο MotoGP. Ο Edwards έχασε τη μεγάλη του στιγμή στην τελευταία στροφή του Assen το 2006. Ο Toseland ξεκίνησε δυνατά αλλά τραυματισμοί στον καρπό τον άφησαν πίσω. Ο Hodgson πάλευε με μη ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες.

From WSBK to MotoGP

Ο Cal Crutchlow έδειξε τον δρόμο, άρπαξε την ευκαιρία, έφυγε νωρίς από το WSBK και κέρδισε τρία MotoGP Grand Prix, περισσότερα από κάθε πρωταθλητή WSBK.

From WSBK to MotoGP

Οι βασιλιάδες που έμειναν στο κάστρο τους

Ο Carl Fogarty και ο Jonathan Rea, ζωντανοί θρύλοι του WSBK, είχαν την ταχύτητα για να τα βάλουν με τους καλύτερους του MotoGP, αλλά δεν έκαναν ποτέ το βήμα στη αρένα του MotoGP.

From WSBK to MotoGP

H ανάποδη διαδρομή

Max Biaggi, Alvaro Bautista, Carlos Checa, John Kocinski… Οι αναβάτες  του MotoGP που πήγαν στα Superbikes τα κατάφεραν σαφώς καλύτερα με κάποιους από αυτούς να προσθέτουν νέους τίτλους στις προθήκες τους.

From WSBK to MotoGP

Ο Toprak περίμενε μέχρι να έχει στο βιογραφικό του δύο τίτλους (και ίσως έναν τρίτο) πριν μεταπηδήσει στο MotoGP και την εργοστασιακή Yamaha. Το 2026 θα έχει έναν χρόνο να προσαρμοστεί, ενώ η Yamaha αναπτύσσει τη νέα V4 M1. Το 2027, τα ελαστικά του MotoGP αλλάζουν από Michelin σε Pirelli, τα ίδια με τα οποία έχει γράψει την ιστορία του στα Superbikes, ίσως αυτές να είναι οι ιδανικές συνθήκες για έναν rookie να παλέψει επί ίσοις όροις στην μεγάλη κατηγορία, με όλους να ξεκινάνε σε μία κενή σελίδα.

Η επόμενη σεζόν θα είναι απλά μεταβατική περίοδος, κανείς δεν περιμένει το παραμικρό δυναμικό αποτέλεσμα, αντιθέτως ο στόχος είναι η προετοιμασία για το 2027 με μία τελείως νέα V4 μοτοσυκλέτα από την Yamaha και στο Μιλάνο που βρεθήκαμε πριν λίγες ημέρες, στο σπίτι των MotoGP του Ιαπωνικού κατασκευαστή, είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι. Μόνο σίγουρο πως εργάζονται σκληρά για να φέρουν την πολυπόθητα αλλαγή και να επιστρέψουν στην ανταγωνιστικότητα. Ο Toprak δεν είναι ο μόνος δρόμος, η μόνη ομάδα που ρίχνουν στον πόλεμο, αλλά ακόμη ένα από τα πολλά εφόδια που μαζεύουν.

Στην θέση του τώρα ένας άλλος γνώριμος, ένας MotoGP αναβάτης που έχει τρέξει και σε Dakar, έχει τρέξει και στο εθνικό πρωτάθλημα Superbike των ΗΠΑ, ο Danilo Petrucci στην BMW για τα WSBK το 2026!

From WSBK to MotoGP