MotoGP Αυστρίας: Η Ducati σπάει δύο αρνητικά ρεκόρ και κυριαρχεί στην νέα πίστα!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

14/8/2016

Έπειτα από το σύντομο καλοκαιρινο διάλειμμα τα MotoGP επέστρεψαν για έναν αγώνα που επιτέλους ο καιρός δεν είχε τον πρώτο ρόλο. Για πρώτη φορά από το 1997, οι Αυστριακοί υποδέχτηκαν ξανά τον κορυφαίο αγώνα μοτοσυκλέτας σε μία πίστα με μεγάλη ιστορία καθώς δημιουργήθηκε το ’69. Την σημερινή της μορφή την απέκτησε το 1996 ωστόσο από το 2011 που πήρε την χορηγία της Red Bull, η πίστα αναβαθμίστηκε σε υποδομές και εγκατάσταση αναμετάδοσης, ώστε να μπορέσει να υποστηρίξει αγώνες όπως τα MotoGP.

Με μήκος 4,3 χιλιόμετρα και 10 στροφές, 3 αριστερές και 7 δεξιές, πρόκειται για μία πίστα με πολύ γρήγορο ρυθμό, ιδιαίτερα στην αρχή της, κάτι που ήταν δεδομένο ότι θα ευννοήσει την Ducati. Τα χρονομετρημένα το απέδειξαν καθώς  ο Iannone πήρε την πρώτη του pole position από το Mugelo το 2015 και ο Rossi έκανε σημαντική προσπάθεια να βρεθεί στην 2 θέση της εκκίνησης.

Η εκκίνηση άλλωστε ήταν επεισοδιακή, καθώς Marquez και Lorenzo είχαν την ίδα γραμμή με αποτέλεσμα ο Lorenzo να βρεθεί εκτός την στιγμή που πιο πίσω γινόντουσαν μάχες που οδήγησαν και σε τιμωρίες... Ωστώσο όλες οι προγνώσεις βγήκαν γρήγορα αληθινές, καθώς οι Ducati έδειξαν από την πρώτη στιγμή ότι η πίστα τους ανήκει και θα συνέχιζαν έτσι μέχρι το τέλος του αγώνα. Μπορεί οι ουσιαστικές μάχες να ήταν λίγες όμως ο αγώνας είχε πραγματικό ενδιαφέρον, τόσο γιατί η πίστα ήταν καινούρια και ο καιρός άψογος μετά από πολύ καιρό,  αλλά και γιατί μπορούσες να διακρίνεις διαφορές μοτοσυκλετών και οδηγικού στυλ. Οι Yamaha ακολουθούσαν τις Ducati εξαιτίας της ακρίβειας που διατηρούσαν στις στροφές με τον Rossi να κάνει ένα λάθος στους αρχικούς γύρους όταν βασίστηκε υπερβολικά σε αυτό το χαρακτηριστικό, αφήνοντας τον Marquez να περάσει για λίγο εμπρός, χωρίς να μπορέσει να διατηρίσει το προβάδισμα. Άλλωστε οι Honda τα είχαν βρει δύσκολα όλο το Σαββατοκύριακο καθώς σημείωσαν πτώσεις ενώ κατά την διάρκεια του FP3 η πτώση του Marquez είχε ως συνέπεια να βγει ο αριστερός του ώμος...

Ο αγώνας στους πρώτους γύρους έδειχνε τον Lorenzo να παλεύει με τον Iannone αλλά ήταν πρόσκαιρο μέχρι να βρει ο Ιταλός το σωστό πάτημα στα φρένα σε κάθε στροφή και όχι μόνο στις πρώτες. Του πήρε λίγο περισσότερο από όσο περίμενε και ο ίδιος, και έτσι μέχρι να το κάνει ο Dovizioso είχε περάσει και τον Lorenzo και τον ίδιο. οδηγώντας τον αγώνα για πολλούς γύρους, με τον Iannone να γυρνά στον τροχό του. Η θέα των δυο Ducati να ανταγωνίζονται μπροστά με τον Iannone σε απόσταση αναπνοής από τον Dovizioso, δεν γινόταν να μην οδηγήσει σε μία μικρή ανατριχίλα για την περίπτωση που ο δεύτερος κάνει κάποιο λάθος, παρόλο που δεν του άξιζε μια τέτοια υποψία. Δεν του άξιζε γιατί οδηγούσε χωρίς υπερβολές αυτή τη φορά, χωρίς άσκοπες επιθέσεις και στους τελευταίους γύρους ξεκαθάρισε ότι θα περάσει μπροστά και ότι απλά ψάχνει τον καλύτερο τρόπο. Υπήρχαν σκέψεις, που πριν τον αγώνα τις υποστήριξε και ο ίδιος ο Iannone με τον τρόπο του, ότι εξαιτίας τους γρήγορου ρυθμού της πίστας, η Ducati μπορεί να αντιμετωπίσει πρόβλημα αυτονομίας, παρόλο που τα ηλεκτρονικά της συνέχεια κάνουν υπολογισμούς και είναι έτοιμα να κόψουν ελάχιστα από την ιπποδύναμη σε όφελος της αυτονομίας.

Ο αγώνας έδειξε ότι το θέμα είναι μεγαλύτερο στις συζητήσεις από την πραγματικότητα, καθώς στο τέλος οι δύο Ducati ήταν με διαφορά εμπρός από τις Yamaha δημιουργώντας ξεχωριστές οντότητες στην πίστα. Μπροστά οι δύο Ducati, πίσω οι Yamaha και με διαφορά μεγαλύτερη από 6,5 δευτερόλεπτα ο Marquez με τον Viniales την στιγμή που στην μέση του αγώνα αυτοί οι έξη ήταν ένα γκρουπ μόνοι τους.

Περνώντας ο Iannone εμπρός άνοιξε την διαφορά με τον Dovizioso αρκετά γρήγορα και στον τελευταίο γύρο μονάχα από δικό του λάθος θα έχανε την νίκη, την πρώτη του νίκη στα MotoGP  στις τελευταίες ευκαιρίες που έχει με την Ducati. Με τις δύο πρώτες θέσεις στο βάθρο, η Ducati θα πρέπει τώρα να συγχωρέσει τον Iannone για την προηγούμενη χαμένη ευκαιρία! Στην ομάδα λοιπόν δεν έχασαν στιγμή να πανηγυρίζουν καθώς έσπασαν δύο μεγάλα αρνητικά σερί: Από το 2007 είχαν να πάρουν διπλή νίκη και από το 2010 την πρώτη θέση του βάθρου! Iannone και  Dovizioso οδήγησαν υπέροχα και ανέδειξαν τα καλά στοιχεία των Ducati, στην νέα πίστα του πρωταθλήματος. Πριν από τον αγώνα η KTM, δικαιωματικά, έκανε την είσοδο της στην πίστα παρουσιάζοντας τα πρωτοποριακά αγωνιστικά της που θα δούμε από την νέα σεζόν, ενώ για να γιορτάσουν την είσοδό τους στα MotoGP, οι Αυστριακοί υπεύθυνοι της πίστας είχαν οργανώσει πολλά παράλληλα event θέλοντας να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο.

Η πρωτοκαθεδρια των Ducati στον αγώνα σημαίνει επίσης ότι η τελικη βαθμολογία του πρωταθλήματος δεν άλλαξε σημαντικά, με τον Marquez να χάνει μόλις πέντε βαθμούς και να προηγείται με 181 από τον Lorenzo που έχει 138 και τον Rossi στην τρίτη θέση με 124 πόντους.

Επόμενος αγώντας στην Τσεχία, σε μία πίστα που πέρασε πολλά μέχρι να εξασφαλίσει την συνέχιση του συμβολαίου της, μέχρι που εξασφάλισε την υποστήριξη της HJC. Στις 21 Αυγούστου λοιπόν τα MotoGP ταξιδεύουν στο Brno σε μία πίστα που είναι φτιαγμένη μέσα σε ένα φυσικό «μπολ» και έτσι οι θεατές έχουν άριστη θέα από κάθε σημείο!

Ετικέτες

Hervé Poncharal: Ένας μικρός απολογισμός μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP

Ο ιδρυτής της Tech3 μιλά για την εξέλιξη του MotoGP, την ασφάλεια, τους νέους επενδυτές και το μέλλον του θεσμού
Poncharal
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/10/2025

Μετά την ανακοίνωση της εξαγοράς της Red Bull KTM Tech3 από τον Guenther Steiner, ο Hervé Poncharal, ο άνθρωπος που ίδρυσε την ομάδα το 1989, κάνει τον απολογισμό μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP.

Ο Poncharal υπήρξε από τους σημαντικότερους παράγοντες του paddock. Ιδιοκτήτης και επικεφαλής ομάδας, αλλά και πρόεδρος της IRTA από το 2005 έως το 2025, υπηρέτησε τον θεσμό σε όλα τα επίπεδα. Πριν ιδρύσει την Tech3, ξεκίνησε την πορεία του δίπλα στον Jean-Louis Guillou της Honda Γαλλίας, στη "χρυσή" εποχή των ’70s και ’80s.

Από το 1989, η Tech3 υπήρξε σύμβολο του "rock-and-roll" πνεύματος του MotoGP: ανεξάρτητη ομάδα, με οικογενειακό χαρακτήρα αλλά και σημαντικές επιτυχίες. Στη σέλα της πέρασαν ονόματα όπως οι Kocinski, Jacque, Nakano, Edwards, Toseland, Crutchlow, Dovizioso, Zarco, Bastianini και Viñales. Η πώληση στον Steiner και σε Αμερικανούς επενδυτές σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μιας εποχής, αλλά και μια νέα σελίδα για το MotoGP.

Από τα ’80s μέχρι σήμερα

"Όταν ξεκινούσαμε, το μόνο που θέλαμε ήταν να ζούμε από το πάθος μας. Δεν είχαμε καν σίγουρη συμμετοχή σε κάθε αγώνα. Ούτε μόνιμα passes, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε νερό στο paddock. Παρ’ όλα αυτά, ζούσαμε το όνειρο", θυμάται ο Poncharal.

Poncharal

Η μάχη για την ασφάλεια

"Η πρώτη μας προτεραιότητα ήταν η ασφάλεια. Πιέσαμε για μεγαλύτερες ζώνες διαφυγής. Θυμάμαι ακόμα τα τραγικά ατυχήματα των Saarinen και Pasolini στη Monza. Τότε μπαίναμε στο Σαββατοκύριακο με τη σκέψη ότι κάποιοι ίσως να μη βγουν ζωντανοί. Σήμερα, η ασφάλεια έχει βελτιωθεί θεαματικά".

Liberty Media και το μέλλον

Με την είσοδο της Liberty Media, ο Poncharal βλέπει ευκαιρίες: "Έχουν τεράστια εμπειρία σε μάρκετινγκ και χορηγίες. Μπορούμε να μάθουμε πολλά. Αλλά το MotoGP και η F1 είναι διαφορετικοί κόσμοι. Το MotoGP είναι ριζωμένο στη μοτοσυκλέτα, η F1 στο αυτοκίνητο. Δεν θέλουμε μόνο ανάπτυξη· θέλουμε να μείνουμε ανταγωνιστικοί".

Poncharal

Το θέαμα του MotoGP

"Οι αγώνες μας είναι πιο συναρπαστικοί από την F1. Υπάρχουν συνεχείς μάχες και προσπεράσεις, βλέπεις το σώμα του αναβάτη να παλεύει στη σέλα – καθαρή αδρεναλίνη. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερη δουλειά στο κομμάτι της εικόνας και της κοινωνικής δικτύωσης".

Οι ομάδες σήμερα

Το ενδιαφέρον επενδυτών αυξάνεται: "Όλοι βλέπουν τι πέτυχε η Liberty στη F1 και περιμένουν κάτι ανάλογο. Υπάρχουν φήμες για ενδιαφέρον ακόμη και από οδηγούς όπως οι Hamilton και Verstappen. Αυτό ανεβάζει την αξία των ομάδων".

Οικονομικά και προκλήσεις

"Ένα ανεξάρτητο MotoGP team χρειάζεται περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Τα έξοδα χωρίζονται σε leasing μηχανών (5–7 εκατ.), προσωπικό (4 εκατ. για περίπου 60 άτομα) και αμοιβές αναβατών (περίπου 5 εκατ., ανάλογα με τα συμβόλαια)".

Poncharal

Το DNA του MotoGP

"Οι αναβάτες μας είναι οι μοτοσυκλετιστές-μονομάχοι του 2025. Το πάθος, ο κίνδυνος, η ένταση – είναι μοναδικά. Το MotoGP πρέπει να προσελκύσει νέους fans, χωρίς να χάσει την ταυτότητά του. Αυτό που έχουμε είναι ένα άθλημα ανθρώπων, γεμάτο ιστορίες και ήρωες. Σήμερα μόνο ο Marc Márquez είναι πραγματικό icon· πρέπει να δημιουργήσουμε κι άλλα".

Ο Poncharal αφήνει πίσω του μια κληρονομιά που άλλαξε το MotoGP: οικογενειακό πνεύμα, μάχη για την ασφάλεια, ανεξαρτησία και πάθος. Με την Tech3 σε νέα χέρια, το μέλλον προμηνύεται συναρπαστικό.