MotoGP Brno 2020: Αποτελέσματα ελεύθερων δοκιμαστικών Παρασκευής FP1 FP2

Οι εκπλήξεις συνεχίστηκαν

Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/8/2020

Από την καυτή πίστα της Jerez οι αναβάτες των MotoGP είναι στο πιο δροσερό Brno της Τσεχίας αυτό το τριήμερο για τον τρίτο κατά σειρά αγώνα της χρονιάς. Τα όσα έχουν γίνει έως σήμερα σε αυτό το επεισοδιακό πρωτάθλημα σε κάνουν να πιστεύεις πως δεν υπάρχουν πλέον εκπλήξεις, όμως ήδη από το FP1 είχαμε τον Nakagami στην πρώτη θέση, τον Vinales να αρπάζει κατευθείαν μια τούμπα λόγω παγωμένου ελαστικού και τον Bagnaia να βρίσκεται στο ιατρικό κέντρο της πίστας για εξετάσεις μετά την δική τους τούμπα στην Κ1. Α! Και ο Jack Miller έκανε ένα εντυπωσιακό σώσιμο από γλίστρημα του εμπρός ελαστικού για τους φιλάθλους που τους έχει λείψει ο Marc Marquez. Επίσης να τονίσουμε εδώ, πως οι τούμπες δεν είναι καλό πράγμα όταν έχεις ανατινάξει σχεδόν όλους τους κινητήρες σου… ήδη από τους δύο πρώτους αγώνες της χρονιάς.

Μετά την καρό σημαία στα FP1 είχαμε πέντε διαφορετικές μάρκες μοτοσυκλετών στις πέντε πρώτα θέσεις και όλους τους αναβάτες να έχουν διαφορά μόλις μισού δευτερολέπτου μεταξύ τους. Αν πούμε πως ο Johann Jarco ήταν ο ταχύτερος με Ducati και μάλιστα στην 4^η θέση θα εκπλαγεί κανείς; Μάλλον όχι με όσα συμβαίνουν στα MotoGP φέτος. Πάντως στη μεγαλύτερη διάρκεια του FP1, η Suzuki του Mir και η KTM του Espargaro ήταν ταχύτερες, έως τη στιγμή που άλλαξε ελαστικά στη Honda του ο Nakagami και ανέβηκε στην κορυφή. Αν κρίνουμε με βάση τα αποτελέσματα και την εικόνα του προηγούμενου αγώνα στη Jerez, ο Ιάπωνας είναι η μοναδική ελπίδα της Honda για να δει μια μοτοσυκλέτα της στο βάθρο όσο διάστημα απουσιάζει ο Marc Marquez, τον οποίο θα αντικαταστήσει ο Stefan Bradl σε αυτόν τον αγώνα. Στα FP2 το σενάριο δεν άλλαξε, άλλαξε όμως η τελική εικόνα στο τελευταίο πεντάλεπτο όταν ο Franco Morbideli έβαλε φρέσκα λάστιχα και έριξε σε όλους ένα ολόκληρο δευτερόλεπτο.

Μετά από αυτό αρχίσαμε να βλέπουμε τους χρόνους να κατεβαίνουν και να γίνονται συνεχείς εναλλαγές θέσεων στην πρώτη πεντάδα. Πάντα όμως με τον Morbideli στην κορυφή έως και το τελευταίο δευτερόλεπτο (στην κυριολεξία) όπου ο Fabio Quartararo πέρασε τη γραμμή του τερματισμού κατά 0,007’ πιο γρήγορα από τον Ιταλό! Κι αν αυτό δεν ήταν αναμενόμενο για κάποιους, τότε τι να πεις για τον τρίτο χρόνο (+0,048) του Oliveira και την 4^η θέση (ξανά) του Joann Jarco (+0,081), που έριξαν στην 5^η θέση τον Vinales (+0,166). Στα αξιοσημείωτα γεγονότα του FP2 είναι 7^η θέση της Aprilia του Aleix Espargaro (+0,539) πίσω από την Suzuki του Mir (+0,374) στην 6^η θέση. Ονόματα όπως εκείνα του Valentino Rossi, Cal Crutchlow και Andrea Dovizioso θα τα δεις κάτω από την 11^η θέση. Για τον Dovizioso βέβαια δεν είναι παράξενο να βρίσκεται εκτός δεκάδας στα ελεύθερα δοκιμαστικά της Παρασκευής και να μπαίνει σε μπελάδες το Σάββατο στο Q1. Ούτε η θέση του τραυματία Crutchlow είναι παράξενη, ειδικά μετά το “γεια σου και καλή τύχη” που του είπε το HRC για το 2021. Όσο για τον Rossi, καλύτερα να κάνουμε υπομονή μέχρι την Κυριακή, διότι ξέρουμε πως είναι σταθερά καλός στο Brno και δεν έχει κανένα λόγο να πιέζει τον κινητήρα του έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα για τις ομάδες της Yamaha.

Αποτελέσματα FP2

1		Fabio QUARTARARO	Petronas Yamaha SRT	Yamaha	307.6	1'56.502
2		Franco MORBIDELLI	Petronas Yamaha SRT	Yamaha	306.8	1'56.509	+0.007
3		Miguel OLIVEIRA	Red Bull KTM Tech 3	KTM	311.2	1'56.550	+0.048
4		Johann ZARCO	Esponsorama Racing	Ducati	313.0	1'56.583	+0.081
5		Maverick VIÑALES	Monster Energy Yamaha MotoGP	Yamaha	307.6	1'56.668	+0.166
6		Joan MIR	Team SUZUKI ECSTAR	Suzuki	308.5	1'56.876	+0.374
7		Aleix ESPARGARO	Aprilia Racing Team Gresini	Aprilia	312.1	1'57.041	+0.539
8		Pol ESPARGARO	Red Bull KTM Factory Racing	KTM	313.0	1'57.059	+0.557
9		Takaaki NAKAGAMI	LCR Honda IDEMITSU	Honda	309.4	1'57.073	+0.57
10		Jack MILLER	Pramac Racing	Ducati	312.1	1'57.109	+0.607
11		Brad BINDER	Red Bull KTM Factory Racing	KTM	308.5	1'57.279	+0.777
12		Valentino ROSSI	Monster Energy Yamaha MotoGP	Yamaha	307.6	1'57.290	+0.788
13		Alex RINS	Team SUZUKI ECSTAR	Suzuki	309.4	1'57.354	+0.852
14		Danilo PETRUCCI	Ducati Team	Ducati	312.1	1'57.620	+1.118
15		Andrea DOVIZIOSO	Ducati Team	Ducati	313.0	1'57.635	+1.133
16		Alex MARQUEZ	Repsol Honda Team	Honda	311.2	1'57.688	+1.186
17		Tito RABAT	Esponsorama Racing	Ducati	305.9	1'57.777	+1.275
18		Cal CRUTCHLOW	LCR Honda CASTROL	Honda	312.1	1'57.865	+1.363
19		Bradley SMITH	Aprilia Racing Team Gresini	Aprilia	309.4	1'58.161	+1.659
20		Iker LECUONA	Red Bull KTM Tech 3	KTM	307.6	1'58.378	+1.876
21		Stefan BRADL	Repsol Honda Team	Honda	311.2	1'58.424	+1.922
	63	Francesco BAGNAIA	Pramac Racing	Ducati

https://bit.ly/MOTO_673

Race News

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.