MotoGP – Silvano Galbusera

Το μυστικό των Honda και Ducati!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

8/1/2018

Ο Silvano Galbusera, ο αρχιμηχανικός του Valentino Rossi, έδωσε πρόσφατα μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη, για μια χρονιά (το 2017) που η Yamaha θα ήθελε πολύ να ξεχάσει. Παρά το εξαιρετικό ξεκίνημα στην αρχή της σεζόν, οι δύο εργοστασιακοί αναβάτες της Yamaha έχασαν τον προσανατολισμό τους μετά από λίγους αγώνες, αντιμετωπίζοντας μεγάλα και δυσεπίλυτα προβλήματα, που είχαν να κάνουν με το πλαίσιο και τα ελαστικά των Μ1.
Ο έμπειρος μηχανικός χρησιμοποίησε μια λέξη για να περιγράψει ολόκληρη τη χρονιά: "Φρικτή". Όπως είπε, προς τα τέλη της σεζόν του 2016 είχαν καταφέρει να βρουν το σωστό δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσουν, κι ενώ ο Valentino είχε καλή αίσθηση από την μοτοσυκλέτα, πέντε με έξι γύρους πριν το τέλος κατάστρεφε τα ελαστικά του. Το 2017 έκαναν αλλαγές στην μοτοσυκλέτα για να μειωθεί η φθορά των ελαστικών, αλλά έτσι χάθηκε εντελώς η αίσθηση που ήθελε ο Rossi. Πολύ σύντομα κατάλαβαν πως η Μ1 του 2016 ήταν πιο εύκολη στην οδήγηση.


Οι επιδόσεις του Vinales, όπως λέει ο Galbusera, με δύο σερί νίκες σε Κατάρ και Αργεντινή, κουκούλωσαν εν μέρει τα προβλήματα, αλλά μετά από λίγο εμφανίστηκαν και πάλι. "Στις αρχές του 2017 ανακαλύψαμε ότι η μοτοσυκλέτα δεν ήταν 100% για τον Valentino. Δεν μπορούσαμε να βρούμε το κατάλληλο στήσιμο", λέει ο Ιταλός. Το πρόβλημα ήταν ότι ούτε οι μηχανολόγοι στην Ιαπωνία μπόρεσαν να βοηθήσουν καθόλου. Η Yamaha άλλαξε λίγο το πλαίσιο, με διαφορετική γεωμετρία και ίδια ποσοστά ακαμψίας, αλλά ο Rossi δεν βρήκε ποτέ ξανά την αίσθηση που είχε με την μοτοσυκλέτα το 2016. Η ομάδα χρησιμοποίησε τέσσερα διαφορετικά πλαίσια την περσινή σεζόν (η έκδοση 2017 στο Κατάρ, η έκδοση 2017.1 τον Ιούνιο, η 2017.2 τον Αύγουστο, ενώ στον τελευταίο αγώνα γύρισαν στο πλαίσιο του 2016. Μέτρα απελπισίας για τους δύσκολους καιρούς.

Ο έμπειρος μηχανικός χρησιμοποίησε μια λέξη για να περιγράψει ολόκληρη τη χρονιά: "Φρικτή"

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που δεν μπορούσε να λυθεί, ήταν η φθορά του πίσω ελαστικού. Όπως λέει ο Galbusera, "μειώσαμε την δύναμη διατηρώντας το ελαστικό σε καλή κατάσταση, αλλά χάσαμε σε επιτάχυνση. Δεν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε όλη την ισχύ του κινητήρα, γιατί η μοτοσυκλέτα δεν μπορούσε να επιταχύνει χωρίς να σπινάρει και να καταστρέφει το ελαστικό."
Κοιτάζοντας το μέλλον, ο Galbusera υποδεικνύει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν λέγοντας ότι χρειάζεται να δουλέψουν πάνω στα ηλεκτρονικά, ένας τομέας που οι ανταγωνιστές τους έχουν κάνει άλματα σε ό,τι αφορά την εξέλιξή τους. Ducati και η Honda έχουν βελτιωθεί, κάτι που μπορείς να το καταλάβεις κι από τον ήχο των μοτοσυκλετών τους", λέει ο Silvano. "Έχουν μάλιστα προσλάβει ανθρώπους που δούλευαν στην Magneti Marelli" (σ.σ. η εταιρεία που έφτιαξε και εξέλιξε την ενιαία ECU για τα MotoGP). Όταν ρωτήθηκε γιατί δεν έκανε κάτι αντίστοιχο και η Yamaha, απάντησε πως "δεν νομίζω πως έχει μείνει κανένας έμπειρος διαθέσιμος."
Σύμφωνα με τον Galbusera όμως, σημαντικό ρόλο παίζει και το βάρος του Rossi. "Ο Maverick είναι πιο ελαφρύς από τον Valentino, οπότε το πίσω ελαστικό του δεν ταλαιπωρείται τόσο πολύ. Ο Vale είναι ψηλότερος και βαρύτερος, και χρειάζεται ένα πιο σκληρό σετάρισμα. Οι ρυθμίσεις του Maverick είναι πιο κοντά σε αυτές που χρησιμοποιούσε ο Lorenzo."


Η κουβέντα δεν θα μπορούσε να μην πάει και στην αποκάλυψη της περσινής σεζόν, τον δορυφορικό αναβάτης της Tech3 τον Johann Zarco. "Ο Johann είναι λίγο πιο ελαφρύς από τον Valentino και φυλάει πολύ τα ελαστικά του, οπότε μπορεί να χρησιμοποιήσει πιο μαλακές ρυθμίσεις", ήταν η εξήγηση του Ιταλού αρχιμηχανικού. Σε ό,τι αφορά την Michelin, ο Glabusera δήλωσε πως δεν γνωρίζει τον λόγο που η γαλλική εταιρεία άλλαξε τα ελαστικά για το 2017, αλλά το σίγουρο είναι πως όταν επέστρεψαν στην πιο σκληρή γόμα τα δεδομένα ήταν καλύτερα για τον Valentino που προτιμά τα πιο σκληρά ελαστικά.

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.