Ο Rossi ανταποδίδει την υποστήριξη στο κοινό του!

Μιλά για την πανδημία, το μέλλον και τον αδερφό του!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

23/3/2020

Αυτή τη στιγμή η κατάσταση στην Ιταλία είναι τραγική με τα κρούσματα να φτάνουν τις 60.000 και τις πόλεις να έχουν ερημώσει, ενώ η εικόνα των στρατιωτικών οχημάτων να μεταφέρουν όσους έχασαν τη μάχη με τον κορωνοϊό (ανέρχονται του 5.476) είναι αρκετή για να σε καταρρακώσει ψυχολογικά. Όλοι κάνουν αυτό που πρέπει, μένοντας σπίτι και περιμένοντας να εξομαλυνθεί η κατάσταση.

Το ίδιο κάνουν όλοι οι αναβάτες των MotoGP. Ο Rossi μέσω της ομάδας του VR46 έχει ήδη ξεκινήσει να συγκεντρώνει χρήματα μέσα από έναν έρανο και το ποσό θα διατεθεί για την αγορά μηχανημάτων αναπνευστικής υποστήριξης για τους ασθενείς. Ο εξοπλισμός θα δοθεί στο νοσοκομείο Azienda Ospedaliera Marche Nord. Όσοι θέλουν να κάνουν κάποια δωρεά μπορούν μέσα από εδώ να βρουν τα στοιχεία.

Επίσης για να απαλύνει λίγο το κλίμα, ο Rossi έδωσε μια συνέντευξη στο Sky Italia με βιντεοκλήση πάντα, καθώς τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες ακολουθεί τις οδηγίες της ιταλικής κυβέρνησης και μένει σπίτι. “Η κατάσταση στην Tavullia όπως και στο Pesaro είναι πολύ δύσκολη και δυστυχώς πολλοί άνθρωποι έχουν προσβληθεί απ’ τον ιό. Συμπαραστεκόμαστε στους ανθρώπους που μένουν στο Bergamo και την Brescia. Οι εικόνες από αυτές τις πόλεις είναι πολύ άσχημες, θυμίζουν εμπόλεμη ζώνη,” ανέφερε ο Ιταλός πολυπρωταθλητής. “Έχω πολλούς φίλους και αυτή τη φορά τους ανταποδίδω τη χάρη υποστηρίζοντάς τους, όπως κάνουν και αυτοί όταν αγωνίζομαι.”

Όπως είχαμε αναφέρει και στο παρελθόν, ο Rossi σκόπευε να αποφασίσει για το αν θα αποσυρθεί ή όχι το 2021, αφότου λάβει μέρος σε αρκετούς αγώνες της φετινής σεζόν. Η Yamaha απ’ την πλευρά της, έχει ήδη έτοιμη μια εργοστασιακή Μ1, καθώς και την εργοστασιακή υποστήριξη σε περίπτωση που αποφασίσει να συνεχίσει, με τα χρώματα της Petronas, αφού το 2021 οι εργοστασιακοί της αναβάτες θα είναι οι Vinales και Quartararo.

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, τέθηκε και η ερώτηση σχετικά με το μέλλον του και ο Ιταλός αναβάτης σχολίασε: “Τα πράγματα έχουν αλλάξει πάρα πολύ, ακυρώθηκε μέχρι και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Η κατάσταση επηρεάζει τα σχέδιά μου και όσο για το μέλλον μου, ήλπιζα να κατασταλάξω κάπου μετά το πρώτο μισό της σεζόν. Θα ήθελα να πάρω μέρος σε μερικούς αγώνες για να δω πόσο ανταγωνιστικός είμαι, καθώς αυτό θα παίξει σημαντικό ρόλο στην τελική μου απόφαση.”

Παρά την αναβολή των αγώνων, ο Rossi – όπως και όλοι οι αναβάτες – δεν παραστρατούν απ’ το πρόγραμμά τους, παρότι μένουν περιορισμένοι στο σπίτι. “Προπονούμαι κι προσπαθώ να διατηρήσω τη φυσική μου κατάσταση, αφού το σπίτι έχει γυμναστήριο. Περνάω το χρόνο μου όσο πιο διασκεδαστικά και εποικοδομητικά γίνεται. Βλέπω σειρές με τον Francesca (σ.σ. η αρραβωνιαστικιά του Rossi, η οποία μαζί με τη μητέρα του μένουν στο σπίτι του αυτό το διάστημα) και παίζουμε videogames όπως το GT.”

Σχετικά με το σενάριο των διπλών αγώνων, που υπήρχε στο τραπέζι όπως είχε αναφέρει ο CEO της Dorna, Carmelo Ezpeleta, ο Rossi είπε: “Ο στόχος της φετινής σεζόν είναι να πραγματοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι αγώνες. Οι διπλοί αγώνες όπως στα Supebikes είναι μια λύση, αλλά αυτό σημαίνει ότι το πρωτάθλημα των MotoGP θα μειωθεί στους 13 διπλούς αγώνες και θα χάσει επτά; Εξάλλου δεν είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν και οι 20 αγώνες.” Πράγματι για να ανακηρυχθεί ο πρωταθλητής του 2020, χρειάζεται να πραγματοποιηθούν μόνο οι 13 απ’ τους 20 αγώνες του πρωταθλήματος.

Μια απ’ τις πολλές ερωτήσεις που απάντησε ήταν και η άποψή του για τον ετεροθαλή αδερφό του, Luca Marini. Ο Rossi τον φωνάζει Marinovic επειδή ο Marini είναι πάντοτε απίστευτα ψύχραιμος όταν οδηγεί, όπως ήταν και ο Ρώσσος αναβάτης. “Τον συμβουλεύω να πιστεύει στα όνειρά του, να προπονείται και να δίνει πάντα το 100% επειδή έχει τη δυνατότητα να πετύχει σημαντικά πράγματα. Είμαι και εγώ ήρεμος και ψύχραιμος όταν αγωνίζομαι αλλά όχι τόσο όσο ο Luca και είναι κάτι που πραγματικά ζηλεύω σε αυτόν. Ακόμη και πριν από 20 χρόνια που δεν έτρεχα στα GP, αλλά είχα πάρει μέρος σε αρκετούς αγώνες, συνέχιζα να είμαι αγχωμένος, αυτός όμως τίποτα, είναι ήρεμος σαν ψυχρός δολοφόνος.”

Στη συνέντευξη ο Rossi ανέφερε πως μόλις ξεπεραστεί η όλη κατάσταση, σχεδιάζει να ανοίξει και ένα μουσείο, που θα εκτίθενται οι καλύτερες στιγμές της καριέρας του. “Η Tavullia αποτελεί τη Μέκκα των φιλάθλων μου, καθώς κάθε χρόνο την επισκέπτονται χιλιάδες, θα ήταν ωραίο να έχουμε ένα μουσείο. Επισκεφτήκαμε διάφορα μουσεία όπως της Ferrari για να πάρουμε ιδέες για το project, επειδή θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα αντάξιο μουσείο συγκριτικά με τα υπόλοιπα και προσπαθούμε να οργανωθούμε. Θέλουμε περισσότερο χρόνο αλλά μου αρέσει πάρα πολύ σαν ιδέα.”

Η Dorna πέρα απ’ τη διοργάνωση του πραγματικού Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Grand Prix, διοργανώνει και το αντίστοιχο στο Playstation με τους αναβάτες να ανταγωνίζονται και εκεί. Παρότι ο Rossi ανήκει στη γενιά των παιδιών που αγόρασαν το πρώτο Playstasion – όπως εξομολογήθηκε ήταν 12-13 όταν η μητέρα του τον πήγε να το αγοράσουν και η χαρά του ήταν απίστευτη όταν το άνοιξε σπίτι- δεν είναι απ’ τους καλύτερους gamers… “Γνωρίζω πολλούς καλούς παίκτες όπως τον Bagnaiα και τον αδερφό μου Luca αλλά εγώ δεν είμαι τόσο καλός, πολύ φοβάμαι πως θα με κατατροπώσουν..!”

Επίσης, ο Rossi αποκάλυψε και ένα απ’ τα όνειρά του! “Θα ήθελα να αναμετρηθώ με τον Kevin Schwantz: ήταν ο αγαπημένος μου αναβάτης όταν ήμουν παιδί και παρακολουθούσα τη χρυσή εποχή της Ιστορίας των αγώνων μοτοσυκλέτας με τους Αμερικανούς και Αυστραλούς αναβάτες. Θα ήταν πάρα πολύ ωραίο να βρεθούμε στην ίδια πίστα, αυτό με την Suzuki του και εγώ με μια Yamaha 500.”

Άλλο ένα απ’ τα θέματα που σχολιάστηκε, φυσικά, ήταν και τα τελετουργικά που κάνει πριν από κάθε αγώνα. Οι παλαιότεροι αναγνώστες και φίλαθλοι τα γνωρίζουν ήδη, όμως θα τα αναφέρουμε και για τους νεότερους που μπορεί να μην τα ξέρουν. Ο Rossi είναι απ’ τους αναβάτες που πριν καβαλήσουν τη μοτοσυκλέτα τους, την προσεγγίζουν, σκύβουν δίπλα της και της μιλάνε. Μοιράζονται τις σκέψεις τους, ζητούν την βοήθειά της και της λένε ότι απ’ τη στιγμή που θα την καβαλήσουν θα είναι οι δύο τους και μαζί θα προσπαθήσουν για τη νίκη.

 

“Ποτέ δεν μου έχει απαντήσει αλλά πιστεύω σε αυτήν και αν μια μέρα μου μιλήσει δεν θα εκπλαγώ,” ανέφερε αστειευόμενος ο Rossi, ενώ εξομολογήθηκε πως όταν θα αποσυρθεί αυτές οι στιγμές είναι που θα του λείψουν περισσότερο απ’ όλες, αυτές πριν την εκκίνηση. “Η αδρεναλίνη σου βρίσκεται στα ύψη, η επιθυμία να τα πας τέλεια αναμειγνύεται με το φόβο μην κάνεις κάποιο λάθος και όλα μαζί σου δημιουργούν ένα αξέχαστο συναίσθημα!” Όπως έχει πει και στο παρελθόν, η χειρότερη στιγμή του Rossi είναι όταν ακούει την εκκίνηση της Moto2, τότε ξεκινάει ο φόβος πως σύντομα θα έρθει η σειρά του να αγωνιστεί. “Με το που σβήσουν τα φώτα, απλά δίνεις το 100% και είναι σαν να περνάς σε άλλη διάσταση.”

 

Παράλληλα, την ώρα που απαντούσε στο τι χρειάζεται για ξεκινήσει κάποιος την αγωνιστική καριέρα του και κάποια μέρα να φτάσει στα MotoGP, αποκάλυψε πως το να κάνει παιδιά δεν βρίσκεται στα άμεσα πλάνα του. “Οικογένεια και παιδιά; Ο Enzo Ferrari το είχε πει, όσοι κάνουν παιδιά χάνουν ένα δευτερόλεπτο κάθε γύρο, εγώ δεν μπορώ να το αντέξω αυτό!”

Ο Rossi έχοντας οδηγήσει στο παρελθόν μερικά αγωνιστικά αυτοκίνητα της F1, πιο πρόσφατα την F1 του Lewis Hamilton, όταν του ζητήθηκε να τα συγκρίνει είπε: “Η οδήγηση της μοτοσυκλέτας είναι πολύ πιο δύσκολη, θέλει περισσότερη μαεστρία επειδή οι κινήσεις που κάνεις είναι που κάνουν τη διαφορά. Στα αυτοκίνητα τα πράγματα είναι παρόμοια αλλά όχι το ίδιο, ωστόσο το να οδηγήσεις γρήγορα μια F1 δεν είναι καθόλου εύκολο, οπότε το επίπεδο της δυσκολίας είναι μεγάλο.”

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.