Ο Rossi δοκίμασε πίσω φρένο στο τιμόνι

Γιατί υπέκυψε κι αυτός
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

25/6/2019

Ανάμεσα στις μικρές παράλληλες ιστορίες που συμβαίνουν μέσα στις ομάδες των MotoGP, υπάρχουν και κάποιες που δείχνουν πόσο πολύ μετράνε οι λεπτομέρειες σε αυτό το επίπεδο αγώνων, αλλά και γιατί οι αναβάτες χρειάζεται διαρκώς να προσαρμόζονται στις αλλαγές συνθηκών που δημιουργούν οι νέες τεχνολογίες και οι αλλαγές στους κανονισμούς. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η δοκιμή πίσω φρένου στο τιμόνι από τον Valentino Rossi στα δοκιμαστικά μετά τον αγώνα της Βαρκελώνης… δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που χρησιμοποιεί κάτι τέτοιο ο Γιατρός, καθώς το 2017 είχε τοποθετήσει στην μοτοσυκλέτα του ένα τέτοιο σύστημα στον αγώνα της Aragon, λίγες εβδομάδες μετά το ατύχημα στο Mugello, παίρνοντας μάλιστα και την πέμπτη θέση! Όπως γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια, η χρήση μικρών λεβιέδων στο τιμόνι που ενεργοποιούν το πίσω φρένο ξεκίνησε από τον Mick Doohan μετά το ατύχημα που του διέλυσε το δεξί του πόδι. Εκείνη την εποχή των δίχρονων 500, οι αναβάτες χρησιμοποιούσαν τακτικά το πίσω φρένο μέσα στη στροφή για να κλείνουν τη γραμμή τους (οι δίχρονοι κινητήρες έχουν ελάχιστοφρένο από τον κινητήρα) και στις εξόδους των στροφών για να ομαλοποιούν την παροχή της δύναμης χωρίς να κλείνουν το γκάζι (δηλαδή χρησιμοποιούσαν το πίσω φρένο ως traction control και ως wheelie control).

Μετά τον Doohan, πολλοί αναβάτες άρχισαν να βάζουν τέτοιους λεβιέδες στο τιμόνι για να πατάνε πίσω φρένο με τον αντίχειρα, όχι γιατί είχαν σπάσει το πόδι τους και είχαν προβλήματα κινητικότητας, αλλά γιατί ανακάλυψαν πως βολεύει (κυρίως στις δεξιές) στροφές όπου το πόδι δεν χωράει να μπει ανάμεσα στην άσφαλτο και το φαίρινγκ της μοτοσυκλέτας όταν είναι υπερβολικά πλαγιασμένη. Ακόμα και όταν ήρθαν στη ζωή μας τα traction control και τα wheelie control, οι περισσότεροι αναβάτες συνέχυσαν να χρησιμοποιούν τον λεβιέ του πίσω φρένου στο τιμόνι, καθώς τους επέτρεπε να μειώσουν την παρεμβατικότητα των ηλεκτρονικών. Από το 2017 και μετά, ο Valentino Rossi δεν είχε τοποθετήσει ξανά στην μοτοσυκλέτα τους έως σήμερα τέτοιο μηχανισμό. Το δοκίμασε όμως και πάλι μετά τον αγώνα της Βαρκελώνης!

Ο λόγος που “υπέκυψε” και αυτός, είναι το γεγονός πως οι νέες μοτοσυκλέτες και τα νέα ελαστικά των MotoGP, επιβάλλουν πλέον στους αναβάτες να τοποθετούν πολύ μπροστά και προς το εσωτερικό της στροφής το πάνω μέρος του σώματός τους, με αποτέλεσμα τα πόδια να παίρνουν αφύσικη θέση ως προς τον λεβιέ του πίσω φρένου. Ο Rossi δοκίμασε και τις δύο παραλλαγές του συστήματος, δηλαδή και τον λεβιέ για τον αντίχειρα, αλλά και την κλασσική δεύτερη μανέτα κάτω από εκείνη του συμπλέκτη (scooter brake την αποκαλούν). Η λύση του μηχανισμού στον αντίχειρα του άρεσε περισσότερο, καθώς δεν εμποδίζει τη χρήση του συμπλέκτη στις εκκινήσεις, όπως κάνει η δεύτερη κλασσική μανέτα.

“Βοηθάει να έχεις όλα τα φρένα στα δάκτυλα όταν είσαι στη μέση της στροφής”

Μαζί με το πίσω φρένο στο τιμόνι, ο Rossi δοκίμασε και τα νέα ελαστικά της Michelin που εξελίσσει για το επόμενο πρωτάθλημα του 2020. Σύμφωνα με τον Rossi, “Είναι φανταστικά! Έχουν βελτιώσει την πρόσφυση κατά την επιτάχυνση και μπορείς να ανοίγεις πιο νωρίς και πιο πολύ το γκάζι. Έκαναν πολύ καλή δουλειά”.        

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.