Πλάνο service των MotoGP!

Κάθε πότε θέλει αλλαγή… ο κινητήρας
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

7/1/2019

Την χρονιά που μας πέρασε, έγιναν 18 αγώνες –αν και ήταν προγραμματισμένοι 19, αλλά οι πλημμύρες στο Silverstone δεν επέτρεψαν να πραγματοποιηθεί το βρετανικό grand prix- με τις μοτοσυκλέτες να πρέπει να είναι άριστα προετοιμασμένες. Όπως έχει υπολογισθεί, κάθε μία μοτοσυκλέτα διανύει περίπου 500 χιλιόμετρα μέσα σε ένα αγωνιστικό τριήμερο (Παρασκευή – Κυριακή) συνυπολογίζοντας τις ελεύθερες και χρονομετρημένες δοκιμές και φυσικά τον ίδιο τον αγώνα. Αυτό σημαίνει ότι μέσα στην χρονιά, αναβάτες και μοτοσυκλέτες διανύουν περίπου 9.000 με 10.000 χιλιόμετρα, δίχως να υπολογίζονται οι δοκιμές που κάνουν οι ομάδες στην αρχή και ενδιάμεσα της σεζόν. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσα πράγματα και πότε πρέπει να ελέγχονται και να αντικαθίστανται για να είναι οι μοτοσυκλέτες των MotoGP στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και να παλέψουν οι αναβάτες τους για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα;
Η επίσημη ιστοσελίδα των MotoGP έδωσε στην δημοσιότητα μερικά ενδιαφέροντα στατιστικά και δεδομένα από την συντήρηση των αγωνιστικών πρωτοτύπων, για να πάρουμε μια ιδέα του πόσο οριακά σχεδιασμένες είναι οι μοτοσυκλέτες της κορυφαίας κατηγορίας των αγώνων.

Λάδια: Χρειάζονται αλλαγή κάθε 350km, πράγμα που σημαίνει ότι κατά την διάρκεια ενός αγωνιστικού τριημέρου γίνεται τουλάχιστον μία αλλαγή στα λάδια του κινητήρα.
Αλυσίδα τελικής μετάδοσης: Αλλάζεται κάθε 500km. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι οι αναβάτες τρέχουν σε κάθε αγώνα με καινούργια αλυσίδα.
Γρανάζια τελικής μετάδοσης: Σε αντίθεση με τις αλυσίδες, τα γρανάζια αλλάζονται κάθε 1.000 χιλιόμετρα, δηλαδή κάθε δεύτερο αγώνα. Εδώ δεν ισχύει ο κανόνας που ακολουθούμε εμείς οι… κοινοί θνητοί στις μοτοσυκλέτες παραγωγής (το ότι δηλαδή σε κάθε αλλαγή αλυσίδας αλλάζουμε και γρανάζια), καθώς η φθορά των δοντιών μετά από έναν αγώνα δεν είναι τόση που να δικαιολογεί την αντικατάστασή τους.
Δίσκοι συμπλέκτη και γρανάζια: Αλλάζονται κι αυτοί κάθε 1.000 χιλιόμετρα, ή αν κρίνει η ομάδα ότι χρειάζεται μπορεί να αλλαχθούν και μετά από μια δοκιμαστική εκκίνηση.


Δίσκοι φρένων carbon και τακάκια: Η υπόθεση φρένα εντάσσεται κι αυτή μέσα στις αντικαταστάσεις των 1.000 χιλιομέτρων (κάθε δεύτερο αγώνα δηλαδή), με την προϋπόθεση, όπως και στα υπόλοιπα εξαρτήματα, ότι είναι μέσα στα πλαίσια των ανοχών που έχει καθορίσει το εργοστάσιο μετά τον έλεγχο που γίνεται πριν από κάθε αγώνα.
Τροχοί: Οι τροχοί των MotoGP αλλάζονται κάθε 1.200km, διότι τα εξωτικά υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένοι (π.χ. μαγνήσιο) είναι πιθανόν να παρουσιάσουν κόπωση σχετικά σύντομα.
Κινητήρες: Με δεδομένο ότι ο διαθέσιμος αριθμός κινητήρων που έχει ο κάθε αναβάτης για την σεζόν είναι συγκεκριμένος (εφτά οι εργοστασιακοί, εννιά οι αναβάτες με τα λεγόμενα "προνόμια"), χρειάζεται μια πολύ καλή διαχείριση από τις ομάδες και με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα αποσυρθεί κάποιος κινητήρας εξαιτίας ζημιάς από πτώση. Χοντρικά λοιπόν οι κινητήρες αποσύρονται όταν συμπληρώσουν 2.000 χιλιόμετρα (ή τρέξουν τέσσερις αγώνες).


Κλιπόν και σέλα/ουρά: Λόγω της καταπόνησης που δέχονται από το βάρος του αναβάτη και των δυνάμεων που ασκεί πάνω τους, τα κλιπόν και το μονοκόματο τμήμα της σέλας με την ουρά από carbon (καθώς δεν υπάρχει υποπλαίσιο), αντικαθίσταται κάθε 4.000 χιλιόμετρα ή πιο πρακτικά στο μέσον της σεζόν…


Πλαίσιο – ψαλίδι: Εκτός από τον κινητήρα, πρόκειται για δύο από τα πιο νευραλγικά τμήματα της μοτοσυκλέτας. Η αλλαγή τους γίνεται κάθε 4.500 χιλιόμετρα (μετά από οκτώ ή εννέα αγώνες δηλαδή).
 

Ετικέτες

KTM-Pedro Acosta: Τελειώνει η υπομονή του Ισπανού - "Δεν αποδέχομαι και δεν είμαι υπομονετικός"

Πιστεύει στο εγχείρημα των Αυστριακών – Απαιτεί όμως άμεσες λύσεις από την ομάδα
Pedro Acosta Red Bull KTM Factory Racing 2025
Από το

motomag

26/5/2025

Ο αναβάτης της Red Bull KTM Factory Racing, Pedro Acosta, δήλωσε πως η υπομονή του εξαντλείται με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Αυστριακοί στο MotoGP και πως δεν πρόκειται να περιμένει μια ζωή για να γίνει πρωταθλητής.

Το Grand Prix της Βρετανίας αποδείχθηκε δύσκολο για την KTM, καθώς κανένας από τους αναβάτες της δεν κατάφερε να προκριθεί από το Q1 στις κατατακτήριες, αν και ο Acosta κατάφερε να τερματίσει έκτος σε έναν χαοτικό αγώνα.

Το Σάββατο, ο Acosta σε δηλώσεις του, εξέφρασε την εμπιστοσύνη του στην KTM ότι μπορεί να φτιάξει μια καλή μοτοσυκλέτα, καλώντας ωστόσο την εταιρεία να προσφέρει λύσεις πιο άμεσα.

Μετά τον αγώνα της Κυριακής, τον οποίο χαρακτήρισε αγώνα απελπισίας, ο Acosta δήλωσε ότι η έλλειψη πρόσφυσης στο πίσω μέρος του έφερε πολλά προβλήματα.

"Λοιπόν, δεν ήταν παράξενος αγώνας. Ήταν ένας αγώνας απελπισίας", είπε.

"Είναι λυπηρό να βλέπεις ότι προσπαθείς να είσαι τέλειος στην επιτάχυνση και στην έξοδο των στροφών, προσπαθείς να μείνεις κοντά στους άλλους και μετά χάνεις τα πάντα στην επιτάχυνση, για κάτι ξεκάθαρο – δεν έχουμε την πρόσφυση που έχουν οι άλλες μοτοσυκλέτες. Αλλά έτσι είναι τα πράγματα και πρέπει να συνεχίσουμε."

Στην ερώτηση αν πρέπει να αποδεχτεί την κατάσταση και να μάθει να είναι υπομονετικός, ο Acosta απάντησε κοφτά: "Δεν αποδέχομαι και δεν είμαι υπομονετικός….Η ευκαιρία περνάει μία φορά στη ζωή. Δεν θα περάσω όλη μου τη ζωή για να γίνω πρωταθλητής σε αυτό το πρωτάθλημα. Χρειάζομαι βοήθεια από το εργοστάσιο. Είσαι νέος μέχρι να μην είσαι πια. Πολλοί αστέρες στο πρωτάθλημα αναδείχθηκαν γρήγορα και εξαφανίστηκαν το ίδιο γρήγορα. Freddie Spencer, τον θυμάσαι; Κέρδισε δύο τίτλους, μετά είχε κάτι με το χέρι του και δεν επέστρεψε ποτέ ο ίδιος."

"Στο τέλος, δεν είναι μόνο εγώ. Βλέπεις και τις τέσσερις KTM να μην περνάνε στο Q2 αυτό το Σαββατοκύριακο και να δυσκολεύονται πολύ. Χρειαζόμαστε βοήθεια από το εργοστάσιο. Τώρα μιλάω για τους τέσσερις αναβάτες – όχι μόνο για μένα."

Ο Acosta εξακολουθεί να συζητιέται για θέσεις άλλων ομάδων καθώς και την ενδεχόμενη αποχώρηση του από την KTM στο τέλος της σεζόν, αν και ο ίδιος επέμεινε για άλλη μια φορά πως έχει ακόμη έναν χρόνο συμβόλαιο και πιστεύει πραγματικά στο εγχείρημα της ομάδας. 

“Αλλά αυτό το Σαββατοκύριακο μίλησα πολύ σοβαρά και είπα ότι χρειάζομαι βοήθεια. Δεν θέλω να έρχομαι εδώ με την KTM μόνο για να καίω καύσιμα. Θέλω να αγωνίζομαι. Και σήμερα μπόρεσα να αγωνιστώ, περίπου, μέχρι ένα σημείο όπου ήμουν στο γκρουπ με τους Marc, Franco, Jack και Alex αλλά δεν μπορούσα να παλέψω. Και αυτό είναι που με καίει, να είσαι τόσο κοντά και να μην μπορείς να το πιάσεις, να μην μπορείς να το καταφέρεις, χωρίς να έχει σημασία τι κάνεις γιατί δεν φτάνει ποτέ.”