2 Generations’ Ride–Cape 2 Cape: Αποστολή εξετελέσθη!

Χτίζοντας δεσμούς
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

13/5/2019

Ένα ιδιαίτερο ταξίδι με ένα πολύ όμορφο μήνυμα έφτασε στο τέλος του. Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μαζί με τον γιο του Γιώργο, όχι μόνο ένωσαν δύο από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά ακρωτήρια πάνω σε ένα Honda Africa Twin 1000, αλλά ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο το δέσιμο μεταξύ πατέρα και γιου με μια μοναδική συλλογή κοινών εμπειριών:

"Βάζοντας ρόδα στο Nordkapp, πατέρας και γιος είχαμε ολοκληρώσει με επιτυχία την ζεύξη των δυο ευρωπαϊκών χερσαίων ακρωτηρίων (“Cape 2 Cape”), ενώνοντας –με όχημα την μοτοσυκλέτα μας– τον ελληνικό νότο με το νορβηγικό βορρά. Το λόγο είχε τώρα η επιστροφή ή αλλιώς η μεγάλη κατηφόρα, όπως χαριτολογώντας "βαπτίσαμε" το ταξίδι πίσω στα πάτρια εδάφη.


Το δρομολόγιο της επιστροφής ήταν σαφώς διαφοροποιημένο, μόνο όμως στο κομμάτι της Σκανδιναβίας. Η Σουηδία θα φιλοξενούσε το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής (Nordkapp – Alta – Hapamanda – Stockholm – Malmo), ενώ η διαδρομή Travemunde – Venice θα παρέμενε σχεδόν η ίδια.
Ξεκινήσαμε ευδιάθετοι να κατηφορίζουμε, αλλά με πολύ κρύο και χιόνι. Από το Nordkapp ως την Stockholm (1.800 χλμ.) τα "είδαμε όλα"! Ένα κύμα κακοκαιρίας με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες (από 3 C έως –6 C ) συνταξίδευε μαζί μας για τέσσερεις μέρες. Λευκά τοπία, παγωμένες ανάσες, κρύες αναμνήσεις


Για δεύτερη φορά στο ταξίδι μας πατήσαμε τον Αρκτικό κύκλο – αυτήν την φορά στην κωμόπολη Juokseng της Σουηδίας. Φτάνοντας στην Στοκχόλμη, ο Γιώργος με αποχαιρέτησε και επέστρεψε αεροπορικώς στην Αθήνα. Όχι λόγω ψύχους, αλλά τα σχολεία άνοιγαν την επόμενη μέρα και θα έπρεπε να επιστρέψει στα θρανία μετά τις πασχαλινές διακοπές. Εγώ, αντίθετα, με συνεπιβάτη πλέον την μοναξιά, συνέχισα το ανιαρό μεροκάματο του δρόμου, οδηγώντας την Honda Africa Twin 1000 ADV πίσω στην Ελλάδα.
Νυχτερινό ατμοπλοϊκό ταξίδι Malmo – Travemunde και αυθημερόν πορεία κατόπιν για Μόναχο (830 χλμ.). Στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας πήρα μια διήμερη ανάσα ξεκούρασης, με ημερήσια ξενάγηση στα ιστορικά-πολιτιστικά μνημεία της πόλης και νυχτερινή κραιπάλη στις θορυβώδεις μπυραρίες της…


Αποχαιρετώντας αξημέρωτα το Μόναχο, κατευθύνθηκα τάχιστα στο κοντινό Salzburg, την γενέτειρα του Μότσαρτ. Ολιγόωρη παραμονή για cafe viennua και χαλαρό σουλάτσο στα πλακόστρωτα σοκάκια της μελωδικότερης αυστριακής πόλης. Και το τελείωμα της ημέρας με βρήκε να απολαμβάνω το ηλιοβασίλεμα στα υδάτινα μονοπάτια της Βενετίας των Δόγηδων. Ήταν ομολογουμένως μια ωραία τρέλα: το πρωί Γερμανία, το μεσημέρι Αυστρία, το απόγευμα Ιταλία!!


Με την επιβίβασή μου στο πλοίο «ΑSTERION ΙΙ» της ANEK LINES, ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση του “2 Generations’ Ride–Cape 2 Cape ” . Στο ατμοπλοϊκό ταξίδι Βενετία – Πάτρα, οι άνθρωποι της ANEK LINES φρόντισαν –για ακόμα μια φορά– να μου προσφέρουν μια ποιοτική και ευχάριστη εμπειρία εν πλω, ενώ η διαδρομή Πάτρα – Αθήνα αποτέλεσε τον επίλογο ενός πολύ ιδιαίτερου όσο και συναισθηματικού ταξιδιού. Άντε Γιώργο, και του χρόνου…"

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο photo gallery!

"Δρόμος ειρήνης 2018": Μογγολία

Ένας άλλος κόσμος
16/7/2018

Προσεγγίζοντας την ατμοσφαιρική πόλη Irkutsk, που έχει ταυτιστεί στο μυαλό μου με την πόλη του Μιχαήλ Στρογγόφ (τον μυθιστορηματικό ήρωα του Ιουλίου Βερν), η μαύρη Honda CRF 250 Rally είχε "καταβροχθίσει" 8.370 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού. Η τριήμερη στάση εδώ ήταν επιβεβλημένη για μια επισταμένη περιήγηση στα αξιοθέατα της πόλης του ποταμού Ανγκάρα, αλλά και για μια βόλτα στη κοντινή λίμνη Βαϊκάλη, την βαθύτερη και αρχαιότερη λίμνη του κόσμου.
Ομολογουμένως, το θέαμα της Βαϊκάλης ήταν συναρπαστικό. Το γενναιόδωρο πράσινο της φύσης "μπερδευόταν" προκλητικά με το βαθύ γαλάζιο της απέραντης σιβηρικής λίμνης, που αποτελεί σημείο αναφοράς ενός τόπου απλόχερα προικισμένου με ανυπέρβλητο φυσικό κάλλος. Γι’ αυτές άλλωστε τις σπάνιες παραστάσεις είχα ταξιδέψει ως εδώ…


Και μετά την Irkutsk και την Βαϊκάλη, με καρτερούσε η πόλη Ulan Ude, 445 χλμ. μακριά. Το διασημότερο αξιοθέατο της πόλης, που αποτελεί την σημαντικότερη κοιτίδα του βουδισμού στην Σιβηρία, είναι η προτομή του Λένιν, η μεγαλύτερη παγκοσμίως. Οι φωτογραφίες εδώ κρίθηκαν απαραίτητες…
Το πρόγραμμα είχε κατόπιν Μογγολία, της οποίας τα σύνορα απείχαν μόλις 220 χλμ. από την Ulan Ude. Με την βίζα της Μογγολίας στο διαβατήριο, επιχείρησα την υπέρβαση των συνόρων και για έξι μέρες περιπλανήθηκα στην γη του Τζένγκις Χαν, έναν τελείως διαφορετικό γεωγραφικό και πολιτισμικό χώρο σε σχέση με την γειτονική Σιβηρία.

Γιούρτες, λιβάδια, κοπάδια με άλογα, φιλόξενοι νομάδες, παραδοσιακές ενδυμασίες, πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα, στέπες και άμμο ήταν τα στοιχεία που πρωταγωνίστησαν στην γνωριμία μου με την μογγολική ύπαιθρο, έναν τόπο που έχει για σύνορα τον ουρανό και τα απέραντα βοσκοτόπια.
Αντίθετα, στην απέριττη πρωτεύουσα Ulan Bator, τις εντυπώσεις έκλεψαν το Προεδρικό Μέγαρο στην κεντρική πλατεία Sur Battar και το τεράστιο άγαλμα του έφιππου Τζένγκις Χαν (ύψους 40 μ.), που ορθώνεται 54 χλμ. ανατολικά της πρωτεύουσας.
Χορτασμένος από τις σπάνιες εικόνες και τις αξέχαστες εμπειρίες που μου πρόσφερε γενναιόδωρα η χώρα του Τζένγκις Χαν, επέστρεψα και πάλι στην Σιβηρία, και συγκεκριμένα στην Ulan Ude, απ’ όπου θα ξεκινούσα την τελευταία διαδρομή του “Δρόμος ειρήνης 2018”  επί σιβηρικού εδάφους. Τελικός προορισμός το παραθαλάσσιο Vladivostok, μόλις 3.400 χλμ. μακριά…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες