Όταν τα superbikes γύριζαν τον πλανήτη: Οι απίστευτες ιστορίες των Sjaak Lucassen και Nick Sanders

Δύο άνθρωποι που ταξίδεψαν με superbikes έως τα πέρατα της γης
Lucassen Sanders
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

26/11/2025

Από Αρκτική με Yamaha R1, μέχρι τους γύρους του κόσμου-αστραπή πάνω σε superbikes, οι Lucassen και Sanders μετέτρεψαν superbike μοτοσυκλέτες σε εργαλεία περιπέτειας, αποδεικνύοντας ότι τα όρια τα βάζει μόνο ο αναβάτης.

Ο Sjaak Lucassen, γεννημένος στην Ολλανδία, με σπουδές μηχανολογίας και τεχνική κατάρτιση, ξεκίνησε τα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων από νωρίς. Η πρώτη του μεγάλη διαδρομή ήταν στην Αυστραλία με μια Honda CBR 900 RR Fireblade που έστειλε σε κιβώτιο, ενώ από το 1995 έως το 1998 διέγραψε περίπου 160.000 χιλιόμετρα σε περίπου 40 χώρες με την ίδια μοτοσυκλέτα.

Η διασημότερη ίσως περιπέτεια του είναι το επικό ταξίδι από το 2001 έως 2006 με μια Yamaha YZF-R1, μοτοσυκλέτα που δεν έχει κατασκευαστεί για αυτή την δουλειά. Με την R1, την οποία ονόμασε “Florentina”, εξοπλισμένη με custom και αρκετά ογκώδεις βαλίτσες, διένυσε περίπου 250.000 χιλιόμετρα σε 77 χώρες, πολλές φορές με όπλα την επιμονή και την ευρηματικότητά του.

Ο Lucassen έχει επιχειρήσει και ακραίες αποστολές εντός του αρκτικού κύκλου. Το 2009 ταξίδεψε από τη Φλόριντα έως την Αλάσκα σε συνθήκες πολύ κάτω από το μηδέν, χρησιμοποιώντας ακόμη και έλκηθρο για να μεταφέρει εφόδια.

Το 2013 διέσχισε τη διαδρομή από το Point Barrow της Αλάσκας έως το Key West, οδηγώντας σε παγωμένη τούνδρα και θαλάσσιο πάγο. Για την απόπειρά του να φτάσει στον Βόρειο Πόλο κατασκεύασε μια ειδικά τροποποιημένη έκδοση της R1, την οποία ονόμασε aRctic1, με custom συστήματα αεροανάρτησης και ενσωματωμένο κομπρεσέρ για την ρύθμισης πίεσης των ελαστικών στις εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες.

Lucassen

Πέρα από τα ταξίδια του, έχει εκδώσει βιβλίο με τίτλο “Life on 2 Wheels” και έχει αποτελέσει θέμα του ντοκιμαντέρ "Sjaak the World", ενώ σε συνεντεύξεις αναφέρει ότι έχει περάσει περίπου δέκα χρόνια της ζωής του συνεχώς πάνω σε μοτοσυκλέτα παραμένoντας πιστός στη φιλοσοφία ότι δεν χρειάζεται η “ ιδανική” μοτοσυκλέτα για ταξίδια. αρκεί να αγαπάς τη μοτοσυκλέτα που οδηγείς.

Lucassen

Ο Nick Sanders, από το Birmingham της Αγγλίας, είναι άλλος ένας από τους πιο διάσημους μοτο-ταξιδευτές, γνωστός για τα ρεκόρ ταχύτητας σε γύρους του πλανήτη.

Οι αναγνώστες του MOTO έχουν έρθει πιο κοντά στις περιπέτειες του Sanders καθότι τις έχουν παρακολουθήσει πιο αναλυτικά, ενώ έχουμε συναντηθεί αρκετές φορές μαζί του, για συνεντεύξεις σε διαφορετικές φάσεις της περιπέτειας της ζωής του. Ξεκίνησε την καριέρα του ως αθλητής σε ποδήλατο μεγάλων αποστάσεων κάνοντας το 1984 τον γύρο του κόσμου με ποδήλατο σε μόλις 79 ημέρες, θέτοντας τότε νέο ρεκόρ.

Στο χώρο των μοτοσυκλετών έγινε γνωστός όταν το 1992 ολοκλήρωσε έναν από τους ταχύτερους γύρους του κόσμου με μοτοσυκλέτα επάνω σε μια Royal Enfield Bullet 500, ενώ το 1997 επανέλαβε το εγχείρημα με Yamaha TDM 850. Το 2005 έκανε παγκόσμια αίσθηση όταν ολοκλήρωσε γύρο του κόσμου με Yamaha R1 σε περίπου 19 ημέρες, ένα από τα πιο εντυπωσιακά εγχειρήματα του. 

Πέρα από τα ρεκόρ, ο Sanders έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες αποστολές σε Βόρεια και Νότια Αμερική, Αφρική και Ασία, συχνά σε πολύ σύντομους χρόνους και με μινιμαλιστική προσέγγιση. Έχει γράψει πέντε ταξιδιωτικά βιβλία όπου περιγράφει τις περιπέτειες του, για τις οποίες έχει γυρίσει και ντοκιμαντέρ, καταγράφοντας με προσωπικό ύφος τις δυσκολίες, την ταχύτητα και τη μοναξιά των μεγάλων ταξιδιών.

Nick Sanders

Πλέον διατηρεί το Nick Sanders Expedition Centre στην Ουαλία, όπου οργανώνει ταξίδια ως ξεναγός και καθοδηγεί αναβάτες σε ταξιδιωτικές αποστολές. Η φιλοσοφία του βασίζεται στην ιδέα ότι η περιπέτεια πρέπει να είναι άμεση και απλή, λίγες αποσκευές, πολλή αποφασιστικότητα και η θέληση να προχωράς καθημερινά όσο πιο μακριά μπορείς.

 

RIDE THE CLASSIC WAY, μέρος Β - Λίχτενστάιν, Γερμανία

Ταξίδι στην Κέντρική Ευρώπη με BMW R 18 CLASSIC FIRST EDITION
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

12/10/2022

Κάτω από ένα βαρύ, συννεφιασμένο ουρανό που με απειλούσε με βροχή,  προσέγγισα τα ελβετικά σύνορα, που απέιχαν μόλις 21 χλμ. από τις όχθες της Como –

Goodbye Italy, Welcome to Switzerland! Mε την απαραίτητη βινιέτα κολλημένη στον ανεμοθώρακα της BMW R 18 Classic, ξεκίνησα αμέσως μετά την διάσχιση της Ελβετίας με προορισμό το λιλιπούτειο πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν.

Ακολουθώντας την διαδρομή Lugano, Bellinzona, San Bernardino, Splugen, Bad Ragaz, Vaduz (190 χλμ.), βρέθηκα να ταξιδεύω μέσα στον καταπράσινο κόσμο των Άλπεων, με σημείο αναφοράς το ορεινό πέρασμα San Bernardino (2.066 μ.). Παρατεταμένες ανηφόρες, κατηφόρες, κλειστές και ανοικτές στροφές, αυστηρά όρια ταχύτητας, η BMW R 18 Classic ανταποκρίθηκε επάξια στις ποικίλλες προκλήσεις της διαδρομής και μου χάρισε μια ανεπανάληπτη εμπειρία οδηγικής απόλαυσης.  

Με έκταση μόλις 160 τετρ. χλμ., το λιλιπούτειο πριγκηπάτο του Λιχτενστάιν είναι το τέταρτο μικρότερο ευρωπαϊκό κράτος (μετά το Βατικανό, το Μονακό και τον Άγιο Μαρίνο) και το έκτο μικρότερο στον κόσμο. Τόσο μικρό είναι το μέγεθος του Λιχτενστάιν, που οι 35.000 κάτοικοί του χαριτολογώντας αναφέρουν ότι «μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου, το έχεις χάσεις»! Και δεν έχουν άδικο, αφού η απόσταση από την Ανατολή στη Δύση είναι κατά μέσο όρο 6,5 χλμ. και από τον Βορρά στο Νότο 25 χλμ.    

Φυσικά, ανάλογη σε έκταση –αλλά και πληθυσμό– ήταν η πρωτεύουσα του πριγκιπάτου. Κτισμένη στο γεωγραφικό κέντρο της χώρας, κοντά στη δεξιά όχθη του Ρήνου, η μικρή Vaduz  φιλοξενούσε μόλις 5.000 κατοίκους. Στη γνωριμία μου με την πρωτεύουσα του Λιχτενστάιν, μού δόθηκε η εντύπωση πως είχα προσεγγίσει μια τυπική ελβετική ή αυστριακή κωμόπολη.

Το μεσαιωνικό κάστρο, ο κεντρικός πεζόδρομος Stadtle, το Ταχυδρομικό Μουσείο Γραμματοσήμων, οι Αμπελώνες & τα Δοκιμαστήρια κρασιών «Hofkellerei des Fürsten von Liechtenstein», ο νέο-γοτθικού ρυθμού Καθεδρικός ναός (1873) και το Κυβερνητικό κτήριο (1905) υπήρξαν τα σημεία ενδιαφέροντος που τράβηξαν εδώ την προσοχή μου. 

Και μετά το Λιχτενστάιν, σειρά είχε η Γερμανία να φιλοξενήσει την πορεία του RIDE THE CLASSIC WAY” -η πόλη Fussen της Βαυαρίας ήταν ο επόμενος σταθμός μου. Ο φιδίσιος επαρχιακός οδικός άξονας που επέλεξα για να προσεγγίσω την Fussen (158 χλμ.) διέσχιζε χαμηλούς λόφους και κατάφυτες πεδιάδες, ενώ  γραφικές κωμοπόλεις, χαριτωμένα χωριά με παραδοσιακά ξύλινα αγροτόσπιτα, μικρές εκκλησίες και περίτεχνα διακοσμημένα πανδοχεία -όλα εναρμονισμένα με το τοπικό οικοσύστημα της γερμανικής υπαίθρου- «παρέλασαν» μπροστά στα μάτια μου.

Ο λόγος που επέλεξα να διανυκτερεύσω στην κοσμοπολίτικη Fussen είχε σχέση με τα δυο διάσημα αξιοθέατά της. Σε απόσταση αναπνοής από το ιστορικό κέντρο της Fussen, τα βασιλικά κάστρα Neuschwanstein (κτίστηκε το 1886 από το βασιλιά Λουδοβίκο B΄) και Hohenschwangau (κτισμένο από το βασιλιά Μαξιμιλιανό Β΄ το 1832) ύψωναν τα αγέρωχα τείχη τους μέσα στην καταπράσινη αγκαλιά των Βαυαρικών Άλπεων. Κτισμένα σε  κοντινή απόσταση από τα γερμανο-αυστριακά σύνορα, τα δύο επιβλητικά κάστρα της Βαυαρίας έμοιαζαν να ξεπηδούν μέσα από ένα γοητευτικό παραμύθι αλλοτινών εποχών και μού χάρισαν μια συναρπαστική περιπλάνηση στα μονοπάτια της γερμανικής ιστορίας.