Motul WSBK: Το “μυστικό όπλο” του Scott Redding

Ένας άνθρωπος που τον καταλαβαίνει
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

10/12/2019

Κατά τη διάρκεια των επίσημων δοκιμών των Superbikes, τόσο στην Aragon (εδώ μπορείτε να θυμηθείτε τι έγινε την πρώτη και τη δεύτερη μέρα) όσο και στη Jerez (αντίστοιχα μπορείτε να διαβάσετε για τη πρώτη και τη δεύτερη μέρα εδώ), ο Scott Redding έκανε το ντεμπούτο του στο Motul WSBK, έχοντας φέρει μαζί και το “μυστικό όπλο” του απ’ τα BSB. Δεν είναι άλλο απ’ τον αρχιμηχανικό της ομάδας, Giovanni Crupi, με τον οποίο έχει δημιουργήσει μια εξαιρετική επαγγελματική σχέση και στον πρώτο χρόνο της συνεργασίας τους κατέκτησαν μαζί τον τίτλο των BSB. Όπως ανέφερε ο Βρετανός αναβάτης, πίεσε πάρα πολύ τη Ducati για να φέρει και τον μηχανικό του στην ομάδα, ώστε να έχει περισσότερα εφόδια ως πρωτοεμφανιζόμενος.

Από την άλλη, για τον Ιταλό μηχανικό δεν θα είναι το ντεμπούτο του στα Superbikes, καθώς από εκεί ξεκίνησε την καριέρα του το 2008. Στο παρελθόν είχε συνεργαστεί με πάρα πολλές ομάδες που χρησιμοποιούσαν τις μοτοσυκλέτες της εταιρείας, όπως τις Althea και Barni Racing, ενώ το 2014 πήγε και στην εργοστασιακή ομάδα, αποκτώντας έτσι μια εξειδίκευση στις Ducati.

Το 2016 ο Crupi πήγε στα BSB, μια κίνηση που στο μέλλον (στα τέλη του 2018) θα συνέβαλλε στη γνωριμία του με τον Scott Redding. Στις δοκιμές της Jerez, ο Redding ήταν ξεκάθαρος χωρίς να αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης, όταν ρωτήθηκε σχετικά με το πόσο σημαντικό ήταν για αυτόν το να έρθει ο αρχιμηχανικός του στην Aruba.IT. “Πάρα πολύ! Έιναι ένας απ’ τους ανθρώπους που με παρακίνησε περισσότερο από όλους.” Είπε ο Redding. Παράλληλα, έκανε λόγο και για τους μηχανικούς της Ducati, που ενώ είναι εξαιρετικοί δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη σχέση που έχει δημιουργήσει με τον Crupi. Μάλιστα, ο Redding είπε πως είναι η πρώτη φορά που μπόρεσε να βρει το “μάστορά” του, έναν άνθρωπο που να τον καταλαβαίνει πλήρως. “Ξέρει πόσο σκληρά δουλεύω, πως μου αρέσει να περνάω καλά και ότι οργανώνω μερικά πάρτι. Αλλά πάνω από όλα, γνωρίζει πώς να με διαχειριστεί.

Επάνω σε αυτό το κομμάτι μάλιστα, έφερε και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα απ’ τα BSB. “Πέρσι, είχα νευριάσει πραγματικά με τον Andrew Irwin, στο Cadwell Park.” Τότε, ο αναβάτης της Honda, Irwin, είχε κάνει ένα λάθος στα φρένα με αποτέλεσμα να πέσει πάνω στη Ducati του Redding και να βγουν και οι δυο εκτός μάχης. Ο Redding ήταν πραγματικά έξαλλος και έβριζε, ενώ ο τρόπος που πλησίασε τον Irwin έδειχνε αρκετά απειλητικός… Ωστόσο, η διοργάνωση τιμώρησε τον αναβάτη της Honda για το λάθος του, ενώ ο Crupi ανέλαβε την “πυρόσβεση” της οργής του Redding και τον καθοδήγησε στο πώς να χειριστεί το θέμα και τι να πει στις δηλώσεις του. “Ο Giovanni με άρπαξε και μου είπε: Μην κάνεις εκείνο, μην κάνεις το άλλο, πρόσεχε κλπ. Ακόμη και στη συνέντευξη στεκόταν παραδίπλα και δεν ήθελε να με δει να μπλέκω. Το να έχεις κάποιον να σε νοιάζεται, σημαίνει πως υπάρχει μεγάλη εμπιστοσύνη.”

Η στιγμή που ο Redding πλησιάζει τον Irwin, στολίζοντάς τον με διάφορα κοσμητικά επίθετα μετά την πτώση τους στο Cadwell Park.

 

Μια τέτοια σχέση ανάμεσα σε αρχιμηχανικό και αναβάτη είναι πραγματικά δυσεύρετη και φαίνεται στο αποτέλεσμα της δουλειά τους. “Γνωρίζει πολύ καλά και κατανοεί τι θέλω, μερικές φορές η αίσθηση του αναβάτη είναι πιο σημαντική απ’ τα δεδομένα της τηλεμετρίας και ο Crupi το γνωρίζει. Αυτό δεν το είναι κάτι που μπορείς να το έχεις με πολλούς αρχιμηχανικούς.” Συμπλήρωσε ο Redding.

Αυτό είναι και από τα πιο σημαντικά προτερήματα του Crupi, καθώς μέσα απ' την συνεργασία τους μπορούν να κάνουν τη V4R ακόμη πιο ανταγωνιστική. “Όταν μιλούσα με τους ανθρώπους της Ducati τους είπα πως αν θέλουν να προσπαθήσουν και να κερδίσουν το τίτλο στα Superbikes, ο Crupi θα πρέπει να έρθει μαζί μου. Είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για τη δουλειά. Συμφώνησαν και πιστεύω πως είναι ο καλύτερος άνθρωπος που θα μπορούσα να έχω για αυτό το ρόλο.”

Όλοι οι αναβάτες στηρίζονται στις ομάδες τους και προπαντός στους αρχιμηχανικούς τους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το πόσο συχνά τους αναφέρουν και τους εξυμνούν λέγοντας πως έπαιξαν κομβικό ρόλο στη νίκη τους. Ο Rea είναι ένα απ’ τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, ιδίως πέρσι που δεν είχε σταματήσει να εκεθιάζει τα μέλη της ομάδας, καθώς τον βοήθησαν πραγματικά να πάρει τον πέμπτο του τίτλο. Είναι δεδομένο πως η Ducati θέλει να αναβιώσει τις ένδοξες εποχές του παρελθόντος κάνοντας τα πάντα για την κατάκτηση του τίτλου και γι' αυτό άκουσε τον Redding φέρνοντας τον Crupi στα Superbikes.

Ετικέτες

Το μήνυμα του Eric de Seynes που έφερε τον Jonathan Rea στην Yamaha

Χαιρετά την απόφαση του WSBK θρύλου να αποσυρθεί από την ενεργό αγωνιστική δράση
Το μήνυμα του Eric de Seynes που έφερε τον Jonathan Rea στην Yamaha
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/8/2025

Με ένα συγκινητικό μήνυμα ο πρώην Πρόεδρος Yamaha Motor Europe που έφερε τον Jonathan Rea στην Yamaha για τις δύο τελευταίες σεζόν της καριέρας του στην ενεργό αγωνιστική δράση. Χαιρέτησε την απόφασή του να αποσυρθεί λίγο μετά και από την δική του αποχώρηση από την συγκεκριμένη θέση και περιέγραψε την ημέρα που οι δυο τους υπέγραψαν την συμφωνία μεταγραφής του Ρέα στην Yamaha.

Όπως πάντα, ο φιλέλληνας κος Eric de Seynes που διατηρεί και σπίτι στην Ελλάδα, ήταν ξεκάθαρος και ευθύς, όπως στο σημείο που αναφέρει χαρακτηριστικά πως είναι κρίμα που δεν κατάφεραν να του δώσουν τα εφόδια να παλέψει για τον τίτλο, όπως έκανε η Kawasaki πριν από αυτούς!

Το μήνυμα του Eric de Seynes, πρώην Πρόεδρος Yamaha Motor Europe και μέλος πλέον του διοικητικού συμβουλίου της Yamaha:

Πριν από δύο χρόνια, ο Jonathan Rea, ο Paul Denning και εγώ, βρεθήκαμε μέσα στην νύκτα στο motorhome το Σαββατοκύριακο του Magny-Cours για να επισφραγίσουμε την συμφωνία μας να αγωνιστούμε μαζί για τα επόμενα δύο χρόνια, τις σεζόν 2024 και 2025. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την ώρα που συζητήσαμε και ανταλλάξαμε απόψεις με μόνο αντικείμενο συζήτησης το πάθος, την δέσμευση και το πνεύμα ανταγωνισμού, την δίψα μας για νίκη και τις αξίες μας ως άνθρωποι. Είμαστε πλήρως ευθυγραμμισμένοι στα πιστεύω, στις αρχές και τις αξίες μας. Εκείνη την βραδιά ο Jonathan μου ανοίχτηκε για το πώς βίωσε σε προσωπικό επίπεδο την μετάβαση από το να είναι ένας αξιοσέβαστος πρωταθλητής που όλοι τον φοβούνται στο να τον θαυμάζουν απλά.

Διότι ο Jonathan Rea είναι άξιος θαυμασμού. Παρά το τεράστιο στίγμα του στα WSBK 6 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής Superbike, 1 φορά δεύτερος στον κόσμο σε WSBK και 1 σε Supersport, 2 φορές νικητής στον 8ωρο αγώνα της Suzuka έχει παραμείνει ένας απλός άνθρωπος, ένας προσηλωμένος αθλητής, ειλικρινής, σκληρά εργαζόμενος και παθιασμένος, τόσο ως αναβάτης αλλά και ως άνθρωπος.

Σήμερα πήρε την απόφασή του να αλλάξει την ζωή του και να αποσυρθεί από τους αγώνες ως αναβάτης στο τέλος της σεζόν και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τον ευχαριστήσουμε για τον παραδειγματισμό του και την ποιότητα της αγωνιστικής του καριέρας. Επιπρόσθετα, σε ένα προσωπικό επίπεδο, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Jonathan για την συμβολή του, την εμπιστοσύνη, την προσπάθεια και την πολύτιμη φιλία του αυτά τα χρόνια.

Φυσικά, μετανιώνω που δεν ήμασταν σε θέση να του δώσουμε τα εφόδια να παλέψει για τον τίτλο αυτές τις τελευταίες δύο σεζόν, όπως έπραξε η Kawasaki για εκείνον πριν από εμάς. Πήρε χρόνο να προσαρμόσουμε την μοτοσυκλέτα μας στο οδηγικό του στιλ αλλά είχαμε και πτώσεις και τραυματισμούς και μερικές φορές ήμασταν και απλά άτυχοι. Όλα αυτά έκαναν τα τελευταία δύο χρόνια χαοτικά και σε τελικό βαθμό εξαιρετικά δύσκολα. Ευτυχώς όμως, τίποτα από όλα αυτά δεν αφαιρούν από την χαρά και την τιμή καθώς και τις εμπειρίες που μπορέσαμε να πάρουμε μαζί μας και θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στην μνήμη.

Η χαρά που νιώσαμε δουλεύοντας μαζί δεν μετριάζεται από το αποτέλεσμα. Ο Jonathan είναι ένας πραγματικά μεγάλος αναβάτης και όταν βρίσκεται στην μοτοσυκλέτα ξέρουμε πως δεν θα εγκαταλείψει ποτέ την προσπάθεια για νίκη παρά μόνο στο τελευταίο μέτρο του τελευταίου γύρου.

Έχουμε ακόμη τέσσερις γύρους και 12 αγώνες μέχρι να ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα αυτό, και όλοι οι άλλοι αναβάτες θα πρέπει να προετοιμαστούν να αντιμετωπίσουν έναν Rea πιο ανταγωνιστικό από ποτέ! Θα κάνουμε τα πάντα για του δώσουμε την καλύτερη δυνατή μοτοσυκλέτα και να εξασφαλίσουμε πως το τελείωμα αυτό δεν θα αφήσει τίποτα ανεκπλήρωτο από όλα όσα μπορούσαν να γίνουν, για τον ίδιο και την ομάδα.