FIM Endurance World Championship 2023 - Νικήτρια στο Bol d'Or η Suzuki, Πρωταθλήτρια η Yamaha

Δραματικό φινάλε, καθώς η -Πρωταθλήτρια εν τέλει- YART λίγο έλειψε να χάσει τον τίτλο από υπερθέρμανση κινητήρα
FIM Endurance World Championship 2023, Bol d’Or: Νικήτρια η ομάδα της Suzuki, πρωταθλήτρια η ομάδα της Yamaha
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

18/9/2023

Η Yamalube YART Yamaha EWC Official Team με τους Niccolò Canepa, Marvin Fritz και Karel Hanika κατάφερε μετά από έναν αμφίρροπο αγώνα στο Bol d’Or να κατακτήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής 2023, με τη Suzuki Yoshimura SERT Motul, να κερδίζει για 19η φορά στην ιστορία της τον διάσημο αγώνα αντοχής.

Το ξεκίνημα του τελευταίου αγώνα της χρονιάς για το FIM EWC στην πίστα Paul Ricard της Γαλλίας ήταν συναρπαστικό, καθώς η βροχή που είχε πέσει λίγο πριν την εκκίνηση του αγώνα έκανε την επιλογή ελαστικών σπαζοκεφαλιά. Ομάδες και οδηγοί δεν είχαν αποφασίσει τι ελαστικά θα χρησιμοποιήσουν, ενώ οι ομάδες που ξεκίνησαν με βρόχινα ελαστικά μετά από 15 λεπτά αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στα pits ώστε να βάλουν slick ελαστικά καθώς η πίστα είχε στεγνώσει σε μεγάλο βαθμό.

EWC

Στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς τον τίτλο του EWC διεκδικούσαν έξι ομάδες, με την Yamalube YART Yamaha EWC Official Team, να βρίσκεται πιο κοντά σε σχέση με τους υπόλοιπους. Ωστόσο στους αγώνες Endurance πολλά μπορούν να συμβούν και πολλές φορές ο παράγοντας τύχη παίζει καθοριστικό ρόλο. Όσον αφορά την τύχη, στη Γαλλία η ομάδα της YART την είχε με το μέρος της. Με την περσινή πρωταθλήτρια ομάδα της F.C.C. TSR Honda France να τίθεται εκτός αγώνα λόγω μηχανικής βλάβης από πολύ νωρίς, οι μνηστήρες του τίτλου μειώθηκαν με το καλημέρα στους πέντε. Λίγο αργότερα εκτός διεκδίκησης τίτλου θα έβγαινε και η ομάδα της BMW Motorrad World Endurance Team καθώς δύο μη προγραμματισμένα pit stop την έθεσαν εκτός. Στην πρωτοπορία του αγώνα είχε βρεθεί η ομάδα της TATI Team Beringer Racing καθώς η απόφαση της στα αρχικά στάδια του αγώνα να χρησιμοποιήσει ενδιάμεσα ελαστικά, της έδωσε το προβάδισμα. Ωστόσο η πρωτοπορία της κράτησε για πολύ λίγο καθώς ένα μηχανικό πρόβλημα στη μοτοσυκλέτα της Kawasaki οδήγησε την ομάδα σε οριστική εγκατάλειψη.

Yamaha YART

Η “απόσυρση” της TATI Team Beringer Racing, άνοιξε τον δρόμο για τις ομάδες της Yamalube YART Yamaha EWC Official Team, Suzuki Yoshimura SERT Motul, Honda Viltaïs Racing και BMW Motorrad World Endurance Team. H ομάδα της YART η οποία με έναν τερματισμό μέχρι και την ένατη θέση θα κέρδιζε τον τίτλο, είχε βρεθεί αρκετές φορές στην πρωτοπορία του αγώνα ωστόσο λίγο αργότερα θα αντιμετώπιζε μηχανικά προβλήματα που θα έβαζαν εκ νέου φωτιά στο Πρωτάθλημα. Η Yamaha R1 με το επετειακό livery για τα 25 χρόνια της R1, ανέβαζε ανησυχητικά θερμοκρασία, και ως εκ τούτου χρειάστηκε αρκετές φορές να σταματήσει στα pits, μέχρι να λύσουν οι μηχανικοί το πρόβλημα. Το στραβοπάτημα της YART, εκμεταλλεύτηκε η ομάδα της SERT περνώντας στην πρώτη θέση -σημειώστε πως η SERT επί της ουσίας τις τελευταίες εννέα ώρες του αγώνα είχε δύο αναβάτες, τους Gregg Black και Étienne Masson, καθώς ο Sylvain Guintoli υπέφερε από στομαχικές διαταραχές με αποτέλεσμα ο Γάλλος στον τελευταίο του αγώνα με τα χρώματα της Suzuki να μην μπορεί να βοηθήσει.

EWC

Από την άλλη τα βλέμματα όλων ήταν στραμμένα στην ομάδα της YART καθώς μια πιθανή εγκατάλειψη μπορεί να άλλαζε τα δεδομένα όσον αφορά το πρωτάθλημα. Ωστόσο η Yamaha R1, άντεξε μέχρι το τέλος με τους Niccolò Canepa, Marvin Fritz και Karel Hanika να τερματίζουν στην τέταρτη θέση, κατακτώντας ταυτόχρονα το φετινό πρωτάθλημα αντοχής με την ομάδα της YART. Από την άλλη η ομάδα της SERT κατάφερε να κερδίσει το 86ο Bol d'Or, ολοκληρώνοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την δύσκολη φετινή χρονιά. Οι Gregg Black, Étienne Masson ήταν χαρούμενοι με την επιτυχία τους μετά το τέλος του αγώνα, ενώ ο καταπονημένος Sylvain Guintoli έκλεισε το κεφάλαιο Suzuki Endurance με νίκη. Στη δεύτερη θέση ολοκλήρωσε τον αγώνα η περσινή νικήτρια του αγώνα ομάδα της Honda Viltaïs Racing με τους Florian Alt, Steven Odenaal Leandro Mercado. Το βάθρο συμπλήρωσε η ομάδα της BMW Motorrad World Endurance Team, με τους Jérémy Guarnoni, Illya Mykhalchyk και Markus Reiterberger. Στην τέταρτη θέση όπως σας είπαμε τερμάτισε η πρωταθλήτρια ομάδα της Yamalube YART Yamaha EWC Official Team, με τους Niccolò Canepa, Marvin Fritz και Karel Hanika να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας μετά την επικράτηση τους. Πίσω από τους φετινούς πρωταθλητές στην πέμπτη θέση βρέθηκε η ομάδα της Team Kawasaki Webike Trickstar.

EWCEWC

Ετικέτες

Yamaha και Γιάννης Περιστεράς: 7 Χρόνια Αγωνιστικών Επιτυχιών

Ο Έλληνας πρωταθλητής με πορεία στο WSSP300 και το Yamaha R7 Cup, κατακτώντας νίκες και βάθρα σε Ελλάδα, Ιταλία και διεθνείς πίστες
Peristeras
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

25/11/2025

Από τα minibike στην παγκόσμια σκηνή, ο Γιάννης Περιστεράς πέρασε επτά χρόνια γεμάτα επιτυχίες με την Yamaha, ξεχωρίζοντας με νίκες, ρεκόρ και αξέχαστες στιγμές για τον ελληνικό μηχανοκίνητο αθλητισμό.

Ο Έλληνας πρωταθλητής Γιάννης Περιστεράς ολοκλήρωσε το 2025 μια σειρά 7 αγωνιστικών ετών με την Yamaha, με την οποία μεγάλωσε στις πίστες της Ελλάδας, της Ιταλίας και του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος WorldSSP300.

Ξεκίνησε από τα minibike και σε ηλικία 12 χρόνων πήρε νίκες και ρεκόρ στο Ιταλικό και Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Ohvale.

Peristeras

Από τα 14 του το 2019 ξεκίνησε να αγωνίζεται με μοτοσυκλέτα και από την πρώτη στιμγή βρέθηκε πάνω σε μια Yamaha R3 στην κατηγορία SSP300, με την οποία έγινε τότε ο μικρότερος νικητής στην ιστορία του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Μοτοσυκλέτας. Στο τέλος της σεζόν του 2019, αντιμετωπίζοντας έναν σοβαρό τραυματισμό, έχασε την κατάκτηση του Τίτλου, αλλά το 2020 κέρδισε και τους δύο Τίτλους στην κατηγορία SSP300 και στην κατηγορία Νέων Οδηγών με την R3. Παράλληλα, συμμετείχε με επιτυχία στο Ιταλικό Πρωτάθλημα CIV στην ίδια κατηγορία SSP300.

Peristeras

Το 2021, η συμμετοχή του στο Yamaha R3 bLU cRU FIM European Cup, που διεξήχθη παράλληλα με το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike WorldSBK, στέφθηκε με επιτυχία, καθώς πάλεψε συνεχώς για τη νίκη και μια θέση στο βάθρο σε όλους τους 12 αγώνες. Η κορυφαία του επίδοση ήταν η εξαιρετική 2η θέση στην Βαρκελώνη.Peristeras

Το 2022, μετά την εξαιρετική του απόδοση την προηγούμενη χρονιά, ο Γιάννης τράβηξε το ενδιαφέρον των κορυφαίων ομάδων του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, μπαίνοντας στην Ιταλική ομάδα PROGP Racing στο WSSP300, πάντα με μια Yamaha R3.

Peristeras

Το 2023 συνέχισε με την ομάδα PROGP Racing και έγινε ο Έλληνας οδηγός μοτοσυκλέτας με τους περισσότερους βαθμούς σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, με την εξαιρετική 4η θέση που κατέκτησε στην πίστα του Μοστ στην Τσεχία.

Το 2024 ξεκίνησε μια νέα πρόκληση στην κατηγορία Yamaha R7 Cup του Ιταλικού Πρωταθλήματος CIV, με την ομάδα Roc 'N' Dea των Πρωταθλητών Alex De Angelis και Massimo Roccoli και κατάφερε να πάρει τη νίκη στην πίστα του Μιζάνο και να σημειώσει ρεκόρ πίστας στην Ίμολα, τερματίζοντας τελικά στην 5η θέση της βαθμολογίας.

Peristeras

Στο τέλος του 2024 έγινε ο Παγκόσμιος Τελικός του θεσμού στην πίστα Circuit Paul Ricard/Le Castellet όπου ο Γιάννης Περιστεράς κατέκτησε την 3η θέση στην βαθμολογία του Yamaha R7 Cup.

Για την αγωνιστική χρονιά του 2025 συνέχισε με την ομάδα Roc 'N' Dea στην κατηγορία Yamaha R7 Cup του Ιταλικού Πρωταθλήματος CIV. Στον Παγκόσμιο Τελικό του θεσμού, που έγινε όπως και το 2024 στην Γαλλία, ο Γιάννης Περιστεράς πήρε τη νίκη στον πρώτο Αγώνα και με μια άτυχη στιγμή στον δεύτερο Αγώνα πήρε την 3η θέση στη βαθμολογία.

Peristeras

Γιάννης Περιστεράς - Οδηγός Αγώνων

“Από την πρώτη στιγμή που αφήνοντας τα minibike ανέβηκα σε μοτοσυκλέτα, ήταν τα μπλε χρώματα της Yamaha που με κέρδισαν και τα πέντε χρόνια που αγωνίστηκα με R3 μου άφησαν πολλές δυνατές στιγμές, με νίκες και βάθρα. Η Ελληνική σημαία στο βάθρο της Βαρκελώνης ήταν μια συγκινητική ιστορία, όπως και οι Ελληνικές σημαίες από συμπατριώτες μας στο Άσσεν της Ολλανδίας. Η νίκη το 2025 στον Τελικό του Yamaha R7 Cup στην Γαλλία είναι επίσης κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Θέλω να ευχαριστήσω τον Nicolo Canepa Αγωνιστικό Διευθυντή της Yamaha για την υποστήριξή του και όλους τους ανθρώπους της Yamaha Μοτοδυναμική στην Ελλάδα για τη βοήθεια όλα αυτά τα χρόνια. Η Yamaha θα έχει πάντα μια θέση στην καρδιά μου”

Peristeras