MiniGP Cup 2018: 2ος γύρος, 23 Σεπτεμβρίου, Μέγαρα

Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/10/2018

Mε τις καλύτερες συνθήκες έγινε ο 2^ος αγώνας της χρονιάς για το MiniGP Cup αφού, τόσο οι σημαντικά αυξημένες συμμετοχές ακόμα και από την μακρινή Ρόδο, όσο ο τέλειος καιρός και η πεντακάθαρη πίστα, φρόντισαν να ξεσηκώσουν του αθλητές οι οποίοι με την σειρά τους φρόντισαν να «ξεσηκώσουν» με την πανγρήγορη οδήγησή τους τους αρκετούς θεατές που συγκεντρώθηκαν στην πίστα καρτ του Αυτοκινητοδρομίου Μεγάρων. Αξίζει σημειωθεί το γεγονός ότι την προηγούμενη ημέρα του αγώνα υπήρξε προπόνηση αθλητών με κάρτ και έτσι η πίστα απέκτησε την μέγιστη πρόσφυση ενώ οι περισσότεροι αθλητές του MiniGP Cup μπόρεσαν και αυτοί να κάνουν ελεύθερες δοκιμές και να προετοιμαστούν καλύτερα για τον Κυριακάτικο αγώνα. Όπως ξεκίνησε η χρονιά, έτσι και στα Μέγαρα υπήρξαν 2 αγωνιστικά σκέλη σε κάθε κατηγορία με ξεχωριστή βαθμολογία το καθένα, στοιχείο που ήρθε για να μείνει αφού συμβάλει στην αύξηση του αγωνιστικού θεάματος και στην ανάπτυξη της εμπειρίας των αθλητών.

Με τα δεδομένα αυτά, ήδη από τις πρώτες πρωινές δοκιμές έγινε φανερή η ταχύτητα των αθλητών με τον 10χρονο Βασίλη Παντελεάκη

(ΑΡΗΣ, RMU) να αποδεικνύει έμπρακτα την στοχευμένη συνολική προετοιμασία του και, ξεκινώντας από την pole position με την καθαρόαιμη αγωνιστική μοτοσυκλέτα του, να φτάνει σε δύο αναμφισβήτητες νίκες στην κατηγορία MiniGP1 σημειώνοντας μάλιστα το απόλυτο ρεκόρ ταχ. Γύρου της πίστας καρτ των Μεγάρων όλων των κατηγοριών!! Ο μεγάλος του αντίπαλος, ο λίγο νεαρότερος πεισματάρης Δωδεκανήσιος (Κως) Σπύρος Φουρθιώτης (ΛΕΜΟΤ, Ohvale) έκανε ότι μπορούσε, βελτίωσε κατά πολύ το προσωπικό του ρεκόρ, αλλά περιορίστηκε σε 2 δεύτερες θέσεις με την μοτοσυκλέτα του να μην «βολεύεται» στις απαιτήσεις τις «ανοικτής» πίστας. Αρκετά πιο πίσω ο Κορίνθιος rookie Γιάννης Παλιογιάννης (ΜΟΛΠ, Kayo) τα πήγε περίφημα στον 2^ο του μόλις αγώνα. Μοναχικά ο, γνωστός και καταξιωμένος λάτρης του MiniGP Cup, Νίκος Ελευθεριάδης (Ο65, IMR) αφού ο προσωπικός του αντίπαλος Γιώργος Γερακιανάκης (ΑΡΗΣ) απουσίαζε πήρε 2 ακόμα νίκες στην κατηγορία MiniGP.

Βελτιώνοντας κατά 1,5 και πλέον δευτερόλεπτα το προσωπικό του ρεκόρ γύρου, ο Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος (Ο65, IMR) έκανε το 4 στα 4 στις νίκες φέτος στην KidGP, με τον Γιώργο Μαυρόπουλο (Ο65, IMR) να βελτιώνει πάρα πολύ το ρεκόρ του (4+ δευτ) και να φτάνει άνετα στις δευτεριές χωρίς να απειληθεί από τον «όλο και μαθαίνω» Σπύρο Αντωνίου (ΦΙΑΜ, IMR) ενώ ο μικρότερος όλων Σαράντης Γεωργιάδης (ΟΔΜΑΑ, IMR) κατάφερε να περάσει τις δυσκολίες μιας πτώσης σε προπόνηση και να χαρεί την δεύτερη αγωνιστική συμμετοχή του.

Σίγουυρα η έκπληξη του αγώνα ακούει στο όνομα Αλέξανδρος Αρναουτάκης (Ικαρος, IMR) ο οποίος, στην πρώτη του συμμετοχή στο MiniGP Cup και στην κατηγορία Open PitBikes, τα «πήρε όλα και έφυγε» (και στο όλα συμπεριλαμβάνεται και ένα σασμάν που παρέδωσε πνεύμα ανάμεσα στα σκέλη αλλά η ομάδα του το άλλαξε τάχιστα) αποδεικνύοντας ότι στην Ρόδο το «μικρόβιο» του MiniGP έχει «πιάσει» για τα καλά και ήδη εδραιώνεται «σχολή-παραγωγή» αθλητών εκεί.

Ο γνωστός Σωτήρης Στυλιάδης (ΑΡΗΣ, IMR) έκανε ότι μπορούσε για να αντιμετωπίσει τον Αρναουτάκη αλλά, έχοντας τον νου του και στην βαθμολογία όπου προηγείται με άνεση πλέον, αρκέστηκε σε 2 δεύτερες θέσεις. Εκμεταλλευόμενος την ταχύτατη μοτοσυκλέτα του, ο «παλιός» Νίκος Λιόλιος (Ο65, IMR) πήρε τις 2 τρίτες θέσεις. Λίγο πιο πίσω, στο α’ σκέλος, ο Νίκος Γεωργόπουλος (Ο65, Kayo) επανέκαμψε ανανεωμένος μετά τον τραυματισμό του σε οδικό ατύχημα και επικράτησε του καταξιωμένου Αντώνη Καλέμη (Ο65, IMR) ο οποίος δεν απειλήθηκε από τον Χρήστο Φωτιάδη. Στο β’ σκέλος ήταν ο Ηλίας Δίπλας (Αρτεμις, IMR) αυτός που τα ‘βαλε με τον Α. Καλέμη σε μια μονομαχία που παρακολούθησε από κοντά ο πρώην κυπελλούχος MiniGP Δημήτρης Καρακώστας (ΑΡΗΣ, Honda – έπεσε στο α’σκέλος) ο οποίος συμμετείχε με μια υποτονική μοτοσυκλέτα για να στηρίξει τον θεσμό αλλά και να κάνει μια καλή προπόνηση εν όψει του τελευταίοθ αγώνα για το ΠΠΤαχύτητας

Αυξημένες συμμετοχές και στο «ξανανανεωμένο» IMR Cup όπου ο Μανώλης Τανής (Ο65) και πολυνίκης Γιάννης Λογοθέτης (Ο65) μοιράστηκαν τις νίκες αλλά και από μία πτώση (ο Λογοθέτης συνέχισε και τερμάτισε 4^ος) και ήταν ο Γιώργος Μπερτσάτος (Ο65) αυτός που με 2 δευτεριές πήρε την νίκη, συνολικά, της ημέρας, σταθερός ο Γιώργος Φράγκος (Ο65) αλλά και ο Καλαματιανός (!) Βασίλης Κουδούνης (ΛΕΜΟΚΑ), δεν μπόρεσε να αποφύγει το λάθος ο Κώστας Τσικρικάς (ΦΙΑΜ).

Λόγω των σχολικών υποχρεώσεων για τις παρελάσεις, ο επόμενος και τελευταίος αγώνας μεταφέρεται από την 28η για την 14η Οκτωβρίου.

Ευχαριστούμε τον Θ.Ερμήλιο για τις φωτό.

https://bit.ly/MOTO_673

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

Επικαιρότητα

Isle of Man TT: O Michael Dunlop έχει πλέον την “δική του” στροφή

"MD's" ονομάστηκε η στροφή που βρίσκεται μετά την Guthrie's Memorial στο 27ο μίλι

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/5/2025

Ο Michael Dunlop, ο πλέον επιτυχημένος αναβάτης στην ιστορία των αγώνων του Isle of Man TT, αποκάλυψε μια νέα πινακίδα που φέρει το όνομά του, σε μια ξεχωριστή τελετή αναγνώρισης των επιτευγμάτων του.

Η νέα πινακίδα βρίσκεται λίγο πριν το 27ο μίλι της διαδρομής, στη θέση μιας μέχρι πρότινος ανώνυμης αριστερής στροφής, η οποία πλέον ονομάζεται επίσημα ‘MD’s’, προς τιμήν της 27ης νίκης του στο TT, μια νίκη ορόσημο που τον κατέστησε τον πιο πετυχημένο αναβάτη στην ιστορία του θεσμού.

Ο Michael προστίθεται σε μια εκλεκτή λίστα θρύλων των αγώνων που έχουν δώσει το όνομά τους σε σημεία της Mountain Course, ανάμεσα στους οποίους είναι οι Giacomo Agostini, Mike Hailwood, John McGuinness και, Joey Dunlop. Το 2024, σε μια χρονιά-ορόσημο, ο Michael ισοφάρισε και ξεπέρασε το ρεκόρ των 26 νικών, του θείου του Joey, το οποίο κρατούσε από το 2000.

Μιλώντας κατά την αποκάλυψη της πινακίδας, ο Michael δήλωσε:

“Το έχω πει πολλές φορές από τότε που ισοφάρισα και ξεπέρασα το ρεκόρ του, ότι τα ρεκόρ υπάρχουν για να σπάνε και κάποια στιγμή θα ξανασπάσουν. Για μένα, όμως, αυτό που είχε πάντα σημασία ήταν το όνομα Dunlop να παραμείνει στην κορυφή του αθλήματος και να είναι ένας Dunlop που πάει τα πράγματα στο επόμενο επίπεδο.”

Το προηγούμενο ρεκόρ κρατούσε από το 1993, όταν ο Joey Dunlop κατέκτησε την 14η του νίκη, ξεπερνώντας τον Mike Hailwood στη λίστα των αναβατών με τις περισσότερες νίκες. Η 26η και τελευταία νίκη του το 2000 θεωρούνταν από πολλούς ως αξεπέραστη για δεκαετίες.

Ωστόσο, με τις νίκες 26, 27, 28 και 29 που κατέκτησε μέσα στο 2024, ο Michael έχει πλέον ξεχωρίσει ως ο πιο επιτυχημένος αγωνιζόμενος στην ιστορία του TT και κατά πολλούς, ο κορυφαίος όλων των εποχών.

Όταν ρωτήθηκε για τη νέα πινακίδα, σχολίασε:

“Είναι μια πραγματική τιμή αυτό που συνέβη και νιώθω ειλικρινά υπερήφανος. Όποιος με ξέρει, ξέρει πόσο σημαντική είναι για μένα η ιστορία και η κληρονομιά. Δεν είμαι άνθρωπος που του αρέσει η προσοχή και νομίζω το ξέρουν όλοι αυτό, αλλά το να αναγνωρίζεται κάποιος με αυτόν τον τρόπο είναι κάτι το ξεχωριστό και σημαίνει πολλά για μένα.”

“Έχω ακόμη πολλές νίκες μπροστά μου, ποιος ξέρει που μπορεί να φτάσω, αλλά το να ξέρω ότι αυτή η στροφή είναι εδώ και θα είναι πάντα εδώ, είναι πραγματικό προνόμιο.”