Nordkapp 2017 – Στην γη της Λαπωνίας

Άλτα - ο σταθμός πριν το άκρο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

3/7/2017

Οι σαράντα Africa Twin ταξίδεψαν εχθές μέχρι την Άλτα, τον τελευταίο μεγάλο σταθμό πριν το Nordkapp, στην γη της «Λαπωνίας». Ένα όνομα που χρησιμοποιείται σπάνια από τους Νορβηγούς και κατά κόρο από τους Σουηδούς και Φιλανδούς και προσδιορίζει μία περιοχή που εκτείνεται μέχρι μέσα στην Ρωσία. Παλιότερα εκεί κατοικούσαν οι αυτόχθονες Σαάμι, πιο ευρέως γνωστοί με το αγγλικό όνομα – Λάπωνες. Ένας αρχαίος νομαδικός λαός, ο βορειότερος της Ευρώπης, που ασχολούταν με το ψάρεμα και την κτηνοτροφία και οι παραδόσεις του, όπως και κομμάτι της γλώσσας τους, παραμένουν ζωντανά μέσα από την διασπορά που κατοικεί στις Σκανδιναβικές χώρες.

Στην Άλτα υπάρχουν μερικές από τις καλύτερα διατηρημένες τοιχογραφίες που χρονολογούνται χίλια πεντακόσια χρόνια προ Χριστού και είναι βέβαιο πως δεν έχουν βρεθεί όλες, καθώς ανακαλύπτονται συνεχώς νέες! Οι περιοχές της Άλτα προσφέρονται για εξερεύνηση λοιπόν, και είναι αυτό ακριβώς που έκανε ο Πυρπασόπουλος και αρκετοί άλλοι, εγκαταλείποντας την άσφαλτο κι ανεβαίνοντας τα βουνά από χώμα, επιβλέποντας από ψηλά τα Νορβηγικά φιόρδ!

Το σκληρό Νορβηγικό χώμα, και οι χωματόδρομοι που συντηρούνται συχνά, δεν προσφέρουν κάποιο μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Οι Africa Twin έχουν ελαστικά που είναι προσανατολισμένα κυρίως για άσφαλτο και οτιδήποτε με λάσπη ή χαλίκι και πέτρες θα ήταν άθλος. Ωστόσο αυτό ακριβώς υπήρχε κατά διαστήματα στον χωματόδρομο, κάνοντας τους περισσότερους που δεν είχαν μεγάλη εμπειρία με την εκτός δρόμου οδήγηση, να κατεβάζουν πόδια κάτω και να γουρλώνουν τα μάτια μέσα από το κράνος… ωστόσο στο τέλος και αυτό το χωμάτινο κομμάτι ήταν μία ευχάριστη εμπειρία για όλους, χωρίς να τους δυσκολέψει ιδιαίτερα ή να φέρει καθυστερήσεις εκτός προγράμματος.

Το μεσημέρι η στάση έγινε πάνω από το χωριό Birtavarre, που όπως και τα περισσότερα χωριά της περιοχής πρόκειται για λίγα σπίτια που κανονικά προσπερνάς, χωρίς να αντιληφθείς πως αποτελούν χωριό με όνομα. Το χωριό βρίσκεται στις εκβολές ενός ποταμού μέσα σε ένα φιόρδ, που ο αυτοκινητόδρομος Ε6 το κυκλώνει, σε μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που κάποιο μικρό φέριμποτ δεν προσφέρει εναλλακτική παράκαμψη. Στο Birtavarre κυριαρχούν οι μύθοι και ενσαρκώνονται πολλές από τις θεότητες της νορβηγικής μυθολογίας, καθώς έχει διάφορα ορυχεία και κάθε ένα από αυτά αμέτρητες ιστορίες για trolls και νάνους…

Επιστρέφοντας πίσω στον Ε6, τον δρόμο που ακολουθεί κανείς για το Nordkapp και βασική αρτηρία του Νορβηγικού Βορρά, η παρέα συνέχισε μέχρι την Άλτα καλύπτοντας 400 χιλιόμετρα, παίζοντας παράλληλα και στο χώμα. Η Άλτα είναι ο πιο συνηθισμένος σταθμός πριν την εξόρμηση στο Nordkapp, καθώς από εκεί και πάνω υπάρχουν μικροί οικισμοί, ορισμένοι με ξενώνες, που δεν έχουν όμως το μέγεθος που χρειάζεται μία μεγάλη παρέα όπως αυτή των σαράντα Africa Twin! Σήμερα το βράδυ, για εμάς εδώ, ο Γιώργος και η υπόλοιπη παρέα θα πατούν στο Nordkapp!

 

 

Διαβάστε επίσης:

Εκκίνηση

Μέρα 1η

Μέρα 2η

Μέρα 3η

Μέρα 4η

Μέρα 5η

Μέρα 6η

Τα μοτο-ταξί στο Ναϊρόμπι αλλάζουν συνήθειες

Για την εμφάνιση αυτή φταίει Ολλανδός καλλιτέχνης
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/6/2018

Σε ολόκληρη την Αφρική, αλλά και πολλές χώρες της Ν. Ασίας και της Λατινικής Αμερικής, οπουδήποτε δηλαδή οι ανάγκες μετακίνησης αυξάνονται αντιστρόφως ανάλογα με το εισόδημα, κυριαρχούν τα moto-taxi. Ίσως η πιο πολυτελής πλευρά τους είναι η εικόνα που παρουσιάζουν στην Γαλλία, όπου Honda Goldwing περιμένουν να σε παραλάβουν από το αεροδρόμιο, για παράδειγμα, προσφέροντας κράνος με σκουφάκι μίας χρήσης, αδιάβροχα όταν χρειάζεται καθώς και μπόλικο χώρο για αποσκευές. Εδώ το ζητούμενο δεν είναι το χαμηλό κόστος, αλλά η ταχύτητα μετάβασης μέσα από τον μόνιμα μποτιλιαρισμένο αστικό ιστό του Παρισιού…

Στην Αφρική οι κατά κύριο λόγο εισαγόμενες από την Ινδία μοτοσυκλέτες που χρησιμοποιούν οι μοτο-ταξιτζήδες, προσφέρουν μία φθηνή λύση μετακίνησης την ώρα που οι δημόσιες συγκοινωνίες απέχουν έτη φωτός από την επάρκεια. Αποκαλούνται με διάφορα ονόματα, όμως σε ολόκληρη την ανατολική Αφρική έχει επικρατήσει το «Μπόντα Μπόντα» χωρίς κανείς να ξέρει πώς προέκυψε η ονομασία αυτή. Το πιθανότερο είναι να έχει βγει μεταφράζοντας τον μονοκύλινδρο ήχο…

Με τις περισσότερες αφρικανικές χώρες να επιτρέπουν την εισαγωγή ινδικών μοτοσυκλετών, όπως των Bajaj, χωρίς την επιβολή πρόσθετων δασμών και με την χρηματοδότηση για μοτοσυκλέτες να γίνεται για πρώτη φορά διαθέσιμη, οι μοτοσυκλετιστές στην Αφρική αυξάνονται με τεράστιο ρυθμό. Είναι χαρακτηριστικό πως σε ορισμένες χώρες μιλάμε για ποσοστά αυξήσεων στις πωλήσεις σε μία τάξη μεγαλύτερη του 12.000% μέσα σε μία πενταετία, καθώς από εκεί που πωλούνταν μερικές εκατοντάδες μοτοσυκλέτες, οι παραγγελίες ξεπέρασαν τα χιλιάδες μοντέλα.

Με αυτή την τρομακτική αύξηση νέων μοτοσυκλετιστών, είναι λογικό να ανθήσει και το επάγγελμα του μοτο-ταξιτζή που εξίσου γρήγορα άρχισε να πάσχει από κορεσμό. Οι πρώτοι ταξιτζήδες γνώρισαν την ευκαιρία της οικονομικής ανεξαρτησίας σε χώρες που κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να συμβεί, κι έτσι σύντομα το αποτέλεσμα ήταν να υπάρχουν πολλοί περισσότεροι από όσους πρακτικά μπορούσε να σηκώσει η ζήτηση. Σε αυτό βοήθησε απόλυτα και η πλήρης απουσία νομικού πλαισίου και σχεδιασμού, που διέπει το σύνολο των χωρών που δραστηριοποιούνται οι  «Μπόντα Μπόντα». Για να καταπολεμήσουν την υπερπροσφορά, οι μοτο-ταξιτζήδες της Αφρικής άρχισαν να καστομάρουν τις μοτοσυκλέτες τους, ώστε να τραβήξουν τα βλέμματα, αποτελώντας ελκυστικότερη λύση για τον υποψήφιο πελάτη. «Και στην ζούγκλα το ίδιο κάνουν τα ζώα για να προσελκύσουν το θηλυκό ή το θήραμά τους. Υπάρχουν πουλιά που διακοσμούν τις φωλιές τους με κάθε χρωματιστό αντικείμενο που θα βρουν», είναι η εξήγηση που δίνει ένας από αυτούς για την πρακτική που ακολουθούν.

Μέχρι εδώ όμως τα πράγματα δεν είχαν γίνει τσίρκο. Τσίρκο θα γινόντουσαν μόνο όταν ένας Ολλανδός συγγραφέας – καλλιτέχνης, θα συνεργαζόταν με έναν σχεδιαστή μόδας από την Ουγκάντα, διαμορφώνοντας μερικούς μοτο-ταξιτζήδες σε πραγματικό θίασο, αλλάζοντας παράλληλα τις συνήθειες των μοτο-ταξί.

Ο Ολλανδός Hoek ονόμασε την καλλιτεχνική αυτή παρέμβαση «Παραφροσύνη Μπόντα Μπόντα» αν και η τρέλα ήταν μάλλον δική του. Έπεισε μερικούς μοτο-ταξιτζήδες πως μονάχα με το customάρισμα των μοτοσυκλετών δεν θα ξεχωρίσουν κι έπρεπε να κάνουν το ίδιο και για τους εαυτούς τους. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες και έχει οδηγήσει τον Hoek σε δύο εκθέσεις φωτογραφίας, αν και τυπικά η ονομασία είναι λάθος. Κι αυτό γιατί παρόλο που στην ανατολική Αφρική ο όρος «Μπόντα Μπόντα», είναι ο πιο συνηθισμένος, συγκεκριμένα στο Ναϊρόμπι την πρωτεύουσα της Κένυας, τα μοτο-ταξί ονομάζονται «πίκι-πίκι». Είναι μία μικρή παρέμβαση βέβαια αυτή, μπροστά στην μόδα που ξεκίνησε ο Ολλανδός στο Ναϊρόμπι, την στιγμή που στην διπλανή Ουγκάντα, οι μοτο-ταξιτζήδες προσπαθούν να ξεχωρίσουν προσφέροντας στους πελάτες κράνη και ανακλαστικά γιλέκα… ενώ πλέον οργανώνονται μέσα από εφαρμογές κινητών που επίσης τα τελευταία χρόνια η χρήση τους έχει εκτοξευθεί

 

Πηγή έπνευσης του Ολλανδού μεταξύ άλλων είναι οι: Mad Max Driver, Machette, Vibze, Ghost Rider, Red Devil, Lion, The Rasta Driver αν και πολλοί στο Ναϊρόμπι δεν αναγνωρίζουν ορισμένες από τις προελεύσεις αυτές, αγνοώντας πχ, τον "Machette"