Dakar 2017: 10η μέρα

30 λεπτά μπροστά ο Sam
13/1/2017

Μέσα σε έναν πανικό ανακατατάξεων τις τελευταίες μέρες στο Dakar Rally, μία από τις πιο σταθερές αξίες είναι ο μέχρι στιγμής πρωτοπόρος της γενικής Sam Sunderland. Τι παίζει όμως με το νεαρό Βρετανό και γιατί μία πιθανή νίκη του θα είναι και μία τεράστια επιτυχία για τον ίδιο;

Αν και στο Dakar δε χωράνε προβλέψεις, ο Sam δείχνει πολύ κοντά στον πρώτο του τερματισμό και μαζί στην πρώτη του νίκη. Ανερχόμενο αστέρι του motocross, είχε ένα ατύχημα στα 16 του που έκοψε κάπως την καριέρα του. Επανήλθε και στα 19 του αποφάσισε να πάει για διακοπές στο Dubai, όπου και μένει μόνιμα τα τελευταία εφτά χρόνια.

Σε μία πίστα motocross στο Dubai τον ανακάλυψε ο ιδιοκτήτης της τοπικής αντιπροσωπείας της ΚΤΜ, του πρότεινε συμβόλαιο και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Ο Sam άρχισε να τρέχει τοπικούς αγώνες Βaja και σιγά σιγά ήρθε και η πρώτη συμμετοχή σαν ιδιώτης στο Dakar το 2012. Το θέμα δεν είναι ότι ο Βρετανός κατάφερε να περάσει στον μεγαλύτερο αγώνα ράλι του κόσμου, αλλά το τι συνέβη μετά από την πρώτη του συμμετοχή.

Το 2012 εγκατέλειψε όταν το ‘ιδιωτικό’ του Honda έμεινε από ηλεκτρικά. Το 2013 μπήκε στην επίσημη ομάδα του HRC, αλλά λίγες βδομάδες πριν τον αγώνα καθώς τέσταρε τη νέα μοτοσυκλέτα του κάπου στην Καλιφόρνια, ένα αντίβαρο από το τιμόνι έπεσε στις πλάκες του πιρουνιού, λόκαρε το τιμόνι και ο Sam βρέθηκε με μερικά σπασμένα κόκαλα.

Το 2014 γύρισε πάλι στο Dakar με το HRC, κέρδισε το πρώτο σκέλος του αγώνα αλλά είχε πτώση λίγες μέρες μετά και εγκατέλειψε. Το ίδιο περίπου συνέβη και το 2015, στην πρώτη του συμμετοχή με την εργοστασιακή ομάδα της ΚΤΜ. Όσο για το 2016, λίγους μήνες πριν  τον αγώνα και ενώ είχε κερδίσει το Marocco Rally, έσπασε το ισχίο του στο Merzouga Rally τρεις μέρες μετά.

Τα στατιστικά λένε πάντα την αλήθεια. Ο Sam έχει βρεθεί τρεις φορές μέχρι στιγμής στην εκκίνηση του Dakar xωρίς να έχει καν περάσει την πρώτη του εβδομάδα ποτέ. Και άλλες δύο ήταν έτοιμος να τρέξει αλλά τραυματίστηκε πριν καν φτάσει στην εκκίνηση. Και όλα αυτά μέχρι φέτος.

Στον αγώνα που γίνεται αυτή την στιγμή στην Λατινική Αμερική, ο Sam όχι μόνο έχει περάσει την πρώτη εβδομάδα και προηγείται αλλά κυριότερα είναι σταθερός και μέσα στην δεκάδα σε κάθε σκέλος, άσχετα εάν εκκινεί μπροστά ή στις πίσω θέσεις. Είναι το 2017 η χρονιά που όλα θα αλλάξουν για τον Βρετανό; Μένουν δύο μέρες για να το μάθουμε.

 

Τι έγινε στο 10ο σκέλος;
Τον ταχύτερο χρόνο της ημέρα σημείωσε ο Michael Metge (Honda) όμως το γεγονός πως έχασε ένα waypoint τον χρέωσε με ποινή αφήνοντας τη νίκη στον ομόσταυλό του Joan Barreda. Την ίδια ώρα ο Sunderland (ΚΤΜ) κατάφερε να αυξήσει τη διαφορά του, τερματίζοντας μόλις δωδέκατος.  Με μόνο δύο ημέρες και 352κm ειδικών διαδρομών να απομένουν για τον τερματισμό ο Βρετανός είναι κοντά όχι μόνο στη νίκη αλλά και στον πρώτου τερματισμό σε Dakar.

Την τριάδα συμπλήρωσε ο Σλοβάκος Stefan Svitko οποίος κατέρρευσε αμέσως μετά τον τερματισμό της ημέρας και μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο.

Αντίθετα, ανήμπορος να συνεχίσει τον αγώνα ήταν ο Pablo Quintanilla (Husqvarna) οποίος στο τετρακοσιοστό χιλιόμετρο σταμάτησε τον αγώνα υποφέροντας από ζαλάδα προερχόμενη από πτώση που είχε λίγο νωρίτερα. Ο Γάλλος βρισκόταν στη δεύτερη θέση της Γενικής κατάταξης.

Τραυματισμό και εγκατάλειψη ύστερα από ατύχημα με το αυτοκίνητο του Peterhansel (Peugeot) είχε ο Σλοβένος Simon Marcic. Ο Γάλλος οδηγός και ο συνοδηγός παρέμειναν μαζί με τον τραυματία μέχρι να φτάσουν οι πρώτες βοήθειες, χάνοντας αρχικά τη νίκη. Αργά το βράδυ ο χρόνος που έχασε αφαιρέθηκε από την επίδοσή του, και ο πολυνίκης του Dakar ανέβηκε και πάλι στην πρώτη θέση.

 

Ο Joan Berreda - Honda HRC:
Η διαδρομή
751χλμ ήταν το σύνολο της ημέρας που ξεκίνησε από το Chilecito και ολοκληρώθηκε στο San Juan,.με τα 449 να αποτελούν τη χρονομετρημένη ειδική. Το υψόμετρο κυμάνθηκε μεταξύ 800 και 2.600 μέτρων ενώ η θερμοκρασία ήταν αρκετά υψηλότερη σε σχέση με τις προηγούμενες μέρες  Το αρχικό κομμάτι ήταν αργό και με απαιτητική πλοήγηση υποχρεώνοντας πολλούς αναβάτες να υποπέσουν σε σφάλματα και να χάσουν πολύ χρόνο ενώ η συνέχεια ήταν πιο «γκαζερή» και απολαυστική.

 

Dakar Rally 2017 – Σκέλος 10o

1. Joan Barreda (ESP), Honda, 5:49:45

2. Stefan Svitko (SVK), KTM, 00:00:24

3. Franco Caimi (ARG), Honda, +00:03:48

4. Pela Renet (FRA), Husqvarna, + 00:04:21

5. Helder Rodrigues (PRT), Yamaha, +00:05:46

6. Cervantes Montero (ESP), KTM, +00:07:15

7. Adrien Metge (FRA), Sherco TVS, +00:08:18

8. Paulo Goncalves (POR), Honda, +00:08:43

9. Ondrej Klymciw (CZE), Husqvarna, +00:09:22

10. Matthias Walkner (AUT), KTM, +00:12:53

Είναι το 2017 η χρονιά που όλα θα αλλάξουν για τον Βρετανό; Μένουν δύο μέρες για να το μάθουμε

Γενική κατάταξη μετά το 10o σκέλος

1. Sam Sunderland (GBR), KTM, 28:07:59

2. Matthias Walkner (AUT), KTM, +00:30:01

3. Gerard Farres Guell (ESP), KTM, + 00:38:43

4. Adrien Van Beveren (FRA), Yamaha, +00:41:57

5. Gerard Farres Guell (ESP), KTM, + 00:53:47

6. Pela Renet (FRA), Husqvarna, + 00:55:24

7. Paulo Goncalves (POR), Honda, + 01:00:11

8. Xavier de Soultrait (FRA), Yamaha, + 01:32:55

9 Franco Caimi (ARG), Honda, +01:37:57

10. Stefan Svitko (SVK), KTM, 01:48:45

 

Ο Sam Sunderland - KTM:

 

Ο Paulo Goncalces - Honda HRC:

 

Φωτό: M. Kin, S. Romero, HRC, F. Duhamel, M. Margani, MCH Photo

Ετικέτες

KTM-Pedro Acosta: Τελειώνει η υπομονή του Ισπανού - "Δεν αποδέχομαι και δεν είμαι υπομονετικός"

Πιστεύει στο εγχείρημα των Αυστριακών – Απαιτεί όμως άμεσες λύσεις από την ομάδα
Pedro Acosta Red Bull KTM Factory Racing 2025
Από το

motomag

26/5/2025

Ο αναβάτης της Red Bull KTM Factory Racing, Pedro Acosta, δήλωσε πως η υπομονή του εξαντλείται με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Αυστριακοί στο MotoGP και πως δεν πρόκειται να περιμένει μια ζωή για να γίνει πρωταθλητής.

Το Grand Prix της Βρετανίας αποδείχθηκε δύσκολο για την KTM, καθώς κανένας από τους αναβάτες της δεν κατάφερε να προκριθεί από το Q1 στις κατατακτήριες, αν και ο Acosta κατάφερε να τερματίσει έκτος σε έναν χαοτικό αγώνα.

Το Σάββατο, ο Acosta σε δηλώσεις του, εξέφρασε την εμπιστοσύνη του στην KTM ότι μπορεί να φτιάξει μια καλή μοτοσυκλέτα, καλώντας ωστόσο την εταιρεία να προσφέρει λύσεις πιο άμεσα.

Μετά τον αγώνα της Κυριακής, τον οποίο χαρακτήρισε αγώνα απελπισίας, ο Acosta δήλωσε ότι η έλλειψη πρόσφυσης στο πίσω μέρος του έφερε πολλά προβλήματα.

"Λοιπόν, δεν ήταν παράξενος αγώνας. Ήταν ένας αγώνας απελπισίας", είπε.

"Είναι λυπηρό να βλέπεις ότι προσπαθείς να είσαι τέλειος στην επιτάχυνση και στην έξοδο των στροφών, προσπαθείς να μείνεις κοντά στους άλλους και μετά χάνεις τα πάντα στην επιτάχυνση, για κάτι ξεκάθαρο – δεν έχουμε την πρόσφυση που έχουν οι άλλες μοτοσυκλέτες. Αλλά έτσι είναι τα πράγματα και πρέπει να συνεχίσουμε."

Στην ερώτηση αν πρέπει να αποδεχτεί την κατάσταση και να μάθει να είναι υπομονετικός, ο Acosta απάντησε κοφτά: "Δεν αποδέχομαι και δεν είμαι υπομονετικός….Η ευκαιρία περνάει μία φορά στη ζωή. Δεν θα περάσω όλη μου τη ζωή για να γίνω πρωταθλητής σε αυτό το πρωτάθλημα. Χρειάζομαι βοήθεια από το εργοστάσιο. Είσαι νέος μέχρι να μην είσαι πια. Πολλοί αστέρες στο πρωτάθλημα αναδείχθηκαν γρήγορα και εξαφανίστηκαν το ίδιο γρήγορα. Freddie Spencer, τον θυμάσαι; Κέρδισε δύο τίτλους, μετά είχε κάτι με το χέρι του και δεν επέστρεψε ποτέ ο ίδιος."

"Στο τέλος, δεν είναι μόνο εγώ. Βλέπεις και τις τέσσερις KTM να μην περνάνε στο Q2 αυτό το Σαββατοκύριακο και να δυσκολεύονται πολύ. Χρειαζόμαστε βοήθεια από το εργοστάσιο. Τώρα μιλάω για τους τέσσερις αναβάτες – όχι μόνο για μένα."

Ο Acosta εξακολουθεί να συζητιέται για θέσεις άλλων ομάδων καθώς και την ενδεχόμενη αποχώρηση του από την KTM στο τέλος της σεζόν, αν και ο ίδιος επέμεινε για άλλη μια φορά πως έχει ακόμη έναν χρόνο συμβόλαιο και πιστεύει πραγματικά στο εγχείρημα της ομάδας. 

“Αλλά αυτό το Σαββατοκύριακο μίλησα πολύ σοβαρά και είπα ότι χρειάζομαι βοήθεια. Δεν θέλω να έρχομαι εδώ με την KTM μόνο για να καίω καύσιμα. Θέλω να αγωνίζομαι. Και σήμερα μπόρεσα να αγωνιστώ, περίπου, μέχρι ένα σημείο όπου ήμουν στο γκρουπ με τους Marc, Franco, Jack και Alex αλλά δεν μπορούσα να παλέψω. Και αυτό είναι που με καίει, να είσαι τόσο κοντά και να μην μπορείς να το πιάσεις, να μην μπορείς να το καταφέρεις, χωρίς να έχει σημασία τι κάνεις γιατί δεν φτάνει ποτέ.”