Αργεί το ηλεκτρικό μέλλον της Ducati!

Προτεραιότητα τα συνθετικά καύσιμα
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/4/2021

Πριν από σχεδόν ενάμιση χρόνο, τον Ιανουάριο του 2019, ο CEO της Ducati, Claudio Domenicali, συμμετείχε στην ανάδειξη των νικητή του διαγωνισμού MotoStudent, στην πίστα της Aragon. Ο συγκεκριμένος διαγωνισμός αφορά ομάδες φοιτητών μηχανολόγων από όλο τον κόσμο, οι οποίες καλούνται να σχεδιάσουν, να εξελίξουν και να κατασκευάσουν μια πρωτότυπη μοτοσυκλέτα. Ο διαγωνισμός συμπεριλαμβάνει κατηγορίες για μοτοσυκλέτες με κινητήρες εσωτερικής καύσης και με ηλεκτροκινητήρες, οπότε ο Domenicali εκμεταλλεύτηκε το γεγονός για να δώσει το στίγμα για το ηλεκτρικό μέλλον της Ducati. "Το μέλλον είναι ηλεκτρικό, δεν απέχουμε πολύ από το να ξεκινήσουμε την μαζική παραγωγή", είχε δηλώσει τότε.

Παρά τις δηλώσεις Domenicali και παρά το γεγονός ότι η αγορά των ηλεκτρικών προσελκύει όλο και περισσότερο το νεανικό κοινό, δεν έχει υπάρξει καμία εξέλιξη στην "ηλεκτρική προοπτική" του ιταλικού εργοστασίου. Ακόμη και τώρα, που η εταιρεία δυσκολεύεται να προσελκύσει νέους αναβάτες (λόγω της τιμολογιακής της πολιτικής), ο Αντιπρόεδρος Πωλήσεων της Ducati, Franceso Milicia, δεν προσανατολίζεται ακόμη στα ηλεκτρικά. "Αν θα βάλουμε σύντομα στην παραγωγή ένα ηλεκτρικό Ducati; Όχι", δήλωσε ο Milica. "Πιστεύουμε ότι για τις είδος των μοτοσυκλετών που κατασκευάζουμε τώρα, μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα δεν μπορεί να εγγυηθεί την απόλαυση, την αυτονομία, το βάρος κ.τ.λ. που προσδοκούν οι αναβάτες των Ducati."Εξετάζουμε προσεκτικά άλλες εναλλακτικές για μηδενικές εκπομπές ρύπων, όπως τα συνθετικά καύσιμα. Άλλες φίρμες μέσα στο γκρουπ μας (το Volkswagen Group), όπως η Porsche, στρέφονται προς τα εκεί και είναι κάτι που μας απασχολεί κι εμάς μεσοπρόθεσμα."

Μπορεί να υπάρχει ένα… ελάχιστο ποσοστό Ducatisti που θα απογοητευτούν από αυτές τις δηλώσεις, αλλά μέσα σε αυτές αποτυπώνεται με ακρίβεια το τι ισχύει με την τεχνολογία των ηλεκτρικών σήμερα. Τα εργοστάσια που κατασκευάζουν ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, ακόμη παλεύουν να βρουν την χρυσή τομέα ανάμεσα στην απόδοση και την αξιοπιστία, με την αυτονομία και το κόστος. Η Harley Davidson το έμαθε αυτό με τον δύσκολο τρόπο…

Παρόλα αυτά, η Ducati δεν ξεγράφει ολοκληρωτικά την προοπτική μιας ηλεκτρικής πλατφόρμας. "Εξετάζουμε και δουλεύουμε πάνω στα ηλεκτρικά", πρόσθεσε ο Milicia. "Αποτελούμε κομμάτι ενός γκρουπ που κινείται ταχύτατα προς την ηλεκτροκίνηση και αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για την Ducati. Πάντα προσπαθούμε να φτιάχνουμε το καλύτερο για τους πελάτες μας. Εκεί που έχουμε επικεντρωθεί περισσότερο τα τελευταία πέντε χρόνια, είναι η βελτίωση της ποιότητας και της αξιοπιστίας των προϊόντων μας."

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin