Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου. Μια ασήμαντη κουκίδα…

6/7/2015

… Αυτό ακριβώς ήμουν –και αισθανόμουν– καθώς οδηγούσα εκείνο το απόγευμα την μαύρη ΚΤΜ 1050 μέσα στην επίπεδη απεραντοσύνη της Outback –προορισμός μου η πόλη Coober Pedy της νοτιοκεντρικής Αυστραλίας. Έχοντας αφήσει πίσω μου την παραθαλάσσια πόλη Port Augusta, οι ρόδες της μοτοσυκλέτας κυλούσαν πλέον πάνω στον Stuart Highway, τον οδικό άξονα της αυστραλιανής ερήμου που διασχίζει κάθετα την χώρα.
Για τα επόμενα 2.700 χιλιόμετρα θα οδηγούσα συντροφιά με τον δρόμο που χαράχτηκε πάνω στην πρωτότυπη διαδρομή του Άγγλου εξερευνητή John McDouall Stuart, του πρώτου λευκού που διέσχισε επιτυχώς την αυστραλιανή ήπειρο από το νότο προς το βορρά (1862) και ο οποίος εξερεύνησε ταυτόχρονα την Κεντρική Αυστραλία.

Αυτό που με φόβιζε όμως περισσότερο στο μοναχικό ταξίδι της Outback δεν ήταν η αφόρητη μοναξιά και η σιωπή, αλλά τα πτώματα των καγκουρό που αντίκριζα στις άκρες του δρόμου. Τα μακάβρια απομεινάρια της μοιραίας συνάντησης των συμπαθητικών ζώων με κάποιο τροχοφόρο, μοιραία έφεραν στο νου μου τις συμβουλές των ντόπιων: μην οδηγάς στην Outback μετά τη δύση του ήλιου, είναι η ώρα που τα ζώα βγαίνουν για βοσκή και κινδυνεύεις να χτυπήσεις κανένα από αυτά.

Έτσι, τηρώντας κατά γράμμα τις νουθεσίες τους, έφτασα στην πόλη Coober Pedy (530 χλμ. βόρεια της Port Augusta) λίγο πριν ο ήλιος ακουμπήσει στην γη. Η ιδιαιτερότητα που χαρακτηρίζει την Coober Pedy είναι το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της πόλης βρίσκεται κάτω από το έδαφος της γης. Οι οπαλορύχοι που δουλεύουν εδώ από το 1915, προκειμένου να προφυλαχτούν από τις ακραίες θερμοκρασίες, έχουν λαξεύσει στα σωθικά της γης σπίτια, εκκλησίες, ξενοδοχεία, αλλά και καταστήματα. Και φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην υπάρχουν εδώ Έλληνες. Περίπου 80-100 ομογενείς βρίσκονται εδώ, οι περισσότεροι συνταξιούχοι οπαλορύχοι, που επέλεξαν να παραμείνουν στον τόπο που έσκαψαν για τουλάχιστον 30 χρόνια…

Και μετά την Cooper Pedy, σειρά στην ταξιδιωτική ατζέντα μου είχε ο ιερός μονολιθικός βράχος των Αβοριγίνων Uluru–Ayers Rock. Για δυο μέρες περιπλανήθηκα στα όρια του Εθνικού Πάρκου Uluru–Kata Tjuta National Park και θαύμασα τον κοκκινωπό μονολιθικό βράχο (τον μεγαλύτερο του πλανήτη), πληροφορήθηκα για το τοπικό οικοσύστημα και ενημερώθηκα διεξοδικά για τον πολιτισμό των ιθαγενών Αβοριγίνων, των πρώτων κατοίκων της Αυστραλίας…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

8/7/2025

Η Yamaha ανακοίνωσε αλλαγές στα διαθέσιμα χρώματα για την XSR700 με την ιαπωνική αγορά να υποδέχεται μια νέα παραλλαγή που έχει ως βάση της το βαθύ μπλε της εταιρείας των τριών διαπασών.

Η Yamaha ανακοίνωσε για την ιαπωνική αφορά το λευκό μεταλλικό "Historic white" χρώμα με κλασσικό σήμα στο ντεπόζιτο και γραφικά σε σκούρο πορτοκαλί και κόκκινο. Αυτή η χρωματική έκδοση είναι ήδη διαθέσιμη στην Ευρώπη και την ελληνική αγορά από πέρσι, μαζί με εκείνη που έχει ως βάση της το "Historic Blue" χρώμα, όπου το σήμα στο ντεπόζιτο είναι με λευκή γραμματοσειρά και τα γραφικά είναι σε κίτρινο και τυρκουάζ.

Στη δεύτερη έκδοση είναι που εντοπίζονται οι διαφορές αφού εκείνη της ιαπωνικής αγοράς, που θα είναι διαθέσιμη στο κοινό της χώρας από τις 8 Αυγούστου, έχει διαφορετικά χρώματα για τα γραφικά στο ντεπόζιτο με το κίτρινο και το τυρκουάζ να δίνουν τη θέση τους στο λευκό και το γκρι, ενώ διαφορετικό είναι και το μεταλλικό χρώμα βάσης, πιο σκούρο και λιγότερο έντονο.

Σύμφωνα με την ιαπωνική εταιρεία αυτή είναι η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο χρώμα χρησιμοποιείται σε μοντέλο της σειράς XSR, ενώ σε σχέση με το περσινό μπλε, η μοτοσυκλέτα αλλάζει χρώμα και στις ζάντες που γίνονται μαύρες από χρυσές, ίδιες με εκείνες στο λευκό XSR700.

Άλλες αλλαγές δεν υπάρχουν στην εν σειρά δικύλινδρη μοτοσυκλέτα με τον κινητήρα των 689 κ.εκ. που αποδίδει 72,4 hp και 6,8 χιλιογραμμόμετρα ροπής στις 8.750 και 6.500 σ.α.λ. αντίστοιχα.