BMW R1200GS – Προσπάθεια για μέγιστη κλίση καταλήγει άδοξα [VIDEO]

Τα όρια τα αναζητάμε στις πίστες
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

3/12/2020

Για τα όρια στην μοτοσυκλέτα ισχύει αυτούσιο ένα παλιό γνωμικό του θυμόσοφου λαού που το χρησιμοποιεί για άλλο πράγμα, ταιριάζει όμως γάντι: «Αν ψάχνεις συνέχεια το όριο στην μοτοσυκλέτα σου πρόσεχε γιατί μπορεί τελικά να το βρεις».

Δημοσιεύουμε ένα πρόσφατο video με ένα συγκεκριμένο στόχο, μία αφορμή για να πούμε κάτι σημαντικό: Τα όρια στην μοτοσυκλέτα, όσο καλός κι αν είσαι, τα σκαλίζεις στην πίστα με την ασφάλεια που αυτή σου προσφέρει. Διαφορετικά το ρίσκο είναι τεράστιο και παραμένει ανεξάρτητο από τις οδηγικές ικανότητες του αναβάτη. Ο Marquez στην πίστα σώζει εκείνα που δεν μπορούν να σωθούν. Και στο παράδειγμα του video η κατάληξη θα ήταν πολύ διαφορετική αν αντί για χαντάκι είχαμε πολλά μέτρα αμμοπαγίδας.

Η τοποθεσία είναι κάπου στο Μεξικό και όχι, δεν οδηγούν αντίθετα εκεί αλλά ο αναβάτης είχε ήδη κάνει το λάθος στρίβοντας εκεί που δεν θα έπρεπε. Προφανώς επίσης δεν είναι τυχαία μαζεμένοι όλοι αλλά περιμένουν να καταγράψουν την μέγιστη κλίση του GS και δυστυχώς δεν γράφουν μόνο αυτό:

Τα σύγχρονα ελαστικά αυτών των μοτοσυκλετών περνούν προδιαγραφές μέχρι 45ο μοίρες και δουλεύουν με άνεση έως και τις 50ο αν η πρόσφυση του δρόμου το επιτρέπει. Όπως και η διάρκεια που έχουν ζήσει πάνω σε μοτοσυκλέτα φυσικά. Από εκεί και πάνω τα πράγματα δυσκολεύουν, για παράδειγμα ένα από τα πιο γνωστά ελαστικά της κατηγορίας αυτής έχει μαθηματικό όριο τις 58ο και το μαθηματικό όριο δεν επαληθεύεται ποτέ σε συνθήκες δημόσιου δρόμου. Έτσι κι αλλιώς αυτές οι κλίσεις δεν έρχονται γιατοί οι μοτοσυκλέτες αυτές πολύ νωρίτερα έχουν αρχίσει να αφήνουν μέταλλο ξύνοντας μαρπσιέ ή κάγκελα και κυλίνδρους που στην περίπτωση του GS εύκολα μπορεί να γίνει χωρίς να πέσεις. Όχι παντού και πάντα βέβαια, όχι οπουδήποτε και σίγουρα όχι χωρίς ρίσκο. Ούτε πηγαίνοντας υπερβολικά γρήγορα, διότι η μέγιστη κλίση επηρεάζεται και από την ταχύτητα φυσικά. Κι όσο περισσότερο ρισκάρεις σε δημόσιο δρόμο, τόσο πιο σίγουρο είναι πως θα σημειώσεις ατύχημα… Οι προσπάθειες εντυπωσιασμού έχουν τεράστιο ρίσκο και είναι και στην χώρα μας μία βασική αιτία ατυχημάτων. Ας μην το ξεχνάμε…

Ετικέτες

56χρονος έπεσε με 352 χλμ/ώρα - Τώρα... ανυπομονεί να επιστρέψει στην πίστα!

Το σφοδρό ατύχημα με την dragster Hayabusa του δεν πτόησε τον Danny Cockerill - "Η ζωή είναι για να την ζεις"
Cockerill
Από τον

Παύλο Καρατζά

3/9/2025

Ο Danny Cockerill επέζησε από μια τρομακτική πτώση πριν από περίπου τρεις εβδομάδες σε πίστα της Μ. Βρετανίας και ήδη σχεδιάζει την επιστροφή του στην ενεργό δράση.

Ο Danny Cockerill, αγωνιζόμενος στα dragster είχε μία πτώση με 352 χλμ/ώρα στην αγγλική πίστα Santa Pod του Bedfordshire στις 17 Αυγούστου, έχοντας μόλις κάνει το προσωπικό του ρεκόρ με την αγωνιστική Suzuki Hayabusa του. Δεν είναι σίγουρο τι ακριβώς συνέβη, αλλά ο Cockerill έχασε τον έλεγχο αμέσως μετά τη γραμμή τερματισμού.

Ο αναβάτης αναρρώνει και ήδη σχεδιάζει να επιστρέψει στην πίστα το συντομότερο δυνατό. Ο ίδιος δήλωσε “Η μοτοσυκλέτα πήγαινε καλά, ήταν η καλύτερη επίδοση που είχα πετύχει ποτέ. Πέρασα τη γραμμή τερματισμού με ταχύτητα 338 χλμ/ώρα, αλλά όταν έπεσα από τη μοτοσυκλέτα, η ταχύτητα ήταν περίπου 352 χλμ/ώρα”.

Ο Cockerill είναι έμπειρος αγωνιζόμενος καθώς έχει συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες τόσο με αυτοκίνητα όσο και με μοτοσυκλέτες για δεκαετίες. Μέχρι το ατύχημα, είχε ως στόχο να πετύχει χρόνο 6 δευτερολέπτων τόσο με αυτοκίνητο όσο και με μοτοσυκλέτα. Έχει ήδη πετύχει τον στόχο του με το αυτοκίνητο και ήταν πολύ κοντά στο να πετύχει το ίδιο και με τη Busa του.

Ο χρόνος που πέτυχε πριν πέσει στην κλασσική διαδρομή των 402 μέτρων ήταν 7,01 δευτερόλεπτα με ταχύτητα εξόδου 338 χλμ/ώρα.

“Πέρασα τη γραμμή τερματισμού, κάνοντας τούμπες, γλιστρώντας, συντρίβοντας και χτυπώντας – πίστευα ότι δεν θα σταματούσε ποτέ. Είδα μία φως και μία σκοτάδι, σε κάθε τούμπα και σε κάθε γύρισμα πόναγα ”, είπε ο Cockerill.

Danny

Ο αναβάτης υπέστη πολλά κατάγματα, συμπεριλαμβανομένου ενός σπασμένου πλευρού που του προκάλεσε ρήξη στο ήπαρ, καθώς και αρκετές εκδορές και εγκαύματα στα σημεία όπου η δερμάτινη φόρμα του είχε φθαρεί. Όμως και πάλι η υγεία του είναι εξαιρετικά καλή αν αναλογιστούμε την ταχύτητα που είχε όταν έπεσε και αυτό οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στον εξοπλισμό που λέμε και ξαναλέμε πως είναι το A και το Ω, αλλά και στο γεγονός ότι βρισκόταν σε περιβάλλον πίστας.

Στην συνέχεια δήλωσε: “Την επόμενη μέρα ήμουν σε εγρήγορση – είναι πραγματικά θαύμα που είμαι ακόμα ζωντανός. Ακόμα και στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν να πιστέψουν πόσο καλά ήμουν, λίγο μετά το ατύχημα”.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα θεωρούσαν όλα αυτά ως έναν καλό λόγο για τον 56χρονο να κρεμάσει το κράνος του, όμως αυτό δεν ισχύει για τον Danny Cockerill που δηλώνει χαρακτηριστικά “ Η ζωή είναι για να τη ζεις. Σκέφτομαι να ξαναφτιάξω μια μοτοσυκλέτα για να πάω να αγωνιστώ του χρόνου. Η γυναίκα και η κόρη μου μίλησαν την Κυριακή το βράδυ (το βράδυ του ατυχήματος). Συζητούσαν για το μέλλον μου και δεν πίστευαν ότι θα ήμουν έτοιμος να σταματήσω χωρίς να πετύχω τον χρόνο των 6 δευτερολέπτων”.