BMW R1200GS – Προσπάθεια για μέγιστη κλίση καταλήγει άδοξα [VIDEO]

Τα όρια τα αναζητάμε στις πίστες
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

3/12/2020

Για τα όρια στην μοτοσυκλέτα ισχύει αυτούσιο ένα παλιό γνωμικό του θυμόσοφου λαού που το χρησιμοποιεί για άλλο πράγμα, ταιριάζει όμως γάντι: «Αν ψάχνεις συνέχεια το όριο στην μοτοσυκλέτα σου πρόσεχε γιατί μπορεί τελικά να το βρεις».

Δημοσιεύουμε ένα πρόσφατο video με ένα συγκεκριμένο στόχο, μία αφορμή για να πούμε κάτι σημαντικό: Τα όρια στην μοτοσυκλέτα, όσο καλός κι αν είσαι, τα σκαλίζεις στην πίστα με την ασφάλεια που αυτή σου προσφέρει. Διαφορετικά το ρίσκο είναι τεράστιο και παραμένει ανεξάρτητο από τις οδηγικές ικανότητες του αναβάτη. Ο Marquez στην πίστα σώζει εκείνα που δεν μπορούν να σωθούν. Και στο παράδειγμα του video η κατάληξη θα ήταν πολύ διαφορετική αν αντί για χαντάκι είχαμε πολλά μέτρα αμμοπαγίδας.

Η τοποθεσία είναι κάπου στο Μεξικό και όχι, δεν οδηγούν αντίθετα εκεί αλλά ο αναβάτης είχε ήδη κάνει το λάθος στρίβοντας εκεί που δεν θα έπρεπε. Προφανώς επίσης δεν είναι τυχαία μαζεμένοι όλοι αλλά περιμένουν να καταγράψουν την μέγιστη κλίση του GS και δυστυχώς δεν γράφουν μόνο αυτό:

Τα σύγχρονα ελαστικά αυτών των μοτοσυκλετών περνούν προδιαγραφές μέχρι 45ο μοίρες και δουλεύουν με άνεση έως και τις 50ο αν η πρόσφυση του δρόμου το επιτρέπει. Όπως και η διάρκεια που έχουν ζήσει πάνω σε μοτοσυκλέτα φυσικά. Από εκεί και πάνω τα πράγματα δυσκολεύουν, για παράδειγμα ένα από τα πιο γνωστά ελαστικά της κατηγορίας αυτής έχει μαθηματικό όριο τις 58ο και το μαθηματικό όριο δεν επαληθεύεται ποτέ σε συνθήκες δημόσιου δρόμου. Έτσι κι αλλιώς αυτές οι κλίσεις δεν έρχονται γιατοί οι μοτοσυκλέτες αυτές πολύ νωρίτερα έχουν αρχίσει να αφήνουν μέταλλο ξύνοντας μαρπσιέ ή κάγκελα και κυλίνδρους που στην περίπτωση του GS εύκολα μπορεί να γίνει χωρίς να πέσεις. Όχι παντού και πάντα βέβαια, όχι οπουδήποτε και σίγουρα όχι χωρίς ρίσκο. Ούτε πηγαίνοντας υπερβολικά γρήγορα, διότι η μέγιστη κλίση επηρεάζεται και από την ταχύτητα φυσικά. Κι όσο περισσότερο ρισκάρεις σε δημόσιο δρόμο, τόσο πιο σίγουρο είναι πως θα σημειώσεις ατύχημα… Οι προσπάθειες εντυπωσιασμού έχουν τεράστιο ρίσκο και είναι και στην χώρα μας μία βασική αιτία ατυχημάτων. Ας μην το ξεχνάμε…

Ετικέτες

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…