Ducati e rossa monoposto Concept

Πώς θα έπρεπε να είναι μια ηλεκτρική Ducati!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

4/9/2019

Στο πρόσφατο παρελθόν γράφαμε για την συνεργασία της Ducati με την κινέζικη Vmoto. Η Ducati αντί να εξελίξει μόνη της αρχικά ένα ηλεκτρικό σκούτερ και μετέπειτα μια μοτοσυκλέτα, δανειζόμενη τεχνογνωσία απ’ τον ιδιοκτήτη της, την Audi, αποφάσισε να επιλέξει μια λιγότερο κοστοβόρα λύση για το πρώτο της βήμα στα ηλεκτρικά οχήματα μέσω της συνεργασίας της με την Vmoto. Σχετικά με το επόμενο στάδιο, την παραγωγή δηλαδή μια ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας δεν έχουν παρουσιαστεί ακόμη επίσημα σχέδια απ’ το εργοστάσιο στο Borgo Panigale. Ωστόσο, ο Romain Gauvin, που εργάζεται ως προϊστάμενος στο τμήμα σχεδιασμού της Citroen, αποφάσισε να δημιουργήσει ένα δικό του concept μιας ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας που θα μπορούσε να ήταν της Ducati. Ο ίδιος μάλιστα τη "βάφτισε" Ducati e rossa monoposto.

Στόχος του Gauvin, ήταν να σχεδιάσει μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα που να είναι ποθητή και αποδεκτή από όσο το δυνατόν περισσότερους αναβάτες παγκοσμίως. Ένα αρκετά δύσκολο εγχείρημα. Γι' αυτό το λόγο άντλησε την έμπνευσή του για το σχεδιασμό της από τις μοτοσυκλέτες της Ducati αλλά και από παλαιότερα αυτοκίνητα της Formula1 με τις ευμεγέθεις καμπύλες. Επίσης, θέλοντας να συνδυάσει την τελευταία λέξη της τεχνολογίας με εξωτικά υλικά, ο ηλεκτρικός κινητήρας αγκαλιάζεται από ένα carbon πλαίσιο που συνεργάζεται με ένα μονόμπρατσο ψαλίδι του ίδιου υλικού. Το πιρούνι απ’ την άλλη δεν είναι κατασκευασμένο από ίνες ανθρακονήματος, όμως τα καπάκια που το καλύπτουν είναι και δίνουν μια πιο ενιαία αίσθηση στο σύνολο. Η επιλογή των υλικών αλλά και των χρωμάτων –κυρίως του red fluid- ήταν εσκεμμένη, διότι ο σχεδιαστής πιστεύει πως αυτά τα στοιχεία εντυπωσιάζουν και προκαλούν αυθόρμητα τον ενθουσιασμό των αναβατών.

Το σύνολο που προέκυψε χαρακτηρίζεται από πληθωρικές καμπύλες, καθώς ο Gauvin δεν προσπάθησε να τις κρύψει –κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα άσχημο αποτέλεσμα- αλλά να τις αναδείξει. Τα φώτα εννοείται πως είναι τεχνολογίας LED, με τον μπροστά προβολέα να θυμίζει εισαγωγή αέρα από μοτοσυκλέτες MotoGP και ο σχεδιασμός είναι άκρως μινιμαλιστικός, αφήνοντας μόνο τα απαραίτητα να εξέχουν απ’ τη μοτοσυκλέτα. Η θέση οδήγησης δείχνει αρκετά σπορ, αλλά δεν είναι τόσο απόλυτη. Αυτό οφείλεται στα clip-ons που δένουν στο πιρούνι πάνω από την πάνω πλάκα του και όχι από κάτω όπως συνηθίζεται στις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες. Τα μαρσπιέ απ’ την άλλη έχουν εμφυτευμένη στο DNA τους πιο έντονα την αγωνιστική φιλοσοφία, καθώς είναι τοποθετημένα αρκετά πίσω και ψηλά, επιτρέποντας μεγαλύτερο όριο κλίσης μέχρι να έρθουν σε επαφή με την άσφαλτο.

Ο Romain Gauvin, σχεδίασε μια μοτοσυκλέτα που θα μπορούσε κάλλιστα να είχε το ρόλο της πρωτότυπης ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας της Ducati, όταν η εταιρεία αποφασίσει να προχωρήσει σε ένα τέτοιο βήμα. Γεμάτη καμπύλες, με μονόμπρατσο ψαλίδι, που αφήνει σε κοινή θέα τη πίσω ζάντα να τη χαζεύεις με τις ώρες και ένα κατακόκκινο χρώμα, στοιχεία που κάνουν το concept του Gauvin να "φωνάζει" Ducati… αν και θυμίζει αρκετά τη C-01 της Lotus. Ελπίζουμε πως όταν έρθει η ώρα της Ducati να δημιουργήσει μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα να μην ακολουθήσει τη "φτηνή" μέθοδο, όπως έκανε με το σκούτερ της αλλά να παρουσιάσει κάτι παρόμοιο όπως το concept του Gauvin.

Ρεκόρ ανάβασης στη Μ. Βρετανία με BMW R 1300 GS - Κρατούσε για 15 χρόνια

Στο Bouley Bay Hill Climb της νήσου Jersey, με αναβάτη τον Greg Mansell - Μπροστά από Tuono V4 και ΚΤΜ 1290 Super Duke
mansell-bmw
Από τον

Παύλο Καρατζά

2/9/2025

Η BMW R 1300 GS αποτελεί την adventure ναυαρχίδα της βαυαρικής εταιρείας και είναι από τις πιο δημοφιλείς adventure παγκοσμίως, αυτό όμως δεν σημαίνει πως μια τέτοια μοτοσυκλέτα δεν μπορεί να γίνει και πολύ γρήγορη σε μία ανάβαση έχοντας της κατάλληλες τροποποιήσεις.

Το project ήταν ιδέα του Greg Mansell (γιου του θρύλου της F1 Nigel Mansell και CEO της Mansell Collection), ο οποίος συμμετείχε για πρώτη φορά στην ανάβαση Bouley Bay Hill Climb που πραγματοποιείται με στη βρετανική νήσο Jersey με μια στάνταρ R 1250 GS Adventure.

“Οδηγούσα μια R 1250 GS Adventure και για πλάκα, την πήγα στο Bouley Bay πριν από περίπου δύο χρόνια. Η GS ήταν με κανονικά ελαστικά δρόμου, για να αποδείξω ότι είναι εξαιρετικές μοτοσυκλέτες σε πραγματικές συνθήκες, και καταλήξαμε να πάμε λίγο πιο γρήγορα από ό,τι περιμέναμε”, εξήγησε ο Greg.

Αφού παρακολούθησαν την παρουσίαση της R 1300 GS στη Μάλαγα, όπου ο Mansell και ένας συνάδελφός του δοκίμασαν τη νέα μοτοσυκλέτα σε δρόμο αλλά και εκτός δρόμου, γεννήθηκε η ιδέα να δοκιμάσουν το νέο μοντέλο της BMW σε αγώνες.

“Σκεφτήκαμε: γιατί να μην τη δοκιμάσουμε στο Bouley Bay και να δούμε πόσο πιο γρήγορη είναι από την προηγούμενη μοτοσυκλέτα; Αυτό μας έφερε ένα δευτερόλεπτο από το ρεκόρ όλων των εποχών με ένα νορμάλ GS, αλλάζοντας τον εμπρός τροχός με έναν 17 ιντσών”.

Η ομάδα της αντιπροσωπείας του Mansell συνεργάστηκε στενά με την BMW Motorrad για να τροποποιήσει τη μοτοσυκλέτα δοκιμάζοντας σταδιακά όλο και περισσότερα εξαρτήματα για το μετατρέψει στο τέλος σε ένα μεγάλο supermoto με 17άρη εμπρός τροχό, διαφορετική τελική σχέση μετάδοσης, άλλα αμορτισέρ εμπρός και πίσω, νέα ECU της Hilltop Motorcycles και νέο σύστημα εξαγωγής.

BMW

Στη φετινή ανάβαση ο Greg Mansell κατάφερε να σπάσει το 15χρονο ρεκόρ της κατηγορίας Unlimited στην τέταρτη και τελευταία από τις τέσσερεις προσπάθειές του στο Bouley Bay Hill με χρόνο 45,13 δευτερόλεπτα. Ξεπέρασε το προηγούμενο ρεκόρ κατά μόλις 0,02 δευτερόλεπτα και βρέθηκε μπροστά από το Aprilia Tuono V4 και το KTM 1290 Superduke του Ryan Hidrio και του Michael Milner αντίστοιχα. Ωστόσο δεν κατάφερε να κάνει και το απόλυτο ρεκόρ στην ανάβαση το οποίο και πέτυχε ο Adam Vibert στην κατηγορία 351-500 κ.εκ., όπου κυριαρχούν τα πραγματικά supermoto. Ο Vibert οδηγούσε ένα KTM SMR και έκανε χρόνο 42,93 δλ., ενώ ο Greg που έλαβε μέρος στην ίδια κατηφορία με το νέο supermoto της Ducati και χρόνο 47,11 δλ.