EICMA 2022: Το ΜΟΤΟ στην καρδιά της πληροφορίας

Η σημαντικότερη έκθεση της χρονιάς μέσα από τον δημοσιογραφικό φακό του ΜΟΤΟ
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

11/11/2022

Ο συνδυασμός των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας που ακύρωσε επί δύο χρόνια τις μεγάλες διεθνείς εκθέσεις, με το απίστευτα χαμηλό επίπεδο των “new-age” στελεχών που καθορίζουν πλέον το marketing των εργοστασίων, έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια ένα τεράστιο πρόβλημα πρόσβασης στην ορθή και εις βάθος πληροφόρηση.

Για να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται, το κόστος συμμετοχής μιας εταιρείας σε μια διεθνή έκθεση είναι τεράστιο, σε αντίθεση με την δημιουργία ενός video στο You Tube που είναι απείρως φτηνότερο.

Έτσι εταιρείες όπως η BMW, η Ducati, η KTM και η Yamaha προτίμησαν να γλιτώσουν τα έξοδα και να μην κάνουν δημοσιογραφικές παρουσιάσεις των νέων μοντέλων τους στην EICMA. Το αποτέλεσμα φυσικά είναι να μην θυμάται κανείς ποια είναι τα νέα μοντέλα που θα έχουν στην γκάμα τους το 2023 και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι εκείνο της Ducati που κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα των MotoGP και παρουσίασε την ισχυρότερη ατμοσφαιρική μοτοσυκλέτα παραγωγής του κόσμου (Panigale V4R), ολόκληρη νέα γενιά Scrambler, ολοκαίνουριο Diavel V4, νέα Multistrada V4, αλλά η δημοσιότητα που πήραν δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα post στα site, με φτωχά σε πληροφορία κείμενα, αφού φτωχή ήταν και η πληροφόρηση που είχαν οι δημοσιογράφοι από τα video και το press kit που μοίρασαν τα “new-age” στελέχη που έχουν αναλάβει την επικοινωνία της ιταλικής εταιρείας. Θυμηθείτε απλώς τι ντόρος γινόταν πριν μερικά χρόνια με τις “old-fashion” παρουσιάσεις που έκανε ο Domenicali στις εκθέσεις της EICMA .

Αντιθέτως η Honda επέλεξε τις “παλιομοδίτικες” διεθνείς εκθέσεις για να παρουσιάσει στον κόσμο το νέο Transalp 750 και φυσικά είχε χίλιες φορές μεγαλύτερη απήχηση στο μοτοσυκλετιστικό κοινό. Tο ίδιο πέτυχαν και τα εργοστάσια της Κίνας που βρέθηκαν φέτος στην EICMA και έκαναν δημοσιογραφικές παρουσιάσεις των μοντέλων τους, με τον κόσμο να δείχνει έντονο ενδιαφέρον.

Όμως πέρα από την σημαντικότητα και την αποτελεσματικότητα των “old-fashion” διεθνών εκθέσεων στον τομέα της προβολής, το πρόβλημα της ορθής και εις βάθους πληροφόρησης γίνεται όλο και μεγαλύτερο και κάνει πλέον επιβεβλημένη την παρουσία των δημοσιογράφων στις διεθνείς εκθέσεις.

Τα press kit και τα press site ΟΛΩΝ των εταιρειών είναι στην κυριολεξία για τα πανηγύρια.

Τα κείμενα, οι τεχνικές πληροφορίες, ακόμα και οι φωτογραφίες που έχουν είναι απαράδεκτα σε ποιότητα και ποσότητα και τις περισσότερες φορές ανούσια. Είτε διαβάσεις το press kit ενός νέου superbike, είτε διαβάζεις το press kit του πιο άθλιου scooter του κόσμου, είναι πλέον το ίδιο πράγμα! Εννοείται πως δεν πρόκειται να βρεις ούτε μία φωτογραφία με κάποιο εξάρτημα του ολοκαίνουριου κινητήρα….

Αν δεν πας στην έκθεση να μιλήσεις πρόσωπο με πρόσωπο με τους ανθρώπους που σχεδίασαν την μοτοσυκλέτα δεν πρόκειται να μάθεις τίποτα διαβάζοντας το press kit.

Κάποτε τα press kit είχαν πληροφορίες ακόμα και για τα διάκενα των βαλβίδων και φυσικά φωτογραφίες που απεικόνιζαν μέχρι και την τελευταία βίδα της μοτοσυκλέτας. Τώρα δεν γράφουν ούτε αν είναι υγρόψυκτος ή αερόψυκτος ο κινητήρας…

Αν λοιπόν ήταν παράδοση για το ΜΟΤΟ να πηγαίνει σε όλες τις μεγάλες διεθνείς εκθέσεις, τώρα πια έχει γίνει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ και ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ να βρίσκεται εκεί. Άλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο που το ελληνικό ΜΟΤΟ έχει τόσες πολλές αποκλειστικές πληροφορίες ΠΡΙΝ από περιοδικά και site της Αγγλίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας, των ΗΠΑ, ακόμα και της Ιαπωνίας στην περίπτωση του νέου Transalp 750 για παράδειγμα.

Προφανώς είναι φτηνότερο να κάτσουμε στα γραφεία μας και να σας ποστάρουμε μεταφρασμένα τα press kit των εταιρειών. Όμως κάτι τέτοιο δεν αξίζει στους αναγνώστες μας και κυρίως δεν το απολαμβάνουμε εμείς!

Γουστάρουμε να είμαστε μέσα στην καρδιά της πληροφορίας, λατρεύουμε να μαθαίνουμε για τις νέες μοτοσυκλέτες από τους ίδιους ανθρώπους που τις κατασκευάζουν και ελπίζουμε να απολαμβάνετε και εσείς μαζί μας αυτό το ταξίδι στη γνώση που κάθε φορά ανοίγει νέους ακόμα πιο συναρπαστικούς δρόμους.  

Κι επειδή ο όγκος των πληροφοριών από μια τόσο μεγάλη έκθεση είναι πάντα τεράστιος φτιάξαμε άλλο ένα photogallery με την ατμόσφαιρα της EICMA όπως την κατέγραψε ο δημοσιογραφικός φακός του ΜΟΤΟ.

 

Βαρκελώνη: Συνασπισμός Δήμου-Μοτοσυκλετιστών για άδεια πεζοδρόμια με αντάλλαγμα 25.000 θέσεις πάρκινγκ

Αύξηση θέσεων στάθμευσης – Κυρώσεις για στάθμευση σε πεζοδρόμια
Barcelona Traffic
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

20/11/2025

Ο δήμος της Βαρκελώνης σε συνεργασία με κρατικούς φορείς και ομάδες μοτοσυκλετιστών θέλει να διώξει τα σκούτερ και τις μοτοσυκλέτες από τα πεζοδρόμια και να δημιουργήσει θέσεις στάθμευσης.

Είναι η πρώτη ενέργεια μέσα από ένα σύνολο ενεργειών που έχουν ως στόχο την μείωση κατά 30% των θανατηφόρων δυστυχημάτων ως πρώτο τους βήμα και δεύτερο στόχο την μείωση κατά 50% μέχρι το 2030.

Για να γίνουν αυτές οι ενέργειες πράξη η Βαρκελώνη δημιουργεί το “Παρατηρητήριο Μοτοσυκλέτας”, ο Δήμος δημοσίευσε το ιδρυτικό μανιφέστο, το οποίο θέτει στο κέντρο την προστασία, την ελευθερία και την ασφάλεια των πεζών ως βασική προϋπόθεση για μια πιο ισορροπημένη συνύρπαξη ανάμεσα σε αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες και πεζούς.

Με τις μοτοσυκλέτες να αντιπροσωπεύουν το 30% των μετακινήσεων με ιδιωτικά οχήματα και το 6,2% της συνολικής αστικής κινητικότητας, το Παρατηρητήριο θα οργανώσει τις προτάσεις του γύρω από τρεις βασικούς άξονες:
– τη μείωση των ατυχημάτων,
– τη βελτίωση της διαχείρισης της στάθμευσης,
– και την επιτάχυνση της ενεργειακής μετάβασης των δικύκλων.

Ένα από τα πιο σημαντικά μέτρα αφορά την προώθηση της κυκλοφοριακής ύφεσης εντός πόλης. Ο Δήμος σχεδιάζει να διπλασιάσει τις ζώνες στάθμευσης μοτοσυκλετών της περιοχής Eixample και να απελευθερώσει τα πεζοδρόμια δημιουργώντας 20.000 νέες θέσεις στάθμευσης επί του οδοστρώματος.

Αυτές προστίθενται στις 5.000 θέσεις που έχουν ήδη δημιουργηθεί από το 2023, με στόχο την επιστροφή ζωτικού χώρου στους πεζούς χωρίς να παραμελούνται οι ανάγκες των μοτοσυκλετιστών.

Για την στάθμευση μοτοσυκλέτας στα πεζοδρόμια της Βαρκελώνης μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο 100 Ευρώ, με τις αρχές να εκδίδουν περισσότερα από 4.000 πρόστιμα το 2024.

Στο μεταξύ το κέντρο της Βαρκελώνης έχει τεράστια πεζοδρόμια σε πολλές από τις περιοχές του και λίγες θέσεις στάθμευσης αποκλειστικά για μοτοσυκλέτες, συγκριτικά όχι με το τι συμβαίνει σε άλλες πόλεις αλλά με τον όγκο των μοτοσυκλετών που κυκλοφορούν.

Το ζήτημα της στάθμευσης λοιπόν, μπορεί να το δει κανείς ως κάτι που έπρεπε να κάνει ο Δήμος και ίσως είναι το πρώτο βήμα για να προσεγγίσει τους μοτοσυκλετιστές, καθώς το δεύτερο βήμα ενδεχομένως να συναντήσει και ορισμένους που θα ενατιωθούν.

Ως δεύτερο βήμα, με βάση πάντα τον στόχο της μείωσης των θανατηφόρων, προγραμματίζονται εκστρατείες ευαισθητοποίησης και προώθησης της χρήσης προστατευτικού εξοπλισμού σε συνδυασμό με παρεμβάσεις στις υποδομές, όπως η ενίσχυση της σήμανσης σε τούνελ και στροφές και η τοποθέτηση συστημάτων απόσβεσης ενέργειας κατά την πρόσκρουση.

Εκτός από το κράνος είναι ήδη υποχρεωτικό να φορά κανείς γάντια, ενδεχομένως μετά την εκστρατεία ενημέρωσης να γίνει και ο υπόλοιπος προστατευτικός εξοπλισμός αντίστοιχα υποχρεωτικός. Όταν θα γίνει αυτό ίσως να ήταν μία πολύ καλή ιδέα να στέλνουμε ορισμένους από εδώ στην Ελλάδα για διακοπές στην Βαρκελώνη, όλα πληρωμένα αλλά με την υποχρέωση να κυκλοφορούν όλες τις ημέρες με μοτοσυκλέτα.

Για πρώτη φορά πάντως, οι αρμόδιοι φορείς υπογράφουν μια μόνιμη συμφωνία συνεργασίας, διαθέτοντας και κρατική υποστήριξη. Η πλευρά των μοτοσυκλετιστών δεν είναι εκτός και δεν είναι αντίθετη, αλλά εργάζεται ΜΑΖΙ με τους κρατικούς φορείς για αλλαγές που θα βοηθήσουν το σύνολο.

Για εμάς εδώ, είναι ένα ουτοπικό φαινόμενο, χαμένοι στο "δικαιωμά μου να μην φοράω κράνος", "ποιος μωρέ οδηγεί με γάντια", "μπουφάν με τρύπες εγώ δεν βάζω", όπως φυσικά και σε κρατικούς φορείς που ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΟΥΝ με τον κόσμο της μοτοσυκλέτας και απλά επιβάλλονται με αυστηρά πρόστιμα. Υπάρχουν δηλαδή λάθη και από τις δύο πλευρές.

Στην άλλη άκρη της Μεσογείου όμως ένας άνευ προηγουμένου συνασπισμός δείχνει τη δέσμευση της Βαρκελώνης να προχωρήσει προς μια ασφαλέστερη και πιο ανθρώπινη συμβίωση σεβόμενη την ανάγκη όλων χωρίς κάποιος να προσπαθεί να επιβληθεί.