Ένα Fireblade στην κούτα για 9000€

Πουλήθηκε καινούριο 20 χρόνια μετά
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

18/2/2020

Θα είναι πάντα συναισθηματικά φορτισμένη η σκηνή που ανοίγεις την πόρτα ενός σκοτεινού δωματίου και αντικρίζεις μια ολοκαίνουρια μοτοσυκλέτα, η οποία είναι μέσα στο κουτί της για 20 ολόκληρα χρόνια. Η κίτρινη Honda Fireblade που βλέπετε σε αυτές τις φωτογραφίες είναι ακριβώς όπως έφυγε από την γραμμή παραγωγής του εργοστασίου και έφτασε σε ένα τοπικό κατάστημα της Ισπανίας στα μέσα του 2000. Έκτοτε έμεινε αποθηκευμένη για είκοσι ολόκληρα χρόνια χωρίς να έχει δουλέψει ο κινητήρας της ποτέ. Οι λόγοι που ο ιδιοκτήτης της δεν είχε την επιθυμία να την οδηγήσει είναι άγνωστοι.

Ίσως να βρέθηκε στα χέρια του για άλλους λόγους  που να έχουν να κάνουν με εμπορική συναλλαγή και να μην είναι καν μοτοσυκλετιστής ο ίδιος. Αν πάντως την κράτησε σε αυτή την κατάσταση για να ανέβει η αξία της στο μέλλον, μάλλον η επένδυση δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Μετά από είκοσι χρόνια κατάφερε να την πουλήσει για 9.000€ στο eBAY, που είναι λιγότερα λεφτά σε σχέση με εκείνα που κόστιζε καινούρια η μοτοσυκλέτα το 2000. Όσο για την συλλεκτική αξία της συγκεκριμένης Fireblade, υπάρχουν διαμετρικά αντίθετες απόψεις. Η 929 ήταν η πρώτη Fireblade με εμπρός τροχό 17 ιντσών και διέθετε πλαίσιο pivot-less (το ψαλίδι έδενε κατευθείαν στα κάρτερ του κινητήρα και όχι στο πλαίσιο), που ήταν η “νέα” ιδέα της Honda εκείνη την εποχή (ξεκίνησε από τα Firestorm και ακολούθησαν τα VFR 800F και Fireblade), έστω κι αν στην πραγματικότητα πρόκειται για αντιγραφή του πλαισίου των αερόψυκτων Ducati 750/900 SS. Εμπορικά η 929 αποδείχτηκε αποτυχία σε σχέση με τους προκατόχους της, διότι η Yamaha είχε ήδη το R1 και η Suzuki για πρώτη φορά είχε ολοκαίνουριο GSX-R1000R. Το επόμενο μοντέλο 954 είχε καλύτερη τύχη εμπορικά, όχι τόσο γιατί ο υπερκυβισμένος κινητήρας του έβγαζε περισσότερα άλογα από τα 1000αρια του ανταγωνισμού, όσο γιατί ήταν η ομορφότερη Fireblade που είχε σχεδιάσει η Honda έως τότε. 

MotoGP-Maverick Vinales: Το μετάνιωσε που δεν πήγε στην Ducati

Δηλώσεις για το παρελθόν έκανε ο Ισπανός αναβάτης - Θα μπορούσε να έχει κερδίσει 3-4 τίτλους με το Borgo Panigale
vinales
Από τον

Παύλο Καρατζά

7/7/2025

Ο Maverick Vinales έκανε το ντεμπούτο του στην μεγάλη κατηγορία το 2015 με την Suzuki Ecstar, το 2017 μεταπήδησε στην Yamaha μέχρι τα μέσα του 2021, ενώ ο επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν η Aprilia που έμεινε μέχρι πέρυσι, πριν πάει στην ομάδα της Red Bull KTM Tech3.

Όπως αποκάλυψε όμως ο Vinales, παραλίγο να ενταχθεί στην ομάδα της Ducati, καθώς ο Ιταλός κατασκευαστής ήθελε να αντικαταστήσει τον Jorge Lorenzo που μετακόμισε στην Honda και θέλησε να τον τοποθετήσει δίπλα στον Andrea Dovizioso για τις σεζόν 2019 και 2020.

Ο ίδιος επτά χρόνια αργότερα δήλωσε πως μετάνιωσε που αρνήθηκε την πρόταση της επίσημης ομάδας της Ducati. Συνέχισε λέγοντας πως ήθελε να πάει στην Ducati, αλλά οι άνθρωποι της τότε ομάδας του τον έπεισαν να μείνει στην Yamaha, το οποίο τελικά αποδείχθηκε μέγα λάθος.

Λίγο καιρό αργότερα, η σχέση του με την Yamaha έφτασε σε αδιέξοδο, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να σπάσει το συμβόλαιό του στα μέσα της σεζόν του 2021, για να μετακομίσει στην Aprilia, όπου και έμεινε μέχρι πέρυσι. Αυτό βέβαια του έδωσε την ευκαιρία για ένα ρεκόρ, αφού σημείωσε νίκες με τρεις διαφορετικούς κατασκευαστές.

Όταν ρωτήθηκε για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν τελικά πήγαινε στην Ducati, ο ίδιος δήλωσε “Δεν έχω ιδέα. Νομίζω ότι στη ζωή όλα τα πράγματα που συμβαίνουν έχουν κάποιο λόγο. Ίσως αν πήγαινα στην Ducati, να χτυπούσα τον εαυτό μου με ένα κρεμμύδι, να τραυματιζόμουν και να μην αγωνιζόμουν ξανά. Δεν ξέρουμε. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι η μοίρα με έφερε εδώ, στην ΚΤΜ, και έκανα μια εξέλιξη που μου αρέσει. Αισθάνομαι περήφανος για τον εαυτό μου και νιώθω πολύ περήφανος που εκπροσωπώ την οικογένειά μου αυτή τη στιγμή”.

Ο Vinales συνέχισε λέγοντας “Πόσους τίτλους θα είχα; Με τη απόδοση που έχω τώρα και με μια Ducati, τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το πώς αισθάνεσαι και το να είσαι ευτυχισμένος είναι πολύ σημαντικό. Είναι αυτό που όλοι γνωρίζουν και νιώθω γαλήνη. Τις προάλλες, στο Mugello, είπα στον εαυτό μου, αν δεν είναι η ώρα τώρα, θα περιμένω να έρθει κάτι καλύτερο. Και τώρα θέλω πραγματικά να κερδίσω.”