Honda - Σταματά την παραγωγή του θρυλικού Super Cub των 50 κυβικών

Μετά από 66 χρόνια αδιάκοπης παραγωγής, το θρυλικό παπί οδεύει προς το τέλος της καριέρας του
motomagHonda – Σταματά η παραγωγή του θρυλικού Super Cub των 50 κυβικών
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

26/6/2024

Όπως όλα δείχνουν, οι ρύποι είναι η αιτία που η Honda σκοπεύει να οδηγήσει το πιο διάσημο και πιο μοσχοπουλημένο της δίκυκλο σε παύση της παραγωγής, κλείνοντας μαζί και την πόρτα μίας εποχής, στην οποία η ονομασία Super Cub γράφτηκε με χρυσά γράμματα.

Μπορεί εμείς εδώ στην Ευρώπη να έχουμε από χρόνια ξεχάσει την έκδοση των 50 κυβικών για το Super Cub από τις εκθέσεις, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στην Ιαπωνία. Εκεί, στην χώρα που πρωτοξεκίνησε να κατασκευάζεται το μακρινό 1958, δέκα χρόνια μετά την ίδρυση της Honda, συνεχίζει μέχρι και σήμερα να κοσμεί τις εκθέσεις των εμπόρων, όχι μονάχα ως ένα σύμβολο της ιστορίας, αλλά ένα παπί που μπορείς να αποκτήσεις καινούργιο. Η αλλαγή, ωστόσο, των κανονισμών ρύπων και η αυστηροποίησή τους στην χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, που έρχονται να πλησιάσουν τα δικά μας Euro, φαίνεται ότι αναγκάζει το Big H να διακόψει την παραγωγή της έκδοσης των 50 κυβικών.

Honda – Σταματά η παραγωγή του θρυλικού Super Cub των 50 κυβικών

Το Super Cub σε όλες του τις εκδόσεις μετρά πάνω από 100 εκατομμύρια πωλήσεις σε όλο τον κόσμο, καθιστώντας το ως το πιο μοσχοπουλημένο, αλλά και διάσημο μοντέλο στην γκάμα της Honda. Υπήρξε το κέντρο μίας εκ των πιο κλασσικών διαφημίσεων του ιαπωνικού εργοστασίου, με τίτλο “You meet the nicest people on a Honda”, ενώ εδώ και 66 χρόνια έχει διδάξει πολλούς νεαρούς αναβάτες να μυηθούν στον μαγικό κόσμο της μοτοσυκλέτας.

Το πρώτο Super Cub που κατασκευάστηκε ήταν αυτό των 50 κυβικών, με την ιδέα να έρχεται όταν οι ιδρυτές της Honda, Soichiro Honda και Takeo Fujisawa, ταξίδεψαν μέχρι την Γερμανία. Εκεί, είδαν την δημοφιλία που είχαν στην μεταπολεμική Ευρώπη οι μικρού κυβισμού μοτοσυκλέτες και τα παπιά, βλέποντας ένα κενό που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί ιδανικά η Honda.

Honda – Σταματά η παραγωγή του θρυλικού Super Cub των 50 κυβικών

Ακολούθησαν στην πορεία οι εκδόσεις των 65, 70, 90, 100, 110 και 125 κυβικών. Σε όλα του τα χρόνια το Super Cub διατήρησε τον υγρό, πολύδισκο φυγοκεντρικό συμπλέκτη, με τον οποίο οι 3 ή 4 σχέσεις του κιβωτίου άλλαζαν χωρίς την χρήση συμπλέκτη. Η ευκολία και η ευχρηστία που χάριζε η συγκεκριμένη τεχνολογία, σε συνδυασμό με το χαμηλό βάρος, έκαναν το Super Cub ιδιαίτερα αγαπητό σε μεγάλη μερίδα ανθρώπων, είτε για τις προσωπικές τους μετακίνησεις, είτε ακόμα και για επαγγελματική χρήση.

Δυστυχώς, όλα τα καλά κάποτε τλειώνουν, και οι αυστηρότεροι κανονισμοί για τους ρύπους που αναμένεται να μπουν σε εφαρμογή από την επόμενη χρονιά στην Ιαπωνία, οδηγούν τη Honda στην απόφαση να σταματήσει την έκδοση του Super Cub που ξεκίνησε την ένδοξη πορεία της οικογένειας αλλά και της εταιρείας, αυτή των 50 κυβικών, 66 ολόκληρα χρόνια μετά την παρουσίασή της στο Tokyo Motor Show. Οι μόνες εκδόσεις που αναμένεται να παραμείνουν στην παραγωγή είναι αυτές των 110 και 125 κυβικών, με την εκεί αρμόδια υπηρεσία να εξετάζει το ενδεχόμενο αναβάθμισης της κατηγορίας διπλωμάτων, επιτρέποντας σε όσους έχουν ΑΜ άδεια οδήγησης -όπως την ξέρουμε εδώ- να μεταπηδήσουν στην Α1, δίνοντάς τους την ευκαιρία να οδηγούν δίκυκλα με περισσότερα κυβικά.

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”