Χρεοκόπησε η Norton (ξανά)!

Τα χρέη νίκησαν τον Stuart Garner
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

30/1/2020

Η Norton είναι μια από τις παλαιότερες εταιρείες μοτοσυκλετών στην Αγγλία, καθώς ιδρύθηκε το 1898 και το 1902 κατασκεύασε τη πρώτη της μοτοσυκλέτα. Το τελευταίο κεφάλαιο στην πολυτάραχη πορεία της στο πέρασμα του χρόνου ξεκίνησε το 2008, όταν έγινε CEO ο Stuart Garner, ο οποίος προσπάθησε να αναβιώσει τις ένδοξες ημέρες της Norton μέσα απ’ τη δημιουργία νέων μοντέλων. Μέσα σε 12 χρόνια κατάφερε να δημιουργήσει την V4RR, μια απ' τις πιο εντυπωσιακές superbike, όπου μαζί με τον McGuiness έλαβαν μέρος στο Isle Of Man ΤΤ. Ωστόσο, φέτος ο Βρετανός θρύλος των road racing υπέγραψε συμβόλαιο με την Kawasaki για τη συμμετοχή του στο IOMTT. Ο Garner επένδυσε και στη neoretro κατηγορία, επαναφέροντας το θρυλικό Commando με ένα νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα 961cc, ενώ πρόσφατα δημιούργησε μια supersport μοτοσυκλέτα, την Superlight ώστε μαζί με τον Peter Hickman να λάβουν μέρος στο North West 200, που πραγματοποιείται στους δρόμους της Βόρειας Ιρλανδίας.

O CEO της Norton, Stuart Garner

 

Ωστόσο, παρά τον εμπλουτισμό της γκάμας της Norton, τόσο οι πωλήσεις όσο και οι δυνατότητες παραγωγής της δεν ήταν αρκετές για να προσφέρουν τα απαραίτητα κέρδη και ανάπτυξη για ένα σίγουρο μέλλον. Το ποτήρι άρχισε να ξεχειλίζει τον περασμένο Νοέμβριο, όταν η Norton ανακοίνωσε πως έψαχνε για επενδυτές βάζοντας προς πώληση το 5% των μετοχών της με στόχο να αποκτήσει ρευστό για να εξασφαλίσει τα λειτουργικά της έξοδα και να αποπληρώσει τα χρέη της. Η “ανατολή” της νέας χρονιάς, βρήκε την Norton να έχει μεν μειώσει το δημόσιο χρέος της, όμως κλήθηκε στις δικαστικές αίθουσες αφού έφτανε τα €353.269. Τότε, η αγγλική εταιρεία κέρδισε λίγο χρόνο, αναβάλλοντας τη δίκη για τις 12 Φεβρουαρίου, ενώ υποχρεώθηκε να πληρώσει τους φόρους που της αναλογούν μέσα σε δύο μήνες. Αν χρωστούσε στο ελληνικό δημόσιο θα ήταν πιο τυχερή, από την άλλη με το ελληνικό δημόσιο δεν θα έπαιρνε ποτέ άδεια λειτουργίας...

Τώρα οι εξελίξεις βρίσκουν το εργοστάσιο μοτοσυκλετών από το Leicestershire, μαζί με δύο άλλες εταιρείες του CEO Stuart Garner, τα Priest House Hotel και Donington Hall, να διοικούνται πλέον από τη λογιστική εταιρεία BDO, από τη στιγμή που χρεοκόπησε η Norton. Ο ρόλος της BDO δεν είναι συμβουλευτικός, αλλά εκτελεστικός, παίρνοντας τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις με βάση τα στοιχεία που έχει για την αποπληρωμή των οφειλών του Stuart Garner. Υπεύθυνος για την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων είναι ο Lee Causer και όπως δήλωσε στις τοπικές εφημερίδες ο στόχος του είναι να πραγματοποιήσει όλες τις απαραίτητες ενέργειες ούτως ώστε κατά το διάστημα που οι εταιρείες διοικούνται απ’ την BDO να μην επηρεαστούν οι πελάτες, υπάλληλοι και προμηθευτές αλλά να επωφεληθούν. “Το καθήκον μας είναι να αποφασίσουμε ποια είναι η καλύτερη στρατηγική και να την εφαρμόσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται ώστε να προστατέψουμε και τα οφέλη των δανειστών, έχοντας όμως υπόψιν μας να μην δημιουργούνται εντάσεις σε κανένα. Αυτή τι στιγμή αξιολογούμε τη θέση κάθε εταιρείας με στόχο να καταλήξουμε στις επιλογές που έχουμε για το μέλλον τους και να προχωρήσουμε με την καλύτερη δυνατή.”

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…