Husqvarna: Η ιστορία της στους αγώνες δρόμου

Το κομμάτι που θέλει να αναδείξει ο CEO της ΚΤΜ Stefan Pierer
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

20/12/2019

Η Husqvarna σαν όνομα είναι ένα απ’ τα πιο παλαιότερα στην Ιστορία της μοτοσυκλέτας. Για την ακρίβεια ιδρύθηκε το 1689 κατόπιν εντολής του Βασιλιά της Σουηδίας, ξεκινώντας την παραγωγή όπλων. Με την πάροδο του χρόνου επεκτάθηκε και στη δημιουργία άλλων προϊόντων, όπως ραπτομηχανές και χειροκίνητες μηχανές του κιμά. Χρειάστηκε να περάσουν 214 χρόνια απ’ την ίδρυσή της μέχρι να κατασκευάσει το πρώτο της μοτοποδήλατο το 1903, έχοντας μπει λίγο νωρίτερα στον κόσμο των ποδηλάτων, το 1896.

Η Husqvarna ανήκει στις εταιρείες που πρώτα ασχολήθηκαν με την παραγωγή άλλων προϊόντων και έπειτα επεκτάθηκαν στις μοτοσυκλέτες και γι’ αυτό η πορεία της ταυτίζεται περισσότερο με της Ducati που αρχικά δημιουργούσε ασυρμάτους, πριν περάσει στην παραγωγή μοτοσυκλετών. Σήμερα, η σουηδική εταιρεία βρίσκεται υπό αυστριακό “καθεστώς” αποτελώντας μια απ’ τις θυγατρικές της ΚΤΜ.

Με τη βοήθεια της ΚΤΜ έχει μπει ακόμη πιο δυναμικά στην παγκόσμια αγορά, παρουσιάζοντας πολλά νέα μοντέλα τα οποία έχουν βασιστεί στη σειρά των Duke, με μια ολότελα, όμως, διαφορετική σχεδιαστική ταυτότητα που επιμελήθηκε η Kiska Design. Πρόσφατα, όπως είχατε διαβάσει στην άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη του CEO της ΚΤΜ Stefan Pierer στο τεύχος 600 του ΜΟΤΟ (μπορείτε να βρείτε ένα τμήμα της εδώ), ο  Pierer ανέφερε το όραμά του για τη Husqvarna. Στόχος του είναι να επαναπροσδιορίσει το image της Husqvarna και να την κάνει μια εταιρεία που ειδικεύεται στις μοτοσυκλέτες δρόμου. Ο κ.Pierer μάλιστα υποστήριξε την απόφασή του βασιζόμενος στην αγωνιστική ιστορία της Husqvarna στο Road Racing και στα MotoGP. Γι’ αυτό εξάλλου, η αναδιαμόρφωση του image της Husqvarna συνοδεύεται και από την επιστροφή της στη Moto3.

Η πρώτη ανάγνωση αυτής της είδησης, δεν ήταν ιδιαίτερη καλοδεχούμενη απ’ τους “φίλους” της εταιρείας, καθώς είναι περισσότερο γνωστή για τη δράση της στους χωμάτινους αγώνες, αφού η πρώτη της συμμετοχή στο Six Days of Enduro ήταν λίγο μετά τη λήξη του Β’ΠΠ. Έκτοτε, η αλήθεια είναι πως επικεντρώθηκε περισσότερο στους χωμάτινους αγώνες και πρωταθλήματα. Τα 60ies και τα 70ies ήταν οι χρυσές εποχές για την Husqvarna, καθώς τότε κατάφερε να συγκεντρώσει 14 τίτλους στο Motocross, 24 στο Enduro και 11 νίκες στο Baja 1000.

Η μοτοσυκλέτα με την οποία συμμετείχε ο Kent Andersson στα MotoGP το 1966

 

Ωστόσο, οι ρίζες της αγωνιστικής της ιστορίας, είναι “χωμένες” στην άσφαλτο, αφού η πρώτη νίκη που γεύτηκε ήταν σε έναν αγώνα Road Racing του 1933. Το 1966 στα MotoGP, τη χρονιά που ο Mike Hailwood στέφθηκε πρωταθλητής στις κατηγορίες των GP250, GP350 και ήρθε δεύτερος στα GP500, το όνομα της Husqvarna εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα, με τον Σουηδό Kent Andresson να παίρνει μέρος στα GP250 και να τερματίζει 20ος, έχοντας συγκεντρώσει μόλις 4 βαθμούς. Χρειάστηκε να περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να ξαναεμφανιστεί η Husqvarna στα MotoGP, όμως όταν το 1972 επέστρεψε στη κορυφαία κατηγορία του πρωταθλήματος, το όνομά της βρέθηκε στην πέμπτη θέση της βαθμολογίας των αναβατών, χάρη στις προσπάθειες του Σουηδού Bo Granath (μπορείτε να βρείτε αναλυτικότερα την ιστορία του Σουηδού αναβάτη εδώ), συγκεντρώνοντας 47 βαθμούς, ενώ ο πρωταθλητής εκείνης της χρονιάς ήταν ο Giacomo Agostini με MV Agusta –φυσικά- έχοντας 107 βαθμούς. Την επόμενη σεζόν ο ίδιος αναβάτης συμμετείχε και πάλι στα GP500, όμως βρέθηκε στη 17η θέση της βαθμολογίας με 12 βαθμούς, με τον Phil Read με MV Agusta να είναι ο πρωταθλητής.

Ο Bo Granath σε μια πρόσφατη φωτογραφία του, μαζί με την GP500 της Husqvarna

 

Το 2014 η Husqvarna συμμετείχε στη Moto3 με τον Danny Kent να έρχεται όγδοος στη βαθμολογία του πρωταθλήματος, έχοντας ανεβεί δυο φορές στο τρίτο σκαλί του βάθρου. Την επόμενη χρονιά, ο Danny Kent πήγε στη Honda και στέφθηκε πρωταθλητής της Moto3, ενώ η Husqvarna είδε τον Lorenzo Dalla Porta να τερματίζει 25ος στη βαθμολογία του πρωταθλήματος. Τώρα, με την επιστροφή της στη Moto3, θα έχει για αναβάτες της τους Romano Fenati και Alonso Lopez πάνω στην FR250GP και ο CEO της KTM στοχεύει στα επόμενα χρόνια να κάνει τη Husqvarna τον τρίτο μεγαλύτερο όνομα ανάμεσα στους Ευρωπαίους κατασκευαστές.

Στο κόκκινο τα βενζινάδικα στη Βουλγαρία – Κλείνουν τα παραμεθόρια οι Έλληνες!

Πάνω από 0,50 Ευρώ το λίτρο η διαφορά!
Στο κόκκινο τα βενζινάδικα στη Βουλγαρία – Κλείνουν τα παραμεθόρια οι Έλληνες!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/9/2025

Από την πρώτη στιγμή που μπήκε το 2025, από την Πρωτοχρονιά του νέου έτους που σταμάτησαν οι συνοριακοί έλεγχοι μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας, αυξήθηκε και η κίνηση στα πρώτα βενζινάδικα που συναντά κανείς μπαίνοντας στην γειτονική χώρα.

Πάντα περνούσαν οι Έλληνες τα σύνορα για φθηνότερη βενζίνη και αγορές και όπως ήταν αναμενόμενο μόλις η διαδικασία αλλαγής συνόρων έγινε πολύ πιο απλή διαδικασία, αυξήθηκε και η κίνηση.

Κι ενώ όλα αυτά ήταν αναμενόμενα, κανείς από την Πολιτεία δεν πήρε μέτρα για τους βενζινοπώλες στην παραμεθόριο και έτσι 8 μήνες μετά αρχίζουν να φαίνονται και τα πρώτα λουκέτα. Σε λίγο η επιλογή να διασχίσεις τα σύνορα για ανεφοδιασμό θα είναι και η μόνη επιλογή που θα υπάρχει για τους κατοίκους περιοχών του Έβρου, Ροδόπης, Ξάνθης, Δράμας και Σερρών, που συνορεύουν με την Βουλγαρία.

Στην Ελλάδα βρισκόμαστε στην κορυφή της Ευρώπης σε κόστος καυσίμου με σχεδόν 70% καπέλο που προκύπτει από την υψηλότατη φορολογία σε ΦΠΑ και Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης. Στην Βουλγαρία ο ΕΦΚ είναι λιγότερο από το μισό της Ελλάδας με το ΦΠΑ τους να ανέρχεται στο 20% κι έτσι η μέση τιμή ανά λίτρο με στοιχεία 2ας Σεπτεμβρίου δεν ξεπερνά το 1,220 Ευρώ.

Αντίστοιχα η φθηνότερη τιμή ανά λίτρο στην ελληνική παραμεθόριο επικράτεια είναι 1,670 Ευρώ αυτή την περίοδο όταν στην Αττική η χαμηλότερη ήταν 1,515 Ευρώ.

Αυτό δείχνει την μεγάλη διαφορά τιμών με τα σύνορα της χώρας και έπειτα με την γειτονική Βουλγαρία όπου η βενζίνη σταθερά κοστίζει 30% φθηνότερα και πολλές φορές υπερβαίνει το 0,50 Ευρώ το λίτρο.

Η αρχική πρόταση των βενζινοπωλών να μειωθεί ο ΕΦΚ στους νομούς που συνορεύουν με την Βουλγαρία όχι μόνο βρήκε άρνηση, αλλά ακόμη περισσότερο έπεσε στο κενό και δεν εξετάστηκε ποτέ ως ενδεχόμενο. Κανονικά θα έπρεπε να υπήρχε πρόβλεψη πριν ανοίξουν τα σύνορα, τώρα είμαστε 8 μήνες μετά και συζητάμε για το αν θα υπάρξουν μέτρα.

Ο κάτοικος της περιοχής έχει το πρόσθετο κίνητρο να περάσει τα σύνορα από την αρχή του έτους, ενώ είχε ήδη το κίνητρο για να κάνει τα έξτρα χιλιόμετρα. Τώρα λοιπόν που έχει διπλό το τυράκι, θα μπει στην διαδικασία και δεν θα σταματήσει μόνο στον ανεφοδιασμό, θα πραγματοποιήσει και άλλες αγορές επωφελούμενος από την διαφορά τιμών, επηρεάζοντας έτσι ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι της τοπικής κοινωνίας. Η διαφορά τιμών είναι τόση, που συμφέρει ακόμη και με μοτοσυκλέτα να κάνει κάποιος τα πρόσθετα χιλιόμετρα όταν μένει κοντά στα σύνορα και όχι μόνο για τα ΙΧ αυτοκίνητα από μεγαλύτερα χωριά που βρίσκονται πιο μέσα στη χώρα μας.