Η ηλεκτρική Zeus της Curtiss

Όνομα και πράγμα
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

12/7/2019

Την ώρα που το ΜΟΤΟ βρίσκεται στην χώρα των καουμπόηδων και σας μεταφέρει αποκλειστικά τις πρώτες εντυπώσεις από την Livewire της Harley Davidson, μια ακόμη εταιρεία προτείνει τη δική της ηλεκτρική εκδοχή. Η Curtiss, ή Confederate όπως λεγόταν μέχρι το 2017, έχει κάνει ήδη τα πρώτα της βήματα στην ηλεκτροκίνηση. Το κεφαλαίο για την έρευνα και εξέλιξη σε αυτόν το τομέα, το εξασφάλισε απ' τη δημιουργία της τελευταίας μοτοσυκλέτας της με κινητήρα εσωτερικής καύσης, την Warhawk, που είναι μια χειροποίητη hot rod η οποία κυκλοφόρησε σε μόλις 35 μονάδες με κόστος 105.000 δολάρια.

Το 2018, η Curtiss παρουσίασε την πρώτη πρωτότυπη ηλεκτρική της μοτοσυκλέτα, την Hera (Ήρα). Τώρα, ένα χρόνο αργότερα, το concept πήρε “σάρκα και οστά”, αλλάζοντας τόσο εμφάνιση όσο και όνομα. Πλέον η Ήρα μπήκε στο χειρουργικό τραπέζι και έγινε Zeus (Δίας), καθώς η αλλαγή δεν ήταν μόνο στο όνομα αλλά και σε πολλούς άλλους, πιο ουσιαστικούς τομείς. Αρχικά, το πλαίσιό της άλλαξε ριζικά και πλέον είναι ατσάλινο σωληνωτό. Το πιρούνι είναι τύπου girder και ακολουθεί την αρχιτεκτονική του πλαισίου. καθώς αποτελείται από σωλήνες κράματος αλουμινίου 6061. Το ψαλίδι είναι και αυτό σωληνωτό και κατασκευασμένο απ’ το ίδιο κράμα, όπως και το πιρούνι ώστε να διατηρηθεί το βάρος όσο το δυνατόν πιο χαμηλά.

Στον ηλεκτρικό κινητήρα υπάρχουν αντίστοιχα πολλές αλλαγές, κυρίως στην διάταξη των μπαταριών. Συγκριτικά πάντα με την Hera, οι μπαταρίες του Zeus είναι κυλινδρικές αντί για ορθογώνιες. Επίσης, είναι τοποθετημένες κατά μήκος της μοτοσυκλέτας με κάθε μια απ’ αυτές να έχει μικρότερη κλίση θυμίζοντας διάταξη V8 από κινητήρα εσωτερικής καύσης, κάτι που υπερτονίζεται και απ' τις ψύκτρες τους. Όλες αυτές οι αλλαγές έγιναν ώστε η Curtiss να τιμήσει τον Glenn Curtiss, δημιουργό της πρώτης αμερικάνικης V2 μοτοσυκλέτας αλλά και μιας V8, με την οποία έσπασε το ρεκόρ ταχύτητας, το 1907 με 196km/h τελική ταχύτητα.

Ο κινητήρας που τροφοδοτούν με ρεύμα οι μπαταρίες, είναι ο P400 R της YASA και όχι της Zero Motorycles, που αρχικά είχε ακουστεί ότι θα συνεργαστεί με την Curtiss. Ζυγίζει μόλις 24 κιλά και παράγει 214hp αιχμής, ένα νούμερο πραγματικά εντυπωσιακό αλλά τελείως πλασματικό καθώς ισχύει μόνο για την εκκίνηση, ενώ έπειτα η ιπποδύναμη περιορίζεται στους 100 ίππους. Η μέγιστη τιμή της ροπής του P400 R φτάνει στιγμιαία τα 37,7kgm, όμως έπειτα περιορίζεται στα 20kgm. Οι ζάντες είναι 18 ιντσών εμπρός και πίσω και είναι κατασκευασμένες από carbon. Για όσους θέλουν να αποκτήσουν την Zeus, θα πρέπει να έχουν διαθέσιμο το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 75.000 δολαρίων (περίπου 66.700 ευρώ) στον τραπεζικό τους λογαριασμό. Τόσα ζητά η Curtiss από όσους θέλουν να κάνουν δική μια μοτοσυκλέτα, που αποτελεί φόρο τιμής στον Glenn Curtiss, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί μια σοβαρή επιλογή ανάμεσα στις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες υψηλών επιδόσεων, όπως αντίστοιχα είναι και η Vector της Arc. Το κόστος της Livewire απ’ την άλλη είναι περίπου το μισό απ’ αυτό της Zeus και είναι ένας απ’ τους πολλούς άσσους που κρύβει η πρώτη ηλεκτρική Harley Davidson, της οποία τα μυστικά θα αναλύσουμε στο τεύχος του Αυγούστου του ΜΟΤΟ.

Suzuka 8 Hours: Ο Johann Zarco μιλά για απίστευτα δύσκολες συνθήκες αγώνα

Η Honda HRC και ο Johann Zarco ήταν και πάλι στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου
Zarco
Από τον

Παύλο Καρατζά

5/8/2025

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι Johann Zarco και Takumi Takahashi ανέβηκαν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου της Suzuka 8 Hours, κατακτώντας παράλληλα την 4η συνεχόμενη νίκη της Honda HRC στον εμβληματικό αγώνα.

Η Honda επέλεξε να συμμετέχει με μόλις δύο αναβάτες την φετινή χρονιά, τους Johann Zarco και Takumi Takahashi. Η συγκεκριμένη επιλογή μόνο εύκολη δεν ήταν, καθώς το δίδυμο χρειάστηκε να οδηγήσει για σχεδόν τέσσερις ώρες ο καθένας σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες που είχαν διαθέσιμους τρεις αναβάτες.

Η ομάδα της Honda κατάφερε να πάρει την καρό σημαία με διαφορά 34 δευτερολέπτων από την εργοστασιακή ομάδα Yamaha Racing Team.

Ο Johann Zarco δήλωσε: “Οι 8 ώρες Suzuka είναι ένας αγώνας που απολαμβάνω πολύ και το να βρίσκομαι στην καλύτερη μοτοσυκλέτα, μια μοτοσυκλέτα που είναι ευχάριστη να οδηγείς, είναι απολύτως σπουδαίο. Ταυτόχρονα, σήμερα ήταν τόσο, μα τόσο δύσκολο, σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες. Κατάφερα να διατηρήσω τον έλεγχο στην πίστα, όπως περίμενα, αλλά η ξεκούραση μεταξύ των sessions ήταν πολύ πιο δύσκολη από ό,τι πίστευα. Στη συνέχεια, την τελευταία ώρα, βγήκε ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και πρόσθεσε μερικούς επιπλέον γύρους στην τελευταία περίοδο που ήταν στην πίστα ο Takumi, γεγονός που μου έδωσε λίγο περισσότερο χρόνο για να ξεκουραστώ. Όταν ήρθε η στιγμή να οδηγήσω, βγήκε άλλο ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και με βοήθησε να επανέλθω σιγά σιγά στο ρυθμό μου, οπότε τελικά όλα πήγαν πολύ καλά.”

Στην συνέχεια είπε πως ο Takumi ήταν πολύ δυνατός, ανεξάρτητα από την ζέστη. Το πλάνο ήταν καλό και τα επτά pit stops έκαναν την διαφορά. Είπε επίσης πως πέρυσι ο Takahashi πήρε την καρό σημαία, όμως φέτος ήταν προσχεδιασμένο να τελειώσει τον αγώνα ο ίδιος, το οποίο ήταν πραγματικά πανέμορφο. Η μοτοσυκλέτα έγινε πιο διαχειρίσιμη μόλις έπεσε η θερμοκρασία και η διαφορά των τριάντα δευτερολέπτων έδωσε στην ομάδα τους μία ασφάλεια. Μάλιστα δήλωσε πως η πίστα σε μερικά σημεία ήταν αρκετά σκοτεινή και δεν μπορούσε να κατέβει το 2:09, έτσι απόλαυσε την οδήγηση έως τον τερματισμό.