Η μεγαλύτερη ιδιωτική συλλογή MV Agusta στο σφυρί!

Πάνω από 100 μοντέλα δημοπρατήθηκαν
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

11/2/2019

Απ' ότι φαίνεται ένας συλλέκτης αποφάσισε να μειώσει εμφανώς την έκταση της συλλογής του και να αυξήσει τον όγκο του πορτοφολιού του ή καλύτερα τα ψηφία στον τραπεζικό του λογαριασμό, βγάζοντας στο σφυρί πάνω από 100 μοτοσυκλέτες της MV Agusta στο Retromobile 2019 του Παρισιού, που έγινε το περασμένο σαββατοκύριακο.

Αυτό τράβηξε και την προσοχή της ίδιας εταιρείας αλλά και του CEO Timur Sardarov που ανέφερε λέγοντας: “Αν και η εταιρεία δεν είχε άμεση εμπλοκή με τον πλειστηριασμό, ενθουσιαστήκαμε που το όνομα της εταιρείας και η ιστορία της αναφέρθηκαν σε μια τόσο σημαντική εκδήλωση. Ευχαριστούμε πολύ για την πρωτοβουλία που πήρε η Artcurial να οργανώσει και να διεξάγει την έκθεση και πλειστηριασμό.”

Το προηγούμενο σαββατοκύριακο λοιπόν, το Παρίσι έγινε λίγο πιο όμορφο με την παρουσία περισσότερων από 100 καλλονών της MV Agusta, θυμίζοντας σε πολλούς την συμβολή της στην ιστορία της μοτοσυκλέτας. Ενδεικτικά να αναφέρουμε πως ανάμεσα στα εκθέματα βρισκόταν και 2 πρωτότυπες 750S που είχαν σχεδιαστεί απ’ τον θρυλικό Arturo Magni -πλήρως ανακατασκευασμένες πλέον-, με την τιμή τους να εκτιμάται στις 100.000€ με 150.000€. Αρχικός ιδιοκτήτης των μοτοσυκλετών, ήταν ο Arturo Merzario που το 1972 έκανε το ντεμπούτο του στη Formula 1 και ήταν ένας απ’ τους τέσσερις οδηγούς που βοήθησαν τον Niki Lauda τραβώντας τον έξω απ’ τη φλεγόμενη φόρμουλα, σώζοντας τη ζωή του τον Αύγουστο του 1976. Οι άλλοι τρείς ήταν ο Harald Ertl, Guy Edwards και Brett Lunger.

Βέβαια απ’ τη συλλογή δεν απουσίαζαν και πιο σύγχρονα μοντέλα της εταιρείας όπως η F4 Tamburini. Μια περιορισμένης παραγωγής έκδοση –όπως εξάλλου η MV Agusta συνηθίζει να κάνει- αφιερωμένη στον σχεδιαστή της εταιρείας Massimo Tamburini, που η τιμή της κυμαίνεται απ’ τις 33.000€ με 55.000€.

Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα είναι η πρώτη απ’ τα 300 κομμάτια που παράχθηκαν, ενώ για όσους δεν είχαν τη δυνατότητα να την αγοράσουν, υπήρχε και η Mini Bike έκδοση της F4 που διατηρεί τα τέσσερα χαρακτηριστικά τελικά της εξάτμισης κάτω απ’ την ουρά της -παρά τις διαστάσεις της- και η αξία της είναι ανάμεσα στις 5.000€ με 10.000€. 

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: