Κινητό και οδήγηση

Αμετανόητοι… εν δυνάμει δολοφόνοι!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

15/9/2017

Πρόσφατα, δημοσιεύθηκε μια έρευνα στην Αμερική, σχετικά με την χρήση των κινητών τηλεφώνων στο αυτοκίνητο, και πιο συγκεκριμένα τα γραπτά μηνύματα, την ώρα της οδήγησης. Τα αποτελέσματα της έρευνας έχουν τρομερό ενδιαφέρον, παρά το γεγονός ότι έγινε στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, καθώς η νοοτροπία και η πρακτική στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι κατά γενική ομολογία ένα παγκόσμιο φαινόμενο, ενώ αυτές τις μέρες και στην χώρα μας τρέχει μια μεγάλη καμπάνια σε όλα τα μέσα, σχετικά με την επικινδυνότητα του φαινομένου. Μάλιστα, η έρευνα έγινε για λογαριασμό μιας μεγάλης ασφαλιστικής εταιρείας, προφανώς λόγω των υπέρογκων αποζημιώσεων που κλήθηκαν να πληρώσουν.

Το πιο σοκαριστικό –και εξοργιστικό ίσως- από τα συμπεράσματα, είναι ότι σχεδόν το ένα τρίτο των ερωτηθέντων απάντησαν ότι άσχετα με το αν θεωρείται παράνομο ή όχι, αυτοί πιστεύουν πως είναι ικανοί να γράφουν μηνύματα στο κινητό τους και να οδηγούν ταυτόχρονα. Παρόλα αυτά, η πλειοψηφία θεωρεί ότι η απόσπαση της προσοχής είναι η κυριότερη αιτία των ατυχημάτων, ενώ πάνω από το 90% πιστεύει ότι θα πρέπει να είναι παράνομο. Με άλλα λόγια, διακρίνουμε μια υπέρμετρη και –κυρίως- αδικαιολόγητη υπερεκτίμηση των ικανοτήτων τους από μια μεγάλη μερίδα οδηγών, που θεωρούν ότι οι νόμοι φτιάχτηκαν για τους χαζούς κι όχι γι' αυτούς που ανήκουν στην ελίτ των δεξιοτήτων!

Η έρευνα έδειξε μια μεγάλη διαφορά στη νοοτροπία, ανάμεσα στους νεότερους και πιο μεγάλους ηλικιακά οδηγούς. Πάνω από το 60% των οδηγών μεταξύ 18-34 ετών έχουν εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να επικοινωνούν με γραπτά μηνύματα την ώρα που οδηγούν, ενώ το ίδιο ποσοστό πέφτει κάτω από το 6% στους οδηγούς άνω των 55 ετών.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της αμερικάνικης Τροχαίας Εθνικών Οδών, το 2015 σκοτώθηκαν 3.477 άνθρωποι και 391.000 τραυματίστηκαν σε τροχαία ατυχήματα όπου ενεπλάκησαν οδηγοί που απέσπασαν την προσοχή τους από την οδήγηση. Σε ό,τι αφορά τα μοιραία ατυχήματα από την απόσπαση της προσοχής, το μεγαλύτερο ποσοστό των οδηγών ανήκει στο νεαρό ηλικιακά γκρουπ…

Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο της έρευνας είναι ότι οι άντρες θεωρούν ότι είναι καλύτεροι στο να γράφουν μηνύματα και να οδηγούν. Το ποσοστό των ανδρών που απαάντησαν πως νιώθουν σίγουροι ότι μπορούν να γράφουν και να οδηγούν είναι σχεδόν διπλάσιο (21%) από αυτό των γυναικών (11%). Πέρα απ' αυτό όμως, το 88% των ανδρών και το 97% των γυναικών απάντησαν πως θα πρέπει να θεωρείται παράνομο.

Ανάμεσα σε όλους τους οδηγούς που πήραν μέρος στην έρευνα, πάνω από το 65% θεωρεί πως η ενασχόληση με το κινητό την ώρα της οδήγησης είναι η πιο κοινή αιτία των τροχαίων ατυχημάτων στις Η.Π.Α., ενώ το 83% πιστεύει πως η αστυνομία πρέπει να έχει το δικαίωμα να κόβει κλήσεις σε όσους το κάνουν. Παρόλα αυτά, το 34% απάντησε ότι διαθέτουν την ικανότητα να γράφουν μηνύματα και να οδηγούν ταυτόχρονα με ασφάλεια!

Σε ό,τι αφορά τα μοιραία ατυχήματα από την απόσπαση της προσοχής, το μεγαλύτερο ποσοστό των οδηγών ανήκει στο νεαρό ηλικιακά γκρουπ…

Παράλληλα, υπήρξε και ερώτηση σχετικά με το τι συναισθήματα δημιουργούνται όταν βλέπουν κάποιον άλλο να γράφει μηνύματα την ώρα που οδηγεί, με την ανησυχία να καταλαμβάνει το μεγαλύτερο ποσοστό (62%) και τον εκνευρισμό να ακολουθεί με 50%. Μάλιστα αυτά σ' αυτά τα δύο συναισθήματα δεν υπήρχαν αποκλίσεις σε κανένα ηλικιακό γκρουπ…

 

56χρονος έπεσε με 352 χλμ/ώρα - Τώρα... ανυπομονεί να επιστρέψει στην πίστα!

Το σφοδρό ατύχημα με την dragster Hayabusa του δεν πτόησε τον Danny Cockerill - "Η ζωή είναι για να την ζεις"
Cockerill
Από τον

Παύλο Καρατζά

3/9/2025

Ο Danny Cockerill επέζησε από μια τρομακτική πτώση πριν από περίπου τρεις εβδομάδες σε πίστα της Μ. Βρετανίας και ήδη σχεδιάζει την επιστροφή του στην ενεργό δράση.

Ο Danny Cockerill, αγωνιζόμενος στα dragster είχε μία πτώση με 352 χλμ/ώρα στην αγγλική πίστα Santa Pod του Bedfordshire στις 17 Αυγούστου, έχοντας μόλις κάνει το προσωπικό του ρεκόρ με την αγωνιστική Suzuki Hayabusa του. Δεν είναι σίγουρο τι ακριβώς συνέβη, αλλά ο Cockerill έχασε τον έλεγχο αμέσως μετά τη γραμμή τερματισμού.

Ο αναβάτης αναρρώνει και ήδη σχεδιάζει να επιστρέψει στην πίστα το συντομότερο δυνατό. Ο ίδιος δήλωσε “Η μοτοσυκλέτα πήγαινε καλά, ήταν η καλύτερη επίδοση που είχα πετύχει ποτέ. Πέρασα τη γραμμή τερματισμού με ταχύτητα 338 χλμ/ώρα, αλλά όταν έπεσα από τη μοτοσυκλέτα, η ταχύτητα ήταν περίπου 352 χλμ/ώρα”.

Ο Cockerill είναι έμπειρος αγωνιζόμενος καθώς έχει συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες τόσο με αυτοκίνητα όσο και με μοτοσυκλέτες για δεκαετίες. Μέχρι το ατύχημα, είχε ως στόχο να πετύχει χρόνο 6 δευτερολέπτων τόσο με αυτοκίνητο όσο και με μοτοσυκλέτα. Έχει ήδη πετύχει τον στόχο του με το αυτοκίνητο και ήταν πολύ κοντά στο να πετύχει το ίδιο και με τη Busa του.

Ο χρόνος που πέτυχε πριν πέσει στην κλασσική διαδρομή των 402 μέτρων ήταν 7,01 δευτερόλεπτα με ταχύτητα εξόδου 338 χλμ/ώρα.

“Πέρασα τη γραμμή τερματισμού, κάνοντας τούμπες, γλιστρώντας, συντρίβοντας και χτυπώντας – πίστευα ότι δεν θα σταματούσε ποτέ. Είδα μία φως και μία σκοτάδι, σε κάθε τούμπα και σε κάθε γύρισμα πόναγα ”, είπε ο Cockerill.

Danny

Ο αναβάτης υπέστη πολλά κατάγματα, συμπεριλαμβανομένου ενός σπασμένου πλευρού που του προκάλεσε ρήξη στο ήπαρ, καθώς και αρκετές εκδορές και εγκαύματα στα σημεία όπου η δερμάτινη φόρμα του είχε φθαρεί. Όμως και πάλι η υγεία του είναι εξαιρετικά καλή αν αναλογιστούμε την ταχύτητα που είχε όταν έπεσε και αυτό οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στον εξοπλισμό που λέμε και ξαναλέμε πως είναι το A και το Ω, αλλά και στο γεγονός ότι βρισκόταν σε περιβάλλον πίστας.

Στην συνέχεια δήλωσε: “Την επόμενη μέρα ήμουν σε εγρήγορση – είναι πραγματικά θαύμα που είμαι ακόμα ζωντανός. Ακόμα και στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν να πιστέψουν πόσο καλά ήμουν, λίγο μετά το ατύχημα”.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα θεωρούσαν όλα αυτά ως έναν καλό λόγο για τον 56χρονο να κρεμάσει το κράνος του, όμως αυτό δεν ισχύει για τον Danny Cockerill που δηλώνει χαρακτηριστικά “ Η ζωή είναι για να τη ζεις. Σκέφτομαι να ξαναφτιάξω μια μοτοσυκλέτα για να πάω να αγωνιστώ του χρόνου. Η γυναίκα και η κόρη μου μίλησαν την Κυριακή το βράδυ (το βράδυ του ατυχήματος). Συζητούσαν για το μέλλον μου και δεν πίστευαν ότι θα ήμουν έτοιμος να σταματήσω χωρίς να πετύχω τον χρόνο των 6 δευτερολέπτων”.