Κλοπές, ατυχήματα και παραβάσεις στην Ελλάδα το 2019

Τα στατιστικά της τροχαίας
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/4/2020

Η ΕΛ.ΑΣ δημοσιοποίησε τα ετήσια στατιστικά στοιχεία του 2019 που αφορούν τις κλοπές και τα ατυχήματα στους ελληνικούς δρόμους τη χρονιά που μας πέρασε, μαζί με τα αντίστοιχα του 2018 για σύγκριση.

Οι αριθμοί σε απόλυτα μεγέθη έχουν μικρές διαφορές, δείχνοντας μια σταθερότητα. Δυστυχώς όμως εκείνοι που αφορούν θανάτους και βαριά τραυματισμένους παραμένουν ψηλά, ειδικά αυτή την εποχή που λόγω κορωνοϊού μάθαμε να δίνουμε λίγο παραπάνω αξία στην ανθρώπινη ζωή…

Ξεκινώντας από τις κλοπές δικύκλων, το 2019 η αστυνομία κατέγραψε 7.124 που αφορούν δίκυκλα άνω των 50cc και 1.841 που αφορούν 50άρια. Το 2018 είχαμε 8.859 κλοπές δίκυκλων άνω των 50cc και 2.367 σε 50άρια. Βλέπουμε δηλαδή μια σημαντική μείωση των κλοπών στα δίκυκλα, όταν στα αυτοκίνητα η δραστηριότητα των “καλόπαιδων” συνεχίστηκε αμείωτη με 10.642 κλεμμένα αυτοκίνητα το 2019, έναντι 10.644 το 2018.

Στα ατυχήματα όμως τα πράγματα παραμένουν  άσχημα και παρά τη μείωση της κίνησης στους δρόμους την τελευταία πενταετία λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά και τον περιορισμό του μέσου όρου διανυθέντων χιλιομέτρων που κάνουμε πλέον όλοι μας λόγω της χυδαίας τιμής της βενζίνης, οι νεκροί έφτασαν τους 701 το 2019, έναντι 709 το 2018. Απλά σκεφτείτε τί έχει να γίνει αν έχουμε πάνω από 200 νεκρούς από τον COVID-19 και πόσο αδιάφορα ακούμε πλέον τον θάνατο 701 συνανθρώπων μας μέσα σε μόλις έναν χρόνο από ατυχήματα.

Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και τους 642 βαριά τραυματισμένους (το 2018 ήταν 701), δηλαδή ανθρώπους που πιθανόν δεν θα έχουν ποτέ ξανά μια φυσιολογική ζωή… Σύμφωνα με την τροχαία, τα περισσότερα θανατηφόρα ατυχήματα αφορούσε σύγκρουση οχήματος με πεζό (44). Από αυτά τα ατυχήματα 155 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και θα πρέπει κάποια στιγμή η τροχαία και οι εισαγγελείς να εφαρμόσουν το γράμμα και το πνεύμα του άρθρου 38 του Κ.Ο.Κ. αλλά και τα δικαστήρια να μοιράζουν ακριβοδίκαια τις ευθύνες (π.χ. σε δήμους για κακή σήμανση/κατάσταση των δρόμων κ.τ.λ.).

Δεύτερη κατά σειρά αιτία είναι η κίνηση στο αντίθετο ρεύμα (39). Εδώ προφανώς αναφέρονται στις προσπεράσεις και στις μετωπικές/πλαγιομετωπικές συγκρούσεις (τις νόμιμες όχι τις παράνομες που αναφέρονται ξεχωριστά και είχαμε μόλις μία καταγεγραμμένη). Θυμάται κανείς να του έμαθε κάποιος να προσπερνά σωστά και με ασφάλεια πριν πάρει το δίπλωμα; Διότι κάτι μας λέει πως όλοι είμαστε αυτοδίδακτοι.

Τρίτη αιτία με (31 περιπτώσεις) ήταν η “απόσπαση προσοχής” και όλοι ξέρουμε με τι ασχολείται ο έλληνας οδηγός όταν οδηγεί. Τέταρτη κατατάσσεται η υπερβολική ταχύτητα (26 συμβάντα), ενώ το “σφάξιμο” του κόκκινου σηματοδότη (13 συμβάντα) και του STOP (24 συμβάντα) είναι από τις βασικές αιτίες θανατηφόρων ατυχημάτων εντός πόλης.

Βλέπουμε δηλαδή πως τα περισσότερα θανατηφόρα ατυχήματα σχετίζονται με την οδήγηση μέσα στην πόλη και σε επαρχιακούς δρόμους. Υπάρχει και ένας τεράστιος αριθμός με 487 καταγεγραμμένα θανατηφόρα συμβάντα, όπου βασική αιτία εδώ είναι η μέθη. Από τους 701 νεκρούς, τους 369 τους είχαμε από σύγκρουση δύο ή περισσοτέρων οχημάτων και από σύγκρουση με πεζούς (155 θάνατοι). Τα υπόλοιπα 332 θύματα, είτε έφυγαν μόνοι τους από το δρόμο (πρόσκρουση , ανατροπή, εκτροπή), είτε τους “έστειλε” ο δήμαρχός και ο νομάρχης που έχει ευθύνη για το επίπεδο ασφάλειας των δρόμων της περιοχής του.

Πέραν όμως των ατυχημάτων, που φαίνεται πως αν φτάσουμε στο επίπεδο να έχουν τριπλάσιους νεκρούς απ’ ότι η πανδημία του COVID-19 θα πανηγυρίζουμε… η τροχαία κατέγραψε και 492.338 παραβάσεις του Κ.Ο.Κ. Κάποια από αυτά τα στοιχεία είναι πραγματικά ανατριχιαστικά! Όσο κι αν ακουστεί εξωφρενικό 50.456 οδηγούσαν χωρίς δίπλωμα!!!! Δηλαδή χωρίς ασφαλιστική κάλυψη. Θυμίζουμε πως ο αριθμός αυτός αφορά όσους έπιασε η τροχαία, όχι το σύνολο… Σε αυτόν το αριθμό προσθέστε και όσους είχαν δίπλωμα αλλά όχι ασφάλεια (22.156 οχήματα). Αν αναρωτιέστε γιατί την κοπανάνε μετά το ατύχημα, φαίνεται πως αιτία δεν είναι μόνο η ελληνική ευθυνοφοβία.

Θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε και τα στατιστικά με τις εγκαταλείψεις θυμάτων τροχαίου τα τελευταία χρόνια. Πάντως για το τέλος αφήσαμε και κάποια ευχάριστα, που αφορούν την αλλαγή νοοτροπίας της τροχαίας. Τέτοια ευχάριστα στοιχεία είναι οι 458 κλήσεις που έκοψαν σε όσους οδηγούν αργά στην αριστερή λωρίδα των εθνικών, οι 1.048 κλήσεις που έκοψαν στις μανάδες που κρατάνε αγκαλιά το παιδί ανάμεσα στο στήθος τους και τον αερόσακο ή τους στοργικούς πατεράδες που αφήνουν τα παιδιά να παίζουν μπάλα στα πίσω καθίσματα χωρίς να κάθονται σε παιδικά καθισματάκια. Στα θετικά είναι τα 5.998 πρόστιμα για φθαρμένα ελαστικά και τα 15.746 πρόστιμα για χρήση κινητού τηλεφώνου.

Honda RC30: Εξαψήφιο ποσό για τη νικηφόρα VFR750R του Joey Dunlop

Η 1η VFR750R που κέρδισε στο Isle of Man TT - Βγήκε 1η φορά σε δημοπρασία από τον Bonhams
Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/10/2025

Ένα πραγματικά πολύτιμο κομμάτι αγωνιστικής ιστορίας βγήκε στο σφυρί στη δημοπρασία Autumn Stafford Sale του οίκου Bonhams με τη Honda RC30 που οδήγησε ο Joey Dunlop σε διπλή νίκη στο IOMTT να αλλάζει χέρια για εξαψήφιο ποσό.

Σχεδιασμένη και κατασκευασμένη τη 10ετία του '80 από την HRC χωρίς συμβιβασμούς στο κόστος (καινούργια κόστιζε όσο δύο GSX-R750) και με στόχο να κερδίσει το νεοσύστατο τότε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, η εξωτική για την εποχή της RC30 είναι μια μοτοσυκλέτα σταθμός στην ιστορία της Honda από τεχνολογική σκοπιά -έφερε τεχνολογίες από το MotoGP στον δρόμο- αλλά και για την επιρροή που άσκησε στην εξέλιξη των superbikes από την εμφάνισή της και έπειτα.

Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025

Η VFR750R RC30 ήταν η μοτοσυκλέτα με την οποία η Honda κέρδισε τα δύο πρώτα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Superbike με τον Fred Merkel στη σέλα της, ενώ δύο ακόμη Παγκόσμια Πρωταθλήματα TT Formula 1 κέρδισε με αυτή ο Carl Fogarty. Με την RC30 η Honda συμμετείχε με επιτυχία και σε αγώνες αντοχής κερδίζοντας σε Le Mans, Spa και Suzuka αποδεικνύοντας ότι η μοτοσυκλέτα της ήταν πολυτάλαντη αλλά και αξιόπιστη. 

Στη φήμη της RC30 τη δική του συνεισφορά είχε ο θρύλος Joey Dunlop. Ο Βορειοιρλανδός με 26 νίκες στο ΤΤ βρίσκεται στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας πίσω μόνο από τον ανιψιό του Michael Dunlop που έχει 33 και είχε δηλώσει ότι η RC30 άλλαξε τα πάντα για αυτόν στο Isle of Man καθώς του έδινε την ακρίβεια και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν για να πιέσει στο όριο και να οδηγήσει στον γνωστό καταιγιστικό του ρυθμό που έκανε τον "Yer Maun" τόσο αγαπητό στο κοινό.

Τον Ιούνιο του 1988 ο Dunlop οδήγησε την RC30 σε νίκη στη Formula 1 TT με μέση ωριαία τα 187,09 χλμ./ώρα και έπειτα κέρδισε με την ίδια μοτοσυκλέτα και στην Senior TT κάνοντας ρεκόρ ταχύτερου γύρου με μέση ωριαία 190,77 χλμ./ώρα. Με αυτή τη μοτοσυκλέτα ο Dunlop έτρεξε και σε κάποιους αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbike την ίδια χρονιά καταφέρνοντας μάλιστα να ανέβει στο βάθρο στον γύρο του Donington.

Η νικηφόρα RC30 παρέμεινε στην οικογένεια Dunlop και μετά τον τραγικό χαμό του Dunlop. Είναι μάλιστα η μοτοσυκλέτα που βρισκόταν μέχρι πρότινος σε περίοπτη θέση στην παμπ της οικογένειας Dunlop, "Joey's Bar", στο Ballymoney της Β.Ιρλανδίας και αυτή ήταν η πρώτη φορά που βγήκε σε δημοπρασία.

Με πλαίσιο σταμπαρισμένο από την HRC και φουλ αγωνιστικό κιτ, αλλά και καρμπυρατέρ μαγνησίου που εξέλιξαν οι Ιάπωνες αποκλειστικά για τις κορυφαίες τους αγωνιστικές, η μοτοσυκλέτα απέσπασε το ποσό των 151.830 ευρώ στη δημοπρασία του Bonhams.