Midalu V6 2500cc – Το τέρας αμάν!

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

31/10/2016

Οι άνθρωποι της Horex μάλλον θα πρέπει να ανασκουμπωθούν, καθώς δεν μπορούν πλέον να υπερηφανεύονται για την αποκλειστικότητα του τίτλου για το μοναδικό V6 παραγωγής σήμερα. Ο λόγος είναι η ανακοίνωση της τσέχικης FGR για την παραγωγή του Midalu, ενός θηριώδους power cruiser που διαθέτει έναν κινητήρα V6-90 μοιρών και 2500 κυβικών (για την ακρίβεια 2442cc) τοποθετημένος με κλίση 10 μοιρών σε σχέση με τον οριζόντιο άξονα, ο οποίος αποδίδει 240 ίππους και 16,3 χιλιογραμμόμετρα ροπής!

To VR6 της Horex


Το Midalu είναι το αποτέλεσμα μιας εξελικτικής διαδικασίας 10 ετών, από μια εταιρεία που μέχρι πρότινος έφτιαχνε μοτοσυκλέτες με 125 και 250 κυβικά. Μάλιστα, το εργοστάσιο συμμετείχε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Moto3 το 2012, καταλαμβάνοντας την έβδομη θέση στο πρωτάθλημα κατασκευαστών ανάμεσα σε 11 κατασκευαστές.
Το βάρος του Midalu ανέρχεται στα 262 κιλά και σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως η πιο ευέλικτη μοτοσυκλέτα για στριφτερούς δρόμους. Μπορεί όμως να κάνει τους πάντες να μείνουν με το στόμα ανοιχτό αν βρεθεί στημένο σε κάποια μεγάλη ευθεία. Παρόλα αυτά, τα περιφερειακά της έχουν υψηλά ποιοτικά στάνταρ, με τις αναρτήσεις της Ohlins και τα υπερμεγέθη φρένα της Brembo, ενώ το αλουμινένιο billet ψαλίδι είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία (εκτός του κινητήρα βέβαια) της μοτοσυκλέτας. Το πλαίσιο είναι ένα ατσάλινο χωροδικτύωμα, ενώ για το τελικό της εξάτμισης με τις έξι απολήξεις αλλά και για το κοστούμι, έχει γίνει εκτεταμένη χρήση ανθρακονήματος.


Η αρχική ιδέα για την κατασκευή του κινητήρα με την μεγαλύτερη χωρητικότητα στον κόσμο, ανήκε στον Miroslav Felgr και την συνέλαβε το 2004. Την ίδια χρονιά, ο γνωστός σχεδιαστής Oldrich Kreutz άρχισε να δουλεύει πάνω στο concept, παράλληλα με το σχεδιασμό της MotoGP μοτοσυκλέτας στα 125cc με την οποία συμμετείχε το εργοστάσιο ως wild card συμμετοχή από το 2007 ως το 2011. Το 2007 κατασκευάστηκε ο κινητήρας και στις 25 Φεβρουαρίου του 2008 παρουσιάστηκε στην εταιρεία FPOS-Kovovyroba, η οποία προχώρησε και στην κατασκευή του πρωτοτύπου, το οποίο με τη σειρά του παρουσιάστηκε το 2011 σχεδιασμένο από τον Stanislav Hanus. Φέτος παρουσιάστηκε στην Intermot ως μοτοσυκλέτα παραγωγής, ενώ παράλληλα παρουσιάστηκε κι ένα on line σύστημα παραγγελιών για πρώτα κομμάτια.


Προς το παρόν δεν έχει καθοριστεί η τιμή του, η οποία πάντως θεωρείται σίγουρο πως θα είναι αρκετά υψηλή, ενώ είναι δεδομένο πως θα είναι περιορισμένη η παραγωγή του, με τον αρχικό σχεδιασμό να κάνει λόγο για έξι μοτοσυκλέτες ετησίως.

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: