Panamerican Crossing 2014: Buenos Ayres – New York

7/7/2014

Αφού κατάφερε να φτάσει μ’ ένα παπί μέχρι την Ινδία, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βάλθηκε και πάλι να μας τρελάνει. Δεν πέρασαν ούτε δυο μήνες από την επιστροφή του από τις Ινδίες και βρίσκεται ήδη στην Αργεντινή, απ’ όπου ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει ένα άλλο ταξιδιωτικό τόλμημα. Με αφετηρία το Buenos Ayres της Αργεντινής (όπου έχει ήδη μεταβεί μαζί με την μοτοσυκλέτα) και διασχίζοντας απ’ άκρη σε άκρη την αμερικανική ήπειρο, ευελπιστεί μετά από περίπου δυόμιση μήνες και 20.000 χιλιόμετρα να φτάσει στην Νέα Υόρκη των Η.Π.Α.
Τρεις υποήπειροι (Νότια, Κεντρική και Βόρεια Αμερική) και συνολικά 13 χώρες (Αργεντινή, Βολιβία, Περού, Ισημερινός, Κολομβία, Παναμάς, Κόστα Ρίκα, Νικαράγουα, Ελ Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Μεξικό, Η.Π.Α., Καναδάς) θα προσφέρουν “γη και ύδωρ” στον Έλληνα ταξιδιώτη. Η μοτοσυκλέτα με την οποία ο Κωνσταντίνος Μητσάκης θα πραγματοποιήσει το “Panamerican Crossing 2014” είναι μια KTM 1190 R Adventure (προσφορά της ΚΤΜ S.E.E.
Εμείς δεν έχουμε παρά να του ευχηθούμε καλό ταξίδι, ενώ το “Panamerican Crossing 2014” θα έχετε την δυνατότητα να το παρακολουθείτε από την ιστοσελίδα μας με ανταποκρίσεις που θα στέλνει ο ίδιος από διάφορα σημεία του ταξιδιού.

Αργεντινή - Βολιβία
“Αποχαιρετώντας το Μπουένος Άιρες, το ξεκίνημα του Panamerican Crossing 2014 ήταν πλέον γεγονός. Σε πρώτη φάση είχα να οδηγήσω περίπου 1940 χιλιόμετρα διασχίζοντας όλη την Βόρεια Αργεντινή, μέχρι τα σύνορα με την Βολιβία. Οι πόλεις Rosario, Cordoba, San Miguel de Tucuman, Salta και San Salvador de Jujuy αποτέλεσαν τον ομφάλιο λώρο ανάμεσα στην αργεντίνικη πρωτεύουσα και στα σύνορα, ενώ ο πολύ καλός οδικός άξονας με βοήθησε να ολοκληρώσω την οδική αποστολή μου μέσα στην Αργεντινή σε τρεις μέρες.
Μέχρι την πόλη San Miguel de Tucuman, για συντροφιά μου είχα τις πάμπες, τις επίπεδες εκτάσεις που προσφέρονται για την εκτροφή βοοειδών, ενώ μετά την πόλη San Salvador de Jujuy ένα επιβλητικό ορεινό τοπίο έκανε την εμφάνισή του. Ο οδικός άξονας άρχισε σταδιακά κι αυτός να σκαρφαλώνει, με αποτέλεσμα, όταν έφτασα στα σύνορα της Βολιβίας, να βρίσκομαι πλέον στα 3650 μέτρα υψόμετρο.
Η διαδρομή μου στην Βολιβία, την δεύτερη χώρα του αμερικανικού διηπειρωτικού ταξιδιού, είχε μήκος περίπου 970 χιλιόμετρα.  Όλη η πορεία μου, από τα σύνορα μέχρι την πρωτεύουσα Λα Παζ, έγινε πάνω στην άγονη οροσειρά των Άνδεων, που αυλακώνει κατά μήκος όλη την χώρα. Κι όσον αφορά το υψόμετρο, κινήθηκα από τα 3.650 μέτρα ως τα 4.070 μέτρα, περνώντας από τις πόλεις Potosi, Challapata και Oruro.
Από τις δυνατότερες αναμνήσεις στην Βολιβία στάθηκε η επίσκεψη στην αλμυρή λίμνη Uyuni, την ψηλότερη αλμυρή λίμνη του κόσμου (3.850 μ.), όπου έφτασα οδηγώντας 240 χιλιόμετρα σε χωματόδρομους -άξιζε όμως τον κόπο. Αντίθετα, από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετώπισα στην Βολιβία ήταν ο ανεφοδιασμός μου σε καύσιμα, γιατί υπήρχε πρόβλημα με την παροχή βενζίνης στους ξένους ταξιδιώτες. Σε δυο περιπτώσεις πλήρωσα σε τριπλάσια τιμή την βενζίνη, μια και δεν είχα τα ειδικά κουπόνια που διαθέτουν μόνο οι ντόπιοι. Και φυσικά δεν μιλάμε για κρύο, αφού το πρωί ξεκινούσε με θερμοκρασίες πολύ κοντά στο μηδέν (ο χειμώνας του νοτίου ημισφαιρίου).
Φτάνοντας στην Λα Παζ, το πρώτο σκέλος της νοτιοαμερικανικής διαδρομής μου (Μπουένος Άιρες - Λα Παζ) είχε ολοκληρωθεί σε μόλις 7 ημέρες. Επόμενος σταθμός της KTM 1190 R Adventure είναι το Περού, όπου θα φτάσω εκεί οδηγώντας πάντα πάνω στο άγονο κορμί των Άνδεων.”

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.