Royal Enfield KX Concept στην EICMA

Επίδειξη ισχύος από τον ινδικό κολοσσό
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

12/11/2018

Η Royal Enfield τα τελευταία χρόνια έχει σημειώσει μια ραγδαία ανάπτυξη ως εταιρεία με την παραγωγή της να στοχεύει το 2018 να φτάσει τις 900.000 μονάδες και το 96% να απορροφάται απ’ την εγχώρια αγορά. Η ευμάρεια που προέρχεται απ’ αυτές τις πωλήσεις έχει προσφέρει μεγάλη δύναμη στην Royal Enfield, καθώς πλέον θεωρείται ένας απ’ τους μεγαλύτερους κατασκευαστές μοτοσυκλετών της μεσαίας κατηγορίας. Με την σωστή αξιοποίηση των κεφαλαίων της, εδραιώθηκε περαιτέρω στον χώρο της μοτοσυκλέτας μέσω της δημιουργίας του R&D τμήματός της το 2015, αποκτώντας περισσότερο κύρος και αξιοπιστία. Φέτος, η παρουσία της στην EICMA ήταν πομπώδης καθώς είχε όλα τα φώτα, με τα δύο νέα μοντέλα, τον εορτασμό των εγκαινίων του R&D τμήματος αλλά και την παρουσίαση μιας concept μοτοσυκλέτας, θυμίζοντας έτσι τις παρουσιάσεις των μεγαλύτερων κατασκευαστριών. Τώρα όσον αφορά την concept μοτοσυκλέτα της, πηγή έμπνευσης αποτέλεσε η Royal Enfield KX του 1938, εξ ου και το όνομα της πέραν της σχεδίασης. Η μοτοσυκλέτα που παρουσιάστηκε στην EICMA δημιουργήθηκε μέσα σε μόλις έξι μήνες, ξεκινώντας τον Απρίλη, ενώ για την κατασκευή της συνεργάστηκαν, το τμήμα εξέλιξης στην Αγγλία με το εργοστάσιο της εταιρείας στην Ινδία. Το αρχικό πλάνο βέβαια ήταν η δημιουργία δύο μοτοσυκλετών: Μία περισσότερο προσανατολισμένη στο νεοκλασικό σχεδιασμό και μια με περισσότερο φουτουριστικό σχεδιασμό. Όμως, κατά τη διάρκεια του εξαμήνου τα πράγματα πήραν άλλη τροπή με αποτέλεσμα τα σχέδια των δύο μοτοσυκλετών να συγχωνευτούν, δημιουργώντας έτσι την μοτοσυκλέτα που είδαμε στην EICMA. Η νέα KX που δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα της παλιάς και είναι εξοπλισμένη με έναν αερόψυκτο V2 κινητήρα όπως η παλιά, όμως κάπου εκεί τελειώνουν και οι ομοιότητές τους.

Συγκεκριμένα ο παλιός κινητήρας ήταν πλαγιοβάλβιδος, με δύο βαλβίδες ανά κύλινδρο και ήταν 1.140 κυβικών, αποτελώντας έτσι έναν απ’ τους μεγαλύτερους κινητήρες τις εποχής. Η Royal Enfield προχώρησε στην έκδοση των τεχνικών χαρακτηριστικών της concept μοτοσυκλέτας, καθώς δεν σκοπεύει να την βάλει στην γραμμή παραγωγής, όμως απ’ όσο γίνεται αντιληπτό στις φωτογραφίες ο κινητήρας έχει εκσυγχρονιστεί, έχοντας τις βαλβίδες επικεφαλής, όπως μαρτυρά ο τεντωτήρας της καδένας του εκκεντροφόρου που βρίσκεται στο πλάι του μπλόκ, ενώ ο κυβισμός ενδεχομένως να είναι 838 κυβικών. Το παλιό μοντέλο είχε κυκλοφορήσει στην αγορά με το σλόγκαν “Η τελευταία λέξη της πολυτέλειας στην μοτοσυκλέτα”, έτσι η εταιρεία θέλοντας να προσάψει το ίδιο σλόγκαν στην νέα KX, χρησιμοποίησε πολυτελή υλικά στην κατασκευή της, όπως το δερμάτινη επένδυση στη σέλα με τις διπλές ραφές, καθώς και την επιχάλκωση διάφορων εξαρτημάτων της μοτοσυκλέτας όπως τις δαγκάνες της Bybre.

Παράλληλα, η εταιρεία για να πετύχει το ποιοτικό φινίρισμα της μοτοσυκλέτας, πολλά απ’ τα εξαρτήματά της προέρχονται από εργαλειομηχανές CNC, ενώ τα χειροποίητα βαμμένα σιρίτια –μια τέχνη που χρησιμοποιούν ακόμα και σήμερα- ολοκληρώνουν την πολυτελή και ποιοτική κατασκευή. Τα πιο σύγχρονα στοιχεία που προέρχονται απ’ την δεύτερη μοτοσυκλέτα είναι εμφανή με την full LED τεχνολογία στα φωτιστικά σώματα, καθώς και την έγχρωμη οθόνη οργάνων. Η girder μπροστινή ανάρτηση όμως αποτελεί και το πιο εντυπωσιακό στοιχείο στην μοτοσυκλέτα, καθώς συγκριτικά με το παλιό δείχνει πιο στιβαρή, ενώ το λείο φινίρισμα του μετάλλου και το γεγονός ότι ο προβολέας αποτελεί κομμάτι της προσφέρουν ένα χάρμα οφθαλμών.

Βέβαια το πίσω σύστημα της ανάρτησης και του μονόμπρατσου ψαλιδιού μόνο απαρατήρητο δεν περνά, με την ανάρτηση να δίνει την οπτική αίσθηση πως είναι φυτευτή μέσα στο ψαλίδι, ενώ ο τρόπος που δένει το ψαλίδι με τον κινητήρα και το μοχλικό, κεντρίζουν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον. Οι ζάντες απ’ την άλλη είναι κατασκευασμένες σε CNC εργαλειομηχανή, με την πράσινη βαφή να ολοκληρώνει εξαίσια το αποτέλεσμα. Με την νέα KX –έστω και σε concept μορφή- η Royal Enfield απέδειξε στην EICMA τις δυνατότητές της να αναβιώσει ιστορικά μοντέλα αλλά και την δύναμη που έχει αποκτήσει, δηλώνοντας πολλά υποσχόμενη για την πορεία της στην παγκόσμια αγορά.

Ετικέτες

Ducati 990cc GP3, Troy Bayliss - Δημοπρασία της πρώτης MotoGP μοτοσυκλέτας της Ducati

Με την τιμή να αναμένεται να ξεπεράσει τις 300.000 ευρώ
Δημοπρασία Ducati GP3 Troy Bayliss
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

28/9/2023

Είκοσι χρόνια μετά το ντεμπούτο της Ducati στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP, στη δημοπρασία Autumn Stafford Sale του 2023, ο γνωστός οίκος Bonhams βγάζει “στο σφυρί” την Ducati 990cc GP3 του 2003, της πρώτης στην ιστορία MotoGP μοτοσυκλέτας του Borgo Panigale, και συγκεκριμένα της μοτοσυκλέτας του Troy Bayliss.

Η μοτοσυκλέτα έρχεται πλήρως συντηρημένη σε κινητήρα και κιβώτιο, με σιδερένια αλλά και τα original carbon δισκόφρενα, έτοιμη για να την οδηγήσει κανείς σε εκδηλώσεις κλασικών αγωνιστικών μοτοσυκλετών, ενώ αναμένεται να πιάσει μεταξύ 312 και 350.000 ευρώ.

Η Ducati είχε μείνει εκτός μεγάλης κατηγορίας των GP, απ’ όταν εκείνη μετατράπηκε αποκλειστικά σε δίχρονη τη δεκαετία του 1970. Θυμίζουμε πως η Honda είχε προσπαθήσει να παλέψει ενάντια στα δίχρονα το 1979 με την τετράχρονη NS500, καταφέρνοντας όμως… μια τρύπα στο νερό. Η Ducati δεν είχε τους πόρους για να εξελίξει μια GP 500, ενώ παράλληλα οι Ιταλοί είχαν χρόνια να κατασκευάσουν δίχρονη μοτοσυκλέτα, ενώ στο παρελθόν είχαν ασχοληθεί μόνο με μικρού κυβισμού δίχρονα.

Η φράση “Κέρδισε την Κυριακή, πούλα τη Δευτέρα” που συνοδεύει τα μηχανοκίνητα οχήματα από τη γέννηση τους θα μπορούσε να αφορά 100% την Ducati των προηγούμενων δεκαετιών, καθώς οι Ιταλοί συνέδεαν άμεσα τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες τους με τα μοντέλα παραγωγής που μπορούσε να αγοράσει ο οποιοσδήποτε φαν της εταιρείας, όπως τα 851, 888 και 916.

Δημοπρασία Ducati GP3 Troy Bayliss

Κι όταν η FIM ανακοίνωσε πως η μεγάλη κατηγορία του αναβαπτισθέντος Πρωταθλήματος MotoGP από το 2002 θα αφορούσε μόνο τετράχρονα μοντέλα, η Ducati είχε την απαραίτητη εμπειρία για να κατασκευάσει άμεσα μια ανταγωνιστική τετράχρονη μοτοσυκλέτα.

Δημοπρασία Ducati GP3 Troy Bayliss

Μια V2 μοτοσυκλέτα, όπως στα Superbikes, δεν θα ήταν ικανή να αποδώσει την επιθυμητή απόδοση για το MotoGP, κι έτσι η Ducati αποφάσισε να χρησιμοποιήσει έναν V4 90 μοιρών, με δεσμοδρομική κίνηση βαλβίδων, προερχόμενη από τα V2 της, δημιουργώντας έτσι το πρώτο Desmosedici, δηλαδή μια μοτοσυκλέτα με Desmo και 16 βαλβίδες. Όμως η πρωτότυπη μοτοσυκλέτα της Ducati έχασε σχεδόν ολόκληρη τη σεζόν του 2002, κάνοντας εν τέλει την εμφάνιση της στον τελευταίο γύρο της χρονιάς, στη Valencia, με την εργοστασιακή ομάδα της Ducati να αποτελείται από τους Troy Bayliss και Loris Capirossi. Οι δυο τους εξέλιξαν τη μοτοσυκλέτα στον χειμώνα που ακολούθησε και παρατάχθηκαν στη σχάρα των MotoGP από τον πρώτο αγώνα του 2003 στη Suzuka.

Troy Bayliss 2003

Ο νικητής του BSB 1999 Troy Bayliss, είχε πάρει μεταγραφή στην ομάδα WSBK της Ducati το 2000, αντικαθιστώντας τον τραυματία Carl Fogarty. Ο Bayliss κέρδισε το Πρωτάθλημα το 2001, ενώ τερμάτισε 2ος πίσω από τη Honda του Colin Edwards το 2002. Παρά την απειρία του σε αγώνες GP, ο Bayliss επελέγη για την πρώτη ομάδα της Ducati στο MotoGP, επιλογή που η Ducati δεν έμελλε να μετανιώσει. Αντίθετα με τον Bayliss, ο Capirossi είχε μεγάλη εμπειρία στα GP, έχοντας αγωνιστεί στα 500 το 1995, ενώ ήταν ήδη 3 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, στα 125 (1990, 1991) και στα 250 (1998).

GP3

H πρώτη Desmosedici ακολουθούσε τη μόδα της εποχής όσον αφορά στα πλαίσια της Ducati, χρησιμοποιώντας ένα ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα, όπως στα WSBK, αντίθετα με τους αντιπάλους των Ιταλών που χρησιμοποιούσαν πλαίσια δυο δοκών αλουμινίου. Παράλληλα, ο V4 κινητήρας της έτυχε ευρείας αναγνώρισης ως ο δυνατότερος κινητήρας της εποχής.

Capirossi-Bayliss

Μπορεί τώρα ο Troy Bayliss να αγωνιζόταν συνήθως με τον αριθμό 21, όμως ανακάλυψε πως το συγκεκριμένο νούμερο ανήκε σε άλλον αναβάτη στο MotoGP, κι έτσι το 2003 ο Αυστραλός αγωνίστηκε με το 12 -το 21 ανάποδα. Η Ducati μπορεί να μην κέρδισε στο ντεμπούτο της στα MotoGP, είχε όμως λόγο να αισθάνεται υπερήφανη, αφού ο Capirossi της χάρισε την πρώτη της νίκη, στην Catalunya, τερματίζοντας 2ος στη σεζόν, με τον Bayliss να τερματίζει στην 6η θέση της γενικής, 4 θέσεις πίσω από τον Ιταλό. Σημειώστε πως ενώ ο Loris γνώριζε τις πίστες από τα GP, ο Bayliss αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε πολλές από εκείνες.

Δημοπρασία Ducati GP3 Troy Bayliss

Η Desmosedici της δημοπρασίας είναι η GP3TB1 (το GPT3 αφορά στο μοντέλο του 2003), ήταν η κύρια αγωνιστική μοτοσυκλέτα του Troy Bayliss εκείνη τη χρονιά, και μάλιστα το πρώτο μοντέλο, όπως φαίνεται από τις τετράγωνες βάσεις κινητήρα -που άλλαξαν σε στρογγυλές μετά τα μέσα της χρονιάς. Η μοτοσυκλέτα έχει συντηρηθεί και αναβαθμιστεί σε κινητήρα και κιβώτιο, και είναι έτοιμη για χρήση, με τους ατσάλινους αλλά και τους original carbon δίσκους στα φρένα της.

Ο οίκος Bonhams πιστεύει πως 12 GP3 μοτοσυκλέτες έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα, ενώ η ιστορική αξία του συγκεκριμένου μοντέλου είναι μεγάλη.

Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα της δημοπρασίας, ΕΔΩ.