Royal Enfield Meteor 350: Φωτογραφήθηκε σε δοκιμές!

Ετοιμάζεται το νέο μοντέλο της εταιρείας!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

9/4/2020

Το ενδιαφέρον γύρω από το επερχόμενο Meteor – τη νέα μοτοσυκλέτα της Royal Enfield – είχε ξεκινήσει απ’ την αρχή, όταν το project ήταν ακόμη στα σκαριά και η εταιρεία απλώς κατοχύρωσε επίσημα μονάχα το όνομά του. Τότε, υπήρχαν αρκετοί που προσπαθούσαν να μαντέψουν τόσο τον κυβισμό του νέου μοντέλου αλλά και το εάν θα αντικαθιστούσε κάποιο της γκάμας της, λόγω των αναμενόμενων προδιαγραφών BS-6 ή αν θα αποτελούσε μια ακόμη προσθήκη. Τώρα, στην Ινδία ισχύουν ήδη οι νέες προδιαγραφές ρύπων BS-6 (δεν είναι ανάλογες με τις Euro5 αλλά κοντά στο επίπεδό τους) και αυτό σημαίνει πώς τα μοντέλα της Royal Enfield θα πρέπει είτε να τις πληρούν είτε να αποσυρθούν απ’ την αγορά στην περίπτωση που δεν αναβαθμιστούν καταλλήλως.

Στο παρελθόν είχαμε δει το Classic 350 της εταιρείας να δοκιμάζεται σε δημόσιους δρόμους εν όψει των Euro5, όμως δεν υπήρχαν αντίστοιχα νέα για το Thunderbird 350, που είναι ένα απ’ τα πιο επιτυχημένα μοντέλα της Royal Enfield στις ασιατικές αγορές, όπου κυκλοφορεί αποκλειστικά. Όπως φαίνεται το Meteor 350 που φωτογραφήθηκε σε δοκιμές εξέλιξης είναι πολύ κοντά στην εμφάνιση του Thunderbird και με βάση την επιτυχία του η ανανέωσή του ήταν δεδομένη, όχι όμως και η αλλαγή του ονόματός του. Ωστόσο, το AutoCar Ινδίας αναφέρει πως η αλλαγή συσχετίζεται με το γεγονός ότι η εταιρεία δεν έχει τα πνευματικά δικαιώματα του ονόματος Thunderbird σε ολόκληρη την υφήλιο και για αυτό το μετονόμασε σε Meteor. Στο γραφείο πνευματικών δικαιωμάτων της Η.Π.Α. το Thunderbird πάντως ανήκει στην Ford, ενώ στο κόσμο των μοτοσυκλετών το ίδιο όνομα έχει χρησιμοποιηθεί και για μια μοτοσυκλέτα της Triumph.

To Royal Enfield Thunderbird 350

 

Προφανώς ο λόγος που προχώρησε σε αυτή την αλλαγή η Royal Enfield είναι επειδή ενδεχομένως σκέφτεται να διαθέσει το ανανεωμένο και μετονομασμένο Thunderbird 350 και σε άλλες αγορές πέρα απ’ τις ασιατικές. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα σχεδιαστικά μοτοσυκλέτα, η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να βρίσκεται στη γκάμα της Triumph ως η μικρότερη σε κυβισμό έκδοση του Bonneville Speedmaster. Με δεδομένο μάλιστα το χαμηλό κόστος απόκτησης που χαρακτηρίζει τα περισσότερα μοντέλα της Royal Enfield, το Meteor 350 θα ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα και οικονομική επιλογή για όσους Ευρωπαίους αναβάτες που θέλουν μια μικρού κυβισμού νεορετρό μοτοσυκλέτα. Στη φωτογραφία διακρίνεται πάντως ότι ο εμπρός δίσκος διαθέτει αισθητήρα για το ABS, ενώ το φινίρισμά τόσο του κινητήρα όσο και του ρεζερβουάρ είναι αρκετά προσεγμένα. Βέβαια θα πρέπει να τη δούμε από κοντά για να το επιβεβαιώσουμε και είναι κάτι που ελπίζουμε να γίνει.

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”