Πριν από σχεδόν ένα μήνα, είχαμε γράψει για τα σχέδια της QJ να κατασκευάσει μία σπορ μοτοσυκλέτα με τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 550 κυβικών, την υπερκυβισμένη δηλαδή έκδοση του κινητήρα που "φοράνε" τα Leoncino 500 και TRK 502, ίδια με αυτή που διαθέτει το MV Agusta Lucky Explorer 5.5 που αποδίδει 47 ίππους από τα 554 για την ακρίβεια, κυβικά –αν κα σύμφωνα με τους Κινέζους η απόδοση μπορεί να φτάσει μέχρι και τους 56 ίππους.
Τώρα, κυκλοφόρησαν οι πρώτες φωτογραφίες από το κινέζικο εργοστάσιο που δείχνουν την κανονική μοτοσυκλέτα, με αρκετές διαφορές σε σχέση με τα σκίτσα που είχαν κυκλοφορήσει τότε. Πιο συγκεκριμένα, ευρωπαϊκές πηγές αναφέρουν πως η μοτοσυκλέτα θα έρθει στην ανοιχτή της έκδοση και οι υποψήφιοι πελάτες θα έχουν την δυνατότητα να την παραγγείλουν σε έκδοση Α2, με την μετατροπή σε "ανοιχτή" έκδοση να γίνεται εύκολα.
Στις φωτογραφίες φαίνεται επίσης ότι το πλαίσιο είναι ατσάλινο αλλά όχι χωροδικτύωμα, ενώ η μεγάλη διαφορά είναι το μονόμπρατσο ψαλίδι που αποτελεί πρωτιά για την κατηγορία. Οι αναρτήσεις προέρχονται από την KYB, ενώ τα φρένο κατασκευάζονται από την Brembo.
Επιπλέον, ενώ αρχικά από τα σχέδια είχε γίνει λόγος για τους διαδόχους των Tornado και TNT, προς το παρόν η QJ δεν έχει ανακοινώσει όνομα για το νέο μοντέλο της ούτε έδειξε κάποια αντίστοιχη γυμνή έκδοση.
Solaris: Η μοτοσυκλέτα-λιβελούλα που φορτίζει μόνη της - Με πτυσσόμενα φωτοβολταϊκά
Φουτουριστικό concept από τη MASK Architects για αυτόνομη ηλεκτροκίνηση
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
4/12/2025
Μια μοτοσυκλέτα που δεν χρειάζεται καύσιμα, ούτε πρίζα, αλλά παράγει μόνη της όλη την ενέργεια που απαιτείται για τη λειτουργία της, αυτό είναι το μεγαλεπήβολο όραμα της MASK Architects με το concept Solaris
Φορτίζοντας με τα δικά της φωτοβολταϊκά από τον ήλιο το concept Solarisθέλει να σπάσει τον κύκλο της εξάρτησης από τα καύσιμα, τις υποδομές φόρτισης και το κόστος που συνοδεύει τη χρήση των συμβατικών ηλεκτρικών. Σύμφωνα με τους δημιουργούς της, το σημερινό σύστημα κινητικότητας είναι “διαμορφωμένο, περιορισμένο και εμπορευματοποιημένο από την ενεργειακή εξάρτηση” και η SOLARIS σχεδιάστηκε ως μια απάντηση που “σπάει εντελώς αυτή την αλυσίδα”.
Η πιο εντυπωσιακή καινοτομία της είναι τα, πτυσσόμενα και αναδιπλούμενα κυκλικά φωτοβολταϊκά πάνελ, εμπνευσμένα από τη δομή των φτερών της λιβελούλας. Όταν η μοτοσυκλέτα σταθμεύει, τα πάνελ αναπτύσσονται θεαματικά, μετατρέποντας τη Solaris σε μια αυτόνομη μονάδα φόρτισης. Σε πλήρη ανάπτυξη, η επιφάνεια συλλογής ενέργειας μπορεί να αυξηθεί έως και 150%, εξασφαλίζοντας την απευθείας φόρτιση της ενσωματωμένης μπαταρίας λιθίου χωρίς σύνδεση σε ηλεκτρικό δίκτυο. Η μοτοσυκλέτα παραμένει ένα μακρινό όραμα, όποτε προς το παρόν δεν χρειάζεται να συζητήσουμε την στάθμευση με τα εκτεταμένα “φτερά” στο κέντρο της Αθήνας και τους χρόνους φόρτισης της μπαταρίας της, οι οποίοι είναι θεωρητικά μεγάλοι σε σχέση με φόρτιση μέσω καλωδίου, ενώ τα πράγματα σκουραίνουν περισσότερο αν υπάρχει συννεφιά.
Ακόμη και κατά την κίνηση της μοτοσυκλέτας, υπάρχουν ενσωματωμένα φωτοβολταϊκά που συνεχίζουν να συλλέγουν ηλιακή ενέργεια, προσφέροντας σταθερή παροχή και μειώνοντας την ανάγκη για εξωτερική φόρτιση. Ένα σύστημα διαχείρισης ενέργειας παρακολουθεί σε πραγματικό χρόνο τη συλλογή, αποθήκευση και κατανάλωση, ενώ ο ψηφιακός πίνακας οργάνων και η συνοδευτική εφαρμογή ενημερώνουν τον αναβάτη για τα στοιχεία απόδοσης και αυτονομίας.
Η σχεδιαστική φιλοσοφία της Solaris ακολουθεί μια βιομιμητική προσέγγιση, αντλώντας έμπνευση από τις αναλογίες της λεοπάρδαλης κατά την κίνηση της, σύμφωνα με το εταιρεία που τη σχεδίασε, η οποία ειδικεύεται την αρχιτεκτονική. Το πλαίσιο θα είναι από αλουμίνιο και ανθρακονήματα προσφέροντας και ο ηλεκτροκινητήρας θα συνδυάζεται με σύστημα αναγεννητικής πέδησης, ολοκληρώνοντας ένα σύνολο που στοχεύει στην αποδοτικότητα σε συνθήκες καθημερινής χρήσης.
Η MASK Architects παρουσιάζει τη SOLARIS ως ιδανική λύση για περιοχές όπου η πρόσβαση σε καύσιμα ή ηλεκτρικό δίκτυο είναι περιορισμένη, απομακρυσμένες τοποθεσίες, αναπτυσσόμενες οικοτουριστικές περιοχές, off-grid κοινότητες, αλλά και προγράμματα μηδενικών εκπομπών σε πόλεις. Παράλληλα, η απουσία συμβατικών συστημάτων φόρτισης και η ενεργειακή αυτονομία υπόσχονται μειωμένο κόστος χρήσης και συντήρησης.
Προφανώς μιλάμε για μια άσκηση επί χάρτου, χωρίς υλοποίηση και χωρίς τεχνικά χαρακτηριστικά και χωρίς καμία μελέτη για την αντοχή των φωτοβολταϊκών που έχουν τοποθετηθεί πάνω σε μια μοτοσυκλέτα που κινείται. Ένα concept ηλεκτρικής, ηλιακής, ανεξάρτητης και μηδενικών εκπομπών μοτοσυκλέτας, που γεννάει σειρά από ενδιαφέροντα ερωτήματα για τις κατευθύνσεις, τους περιορισμούς και τις λύσεις που μπορεί να βρει στο μέλλον μια τέτοια μοτοσυκλέτα.
