Τα σχέδια των μελλοντικών Harley!

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

13/2/2019

Εδώ και καιρό η Harley Davidson διανύει μια περίοδο παραγωγικού οργασμού. Από το ηλεκτρικό LiveWire μέχρι την ανανέωση και την δημιουργία νέων μοντέλων, όπως το mega on-off Pan America και η πλατφόρμα με βάση έναν υγρόψυκτο κινητήρα, η εταιρεία του Milwaukee καθιστά σαφές ότι βρίσκεται σε μια διαρκή αναζήτηση, σκεπτόμενη αντισυμβατικά για τα δικά της δεδομένα. Το θέμα λοιπόν που είχε προκύψει το προηγούμενο καλοκαίρι, όταν ανακοινώθηκαν οι προθέσεις του εργοστασίου, το κατά πόσο όλα αυτά θα γινόντουσαν πράξη. Η αλήθεια είναι ότι είχε δημιουργηθεί ένα αίσθημα επιφύλαξης, το οποίο όμως έρχονται να διαλύσουν τα σχέδια που κατέθεσε η Harley στο European Union Intellectual Property Office (την ευρωπαϊκή επιτροπή κατοχύρωσης πατεντών δηλαδή) που κυκλοφόρησαν μόλις στο διαδίκτυο.

Η περίφημη modular πλατφόρμα που είχαν ανακοινώσει οι Αμερικάνοι, θα αποτελείται από τρία μοντέλα: Ένα streetfighter, ένα Custom 1250 και φυσικά το Pan America 1250, τα οποία θα παρουσιαστούν από την Harley Davidson στα μεγάλα Σαλόνια των επόμενων δύο ετών. Και οι τρεις μοτοσυκλέτες αντανακλούν την πρόθεση της Harley να εξαπλωθεί και σε άλλα είδη κοινού, τα οποία –η αλήθεια είναι- δύσκολα θα φανταζόμασταν για την εταιρεία.
Τα σχέδια λοιπόν που κατέθεσε η Harley μας δίνουν αρκετές πληροφορίες, καθώς δείχνουν μια σημαντική εξέλιξη από τα πρωτότυπα που είχαν παρουσιαστεί πέρσι και δείχνουν μοτοσυκλέτες που βρίσκονται ακόμη πιο κοντά στην παραγωγή. Οι αλλαγές που μπορούμε να παρατηρήσουμε σε σχέση με αυτά, είναι το διαφορετικό υποπλαίσιο για το Custom, η βάση της πινακίδας για το Streetfighter, οι χυτές ζάντες του Pan America και σημαντικές αλλαγές στα κοστούμια και των τριών μοτοσυκλετών.
Σ' αυτά τα σχέδια παρατηρούμε επίσης ότι οι κινητήρες και ορισμένα εξαρτήματα, όπως το κύκλωμα των φρένων και της μετάδοσης, είναι σχεδιασμένα με διακεκομμένες γραμμές. Ενδεχομένως αυτό να συμβαίνει γιατί αυτά τα μέρη των μοτοσυκλετών δεν συμπεριλαμβάνονται στις πατέντες που κατατέθηκαν και ίσως να μαρτυρούν και τους τομείς στους οποίους η Harley δεν έχει κατασταλάξει ακόμη για το ποια ανταλλακτικά θα χρησιμοποιήσει.

Μια ενδιαφέρουσα ακόμη παρατήρηση είναι η προσθήκη των προστατευτικών κάτω από τη σέλα του συνεπιβάτη στα Streetfighter και Pan America. Είναι ακριβώς ίδια με τα προστατευτικά που διαθέτουν όλες οι μοτοσυκλέτες που πωλούνται στην Ινδία για να μην μπερδεύονται τα Σάρι που φορούν οι γυναίκες εκεί στον πίσω τροχό και την μετάδοση. Αυτό μάλλον υποδεικνύει ότι τα δύο αυτά μοντέλα θα πωλούνται και στην αγορά της Ινδίας, η οποία αποτελεί μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες αγορές, γεγονός που θέλει η Harley Davidson να εκμεταλλευτεί.

Σίγουρα, λοιπόν, αυτά τα σχέδια απαντούν σε αρκετά ερωτήματα –ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με την τελική μορφή των μοντέλων παραγωγής- αλλά ταυτόχρονα εγείρουν νέες απορίες που περιμένουν απαντήσεις. Πάντως, αν μη τι άλλο, αποτελούν ένα ακόμη στοιχείο ότι η Harley δουλεύει επισταμένως πάνω στην στρατηγική της διεύρυνσης των στόχων της και μένει το πλήρωμα του χρόνου για να μας αποδείξει αν θα γίνουν πραγματικότητα.

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Κώστα Γκαζή

11/3/2025

Δεκαπέντε χρόνια μετά το τέλος του δικύλινδρου RSV1000 Mille, το 2010 και την αντικατάστασή του από την RSV4 μοτοσυκλέτα της Aprilia, η μητρική Piaggio κατοχυρώνει ξανά το όνομα της δικύλινδρης Superbike της, με τις πρώτες σκέψεις να δείχνουν φυσικά έναν νέο αντίπαλο στις πιο οικονομικές δικύλινδρες και τρικύλινδρες προτάσεις που πλέον αγωνίζονται στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supersport.

Με τις επιδόσεις αλλά και τις τιμές των τετρακύλινδρων Superbike να βρίσκονται πλέον στα ύψη, αφορώντας ολοένα και μικρότερο κοινό, οι εταιρείες αναγεννούν την ιδέα της Sport οδήγησης με λιγότερους κυλίνδρους, πιο βατές ιπποδυνάμεις και χαμηλότερες τιμές, αποσκοπώντας στην προσέλκυση ευρύτερης βάσης αναβατών.

Η Ducati με το Panigale V2, η Triumph με το Street Triple RS 765 και η Yamaha με το R9, έχουν δείξει τα τελευταία χρόνια πως δικύλινδρα και τρικύλινδρα μοντέλα μπορούν να ανταγωνιστούν με επιτυχία τα τετρακύλινδρα στα WorldSSP, ενώ παράλληλα μοτοσυκλέτες όπως το Aprilia RS660, το Honda CBR500RR, το Yamaha R7, το Triumph Daytona 660, το Suzuki GSX-8R, κ.α. αποτελούν τίμιες sport προτάσεις, για καθημερινή οικονομική αλλά και διασκεδαστική μετακίνηση.

Έχοντας τα παραπάνω στο μυαλό, η κίνηση της Piaggio να κατοχυρώσει εκ νέου το όνομα RSV1000 Mille -αρχικά στις Η.Π.Α.-, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί προάγγελο για την επιστροφή ενός δικύλινδρου sport μοντέλου στην γκάμα της εταιρείας, το οποίο θα προσπαθεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του RS660 των 100 hp και του RSV4 των… 217 hp.

Εάν όντως το Noale σκέφτεται κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να ακολουθήσει δυο δρόμους. Ο πρώτος είναι ο ακριβότερος, τον οποίο και συνήθως αποφεύγουν όποτε μπορούν τα εργοστάσια, και αφορά στην εξέλιξη μιας ολοκαίνουργιας πλατφόρμας. Ο δεύτερος και πιο οικονομικός θα ήταν να προσαρμόσουν στη νέα RSV1000 Mille τον ήδη εξελιγμένο -και πολύ πιο ταπεινό σε επιδόσεις- V2 που έχει φορεθεί προηγουμένως στα Shiver και Dorsoduro και είχε παραχθεί σε κυβισμούς 750, 900 και 1.200. Πλέον ο συγκεκριμένος V2 παράγεται στην Κίνα μέσω της συνεργασίας Piaggio-Zonsen, ενώ αρχικά είχε κυκλοφορήσει στα 896 κ.εκ. για το Shiver 900, τώρα ετοιμάζεται έκδοσή του στα 996 κ.εκ. για την επερχόμενη κινέζικη naked μοτοσυκλέτα Zonsen Cyclone SR1000 που είχαμε δει ως πρωτότυπο το 2021.

Η SR1000 μοιράζεται το πλαίσιο χωροδικτύωμα του Shiver, καθώς και τη βασική αρχιτεκτονική του κινητήρα, έχοντας μονόμπρατσο ψαλίδι και ένα τεράστιο πίσω ελαστικό 240.

Στα 996 κ.εκ. ο V2 αυτός αποδίδει 105 hp, ενώ πληροί τις κινέζικες προδιαγραφές ρύπων που πλησιάζουν εκείνες της Ευρώπης. Μια ιπποδύναμη χαμηλή για sport μοτοσυκλέτα του λίτρου, αλλά στα πρότυπα της νέας sport οικονομικής κατηγορίας, και συνοδευόμενη με τη σεβαστή ροπή των χιλίων κυβικών. Παρόλα αυτά, το Dorsoduro 1200 απέδιδε 130 hp από την έκδοση του κινητήρα στα 1.197 κ.εκ. δείχνοντας πως η Aprilia θα μπορούσε να βγάλει εύκολα περισσότερους ίππους αν το επιθυμεί. Θυμίζουμε πως το Aprilia RSV1000 Mille R στις τελευταίες του εκδόσεις παραγωγής απέδιδε κοντά ή και λίγο πάνω από τους 140 hp.

Ένας ακόμη παράγοντας για την ιταλική εταιρεία με το έντονο αγωνιστικό προφίλ θα ήταν και η δυνατότητα αγωνιστικής εμπλοκής της νέας RSV1000 σε Πρωταθλήματα όπως το WorldSSP, ακόμα και μια νέα κατηγορία στο MotoGP που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη Moto3.