Honda: Έφτασε τις 800 νίκες στα GP

… και χωρίς τα 8 χρόνια της Moto2
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/10/2020

Από την αρχή της ιστορίας της η Honda ήξερε πως οι αγώνες είναι το καλύτερο πεδίο εξέλιξης και δοκιμής κάθε νέας τεχνολογίας και ιδέας στις μοτοσυκλέτες. Μέσα σε αυτό το σκεπτικό συμμετείχε σε κάθε είδους αγώνες, είτε ήταν πάνω σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους είτε πολύ έξω από αυτούς. Όμως εκεί που έχει την πιο λαμπρή ιστορία είναι στα Grand Prix και οι 800 νίκες που συμπλήρωσε την Κυριακή στην Moto3 με την NSF250RW  στα χέρια του Jaume Masia είναι μια επιβεβαίωση. Ήταν το πίσω στο 1954 όταν ο Soichiro Honda πήρε την απόφαση να μπει στο στίβο των Gran Prix, που έως σήμερα αποτελεί την παγκόσμια βιτρίνα των αγώνων ταχύτητας, όπου οι κορυφαίοι κατασκευαστές του κόσμου μάχονται σκληρά. Χρειάστηκαν μόλις πέντε χρόνια στην Honda για να σημειώσει την πρώτη της διεθνή νίκη το 1959 στο TT του Isle Of Man.

Ένα χρόνο μετά εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της FIM με δύο τρομερά τετράχρονα μοτοσυκλετάκια στις κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών με τετρακύλινδρους εν σειρά κινητήρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου μέχρι ο  Tom Phillis και η RC143 να πάρουν την πρώτη νίκη το 1961 στον πρώτο αγώνα της χρονιάς στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια η κυρίαρχη παρουσία των μοτοσυκλετών της Honda στα GP σε όλες τις κατηγορίες ήταν δεδομένη. Έχοντας από δικύλινδρο 50cc έως τετρακύλινδρα  350cc και 500cc, η Honda κατέκτησε τα πρωταθλήματα σε όλες τις κατηγορίες το 1966.

Έως το τέλος του 1967 όπου αποφάσισε να αποσύρει την εργοστασιακή ομάδα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα ταχύτητας, είχε καταφέρει να μαζέψει 138 νίκες! Παρά την απουσία 11 ετών και παρά το γεγονός πως η FIM δεν μετρά τις νίκες που σημειώθηκαν στην Moto2 μεταξύ 2010-2018 λόγω της χρήσης κινητήρων Honda από όλες τις ομάδες, έφτασε στις 800 νίκες, με τις 662 να σημειώνονται από το 1982 και μετά.

Τα πράγματα δεν είχαν ξεκινήσει πολύ καλά το 1979, όπου η Honda επέστρεψε στα GP, αλλά με την εμμονή να κερδίσει τα δίχρονα 500 με μια αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονη μοτοσυκλέτα. Η NR 500 με τα τέσσερα οβάλ έμβολα ήταν ένα πραγματικό αριστούργημα τεχνολογίας, αλλά με πολλά προβλήματα στα πρώτα στάδια εξέλιξή της. Τα πράγματα άλλαξαν εντελώς χάρη στον ακαταμάχητο συνδυασμό της τρικύλινδρης NS 500 και του Freddie Spencer στο πρωτάθλημα του 1982.

Μαζεύοντας ταυτόχρονα νίκες στις μικρότερες κατηγορίες των 125 και 250 κυβικών, όπου μπήκε από το 1985, φτάσαμε στον αγώνα της Ιαπωνίας στο Motegi το 2001, όπου ο Valentino Rossi με την NSR 500 θα χαρίσουν στη Honda μισή χιλιάδα νίκες, γράφοντας τον μαγικό αριθμό “500” στα αρχεία της FIM. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία ήταν το 2005, όπου ο Dani Pedrosa στο Philip Island θα κερδίσει τον αγώνα  στα 250 και το κοντέρ θα γράψει “600”.

Η επόμενη εκατοντάδα θα αργήσει λίγο παραπάνω, καθώς χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια μέχρι τη στιγμή που ο Marc Marquez να βάλει στα αρχεία της FIM τον αριθμό “700” στον αγώνα της Αμερικής το 2015. Όμως δεν χρειάστηκαν πάνω από πέντε χρόνια για να προστεθούν άλλες 100 νίκες στον δεύτερο αγώνα της πίστας του Aragon.     

MotoGP 2025 Motegi, FP1-P1 - Bezzecchi και Aprilia ταχύτεροι στην Ιαπωνία

Σημάδια ανάκαμψης από Pecco Bagnaia - Στην 3η θέση η 1η Ducati με Μ.Marquez
Marco Bezzecchi Aprilia Motegi 2025 P1
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

26/9/2025

Η ολοκλήρωση και των χρονομετρημένων δοκιμαστικών στην πίστα του Motegi έφερε τον Marco Bezzechi και την Aprilia στην κορυφή, με τον Pedro Acosta και τον M.Marquez στο κατόπι του.

Τελικά το νέο και αντισυμβατικό, όπως χαρακτήρισε το νέο set up της Ducati του ο Pecco Bagnaia, δείχνει να δουλεύει υπέρ του Ιταλού που ήταν και ο ταχύτερος στο FP1 του ιαπωνικού γύρου (1:44.857). Όχι μόνο αυτό αλλά ο Bagnaia, που ήταν γρήγορος από την αρχή του session, κατάφερε να επιβληθεί τόσο του Jorge Martin (01:44.950) που βρέθηκε στη δεύτερη θέση όσο και του ομόσταυλού του M.Marquez (3ος) που μάλλον ήταν και πιο χαλαρός (01:44.959) ξεκινώντας σε αυτόν τον γύρο του πρωταθλήματος όπου εκτός απροόπτου θα στεφθεί και Παγκόσμιος Πρωταθλητής.

Τέταρτος το πρωί της Παρασκευής στην Ιαπωνία ο F. Di Giannantonio (Pertamina Enduro VR46 Racing Team) με 1:45.128 και 5ος ο Luca Marini (1:45.159) της Honda HRC Castrol, ενώ ο Marco Bezzecchi είχε δύο πτώσεις, μία νωρίς στο session και δεν κατάφερε κάτι καλύτερο από τον 11ο χρόνο 1:45.372.

Στο P1 ωστόσο ο Bezzecchi, που βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση έχοντας κερδίσει και τον Sprint στο Misano, έδειξε ότι οι πρωινές πτώσεις ήρθαν για κάποιο λόγο με τον Ιταλό να κινείται ταχύτερα από όλους για την πρώτη θέση με 1:43.193. Δύτερος ταχύτερος ήταν ο Pedro Acosta (Red Bull KTM Factory Racing), λίγο πάνω από ένα δέκατο πιο αργός από τον εργοστασιακό της Aprilia, ενώ ο M.Marquez ήταν και εδώ τρίτος με 1:43.360.

Στην 4η θέση ακολούθησε ο Joan Mir (Honda HRC Castrol) με 1:43.361, ενώ ο F. Di Giannantonio έκλεισε την πρώτη πεντάδα με 1:43.391.

Το πιο εντυπωσιακό ίσως σε αυτό το session ήταν η απόδοση του Pecco Bagnaia που έδειξε ότι η πρωινή του εμφάνιση δεν ήταν φωτοβολίδα και οι αλλαγές στην Ducati του, με τη συνεισφορά και του Casey Stoner, έχουν πιάσει όντως τόπο. Ο δις Παγκόσμιος Πρωταθλητής βρέθηκε στην 7η θέση με 1:43.539, με διαφορά 3,5 δεκάτων από τον Bezzecchi και μπροστά από τον 6ο Marini (1:43.503), ενώ τόσο αυτός όσο και ο M.Marquez είχαν την καλύτερη επίδοσή τους στα τελευταία 15 λεπτά του session και ήταν εκτός Top 10 μέχρι τότε.

Εντυπωσιακά χαμηλή ήταν επίσης η απόδοση του Alex Marquez, με τον δεύτερο αναβάτη του πρωταθλήματος να μην καταφέρνει κάτι καλύτερο από το 1:43.784. Ο αναβάτης της Gresini Racing είχε τον 15ο καλύτερο χρόνο και αυτό σημαίνει ότι για πρώτη φορά τη φετινή σεζόν θα πάει στο Q1!

Δύο θέσεις πιο πάνω βρέθηκε ο 13ος Jorge Martin. Με 1:43.784 ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής δείχνει ότι δεν έχει επιστρέψει ακόμη στο 100% της φυσικής του κατάστασης, αφού όταν ο ρυθμός ανεβαίνει από ένα συγκεκριμένο σημείο και πάνω δεν μπορεί ακόμη να ακολουθήσει, ενώ εξακολουθεί να εξοικειώνεται με τη μοτοσυκλέτα του. Δείτε τις επιδόσεις όλων των αναβατών από χρονομετρημένα στον ακόλουθο πίνακα.

Θέση

Αναβάτης

Ομάδα

Χρόνος

1

Marco Bezzecchi

Aprilia Racing

1'43.193

2

Pedro Acosta

Red Bull KTM Factory Racing

1'43.329

3

Marc Marquez

Ducati Lenovo Team

1'43.360

4

Joan Mir

Honda HRC Castrol

1'43.361

5

Fabio Di Giannantonio

Pertamina Enduro VR46 Racing

1'43.391

6

Luca Marini

Honda HRC Castrol

1'43.503

7

Francesco Bagnaia

Ducati Lenovo Team

1'43.539

8

Fabio Quartararo

Monster Energy Yamaha MotoGP

1'43.594

9

Raul Fernandez

Trackhouse MotoGP Team

1'43.666

10

Johann Zarco

Castrol Honda LCR

1'43.734

11

Fermin Aldeguer

BK8 Gresini Racing MotoGP

1'43.742

12

Enea Bastianini

Red Bull KTM Tech3

1'43.743

13

Jorge Martin

Aprilia Racing

1'43.784

14

Ai Ogura

Trackhouse MotoGP Team

1'43.784

15

Alex Marquez

BK8 Gresini Racing MotoGP

1'43.784

16

Franco Morbidelli

Pertamina Enduro VR46 Racing

1'43.828

17

Brad Binder

Red Bull KTM Factory Racing

1'43.855

18

Somkiat Chantra

IDEMITSU Honda LCR

1'43.911

19

Alex Rins

Monster Energy Yamaha MotoGP

1'44.013

20

Jack Miller

Prima Pramac Yamaha MotoGP

1'44.113

21

Takaaki Nakagami

Honda HRC Test Team

1'44.202

22

Miguel Oliveira

Prima Pramac Yamaha MotoGP

1'44.654