Η Ducati χάνει ένα της πλεονέκτημα

Τι σημαίνει η αποχώρηση του Stoner
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

17/8/2018

Η είδηση κυκλοφόρησε στα ψιλά γράμματα την τελευταία εβδομάδα, καθώς τα φώτα της δημοσιότητας ήταν στραμμένα στους πρωταγωνιστές των MotoGP που έδιναν τη μάχη τους στις πίστες της Τσεχίας και της Αυστρίας. Όμως η αποχώρηση του Casey Stoner από test rider της εργοστασιακής ομάδας των MotoGP της Ducati και η παραμονή του στην ιταλική εταιρείας ως απλού Πρεσβευτή, έχει ιδιαίτερη σημασία και οι επιπτώσεις της πιθανόν να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον. Γιατί τα λέμε τόσο δραματικά;

Διότι η μορφή των αγώνων στην κορυφαία κατηγορία έχει αλλάξει τόσο πολύ, που μας αναγκάζουν πλέον να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο έχουμε διαβαθμίσει την σημαντικότητα ορισμένων γεγονότων.

Όλα ξεκινούν από την δραματική μείωση του χρόνου δοκιμών που έχουν στη διάθεσή τους τα εργοστάσια με τους αγωνιζόμενους πάνω στη σέλα των μοτοσυκλετών τους.

Με την δικαιολογία του περιορισμού του κόστους, τόσο τα δοκιμαστικά πριν ξεκινήσει η αγωνιστική σεζόν, όσο και εκείνα που γίνονται κατά την διάρκειά της και μέσα στο τριήμερο των αγώνων έχουν μειωθεί στο ελάχιστο.

Η συλλογή και η αξιολόγηση δεδομένων που είναι απαραίτητα για την εξέλιξη και την βελτίωση των μοτοσυκλετών (…αλλά και για των ελαστικών) από τους ίδιους τους αναβάτες που τις οδηγούν στο πρωτάθλημα, είναι πραγματικά πολύ φτωχή σε σύγκριση με το παρελθόν. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, η δουλειά των δοκιμαστών εξέλιξης, όπως αυτή που έκανε μέχρι σήμερα ο Stoner για την Ducati, έχει πολύ μεγαλύτερη αξία σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Όχι μόνο αυτό, αλλά και η ποιότητα των δεδομένων που συλλέγονται κατά την διάρκεια των δοκιμών, θα πρέπει να είναι στο επίπεδο που απαιτούν οι αναβάτες. Με άλλα λόγια, την μοτοσυκλέτα του Dovizioso, του Lorenzo, αλλά και των Marquez, Rossi κ.τ.λ. που κυνηγάνε πρωτάθλημα, δεν μπορεί να τους την βελτιώσει ένας δοκιμαστής που είναι υπερβολικά πιο αργός από εκείνους, ακόμα κι αν έχει άπειρο χρόνο για δοκιμές. Έτσι τον τελευταίο καιρό, ακούμε συχνά υπό την μορφή κουτσομπολιού παράπονα από τους εργοστασιακούς αναβάτες προς τις ομάδες τους για την δουλειά που κάνουν οι δοκιμαστές. Το πιο πρόσφατο που ακούσαμε, έγινε με αφορμή την αποχώρηση του Pedrosa από την ενεργό δράση, όπου αμέσως άρχισαν στα πηγαδάκια των paddock να ψιθυρίζουν ότι πρέπει να τον προσλάβει η KTM ως δοκιμαστή, διότι αυτή τη στιγμή δεν έχει κάποιον που να μπορεί να οδηγήσει σε υψηλό επίπεδο, με αποτέλεσμα η εξέλιξη της μοτοσυκλέτας της να παραμένει στάσιμη και όλο το βάρος να πέφτει στους ώμους του Zarco την επόμενη χρονιά. Πάνω στο ίδιο σκεπτικό ήταν και οι δηλώσεις του Cal Cruchlow, που είπε ότι οι δοκιμαστές πρέπει να τρέχουν μερικούς αγώνες ως wildcard μέσα στη χρονιά, για να μπορούν να καταλάβουν το ρυθμό και τις απαιτήσεις ενός αγώνα.

Η Ducati ήταν η μόνη εταιρεία του πρωταθλήματος που είχε για δοκιμαστή έναν αναβάτη ο οποίος, πέρα από τα δύο παγκόσμια πρωταθλήματα στην πλάτη του, είχε ακόμα την ταχύτητα να κάνει χρόνους για να μπει στην πρώτη πεντάδα ενός αγώνα.

Το πόσο σημαντικό είναι αυτό για την νίκη σε έναν αγώνα, μπορείτε να το καταλάβετε αν θυμηθείτε όσα είπαμε για την συμπεριφορά των ελαστικών.

Για πολλούς, αυτό αποτελούσε στρατηγικής σημασίας πλεονέκτημα των Ιταλών στα δύο τελευταία πρωταθλήματα. Η απώλεια του Stoner, πιθανόν να μην φανεί αμέσως, ίσως να μην φανεί και ποτέ. Τα MotoGP έχουν γίνει απίστευτα περίπλοκα και τα αποτελέσματα εξαρτώνται πλέον από τον σωστό ή λάθος συνδυασμό πολλών γεγονότων και όχι μόνο από έναν και μοναδικό παράγοντα.

Όμως ο παράγοντας του δοκιμαστή, όταν οι νέοι κανονισμοί  επιτρέπουν στους αναβάτες να καβαλήσουν τη σέλα των μοτοσυκλετών τους μόνο το τριήμερο του αγώνα, είναι σίγουρα ένας πολύ σημαντικός παράγοντας.

MotoGP: Τίτλοι με δύο κατασκευαστές - Ο Marc Marquez σε ένα ακόμη κλειστό κλαμπ εκλεκτών

Ο M.Marquez και άλλοι 5 έχουν κερδίσει πρωτάθλημα στην κορυφαία κατηγορία με διαφορετικούς κατασκευαστές
Marquez Two manufacturers
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/12/2025

Ο Πρωταθλητής του 2025 έγινε μέλος μιας ακόμη μικρής λίστας, εκείνων που κατέκτησαν τίτλους MotoGP με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές.

Η ιστορία του #93 είναι πλέον θρύλος. Ο συνδυασμός αγωνιστικής ιδιοφυΐας, αντοχής απέναντι σε σοβαρούς τραυματισμούς και ακατάβλητης θέλησης τον έφερε ξανά στην κορυφή. Και μαζί με αυτήν την επική επιστροφή, ήρθαν και σημαντικά στατιστικά ορόσημα.

Ένα από τα κατορθώματα του Marquez το 2025 ήταν ότι έγινε ο πιο πρόσφατος αναβάτης, και ένας από τους ελάχιστους στην ιστορία, που κατακτά τίτλους με δύο κατασκευαστές. Ο Geoff Duke ήταν ο πρώτος που το πέτυχε, με τις Norton και Gilera. Ακολούθησε ο Giacomo Agostini, που μετά την κυριαρχία του με την MV Agusta πήρε τίτλο και με Yamaha το 1975.

Πιο πρόσφατα, ο Eddie Lawson κατέκτησε διαδοχικούς τίτλους το 1988 και 1989 με Yamaha και Honda. Ο Valentino Rossi συνέχισε την παράδοση, κερδίζοντας τρεις σερί τίτλους (2001-2003) με Honda πριν κάνει το ιστορικό πέρασμα στη Yamaha το 2004.

Ο Rossi, ο Stoner και η εποχή της αλλαγής

Ο Rossi επανέφερε τη Yamaha στους τίτλους το 2004 και 2005, πριν ο Nicky Hayden και ο Casey Stoner διακόψουν την κυριαρχία του. Ο Stoner, ειδικά, έγραψε το δικό του κεφάλαιο, πρώτα με την Ducati το 2007 και έπειτα με τη Honda το 2011, όπου κέρδισε 10 από τα 17 Grand Prix της χρονιάς.

Η πρόωρη αποχώρηση του Stoner άνοιξε τον δρόμο για την άφιξη ενός εκρηκτικού ταλέντου στη Repsol Honda. Το όνομα ήταν Marc Marquez.

Η αυτοκρατορία του Marquez και η πτώση

Ακολούθησαν έξι τίτλοι: 2013, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019. Ο Marquez ήταν ασταμάτητος, μέχρι τη μοιραία πτώση στη Jerez. Τέσσερις χειρουργικές επεμβάσεις στο δεξί βραχίονα, αμέτρητες πτώσεις, στιγμές που η ιδέα της απόσυρσης έμοιαζε πολύ κοντά

Η αναγέννηση με Ducati

Τότε ήρθε η μεγάλη αλλαγή. Το πέρασμα στην Ducati αναζωπύρωσε τον μύθο του Marquez. Μετά την πρώτη νίκη του σε 1043 ημέρες με τα χρώματα της Gresini, ακολούθησε μια εκπληκτική πρώτη χρονιά με την εργοστασιακή Ducati. Ο τίτλος του 2025 κερδήθηκε στην Ιαπωνία με πέντε αγώνες να απομένουν.

Με αυτόν τον τίτλο, ο Marquez μπήκε στο πάνθεον αναβατών όπως οι Stoner, Rossi, Lawson, Agostini και Duke, που κατέκτησαν τίτλους με δύο διαφορετικούς κατασκευαστές. Ένα επίτευγμα που έχει το δικό του ειδικό βάρος και είναι κάτι που το έχουν καταφέρει μόνο μια χούφτα ανθρώπων στην κορυφαία κατηγορία.

Μια ακόμη περιπέτεια τραυματισμού ήρθε στην Ινδονησία πριν το τέλος της σεζόν, αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Marquez θα επιστρέψει για την ερχόμενη σεζόν που θα έχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον πρώτα από όλα για να δούμε αν ο Καταλανός εξακολουθεί να έχει το ίδιο ισχυρό κίνητρο έπειτα από την τιτάνια και μακροχρόνια προσπάθεια που κατέβαλλε για να επιστρέψει. Ο εννέα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, δείχνει πάντως ότι έχει ακόμα πολλά να γράψει στο δικό του κεφάλαιο της ιστορίας του MotoGP.