MotoGP Austria: Νίκη από τον ουρανό για Binder

Αγώνας με φοβερή αρχή και τέλος
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/8/2021

Αγώνας με φοβερή αρχή, όπως ακριβώς ήταν η χθεσινή πρόβλεψη και με ένα ακόμη πιο φοβερό τέλος μιας και η βροχή τελικά δεν κρατήθηκε και έφερε τους πίσω μπρος και τα πάνω, κάτω.

Κυρίως όμως ανέδειξε το τεράστιο σθένος του Binder, όταν έχοντας φτάσει το γκρουπ των πρώτων τους είδε να στρίβουν όλοι μαζί στην pitlane μόλις 5 γύρους πριν το τέλος κι εκείνος κρατήθηκε και έμεινε στην πίστα κάνοντας πατινάζ κανονικό στην μισή διαδρομή!

Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς κι αν αγώνας είχε λίγα μέτρα παραπάνω θα τον είχε περάσει ο Bagnaia που στο μεταξύ κάλυψε την απόσταση με τα βρόχινα ελαστικά, αλλά όχι, ο Binder οδηγώντας με τον τρόπο που πατά η γάτα στις νερολακούβες, αργά και προσεκτικά, πήρε μία φοβερή νίκη με το τεράστιο ρίσκο να αποδίδει.

Ξεκινήσαμε με μία φοβερή εκκίνηση από τον Martin που έκανε την διαφορά και έστριψε πρώτος. Επίσης τα κατάφερε ο Quartararo να παλέψει με τις Ducati αλλά ένα γλίστρημα στην έξοδο της πρώτης στροφής τον στέλνει ανοικτά και μαζί παρασέρνει και τον Zarco χάνοντας και οι δύο στιγμιαία την θέση τους.

Ο Bagnaia μπαίνει δεύτερος ο Zarco τρίτος και πίσω του ο Quartararo ακολουθούμενος από τον Marquez για να ξανά αλλάξουν τα πράγματα στην τρίτη στροφή. Ο Rins γλιστρά και πατώντας εκτός πίστας εξαφανίζει και κάθε πιθανότητα να βρεθεί στο προσκήνιο.

Οι επόμενες στροφές, όπως και οι πρώτοι γύροι, έχουν φοβερό θέαμα καθώς την στιγμή ακριβώς που βγαίνει η λευκή σημαία γιατί αρχίζει να ψιχαλίζει ο Martin μένει πίσω και ο Bagnaia περνά μπροστά. Ο Quartararo αμέσως επιτίθεται στον Martin και μαζί με τον Zarco και τον Marquez κάνουν ένα γκρουπ πίσω από τον πρώτο παλεύοντας όλοι για την δεύτερη θέση.

Ο δεύτερος γύρος βρίσκει τις τρεις Ducati εμπρός με τον Marquez τέταρτο και τον Quartararo να ακολουθεί έχοντας πίσω του τον Miller και τον Mir στην έβδομη θέση. Ο Miller περνά μπροστά και ο Quartararo αφήνει για λίγο τον Marquez μόνο του απέναντι στις Ducati. Όσο η βροχή απειλεί να αλλάξει τον αγώνα, τόσο ο Martin δεν πιέζει να φτάσει τον Bagnaia και ο Zarco είναι δεύτερος στον τρίτο γύρο με τον Marquez πίσω του, όμως πριν μπούμε στον τέταρτο γύρο ο Marquez περνά κιόλας δεύτερος με τον Bagnaia να είναι 0.345 μπροστά του και τους υπόλοιπους μαζί μέχρι και τον πέμπτο Quartararo με μισό δευτερόλεπτο κενό. Ο Marquez είναι ο μόνος οδηγός με μαλακή γόμα πίσω περιμένοντας την βροχή να διακόψει τον αγώνα, βάζοντας έτσι στόχο να εκμεταλλευτεί το ελαστικό όσο περισσότερο μπορεί. Από το γκρουπ των πρώτων είναι όλοι hard-medium με τον Mir να είναι ο μόνος στην δεκάδα με medium-medium μία επιλογή που έκανε μόνο αυτός με τον Rins και τον Alex Marquez.

Η βροχή όμως αποσύρει την απειλή της, τουλάχιστον προσωρινά και έτσι ο Martin κάνει και πάλι την επίθεσή του. Περνά τον Marquez και κυνηγά από κοντά τον Bagnaia. Ο Marquez αντεπιτίθεται αλλά ένα λάθος στα φρένα φέρνει στην αρχή του 7ου γύρου τον Quartararo να περνά μπροστά και ο Marquez με τον Martin να παλεύουν στον πίσω τροχό του σε μία πολύ όμορφη στιγμή από πλευράς θεάματος. Για λίγο ο Martin ήταν τρίτος αλλά ο Marquez πέρασε ξανά στην θέση του βάθρου και άρχισε να κυνηγά τον Quartararo. Όλα αυτά οδήγησαν να δημιουργηθεί ένα γκρουπ των πρώτων 5 που ξεχώριζε σιγά – σιγά από τους πίσω και κυρίως από την δυάδα Miller και Mir. Ο Mir προσπαθούσε να περάσει με κάθε τρόπο αλλά ο Miller δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όταν τελικά τα κατάφερε έκανε κι αμέσως την διαφορά.

Είμαστε όμως ακόμη στον 7ο γύρο όταν ο Bastianini εγκαταλείπει τον αγώνα γιατί οδηγούσε με το φαιρινγκ ξεβιδωμένο, το οποίο και απογειώθηκε φεύγοντας από την μοτοσυκλέτα του, ευτυχώς χωρίς να τραυματίσει κανέναν.

Ο Bagnaia ξανά έχτισε την μικρή διαφορά που είχε από τον Quartararo με τον Marquez να περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία, έφτασαν να ξεχωρίσουν όμως κοντά στο 1,5 δευτερόλεπτο και προσπέραση δεν υπήρχε, όταν δυστυχώς για την μάχη του πρωταθλήματος, ο Zarco πέφτει στην 9η στροφή του 19ου γύρου από απώλεια πρόσφυσης εμπρός. Στον επόμενο γύρο ο Marquez δημιουργεί την ευκαιρία που ήθελε, πιέζει τον Quartararo στα φρένα της 3ης στροφής και τον αναγκάζει να κάνει το λάθος και να βγει εκτός γραμμής. Περνά μπροστά στον 20ο γύρο και αμέσως αρχίζει να μειώνει την απόσταση από τον Bagnaia.

Με ελάχιστους γύρους να παραμένουν περιμένουν την επίθεση του Marquez στον Bagnaia με τον Oliveira να πέφτει στον 23ο γύρο και τον Binder να λαμβάνει την πρώτη του προειδοποίηση. Τότε ήταν που άρχισαν να βγαίνουν οι σημαίες για την βροχή. Ο Miller με τον Rins βγαίνουν να αλλάξουν μοτοσυκλέτες, που είναι περίεργο για τον Miller να αλλάζει από τους πρώτους σε βρόχινα, όσο οι υπόλοιποι αρχίζουν να ρίχνουν ρυθμό αλλά ταυτόχρονα να παλεύουν και για την θέση με τον Martin να περνά τον Quartararo. Ο Bagnaia γλιστρά και ανοίγει την γραμμή του, ο Marquez περνά εμπρός και ταυτόχρονα έρχεται o Martin να περάσει δεύτερος αλλά μαζί του είναι και ο Quartararo, στρίβουν όλοι μαζί και αρχίζουν να αλλάζουν θέσεις πίσω από τον Marquez που μένει πρώτος. Ο Quartararo σηκώνει το χέρι του και μαζί και ο Mir λες και είμαστε σε κάποιο τοπικό πρωτάθλημα, κυρίως για να πουν στους υπόλοιπους «αφήστε τα αυτά, πάμε όλοι μέσα». Όπως και γίνεται. Ο Marquez πρώτος και πίσω του ο Bagnaia με τον Martin, τον Quartararo και τον Mir μπαίνουν στην pit lane. Ο Binder μένει έξω όμως και πολύ πίσω του ο Aleix Espargararo.

Από εκεί και πέρα ξεκινά ο τεράστιος αγώνας του Binder με την τύχη, μιας και όπως ο ίδιος είπε «κάποιος με κράτησε εκεί έξω όρθιο». Πέφτει η θερμοκρασία στα ελαστικά, πέφτει και στους δίσκους και στο τέλος δεν έχει ούτε πρόσφυση από τα ελαστικά, ούτε και φρένα όμως! Βγαίνει εκτός ορίων της πίστας και λαμβάνει μία ποινή 3 δευτερολέπτων που δεν είναι όμως αρκετή για να αλλάξει το αποτέλεσμα! Για λίγο ο Rossi είχε βρεθεί τρίτος, τον πέρασε ο Lecuona και μετά έφτασαν οι αναβάτες που είχαν αλλάξει σε βρόχινα. Με το που βγαίνουν από την pit lane ο Quartararo χάνει τα φρένα και ο Marquez πέφτει από χαμένη πρόσφυση εμπρός και ξανά μπαίνει όμως στον αγώνα όσο η βροχή αρχίζει και γίνεται δυνατή με τον Binder να κάνει πραγματικά θαύματα.

Φτάνουν όμως στο τελευταίο ακριβώς γύρο ο Bagnaia με τον Martin και περνούν όλους όσους δεν είχαν αλλάξει ελαστικά, σαν σταματημένους. Ο Binder έχει προλάβει όμως και τερματίζει σε μία μεγάλη νίκη για την KTM, μέσα στην αγαπημένη της πίστα με τις Ducati να γεμίζουν το υπόλοιπο βάθρο και τον Mir τέταρτο. Η βροχή που περίμενε ο Marquez πως θα ερχόταν στην μέση του αγώνα, ήρθε στο τέλος και έφερε τα πάνω – κάτω, αλλά ταυτόχρονα ανέδειξε και το σθένος του Binder που κατάφερε να μείνει όρθιος και να πάρει μία μεγάλη νίκη.

Θέση
Αναβάτης
ΜΟΤΟ
Km/h
Διαφ.
1
KTM
178.0
40'46.928
2
Ducati
177.1
+9.991
3
Ducati
177.0
+11.570
4
Suzuki
176.9
+12.623
5
Ducati
176.8
+14.831
6
KTM
176.7
+14.952
7
Yamaha
176.6
+16.650
8
Yamaha
176.6
+17.150
9
Honda
176.6
+17.692
10
Aprilia
176.5
+18.270
11
Ducati
176.0
+25.144
12
KTM
176.0
+25.193
13
Honda
176.0
+25.603
14
Suzuki
175.6
+30.642
15
Honda
175.3
+35.459
16
Honda
174.9
+40.384
17
Yamaha
174.1
+52.950
 
KTM
182.1
6 Laps
 
Ducati
167.0
10 Laps
 
Ducati
172.4
22 Laps

 

Ετικέτες

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.